Geraardsbergen, waar ik 30 jaar onderwijzer was, heeft een interessante blog Klik op de foto voor méér.
Hieronder volgen enkele foto's van tekeningen die ik gemaakt heb. Ze zijn uitgevoerd in wasco, potlood, houtskool, oostindische inkt of kogelpen. Vraagje: wie herkent bepaalde portretten?
Gary Brooker (Procol Harum)
Robert Vaughn (Man from U.N.C.L.E. )
zelfportret uit 1966
Richard Wright (Pink Floyd)
Walt Disney
Sammy Davis Junior
Adam Cartwright (Bonanza)
Rik Van Looy
Gerry Marsden (Gerry and the Pacemakers)
Rudi Carrell & Guy Mortier
Adam Cartwright (Bonanza)
Leonard Cohen
Marleen De Smet heeft een blog die 'fotogedichten' heet. Een aanrader! Klik gewoon op de foto om een kijkje te nemen.
Frankies (eigen)zinnige poëzie aangevuld met eigen citaten
Frankies stof tot nadenken en meevoelen Denken en emotie sluiten elkaar niet uit, maar vullen elkaar aan
23-11-2010
Noorden
Noorden,
Waarom lust jij geen zon en blijf je zo kil en verlaten?
Hoe kan je genieten van ijs en van sneeuw, als je geen vogel hoort fluiten?
Wat doe je die lange nachten, als zelfs de duisternis nooit echt volledig is?
Wie lok je naar je koude vlakten en eindeloze toendra's?
Waarmee verleid je zuiderlingen voor een visite aan je kleurloze hypnose?
Welke warmte ken jij, naast de liefde voor tijdloze rust en ruimte?
Als je trekt aan de goede kant van 't laken, onopvallend zodat niemand gestoord wordt, vastberaden zonder echter op te geven, onversaagd steeds hopend op de toekomst, onvermurwbaar niet toegevend aan dreiging, geduldig want de tijd is oneindig, erg naïef omdat dit soms niet klopt, maar anders zou je stoppen met trekken, en als je niet trekt, doet iemand anders het en dan is alles om zeep !
Als je trekt aan de goede kant van 't laken, dan win je uiteindelijk respect en macht voor eeuwig, tot je ziet dat je aan 't kortste eind getrokken hebt
Niets zo fijn als uitstel tot het echt niet langer kan het wachten op wat komen moet prangend onvermijdelijk en geen tegenhouden aan, De opluchting nadien na de capitulatie en de uiteindelijke overgave, De zo verrukkelijke nederlaag bij de begeleide knal de ontlading oncontroleerbaar beschamend in gezelschap maar uiterst subliem persoonlijk genot
Zet de spade tegen de muur en leg de pen op de tafel, Draai de gaskraan nu maar dicht en klik die televisie uit.
Er staat een glas op de tafel en een kom die best vlug leeg moet. Er sterft een kind in haar armen en een koe in de bedding van een droge rivier. Er schiet een jongen naar zijn vader en hij hoort zijn zuster kermen maar hij zwijgt.
Draag je waterdichte boerka niet achterstevoren en kijk naar buiten Zit neer op je geld en bescherm het met je macht vergeet dat de tunnel onder je voeten misschien nergens heen leidt.
Een verhaal van gisteren ontmoet een collega even bedroevend en hopeloos Een luisterend oor Wat zeg ik? Liever altijd twee Of als het even kan nog twee meer of in veelvoud Zoals elk voorbij verhaal collega's herkent en oproept om te luisteren Te herkennen en te louteren tot de draad van het verhaal openvalt - ontward althans of losgeknoopt - en ontlast zelfs verlost Of bevrijdt wat tussen de oren een verdoken plot onthult en doorstoot naar de volgende
Ik wil voortaan 's avonds wakker worden Helder denkend over wat ik dan ga doen Misschien 't verwijderen van uithangborden of promoten van wat ouderwets fatsoen
Ik wil de ganse nacht weer slogans overwinnen die ons de ravijn van wanhoop doen vermijden Alsof we anders tragediën gaan beginnen en om de afgrond heen zouden willen rijden
Ik wil met tegenzin de dageraad verwachten Als het zonlicht elke schaduw draaien doet en zonder heisa blootlegt wat in lange nachten Verborgen werd omdat het ons weer dromen doet
Ik wil de dag verdragen, maar dan onbewust. Want alle dromen worden in de grond geboord Maar zijn vervangers van de ideale rust Die volgens oude slogans in het maanlicht hoort
Eerst tel je gretig elke trede van de trap tot binnen het bereik van de overloop, dan klim je lustig verder, telkens stap na stap gedreven door een wild verlangen, 't hart vol hoop
Treden kruipen nu en dan al in de kuiten, de toren lijkt je stilaan wel eindeloos hoog Nieuwsgierig gluur je vaker door de ruiten Gelukkig voor je zweet blijf je hier nog droog
Je hoort de stappen van de vroegverkenners boven de verdiepingen van dit raar gebouw De houwelen van snoodaards en grafschenners trillen schril en schel door elke kier en spouw
Je hebt opnieuw een overloop overschreden en kan geen enkele oude stap meer horen Soms gestrompel ergens helemaal beneden Daar is pas een nieuwe alpinist geboren
Je piekert meer bij elke trede die je wacht En vraagt je af hoe hoog je toren wel mag zijn Je verheugt je als je kleinkind naar je lacht Wenkt lief naar boven proevend van je laatste wijn
Neen ik kan je niet vergeten; niet ontwijken of verrijken niet omarmen of verarmen niet verwennen of ontkennen, Schat ik kan je niet vergeten, maar jij zult het nimmer weten
Neen, ik kan je niet beminnen niet vervelen en niet strelen niet vermaken of aanraken niet verzorgen ook niet morgen niet genezen en niet vrezen niet betasten of belasten Schat, ik kan je niet beminnen met mij heb jij niets te winnen
Neen ik kan je niet verleiden inviteren noch contacteren niet exciteren of ignoreren Inspireren of inspecteren Irriteren of intrigeren kritiseren of motiveren negligeren of prefereren regisseren of savoureren visiteren of penetreren Schat, ik kan je niet verleiden Van mezelf kan ik niet scheiden
Alle nachten droom ik dat ik tel, ik tel de vele korrels op het strand. Waarom toch dat ik dit vertel, er ligt daar immers zoveel zand...
Alle nachten tel ik weer mijn dromen (Ik tel de dromen die ik niet vergeten ben). Waarom vertel ik soms mijn dromen als ik alleen mijn eigen dromen ken?
Waarom ben ik alweer de tel kwijt Waar ligt nog zand dat ik moet tellen Wat is toch dat gebrek aan tijd Wie kan me dat eens gauw vertellen?
Ik tel liefst de korrels op het strand en leg ze alle netjes op een rij: 't aantal dromen is niet constant want alle nachten komt er bij
Eens iets totaal anders, voor wie denkt dat dichten alleen rijmen is, en zich niet wil vermoeien met diepzinnige bedenkingen
Kalverliefdes
Mijn eerste liefde bleek niet echt te koop toen ik Silva zag in de bioscoop Maar ik viel op Lucia, haar vriendin, 't Meisje met een bruine wrat op haar kin Dus keek ik uit naar iemand met lang haar zoals die knappe zus van Leonaar Toen zij echter optrok met mijn vriend Fred werd ze zonder pardon op straat gezet. Na 't fietsen met de jongens uit de buurt heb ik voor iedereen een boot gehuurd Ook met Jenny, Britt en haar zus Françoise gingen we samen roeien op de Maas. Spoedig werd het een dolle zwempartij Eer ik 't wist was er één verliefd op mij Dat duurde tot het einde van het kamp. Haar vader kwam er achter, wat een ramp! Dus trok ik maar naar een jazzfestival, maar 't regende te hard en er was bal met Tiroler koor en veel trompetten Ik zag niet waar ik mijn fiets kon zetten Daar kwam een juf met gele bloes en short Ze kwam aan charmes zeker niets te kort We dronken gin tonic met een rietje en slowden samen op een Engels liedje Toen ze echter ernstig wou gaan praten Klonk haar stemgeluid wel meer op blaten. Dus heb ik de zoektocht opgegeven om als vrijgezel alleen te leven Al kan ik wel nog veel meer verzinnen En weer van voren af aan beginnen
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
Ik ben een man en woon in Everbeek (Oost-Vlaanderen) (nog steeds België) en mijn beroep is toeterniemeertoe.
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en alles wat ik daarbij nodig vind...
Bob Dylan als inspiratie, (niet)publiceren mijn frustratie, mijn gezin is mijn gratie, eerste dorpsdichter Galmaarden (2007) worden was een prestatie, dat u komt lezen is een sensatie!
Hypotheses
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
