Artikel in de krant:  Ziekenhuis voor rechter omdat het patiënt wil redden.

Merkwaardig toch. Er is sprake van een negatieve wilsbeschikking die voor zover ik mij kan informeren  naar vorm en inhoud conform de wetgeving is. Er is een wettig vertegenwoordiger die de belangen van de patiënt kan behartigen in geval deze zelf zijn wil niet meer kan uiten

Zo wat zou het probleem dan zijn?  Therapeutische hardnekkigheid die maar al te vaak de oorzaak is van het feit dat mensen onnodig en bijkomend lijden. Dit extra lijden hebben zij bovenop hun zieke en hun toestand niet gevraagd. Al te vaak wordt dit lijden door gebrek aan kennis van de patentrechten en de wetgeving hierrond nog versterkt met alle gevolgen vandien.

Dokters die denken dat zij het zelfbeschikkingsrecht en de autonomie van de patiënten in eigen handen moeten nemen zijn geen dokters van deze tijd meer.

Zorg , zorg dragen en zorg verstrekken is een fenomeen dat in onze tijd gedragen moet worden door een geheel van mensen maar waar de patiënt  centraal staat en waar respect moet heersen voor zijn zelfbeschikking en autonomie.

Wie dit niet begrijpt is niet goed bezig in de zorg en is ofwel bezig om de zorg in te vullen naar eigen interpretatie of eigen voordeel of merites.

Als er een negatieve wilsverklaring is en er is een wettig vertegenwoordiger  dan moet dit met alle middelen gerespecteerd worden zo simpel is dit. Wij leven in een democratie waar de wetgeving op democratische wijze tot stand gekomen is. Alle  heisa daarrond zoeken doet mij denken aan goedkoop populisme op de rug van de (lijdende) patiënt.

28-08-2013 om 13:13 geschreven door Joseph Hamerlynck