Wat natuurlijk niet echt met Engeland te maken heeft, maar meer met de ontspannen manier waarop je je vakantie beleeft, is de opmerkingsgave van Wim. Ik lig daardoor soms  krom van het lachen  waar hij weer niks van snapt.
In Musselburgh  is een camping die een handige uitvalsbasis is wanneer je Edinburgh wilt bezoeken. We staan daar eens op een kampeerplekje  pal naast het looppad, eigenlijk  een plek van niks .“Ze loopt oe hier de pette nog van de kop”, zegt Wim.
We zitten binnen, het grote raam wijd open en zien alles aan ons voorbij trekken. Wim voorziet het één en ander van commentaar:
-- Den hef de slippers van zien va an.
--Ja… rookt ‘er nog mar ene!
--Zo zonder badjasse valt et toch tegen…
--Good morning, lovely day, is n’t it.
--Waor hebbe wiej die camper Vagebond toch eerder ezien?
--Zo’n slangetje an de krane mot ik ok nog ‘es hebb’n.
--Die had eerst langer warm motten draaien.( geluid van een auto)
--D’r is -t- er ok ene spek an’t  braojen.

In Moffat in de Borders regent het en Wim zit op z’n gemakje op de uitkijk en meldt wat hij ziet:
--“Daor schommelt wat langs! t Is net ’t Iesselmeer”! ( zeer gezette jongedame)
--“Da’s noe typisch Engels”! ( mevr. met plastic regenkapje op)
-- Kiek daor kump Marry an. En inderdaad: Marry op haar zondags- witte bloes met lange mouwen, grijze nette lange broek. Ze beweegt en praat net als schoonzus Marry.
--Dat Dieseltje löp mooi. Ze bunt tegenwoordig zowat net zo zunig as benzinemotoren.
Ja… die opmerkingsgave van Wim…..
Je hebt 't of .... je hebt 't niet!