Wij delen het leed van de nabestaanden en alle betrokkenen door het dramatisch bus ongeval in Zwitserse Sierre.

Wij hopen dat zij de weg van rouw en verwerking op de minst pijnlijke wijze kunnen volgen om na verloop van tijd de zaken een plaats te geven in hun bestaan.

Ik dacht dat het mediageweld nu wat zou luwen doch als ik deze morgen de krantenkoppen overzie kun je er niet naast kijken.

Na het mediale duel over het al dan niet publiceren van de namen en of foto’s van de kinderen en waarbij zelf een minister en een notoire hulpverlener bij betrokken was,  een nieuwe item voor de media.

Ik lees in de krantenkoppen vandaag “Slachtoffers gekatapulteerd aan 20 keer eigen lichaamsgewicht”.

Drie ogenschijnlijk vooraanstaande kranten in Vlaanderen brengen die krantenkop.

Met alle respect voor de informatieplicht van de media, met een eerbiedige kijk op de persvrijheid in ons land maar soms heeft de media geen enkel begrip voor andere dingen dan het gebruik van hun eigen mogelijkheden om hun populariteit hoog te houden in het land.

Geef a.u.b. de ouders, familieleden, nabestaanden en hulpverleners de kans om, zeker in het begin van het rouwgebeuren, met de zaak goed om te gaan.

Geef ze de kans om, als zij dit wensen, in stilte, met alle liefde en in volle vrede afscheid te nemen van hun geliefde(n).

Waar ligt de grens tussen informatie en sensatie?

Nabestaanden mogen ook de krant lezen en de media gebruiken maar ik gruw ervan dat ik als nabestaande dergelijk artikel zou lezen.

18-03-2012 om 00:00 geschreven door Joseph Hamerlynck  

Heel dikwijls ziet men in debatten een dualiteit. Men is voorstander van het ene want het andere is niet zo goed. Vaak hoort daar emotionaliteit bij. Emotie slaat over op ongecontroleerde passie wat dan zorgt voor overijverige en strakke stellingnames aan beide polen.

De zorg voor de patiënten is niet gebaat met een welles–nietes spelletje tussen verschillende actoren. Men moet de debatten opentrekken in een zo breed mogelijk forum met respect voor ieders overtuiging zonder enig vooroordeel met meer respect voor de wensen van de patiënten. Dit wil niet zeggen dat je de mensen niet mag informeren maar dan moet dit ook of een objectieve wijze gebeuren. Voor of tegen euthanasie? Palliatieve sedatie? Een andere oplossing voor een barmhartig levenseinde?

Laat alsjeblieft de patiënt beslissen maar zorg ervoor dat hij of zij juist en objectief geïnformeerd is zodat hij of zij weet wat er hem of haar al dan niet te wachten staat.

Men moet proberen de betrokkenheid uit de debatten te weren om zodoende het fenomenen te beschouwen en te behandelen als iets uniek voor ieder individu.

16-03-2012 om 21:47 geschreven door Joseph Hamerlynck