Het Karel de 5e huis aan de Sassenstraat 25 in Zwolle, bewoond door Huib en Grietje van der Kamp, was een centraal punt in de koeriersdienst tussen West- en Noordoost Nederland. Het echtpaar van der Kamp heeft onschatbare diensten aan het verzet, in het bijzonder aan het illegale Trouw, bewezen.

Op vrijdagmiddag 16 maart 1945 werd Karel Overijssel toch nog gearresteerd door de S.D. bij de Sassenpoort in Zwolle. Zijn persoonsbewijs en bijbeltje werden voor zijn ogen in stukken gescheurd. Hij kwam alleen in een cel zonder eten of drinken en elke dag kwam er een Duitser vragen of hij al bereid was te bekennen. Hij hoorde de Engelse vliegtuigen en alles wat er gebeurd was ging door zijn hoofd. Ze probeerden zelfs met een zgn gevangene in de cel naast hem om hem aan het praten te krijgen, maar Karel was door Bervo helemaal geïnstrueerd in wat hem zou kunnen gebeuren. Die had ook gezegd dat hij om te overleven best wat bekennen kon als hij maar namen noemde van mensen die hier geen last van konden ondervinden. Na een week zonder eten en drinken was hij zover, had goed nagedacht en gaf aan dat hij wilde bekennen. Hij werd gehaald en gaf alleen namen door van mensen in bevrijd gebied of die jong overleden waren. Uiteindelijk geloofden ze hem en zou naar Duitsland getransporteerd worden wegens het niet melden als krijgsgevangene en zijn valse persoonsbewijs. ‘Karel’ kwam nu bij anderen in de cel en maakte mee dat er verschillende gevangenen werden opgehaald om gefusilleerd te worden. Zo ook Abraham Fros die dat lot beschoren was op de IJsseldijk, een bijzondere verzetsman, maar ook vader van 4 kinderen. De Duitsers begonnen de 5e april haast te krijgen en wilden hen nog wegvoeren naar Duitsland. Met een schip ging het richting Hasselt.. de Lichtmis… Dedemsvaart… Lutten. Het werd voor ‘Karel’ bekend terrein. Hier dichtbij woonde Lena. Nu konden ze niet verder omdat de brug opgeblazen was en werden ze de school ingejaagd. De volgende dag zouden ze weer terug naar Zwolle moeten met de boot, maar Henk weet met nog twee anderen te ontvluchten en kunnen zich verstoppen bij mensen in een schuur. En dan zijn de Canadezen er. Henk is nu vlakbij de familie. Samen met een mede ex- gevangene Jo Sinkler verlaten ze het feestende Lutten om naar Bruchterveld te gaan, maar Jo is op en kan niet meer. Daarop gaat Henk op pad om fietsen te halen. Als hij terugkomt vindt hij een geheel ontdane Jo. Toen Henk weg was gegaan was er een Duitse bus met soldaten aan komen rijden die in Jo met zijn oranje lintje een terrorist zagen. Hij moest tegen de muur gaan staan en net toen ze hem wilden doodschieten kwam er een Canadese tank aan. Jo kon nog net uitbrengen:'De Canadezen...' De Duitsers zagen het ook en vlogen terug naar hun bus, maar te laat. Een voltreffer van de Canadezen raakte de bus, de helft van de Duitse soldaten was dood en de rest werd gevangen genomen. Dit had zich allemaal net voor de ogen van Jo Sinkler afgespeeld toen Henk met de fiets kwam. Die vond een doodsbleke Jo die eerst niets kon uitbrengen.
Het weerzien met vriendin Lena was natuurlijk geweldig in Bruchterveld. Ook zijn zus Willy en zwager Louis die hier ondergedoken waren ziet hij hier terug. De bevrijding is een feit.