|
De Lindese molen anno 2010.
Dit moet wel de Lindese molen zijn, gezien de foto's die hierna komen. Samen met van Asselt de bakker en Toon Wichers de smid was dit het centrum van Linde. Hier werd ook ieder jaar in september het Lindese feest gehouden. Vogel schieten, doeltrappen voor dames, ringrijden en heel veel andere spelen meer. Wie uiteindelijk het laatste stuk van de houten vogel van de paal schoot was tijdens dit Lindese feest de Koning en had samen met zijn koningin een bijzondere positie tijdens dit feest.
In het boek 'Linde in de draaimölle' dat ter gelegenheid van het 125 jaar vieren van dit Lindese feest samengesteld en gedrukt is in 1991, is heel veel te vinden over heden en verleden van de buurtschap Linde.
De Lindese enk met het koren an de gaste. In de verte zie je zelfs de toren van Vorden nog.
Hier in Drente hebben ze het over de es. Op de es tussen Emmen en Westenesch komt nu zelfs de hele dierentuin.
De Lindese weg die door de Lindese enk richting molen en van Asselt- tegenwoordig het Praothuus- loopt.
Deze vrij oude molen is waarschijnlijk volgens H. van Dorsten in het boekje 'Langs Achterhoekse molens' in 1856 gebouwd op een hoge bult. Het benodigde zand zou door de omwonende boeren kruiwagen na kruiwagen bijeengebracht zijn. De reden voor zo'n bult zou zijn dat de wieken van de molen dan meer wind zouden vangen. De gebroeders Kelderman waren de eerste eigenaren van de Lindese molen die met windkracht en stoomkracht aangedreven werd.
Toen dhr Wonnink de molen met gasmotor, woonhuis, schuren erf, tuin en bouwland in 1905 overnam voor 8000 was er een bepaling bij de verkoopakte dat de verkoper niet binnen een afstand van driekwart uur gaans een andere molen mocht oprichten. Hengelo G was blijkbaar net iets verder dan drie kwartier gaans want daar werd wel een korenmolen gebouwd, maar nu niet met windkracht.
In 1924 verkocht de fam. Wonnink de molen aan de
Coöp. Landbouwvereniging Ons Belang Medler voor 11.500.
Ruim 50 jaar bleef Ons Belang eigenaar van de Lindese molen, die omstreeks 1930 ook door elektriciteit kon draaien.
Later kwam er een stichting De Lindese Molen.
bron: Linde in de Draaimölle
De Lindese molen nu!
Dat de aankoop van de molen door Ons Belang een goede keus is geweest, bleek uit de toename van het aantal leden. Behalve dat men mengvoeders en kunstmest afnam, leverden de boeren ook eieren aan de molen af. Soms was het bij de molen zo druk dat er een hele rij wachtenden ontstond. Het was een mooie gelegenheid om een babbeltje te maken met de buren, wat vaak het wachten veraangenaamde. Bij slecht en koud weer was het eierhok bij Herman Lenselink nog niet zo gek, zowel wat warmte en droogte betreft als de gesprekken die er gevoerd werden.
Als iemand zich wel helemaal verknocht voelde aan de molen, dan was dat wel de laatste molenaar Antoon Dieks, 24 jaar was hij op de molen werkzaam. Hij was een kleine kwieke opgewekte en eerlijk man met een snorretje.
Op de hoge belt werden morellen en seringen geplant. Ik weet nog hoe lekker die laatste roken. Het was een prachtig gezicht in het voorjaar, al die bloeiende seringen. Dat betekende elke bedauwde ochtend en elke zachte avond in de meimaand een zoete geur. Als dan de mulder zo in het tweedonker daarvan stond te genieten zette hij de molen stil. Hij zette hem stil met een wiek voor de borst, maar niet alleen uit voorzorg, maar vanwege soms onverwachte stormen. De stormen met een windsnelheid van meer dan 15 meter per seconde zijn gevaarlijke stormen voor een molen. Hij verankerde de vleugel en sloot de molen af, pakte zijn fietsje en reed naar huis richting Kranenburg.
|
