De mensen in Vorden hebben zich vergaapt langs de weg toen de geallieerde legers door het dorp trokken. De wegen waren daar niet op berekend zoals in het dagboekje van ome Jan ook al bleek. Ik weet wel zeker dat ook mijn familie, papa, mama, opa en opoe Bijenhof langs de kant hebben gestaan.En misschien heb ik het zelfs meegemaakt vanuit de wandelwagen. Hoewel van mama ben ik niet zeker want op 12 april is Diny geboren. Maar het kan niet anders dan dat de hele Aartsen- èn Harwigfamilie dit meegemaakt hebben.
Op zekere dag stak vader Groot Enzerink tussen veel militair vervoer de Zutphenseweg over in de richting van zijn huis. Hij stond al op het trottoir en keek naar de drukte van de passerende Canadese legerwagens. Toen maakte een met grote snelheid rijdende Canadese motor-ordonans een kapitale verkeersfout. Hij kon een legerauto niet passeren en reed in volle vaart het trottoir op en reed Bervo omver die met een harde klap met zijn hoofd op de straatstenen terechtkwam. Hij had behalve een ernstige hersenschudding ook heel wat kneuzingen. Hij heeft zichzelf niet genoeg ontzien, veel te vroeg weer aan het werk gegaan. Tot zijn overlijden heeft hij altijd zware hoofdpijn gehad.

Bervo, geteisterd door de oorlogservaringen, in het bijzonder als gevangene van de S.D. èn de angst dat ook zijn zoon dit zou moeten meemaken en daarnaast die aanhoudende hoofdpijn zal nog eens tijdens de oranjefeesten eind augustus 1945 de meest besproken man worden in Vorden. Hij schreef en speelde de hoofdrol in een door hem geschreven openluchtspel “In handen van de Sicherheits Dienst. Het was een zo realistisch stuk, geschreven over wat hij zelf had meegemaakt waarbij hij zich zo inleefde dat tientallen mensen huilend zijn weggelopen tijdens de voorstelling die gehouden werd op het terrein bij de Zuivelfabriek.
Toen was de koek op. Bervo wilde niet verder, niet opnieuw het stuk spelen of het te laten uitgeven, zelfs niet voor veel geld. Hij wilde 'In handen van de Sicherheits Dienst' niet herhaald zien buiten Vorden. Bervo was geknakt, de spanning van het opnieuw beleven had hem geestelijk kapot gemaakt. De onverzettelijke, die de vijand op alle fronten heeft bestreden en weerstaan is tenslotte gevallen. Hij overleed op 17 juni 1947.

En Karel Overijssel? Hij ging als Henk Groot Enzerink aan de slag in de rijwielhandel van Bervo en trouwde met zijn Lena. Hun eerste kind dat 14 dagen na de dood van Bervo geboren is, werd gedoopt als Berend Hendrikus Groot Enzerink. De tweede werd een dochter: Gerdina Willemina Jenny, naar de beide moeders en de laatste, weer een dochter, Helena Karelina Margo. Helena, afkorting voor Henk en Lena; Karelina naar zijn schuilnaam in de oorlog en Margo was de schuilnaam van Lena tijdens de bezetting.

Vanaf 28 maart zijn alle stukjes en verscheidene foto's ontleend aan het boek Karel Overijssel, een Christenrebel, een ode aan verzetsman Henk Groot Enzerink, zijn vader Bervo en met hen heel veel anderen die in die zware tijd in het verzet zaten. Velen hebben het met hun leven moeten bekopen.
Het is geschreven door H.W Poorterman die daarvoor heel wat onderzoek en interview werk heeft gedaan