Heel dikwijls ziet men in debatten een dualiteit. Men is voorstander van het ene want het andere is niet zo goed. Vaak hoort daar emotionaliteit bij. Emotie slaat over op ongecontroleerde passie wat dan zorgt voor overijverige en strakke stellingnames aan beide polen.

De zorg voor de patiënten is niet gebaat met een welles–nietes spelletje tussen verschillende actoren. Men moet de debatten opentrekken in een zo breed mogelijk forum met respect voor ieders overtuiging zonder enig vooroordeel met meer respect voor de wensen van de patiënten. Dit wil niet zeggen dat je de mensen niet mag informeren maar dan moet dit ook of een objectieve wijze gebeuren. Voor of tegen euthanasie? Palliatieve sedatie? Een andere oplossing voor een barmhartig levenseinde?

Laat alsjeblieft de patiënt beslissen maar zorg ervoor dat hij of zij juist en objectief geïnformeerd is zodat hij of zij weet wat er hem of haar al dan niet te wachten staat.

Men moet proberen de betrokkenheid uit de debatten te weren om zodoende het fenomenen te beschouwen en te behandelen als iets uniek voor ieder individu.