Eindejaarswensen uit dankbaarheid voor alle bezoekers!

01-01-2021 om 00:00 geschreven door Frankie

Houd 2021 vrij van covid, corona en vaccin!

31-12-2020 om 00:00 geschreven door Frankie

Kosmos

De aarde is mijn kosmos, 

de mensen mijn planeten,

omdat ik interplanetair reis, zul je me nooit vergeten.






Mijn vijand is uw discipline,

die dwarsboomt elke reis,

Maar als je vrolijk gek te keer gaat, heb je prijs.





Je vindt me nooit persoonlijk,

behalve een keertje in mijn sporen,

en zodra je me niet meer vreest, ben je verloren.

3/6/2020



.

03-06-2020 om 00:00 geschreven door Frankie

Soms vraagt een mens zich wel af:
Waarom ik wel en de anderen niet?

(in plaats van: waarom altijd ik?)

.
Vergelijkbaar met het bezoek van een roofdier aan een kippenhok.



Weer op stok

Mijn zussen hebben het niet overleefd

op enkele gezonde kwieke dames na;

samen hadden we 't voortbestaan nagestreefd

en met hen ben ik blij dat ik nog besta.


Het was een winderige donkere nacht

vol van koude tocht en nog meer regen,

dat we zijn bezoek niet hadden verwacht,

want daar zijn we eensgezind allen tegen.

De schim kwam nader zonder geluid,

de schaduw schoof doorheen de duisternis;

twee ogen kozen de slachtoffers uit

volgens de traditie van de wildernis.


Twee rijen tanden in het maanlicht wit

hapten links en rechts in 't wilde weg;

er droop al maar meer bloed van dat gebit

als er eentje te dichtbij was, had die pech.


Veren dwarrelden rond de kop van de wolf.

Alleen ik was daar perplex alleen gebleven,

als een mens gespaard door de kankergolf

bleef ik verbaasd in leven. Nog even.


18/3/2019

18-03-2019 om 00:00 geschreven door Frankie

     Wegens een dringende radicale prostatectomie was Frankie een paar weken van de kaart.

    De revalidatie komt stilaan op gang, en opnieuw worden in de nabije toekomst de blogs in de een of andere vorm weeropgestart.

Het besef dat ik na een zware operatie als het ware een nieuw leven mag beginnen, doet me dankbaar volgende tekst schrijven: kanker kan overwonnen worden, er is een deur in de muur.










Muur #2

Kanker is een muur waarvan je vreest dat je er niet over kan.

Een muur die je niet wil zien in het woud van dagelijks leven,

van sleur en zorgen om morgen

zeker van het antwoord op de vraag of er ooit nog wel een morgen komt.




Vorig jaar sprak een oude dame in de supermarkt mij aan,

ze wou dat ik bijdroeg voor het onderhoud van de muur

en ik kocht de bloem die ze me toonde

niet beseffend dat ik een aantal weken later voor die muur zou staan.



Van muren weet je doorgaans dat het niet de uwe zijn

en dat de natuurwandeling in de zon geen einde kent.

En als de confrontatie je overkomt

ben je overgelukkig dat er een deur is en dat die opengaat.


28/2/2019

28-02-2019 om 00:00 geschreven door Frankie

Voor Wouter Weylandt, die ons nog maar eens doet beseffen hoe broos het leven is









Kaartenhuis

Het mag niet waaien,
en je handen mogen ook niet trillen.

Een portie strategie,
een scheutje geluk
wat goede raad
en stuk voor stuk goede kaarten,

je kan aan de slag
en mag genieten van succes
zolang de metingen
kloppen met het plan
zelf vooropgezet
of aanvaard ondanks alles.

Als het kaartenhuis maar groeit
als je je adem maar kan inhouden
als je het maar niet uit moet proesten
als je maar groot genoeg bent
en als het maar niet waait.


11/5/2011

11-05-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

    Ziekjes

De klank van stappen naast mijn bed
en de geur van een dampend kopje,
de glimlach die ik ken
sinds mijn geboorte,
en dan die stem:

Drink op
het zal je goed doen
en slaap maar zacht verder
nee, je mag zo niet naar school

Haar hand veegt zachtjes het zweet
van mijn voorhoofd, ik draai me om
dan hoest ik pijnlijk, welterusten mama

28/10/2010

28-10-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Verlamming

Mijn handen luisteren niet meer
naar wat ik verzin
om nuttig onze tijd te gebruiken.

Mijn ogen zien dat ze staken,
als in overleg
met deze benen die nog bij me zijn,

maar me niet langer toebehoren,
als omgekocht
door hogere vreemde machten.

Mijn oren luisteren naar muziek,
die mijn ledematen
niet langer bandenloos kan stimuleren.

Mijn vuist proeft het kille staal
van de tralies,
waarachter alleen gedachten leven.





12/1/2010

12-01-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Tanden ...    

Ze maken je mooier als je lacht,

het zijn je duurste juwelen,

die je bij je hebt, dag en nacht,

en die niemand ooit kan stelen.



Ze hielden je wakker je eerste jaar

en je moeder bleef ze tellen

maar met tandpijn ben je niet klaar:

het blijft je geregeld kwellen

Ooit zal je ze moeten missen

en kloon je ze zonder respijt,

of zou ik me toch vergissen

en raak je ze nooit alle kwijt.

Zet ze in al wat je gelooft,

toon ze als je bang bent te falen:

Dank zij je moeder heb je beloofd

steeds nieuwe tandpasta te halen.

16/7/2009

16-07-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Mijn enige angst







Zo vals en hypocriet als jou dat is er niet,
ik vertrouwde je, al kende ik je niet.
Je was mijn maat, die overal met me gaat
en van wie ik niet wist dat je bestaat.


Ik bleef steeds gerust en mijn angst werd gesust
omdat je me nooit persoonlijk had gekust.
Maar je loert wel om de hoek en nooit op verzoek
sluip je te voorschijn van achter het doek.

Je hebt me gespaard, maar ook dat is verjaard
en je hebt je onder mijn vrienden geschaard.
Nu haat ik je meer dan het allerrotste weer,
en jij bent het laatste dat ik begeer.

Kanker is je naam en ik huiver voor je faam.
Wie door jou wordt bezocht, treft geen blaam.
Wie door jou wordt gekweld, voelt zich geen held,
zelfs als je tergend groeit en langzaam zwelt.


Had ik maar de macht, als je spottend lacht
je te beroven van je vernielende kracht.
Ik moet wel toegeven, je doet me nu beven,
want je kraakt mijn vriend zijn enig leven.

29-10-2008 om 00:00 geschreven door Frankie