Betsy, de pony, vond het allemaal best!

We leenden daarna ieder jaar een tijdje een bokje en konden de hele zomer genieten van de jonge geitjes die na 5 maanden  geboren werden . In oktober als het bokje kwam gingen die jonge geitjes weer met de geitenhouder mee naar een soort kinderboerderij. Zo bleef de veestapel bij ons enigszins beperkt.
Maar geiten….! Wanneer je geen hoog gaas om je wei hebt gaat letterlijk alles er aan.  Alle jonge groen in de tuin wordt opgevreten. Scott deed erg zijn best om ze uit de tuin te houden, maar het zijn geen schapen. Hij probeerde ze steeds aan te kijken en  naar de wei te drijven, maar die loeders  doken steeds de verkeerde kant op.  Geiten zijn zó ondeugend…..maar wel leuk. Ze gingen op  pony Betsy staan om bij de bladeren van de boom te kunnen.
Er werd eens een tweeling bij Coba geboren, een wit ooitje en een pikzwart rammetje. Ze werden Freddy en Ankie genoemd naar de donkerste jongen en het blondste meisje van mijn klas. En ze kwamen allemaal kijken.
We dronken vaak koffie achter bij de wei om van al dat grut te genieten en dat doen we nog steeds. Zelfs de katten vinden het gezellig als je buiten gaat zitten en komen erbij.
Nu zijn de schapen en geiten weg. Suze en Loedertje zijn gesteriliseerd. Amber en Sara zijn volgend jaar pas aan de beurt. Binnenkort mag Hector z'n kunsten vertonen. Dan wordt het feest in de wei. Bij de schapen moest je goed opletten als je de dekking wilde zien, maar Hector maakt daar geen punt van. Ha!
De kuikens….moeten we even afwachten. Nog een week dan kunnen de eersten er zijn, maar Wim heeft al ontdekt dat de kriel die in het hokje zit te broeden op..... niks zit. Ooit zo'n domme kip meegemaakt?
Maar … we hebben Tessa en Toska! Geen pups voorlopig. Maar wel tophonden. Straks mogen ze mee naar de camping bij Johan: camping De Boomgaard.
Wanneer we meer dieren hadden konden we niet zo gemakkelijk meer weg.
Soms …. moet je keuzes maken. En …. inderdaad…niet zeuren!