Vandaag in de krant: " Politiecommissaris dient klacht in tegen vader Jonathan Jacob"
Jonathan Jacob kwam om het leven tijdens een politie interventie van het BBT.
Op 6 januari 2010 psychisch in de war werd hij van het kastje naar de muur gezonden. Van de dokter naar de psychiatrie, naar de politie, naar de cel, terug een dokter met BBT van de politie die met grove middelen de man te lijf ging met het dramatisch gevolg.
Jonathan overleefde de interventie niet.

Toevallig ook heel schrijnend deze week in het nieuws op tv. De wijze waarop de psychiatrische patiënten in de gevangenissen in Amerika aangepakt worden.

Mensonterend en, mensonwaardig.  Zaken die raken...

Is de medische wetenschap niet in staat om om te gaan met mensen in crisis?
Is men werkelijk bang van die mensen? Kan er nog sprake zijn van humane psychiatrie als extreme dwangmiddelen en politie moet ingezet worden om iemand tot bedaren te brengen?

Moet, als de politie of de veiligheidsdiensten dan toch tussenkomen, dan zoveel machtsvertoon en extreem geweld gebruikt worden? (Zie de beelden deze week op het nieuws. Mensen die zich passief verzetten brutaliseren en fysiek pijn doen).

Nu wil men de vader van Jonathan Jacob voor de rechter brengen omdat de man de moed had de zaak aan de kaak te stellen.

Na zoveel leed dat hij heeft gekend na alle pogingen om liefdevol met zijn zoon om te gaan en de beste oplossingen voor hem te zoeken. Nadat hij door een uit de hand gelopen interventie zijn kind verloren is wordt hij nu als boeman aangewezen.
"Gij zijt een crimineel meneer want gij durft het aan ons systeem in vraag te stellen !"
Nu gaan er volgens de krant al drie instanties klacht indienen wegens het schenden van het inzagerecht. Dat Jonathan de dood vond is voor hen waarschijnlijk van een andere, voor hen minder prestigieuze, orde.

Heel moedig van de vader van Jonathan Jacob om de nagedachtenis van zijn zoon op die wijze in ere te houden. Heel moedig om de zaak in de buitenwereld te brengen ondanks alle tegenkantingen.
Maar het moet ook verdomd zwaar om dragen zijn om uw kind te verliezen in dergelijke omstandigheden en dan nog zo lang te moeten vechten voor een beetje respect en menselijkheid om de nagedachtenis van uw kind in ere te bewaren.

14-05-2015 om 20:55 geschreven door Joseph Hamerlynck