Vandaag weer iets nieuw bijgeleerd. Op de scheurkalender las ik dat wij geen bloggers zijn maar loggers. Van de ene log naar de andere surfen noemt men webloghoppen, loghoppen of bloghoppen. Een man die een blog bijhoudt is een logger, een vrouw is een logster of logette.
Bron : Taal van het jaar vier (Van Dale Lexicografie).
Aan alle loggers en logettes een prettig weekend gewenst!
MAAK RUIMTE VOOR HET MYSTERIE, OPEN JE OGEN VOOR DE MAGIE.
Magie bedrijven wil zeggen dat je de onzichtbare krachten tot vorm kunt verwerken, dat je verder zweeft dan je zien kunt, dat je het niet in kaart gebrachte droomgebied van de verborgen werkelijkheid verkent.
Bijna is het zover, Haloween! Eigenlijk is het "All Hallow's Eve". Dit feest is ons overgeleverd vanuit het voorchristelijke Keltische feest Samhain, dat op 31 oktober gevierd werd, de laatste herfstnacht voor de koude en de donkere winter begon. De druïden geloofden dat in die nacht - die werd beschouwd als het Keltische nieuwjaar - de bovennatuurlijke wereld dichter bij de fysieke wereld kwam, waardoor mensen gevoeliger werden voor de krachten van het onzichtbare. Het was dan gemakkelijker om een betovering uit te spreken, voorspellingen te doen en dromen hadden een speciale betekenis.
In de VS gaan de kinderen op de vooravond van Allerheiligen de straat op, verkleed en met lampions. Ze gaan van deur tot deur en roepen "trick or treat", wat zoveel wil zeggen als : "Geef ons een snoepje of we bakken je een poets." Een traditie die ook bij ons meer en meer ingeburgerd geraakt.
Halloween herinnert ons er aan dat er Magie door ons heen stroomt, dat elke dag opnieuw doortrokken is van Mysterie. Door onze authentieke levensstijl te creëren, door creatief bezig te zijn en met behulp van onze passie naar het fysieke vlak brengen van wat alleen nog maar in het domein van onze geest bestond.
Tina Turner, Queen of Rock, Soul and Pop! Amper 2 uur had ze nodig om haar 2 concerten uit te verkopen. We waren te laat. Ze heeft acht jaar lang niet meer opgetreden. Nu, op 68-jarige leeftijd, staat ze er weer met een spectaculaire show waarin ze vershillende grote hits brengt uit haar rijkgevulde carrière.
De vraag naar tickets overtrof vele malen het aanbod. Er werd besloten nog 2 extra voorstellingen te geven. We waren nog maar eens te laat. De teleurstelling was groot, maar niets aan te doen, we hadden er ons bij neergelegd.
Vorige zondag kwam dochter Elke aandraven met 2 tickets voor mijn verjaardag, gevonden op het internet! Ze moest en zou er bemachtigen. Dankzij haar vastberadenheid is het gelukt.
Bedankt Elke voor het prachtige cadeau, je bent een schat!
Vrijdag 26 september zijn we naar een bootconcert geweest. Het is eens iets anders! De Aurelia Feria is een binnenschip en heeft een tweede leven gekregen als rondvarend theater met een capaciteit van 90 plaatsen.
We hebben het optreden bijgewoond van "Scherzi Musicali", een jong ensemble die composities bracht daterend van rond 1600 met oude instrumenten zoals lirone, tripelharp en klavecimbel. Niet alledaags!
Vervolgens was het de beurt aan "Sjansons Patinées". We varen richting folk met Vlaamse en Franstalige liedjes van o.a. Wannes Van de Velde en Yves Dardenne. Een pittig detail : Voor het optreden hadden ze ons verwittigd dat wanneer de brug omhoog zou gaan om een schip door te laten, de elektriciteit zou uitvallen. Net op het ogenblik dat er gezongen wordt "er drijft langzaam een schip voorbij en de lantaarn gaat uit", vaart er inderdaad een boot voorbij en valt de verlichting uit. Grote hilariteit bij het publiek natuurlijk!
Tijdens de pauze wordt er een gratis streekbiertje aangeboden.
Last but not least kunnen we genieten van het trio Aurélia. In 2005 verscheen hun eerste CD en recensenten loofden hun inventieve muziek. Centraal in de groep staat de violiste Aurélie Dorzée die al een hele muzikale loopbaan achter de rug heeft.
Het was een gezellige, gevarieerde en leerrijke culturele avond. Dat zouden we eens meer moeten doen.
Het belooft een mooie dag te worden vandaag, de laatste stuiptrekkingen van de zomer. De zon staat reeds te schijnen in een stralende blauwe lucht. September is een fantastische maand. We eten nog eens buiten voor de laatste maal, om de zomer af te sluiten, met een dikke trui aan welliswaar. Ik verzamel een paar bontgekleurde bladeren om een mooi herfststukje te maken. We rapen noten langs het fietspad. In de tuin, wat wij ons mini Bulgarije noemen, hangen de talrijke blauwe druiventrosjes geduldig te wachten om geplukt te worden. Spinnen zijn druk in de weer hun net te weven tussen de rozemarijnstruik en de pergola, van de rozenstruik naar de klimop. Ik huiver bij het zien van de potige beestjes maar ben toch vol bewondering voor hun meesterwerkjes die schitteren in de zon.
September betekent ook vroeger donker 's avonds, dat wordt dan weer gezellig cocoonen met een goed boek of een goeie film in de zetel. Elk seizoen heeft zo zijn charmes!
Gisteren was het Open Monumentendag en de weergoden waren goedgezind, zeer goed gezind zelfs! Vlug gekeken op het internet (prachtige uitvinding!) welke deuren er allemaal openstaan. Het thema voor dit jaar is "20ste editie-20ste eeuw". Het is de bedoeling een beeld te geven van de evolutie van de achitectuur in de afgelopen eeuw.
We kiezen voor het huis van Pieter De Bruyne in Aalst. Pieter De Bruyne (1931-1987) de internationale meubelontwerper, bestudeerde intens de oud-Egyptische kunst en ontdekte in de constructie en versieringen van de meubels van de farao's mathematische verhoudingen die hij in zijn latere ontwerpen toepaste.
Naar buiten toe geeft het gebouw niets prijs van de wereld achter de gevel. Enkel de voordeur met de ingewerkte ronde spiegel en het blauwe glas in de ramen verraden dat dit méér is dan een doorsnee burgerwoning. We worden rondgeleid door een deskundige gids. Iedere ruimte vervult een specifieke bestemming, maar is tevens ook een onderdeel van een groter geheel. Er is het rode salon dat fungeert als TV kamer, de blauwe muziekkamer, de witte eetkamer.
Vooral de blauwe kamer is zeer speciaal (zie foto). Deze werd ingericht voor het beluisteren van muziek en als geestelijke rusthoek, zowel rustpunt als inspiratiebron.
We genieten van de binnenhuisinrichting en van elk pittig detail en keren tevreden huiswaarts met nieuwe creatieve ideeën voor ons huisje. Zou de blauwe kamer daar voor iets tussen zitten?
Een grijze regendag vandaag! Nu stel ik mij de vraag : Krijgen we nog een beetje zon in september? We hadden een slechte zomer, remember? Ik mis het warme weer, laat ons een beetje genieten, nog één keer! Dit is het weertje waarvan ik baal, maar dat is dan weer een ander verhaal.
Deze avond bijna twee uren zonder electriciteit gezeten, dat doet een mens wel even stil staan bij de gedachte : hoe deden onze voorouders het zonder? Ik was net het avondeten aan het voorbereiden. Een geluk dat ik op aardgas kook, maar toch... De patatjes gaan normaal in de microgolf, niet dus. Ik heb ze dan maar gekookt. De dampkap werkt niet, een beetje licht boven het kookfornuis is er niet, de ijskast en diepvries stoppen hun geronk. Eventjes telefoneren, ach neen, dat gaat ook al niet. Tijdens het eten is het stil, geen halve muzieknoot komt uit de radio. Het is zeven uur. Paniek, geen TV, geen journaal dus. Eindelijk, het heuvel is verholpen, alles floept aan, piept, biebt en werkt. Oef, wat een geluk, ik kan terug op het internet!
'k Heb gespijbeld vandaag! Geen zin om binnen deuren te verven met zo een heerlijk weertje buiten. De zomer loopt stilaan op zijn laatste benen en we moeten er nog een beetje van profiteren. In het zonnetje met een kopje thee en mijn favoriete tijdschrift, P@scal natuurlijk, dat is pas genieten!
Zaterdag hebben we de verjaardag van Emelie gevierd, drie jaar! Een gezellig feest met een leuke verkleedpartij waar K3 en Mega Mindy zeker niet mochten ontbreken. Veel (te veel) mooie geschenken en natuurlijk de traditionele verjaardagstaart met de kaarsjes.
September is een maand vol tegenstellingen. Het einde van de zomer, begin van een nieuw schooljaar. Soms met mooie zonnige dagen, dan met grillig herfstweer. Het fleurige groen in de natuur verandert stilaan in een palet van roestbruin, geel en rood. Tijd om de oogst binnen te halen en de vruchten te plukken van het harde werk in het voorjaar. Bloemen proberen ons nog te behagen met hun laatste krachten. Zoals mijn Datura die tijdens het weekend het beste van zichzelf heeft gegeven!
De kunst van de traagheid is één van de voorwaarden om te kunnen genieten van het leven. Hier volgt een voorbeeld uit de praktijk.
Het was op een gure zaterdagnamiddag in de herfst. We hadden boodschappen gedaan en uitzonderlijk een pakje boontjes koffie gekocht, dit naar aanleiding van een artikel dat ik ergens had gelezen. Volgens statistieken staat koffie op de eerste plaats van de geliefde geuren. Het verdient de voorkeur om de boontjes te malen juist voor het zetten van de koffie. Dat gingen we dus eens vlug uitproberen, maar er was een klein probleempje, geen elektrische koffiemolen! Ik dacht koortsachtig na en mijn oog viel op de antieke koffiemolen die al jaren als decoratie op de vensterbank staat. Je weet wel, zo een houten met een laatje waarin de koffie terechtkomt, ooit gekocht op de rommelmarkt. Binnenin zag die er niet echt proper uit. Er zat dus niets anders op dan het oude geval onder handen te nemen. Hij werd helemaal gedemonteerd, tot het kleinste vijsje werd verwijderd. Het hout werd mooi opgeschuurd en afgewassen. Er kwam zelfs een tandenborstel aan te pas voor de hoekjes en kleine randjes. Ons geduld werd serieus op de proef gesteld. Na een uurtje was de klus geklaard en alles kon terug in elkaar gezet worden. Eindelijk, het malen kon beginnen!
Ik verplaatste me terug in de tijd en zag mijn grootmoeder zitten op haar stoeltje naast de Leuvense stoof. De koffiemolen tussen haar knieën geklemd, rustig draaiend aan de hengel.
Ik hoorde de bruine blinkende pareltjes knarsen in de molen, terwijl een heerlijke geur de woonkamer vulde. Nooit heb ik zo genoten van het aroma van een vers gezette tas koffie.
Af en toe kunnen we er voor kiezen om alledaagse gewoontes te doorbreken en te vertragen, zoals het zetten van een lekker tasje koffie!
Enkele weken geleden deed ik mee aan de grote nationale enquëte over boodschappen doen. Deze week viel er een waardebon van 5 euro in de bus als bedanking voor de deelname. Dat was mooi meegenomen! (dat dacht ik toch) De kortingbon was geldig vanaf de aankoop van 50 euro in elke Carrefour of GB winkel. Wij uitzonderlijk naar een Carrefour gereden enkele kilometers verder want hier in de buurt is er geen. Veel meer gekocht dan eigenlijk nodig was. Er was dan ook zoveel meer keuze dan waar wij normaal gaan winkelen. Bijgevolg, aan de kassa een hele grote rekening en sorry deze bon kon niet afgetrokken worden want wij hadden geen klantenkaart. Bedankt Carrefour voor deze mooie geste!
Lieve kleine meid met je gulle lach. Steeds vrolijk en blijgezind. Je speelt, danst en springt. Met jou in de buurt is er altijd zonneschijn. Ik wil af en toe, samen met jou nog even kind zijn.
Voor dag en dauw kruiden geplukt om te drogen. Onze voorraad voor de winterkwaaltjes. Tijm voor de hoest en salie tegen keelpijn en opvliegers. Daar maken we dan een verkwikkende thee van met een lepeltje honing, lekker!
Ik wil de klus klaren voor de zon komt piepen.
De lucht ruikt nog heerlijk fris. Oei, hier stond iets wat ik mis! De basilicum is verdwenen, hier en daar zijn een paar slakken verschenen. Ze smullen van het mediterrane kruid. Alles is stil, nergens een geluid. Dikke zwarte, oranje en bruin. Het is nog vroeg, maar toch al leven in de tuin.
Vandaag naar de markt geweest, dat was lang geleden. We kuieren rustig langs de standjes. Het valt me op dat bijna alle nationaliteiten vertegenwoordigd zijn. Ik voel mij een beetje toerist in eigen stad en het geeft een prettig gevoel. Het heeft wel iets, de marktkramers die om het hardst roepen om hun waren aan te prijzen. Prikkelende geuren bij de kruiden, een palet van kleuren bij het fruit en de groenten. Op de bloemenmarkt ontdekken we nieuwe en erg originele planten.
Onze hongerige magen beginnen te knorren. Het ruikt er heerlijk naar gebraden kippetjes. We laten ons verleiden en nemen er eentje mee voor deze middag. Gemakkelijk, moet ik eens niet koken vandaag. Een beetje verder kopen we nog wat slaplantjes voor in de tuin, lekkere aardbeien en meloen voor dessert.
Er komen donderwolken opzetten en de zon maakt zich snel uit de voeten. Tijd om terug te keren als we nog droog willen thuis geraken.
Een heerlijke, stralende zon vandaag. Daar moeten we van profiteren. Dat betekent vakantie in eigen tuin. Een kleurrijk gedekte tafel op het terras. Een lekker vers visje op de BBQ, vergezeld van een fris wit wijntje. Lekker lui met een goed boek. Meer moet dat niet zijn.
De kunst van de traagheid is één van de voorwaarden om te kunnen genieten van het leven. Hier volgt een voorbeeld uit de praktijk.
