Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Maggie De Block (Open VLD) is bereid de regering 90 miljoen euro terug te geven uit haar budget voor 2013. Haar partijgenoot Alexander De Croo twittert triomfantelijk: "Maggie lost in haar eentje 1/5 begrotingstekort op, zo doen we dat bij Open VLD."
De regering staat voor een moeilijke begrotingsopdracht. Om het begrotingstekort binnen de met Europa afgesproken grenzen te houden, moet er dit jaar alleen nog zo'n 500 miljoen euro gevonden worden. Voor volgend jaar loopt dat zelfs op tot 3,5 miljard euro. Iedere bijdrage is dus welkom om de begrotingsput te dempen.
Staatssecretaris De Block kan volgens Het Laatste Nieuws 90 miljoen euro terugstorten, omdat er dankzij diverse maatregelen minder geld nodig is voor het opvangbeleid. Er worden geen asielzoekers meer naar de OCMW's gestuurd, de procedures zijn vereenvoudigd en de doorlooptijd is ingekort.
Voorts is het aantal nieuwe asielaanvragen gedaald sinds de publicatie van een lijst met veilige landen en ontradingscampagnes in enkele herkomstlanden, is het onderzoek van asielzoekers om medische redenen versneld en zijn de voorwaarden beperkt tot levensbedreigende ingrepen. Ook zijn de voorwaarden voor gezinshereniging verstrengd.
"Maggie lost in haar eentje 1/5 van het begrotingstekort op", twittert partijgenoot Alexander De Croo triomfantelijk. "Zo doen we dat bij Open VLD : besparen door structureel te hervormen." Bron: Deredactie.be
-o-o-o-
Eindelijk eens een verstandige beslissing, al rijzen er bij mij toch nog vragen! Als ze 90 miljoen euro kan teruggeven van haar budget, hoeveel bedraagt dat hele budget dan wel? En uit wiens zak komt het? En... wat heeft de economie van het land daaraan? Eindelijk gaat iemand eens, zij het mondjesmaat, zoeken waar het te vinden is: in een der grootste verliesposten van het land!
Verder lees ik toch ook iets dat ik niet begrijp: asielzoekers om medische redenen! Was er ondertussen weeral een nieuwe soort parasieten ontstaan? Kon dit? Iemand, ergens waar ook op de wereld, heeft een blindedarmontsteking, kan of wil de operatie niet betalen en zoekt dan maar asiel hier, zodat wij, brave belastingbetalers, die maar betalen voor hem? Jongens, waar zijn we mee bezig? Gelukkig dat nu de voorwaarden beperkt zijn tot levensbedreigende ingrepen, maar hoeveel werden er ondertussen al uitgevoerd en door ons betaald? En... zouden ze ons daar dankbaar voor zijn? En... zal daardoor veel veranderen? Ik denk het niet want ik veronderstel dat van nu af gewoon àlle ingrepen 'levensbedreigend' verklaard zullen worden.
Maar goed, we zijn toch al één stap in de goede richting.
Onlangs ging ik om 7.30 uur in de morgen naar de bakker. Het was dinsdag en in die buurt komt rond 8 uur de reinigingsdienst langs. Alle afvalzakken stonden dus buiten. Of tenminste, wat van die zakken overbleef, want het vuil zelf lag verspreid over de voetpaden! Kippenpoten, stinkende pampers, bevuild keukenpapier en allerlei andere viezigheid. Zelfs de terrassen van enkele cafés waren totaal onbegaanbaar! En daar tussendoor dartelden hongerige, grote meeuwen. Agressieve meeuwen ook, want ze gaan niet voor je uit de weg, tenzij je ze op de tenen trapt! En hun gemene gele ogen kijken je vuil aan.
Ze vinden dat ze recht hebben op alles wat ze uit die opengepikte afvalzakken kunnen sleuren.
Het fenomeen op zich kende ik wel, want in mijn buurt is het niet beter op donderdag, als de reinigingsdienst langskomt. Maar hier was het dit keer wel héél erg, en het speet me dat ik mijn camera niet bijhad. De meeuwen hadden de hele straat herschapen in één grote vuilnisbelt!
Terugkerend naar huis maakte zich onwillekeurig een gedachte meester van me. Die toestand was best te vergelijken met wat zich op menselijk vlak afspeelt in Europa! En een dubbel sprookje begon vorm aan te nemen in mijn hoofd. Hier volgt het.
Lees eerst de eerste kolom. Daarna de tweede en maak de vergelijking!
Hoodstuk1: de vreemde meeuw.
Hoofdstuk 2: de vreemde mens.
Er was eens, aan de Belgische kust, een natuurlijke meeuwenpopulatie. Vrolijke, kleine meeuwtjes die hun eten op zee gingen zoeken en behendige vissers waren.
Er was eens een vrolijk landje dat België heette en waar de bewoners romantische liedjes maakten over die meeuwen: "... waar de meeuwen schreeuwen, boven 't golfgedruis..."
Toen kwamen de toeristen massaal naar de kust, en begonnen die vogels te voederen uit de bakjes friet die ze hier kochten. Het was toch zo leuk die beestjes rond je heen te zien dartelen, bedelend om nog een frietje.
Toen kwam het toerisme naar vreemde landen goed op gang en zag de Westerse bevolking hoe goed ze het thuis hadden, in vergelijking met sommige 'exotische' landen! En dat vertelden ze ook aan de plaatselijke bevolking, die watertandend luisterde. Ze brachten hen ook artikelen uit onze welvaartstaat mee, waardoor ze nog meer gingen watertanden naar 'onze' wereld!
Maar er kwamen steeds meer van die vogeltjes, want om te eten hoefden ze nu niet meer moeizaam op zee te gaan vissen! En dus verhuisden ze meer en meer uit hun normale biotoop naar de toeristische gebieden aan de kust.
En ja, het kon niet anders of de meest vooruitstrevende specimen onder die exotische volkjes kwamen hier eens poolshoogte nemen en probeerden te migreren. De regering zag daar geen graten in en ging zelfs op zoek naar faciliteiten om die arme lui tewerkstelling te kunnen bieden. Lekker meegenomen, want zo konden ze de Belg mooi in zijn sociale hangmatten houden en bijgevolg herkozen worden!
Bovendien gingen ze ook veel sneller jongen kweken. Die voederen was nu immers geen probleem meer!
Maar die vreemden, eens ze vaststelden dat ze hier bijna alles voor niks kregen, gingen zich razendsnel vermenigvuldigen. Wél wetende dat hun kindjes, in België geboren, ook écht Belg waren! Dàn pas konden ze gerust zijn!
En wat te verwachten was gebeurde: de originele brave kleine meeuwtjes, kregen het gezelschap van grotere, en meer agressieve soorten, die soms groter zijn dan mijn hond. Op de duur moesten de kleine meeuwtjes het onderspit delven en aan verhuizen gaan denken. Verjaagd door de grotere en schaamteloos agressieve soorten.
En waar het aanvankelijk moedige, vooruitziende vreemde mensjes waren, tot hard werken bereid, volgden in hun kielzog minder betrouwbare specimen. Specimen die alleen maar op winst uit waren. Op welke manier ook, als het maar niet werken was.
Ons landje begon dan natuurlijk heel onveilig te worden! Maar de regering greep niet in! Begon migratie integendeel aan te moedigen!
Nu bevolken vooral de agressieve meeuwensoorten de kustgebieden en ze worden steeds agressiever! Eisen nu al dat je ze te eten geeft. En als je nu op een bankje van een bakje friet zit te genieten vliegen ze agressief krijsend om je heen, of lopen tot tegen je voeten en pikken er in. En als je niet oplet duiken ze in scheervlucht op je bakje friet af en pikken eruit wat ze in één haal in hun grote bek kunnen krijgen.
Ondertussen doet zich een hele volksverschuiving voor. Vreemdelingen komen en blijven. Werk is er niet, maar er is wél het OCMW en de dop, die een boontje hebben voor vreemden. Die hoeven nu niet eens meer te werken dankzij de duizenden truckjes die ze uitvonden om aan de dop of aan het OCMW te geraken. En als hun trukendoos uitgeput is, dan is er nog altijd het CGKR om hen een helpende hand te reiken.
En als ze écht te dom zijn om van dit alles te kunnen genieten, gaat het de criminele toer op en gaan ze stelen wat ze niet krijgen.
Maar het werd nóg erger! Hallucinant zelfs! Als de toeristen weg zijn vinden die grote beesten natuurlijk geen eten meer op de Zeedijk en het strand. Dan trekken ze naar de binnenwaarts gelegen wijken en zoeken tot ze een wijk vinden waar de reinigingsdienst moet komen en dus vol staat met afvalzakken. En dié pikken ze kapot en sleuren er alles wat eetbaar is uit.
Gesterkt door al die helpende en landverradende handen, wanen die vreemden zich baas in België! En vinden dat ze het doodleuk maar helemaal moeten verloederen.
Vinden het heel gewoon dat de autochtonen maar eens moeten opdraaien voor het betalen van nietsnuttende allochtonen. Van ondankbaarheid gesproken!
Gevolg: voetpaden die vol liggen met stinkend afval. Als de reinigingsdienst voorbijkomt nemen ze de (half geledigde en gescheurde) zakken mee. De rest blijft liggen tot brave burgers het zootje voor hun deur maar met een zucht zelf opruimen en in weer een nieuwe afvalzak stoppen.
Gevolg: net als de meeuwenplaag hebben we af te rekenen met de migrantenplaag, de asielplaag en de illegalenplaag.
De brave burger ziet zijn eens zo mooie vaderland helemaal verloederen en hoe meer hij het probeert proper te houden, hoe meer het verloedert.
Mooi meegenomen voor de stad, want die zakken vormen een gemeentebelasting en kosten 1,5 euro per stuk! Is het daarom dat er niets tegen ondernomen wordt? Is het daarom dat niemand in de gemeenteraad er schijnt over te denken die zakken dan maar af te schaffen en weer te vervangen door permanente harde vuilbakken?
Mooi meegenomen voor de regering! Zo lang ze de bevolking kunnen zoet houden door de media te bespelen kunnen ze de Belg in zijn sociale hangmat laten rusten en het werk door vreemden laten doen. Dat die vreemden alle trucs ondertussen al kennen om met zo weinig mogelijk prestatie toch betaald te worden? Daar hebben ze helaas niet op gerekend! Maar door de andere kant op te kijken hoéven ze daar ook geen rekening mee te houden! De miljardenkost voor de staatskas zal wel worden opgebracht door wie wél nog werkt en zwoegt!
Voilà. Het staat er op. De vergelijkingspunten zijn frappant:
1. Grove, primitieve ondankbaarheid. 2. Rechten eisen zonder aan plichten te denken. 3. Agressiviteit zonder grenzen. 4. Totale verloedering. 5. De autochtone bevolking wegpesten met primitief-agressief gedrag.
Van een domme vogel zou je het nog kunnen begrijpen. Voor het eerste hoofdstuk kan ik nog enig begrip opbrengen voor de vogels zélf. Dat het gemeentebestuur hier geen maatregelen tegen neemt begrijp ik echter niét!
Maar het tweede hoofdstuk gaat over mensen! Mensen van de eenentwintigste eeuw! Mensen die verondersteld worden verstand te hebben! Ook hiér kan ik de vreemden geen ongelijk geven. Maar dat van bovenaf niets wordt ondernomen? Daar heb ik maar één antwoord op: we hébben geen leiders!!!
Waarom niet? Omdat we liever voor charmeurs kozen!
Ach die nonnenkens toch uit de tijden van weleer. Wereldvreemde, gefrustreerde wezens die hun draai niet vonden in deze wereld en dan maar naar het klooster trokken op zoek naar een betere wereld. Wat ze verwachtten vonden ze daar natuurlijk ook niet om de eenvoudige reden dat het er niet is. Daarvoor is het veel te onnatuurlijk! En dus werden die nonnekens met de jaren chagrijniger en werkten hun frustraties uit op iedereen waar ze ook maar iets over hadden te zeggen.
Arme leerlingen van de nonnenscholen! Die vrome nonnekens rustten niét alvorens ze hun leerlingen al net zo gefrustreerd de wereld hadden ingestuurd als ze zelf waren!
Arme patiënten van zieken- en moederhuizen waar nonnekens de plak zwaaiden! Eén ding moet je die 'ziekenzusters' nageven: ze werkten zoveel als gratis, zodat ook de ziekenhuisfactuur stukken goedkoper uitviel dan tegenwoordig. Maar daarvoor had je tijdens je verblijf toch heel wat te verduren gekregen. Zelfs de dokters waren bang van die nonnen en hadden er weinig zeggenschap over. Ik kende zelfs een moederhuispatiënte die tijdens een moeilijke bevalling, van een van die non-vroedvrouwen naar het hoofd kreeg geslingerd: "Je kreeg het er wel in, nu moet je het er ook maar zien uit te krijgen!"
Dat ras is nu uitgestorven. Tenminste, toch het non-zijn. Maar de soort op zich bestaat nog altijd en is nog even talrijk (en gevaarlijk) als vroeger! Alleen kunnen ze nu, door de leegloop en de vele perikelen rond de kerk, niet meer terecht in het klooster en zoeken wanhopig naar andere religies waar ze wél welkom zijn. En daar worden ze dan even grote fanatici van! Want het gaat hen eigenlijk niét echt om het geloof! Het gaat hen om het gevoel van ergens bij te behoren, daar waar ze als soort eigenlijk nergens bijhoren!
Heel eigenaardig toch! Van zodra je de TV op het nieuws zet hoor je niets anders dan dat de regering koortsachtig aan het zoeken is om te besparen op allerlei manieren, maar dan liefst op de kap van het eigen volk. Lonen verminderen... hogere belastingen... langer werken... vroeger geschonken cadeautjes terug afnemen...
Daar heb ik allemaal niks op tegen. Als er moet bespaard worden, dan moét dat maar. Wat me wél tegen de borst stuit is dat nimmer ofte nooit met een enkel woord gesproken wordt over een van de allergrootste, en voor het land nutteloze verliesposten: de toestroom van asielzoekers en migranten waar niemand iets durft aan te doen, maar die we met zijn allen wél betalen om GSM'end te lopen lanterfanten of om de straten onveilig te maken! Dat wordt compleet doodgezwegen als het om besparingen gaat! Dan nog liever gaan zoeken waar niets te vinden is! Niet te geloven zeg!
Terwijl ze langs de voordeur proberen te besparen laten ze langs de achterdeur de ongebreidelde toestroom van parasieten zijn gang maar gaan. Met héél af en toe eens een dik in de verf gezet uitwijzinkje van meestal een brave sukkelaar om te tonen dat ze hun werk nauwgezet doen. Dat lokt dan weer medelijden en protest op van de blinde bevolking, en ze kunnen weer gerust zijn op dat vlak.
Het lef is toch wel ver te zoeken in de Wetstraat! Nu durven ze datgene wat ze de bevolking zélf in het oor hebben geblazen, niet meer aanroeren! Want van fout bekennen lijken ze daar nog nooit te hebben gehoord!
In de jaren zeventig zag ik het probleem ontstaan en toenemen. Ik was er gerust in! De regering zou 'ten gepasten tijde' toch ook wel inzien dat dit niet kon blijven duren en ingrijpen met beperkende maatregelen. We zijn, men zegge en schrijve veertig jaar verder... en die 'gepasten tijde' is er nog steeds niet gekomen! Het probleem wordt niet alleen voor zich uit geschoven, het wordt zelfs aangemoedigd, en versterkt door absurde wetten tegen eigen volk! Het probleem bestaat dus niet en bijgevolg moet je er ook niets tegen ondernemen!
En terwijl de Belg moet besparen, worden de vreemden verder bepamperd. Onlangs hoorde ik ook nog weer zoiets uit meestal goed ingelichte bron, maar ik kan niet bevestigen of het al dan niet waar is:
Een vreemdeling zou van het OCMW voor 20 euro een kaart met beltegoed kunnen krijgen voor de GSM. Die kost is éénmalig (en komt waarschijnlijk van datzelfde OCMW). Is de kaart leeg dan krijgen ze gewoon gratis nieuw beltegoed. Waar of niet waar? Ik weet het niet, maar het moét wel waar zijn vermits je zelden een vreemdeling ziet zonder een GSM tegen zijn oor geplakt. Wij, die dit alles moeten betalen, kunnen ons een dergelijk GSM gebruik niet veroorloven. Het zou ons ruineren! Dus moét dat verhaal, of iets in die zin, wel waar zijn. Schande!
Nou ja, klinkt het dan... die mensen zitten ver van het moederland en we kunnen het familiecontact toch niet volledig afsluiten? Neen? Wel, als ze dan zoveel belang aan dat contact hechten, waarom zijn ze dan hiér, en niet in het moederland?
Zoék dan als regering maar eens naar miljarden besparingen! Maar kijk vooràl niet naar de miljarden die dat hele klotegedoe met migranten, asielzoekers en sponsoring van vreemde religies ons kost!
In elk geval wacht ik nog altijd met spanning op de mededeling in het nieuws dat de frank is gevallen in de Wetstraat, dat ze hun miljarden terugvonden en ze het migratieprobleem eindelijk eens ernstig gaan aanpakken. Maar ik vrees dat ik dat niet meer zal beleven! Zéker niet alvorens ze de laatste cent van de modale en eerlijke burger hebben afgetroggeld. En tegen dan ben ik ook al lang gestorven van de honger!
België heeft geen nood aan leiders met charme! België heeft nood aan leiders met het lef om te doen wat moét gedaan worden. Dat heeft trouwens ook Europa, en zelfs de hele Westerse wereld nodig!
Vanmiddag (ik schrijf dit zaterdag) at ik een heerlijke zelfbereide pladijs met aardappelpuree. De vis klaargemaakt op de wijze van mijn overleden vrouw. Die kon vis bakken als niet één. En dat moest ik natuurlijk ook kunnen. Verleden week kocht ik een aantal pladijzen (spotgoedkoop, dik en superlekker nu), probeerde er al ééntje, dat al direct goed geslaagd was, en deponeerde de rest in de vriezer. Vandaag dus weer eentje. En dat was nóg beter!
Het geheim van vis bakken? Niks geheim. Wél een supergoede pan, en vooral niet luisteren naar wat TV koks zeggen over bestrooien met bloem en zo...
Mijn pan? Wel, mijn vrouw deed het altijd in een Tefalpan in perfecte staat, waar ze heel voorzichtig mee omsprong. Maar vermits we op het laatste een serie van die nieuwe keramische pannen kochten, doe ik het nu dààrmee. Tussen haakjes, die pannen zijn goud waard! Bakken totaal niet aan en zijn in een wip weer schoon.
Nu, voor de geïnteresseerden volgt hier mijn: werkwijze.
- Eerste vereiste: een goede antikleefpan, en liefst een keramische.
- Komt de vis uit de vriezer, eerst ongeforceerd laten ontdooien op kamertemperatuur (een drietal uur).
- Klont (soeplepel) bakboter in de pan laten smelten met evenveel olijfolie. Ondertussen één kant van de vis bestrooien met zout en peper. In géén geval bloem, want ik wil geen bruingebakken bloem maar bruingebakken vis!
- Zodra de boter lichtbruin wordt de vis er inleggen met de gekruide kant onder. De temperatuur van de pan moet zó zijn dat je de vis onmiddellijk hoort braden. Dan het vuur wat minderen. Het vet mag niet uit de pan spatten (te warm) en nooit méér dan gemiddeld bruin kleuren. Zo nodig het vuur nog minderen. Af en toe kun je eens schudden aan de pan om zeker te zijn dat de vis toch niet gaat kleven maar lekker mee over de bodem schuift.
- Wachten tot de 'cuisson' (wit verkleuren van de 'glazige' vis) tot nét boven de graat is gekomen. (Goed te zien aan het gedeelte waar de kop is afgesneden). Nu omdraaien na ook dié kant te hebben gezouten en gepeperd.
- Zodra de cuisson ook aan dié kant volledig is, is de vis klaar en ziet het velletje (en niet de bloem) lekker bruin.
Saus?
Sommige mensen beweren dat je van visjus geen saus kunt maken. O nee? Niks is makkelijker, tenminste, als je het vet niet zwart liet branden! Bijvoorbeeld, zoals ik vanmiddag deed: na het uithalen van de vis een koffielepel mosterd toevoegen aan de jus en wat melk naar believen. Even roeren en laten doorkoken. Je kunt er sausbinder of maïzena aan toevoegen, maar meestal is dat niet nodig en bindt de mosterd voldoende. Ook wat citroensap mag er wel bij voor een frisse toets.
Dan de pureepatatjes! Ook zoiets waar veel mensen mee sukkelen. Op TV pletten ze de aardappelen telkens weer met een vork of zo. Dat levert dan een nogal ruwe textuur op, en ik hou meer van een smeuïge puree waar geen brokjes meer inzitten.
Sommige mensen gebruiken een (soep-) mixer, maar dat levert dan weer een erg plakkerige puree op omdat het zetmeel dan een structurele verandering ondergaat. En zoals altijd, ligt de gulden middenweg... in het midden natuurlijk! Wél een mixer, maar voorzien van een stel kloppers en op de laagste snelheid.
Werkwijze: gekookte aardappelen afgieten, in een recipiënt doen, en alvorens er wat dan ook aan toe te voegen, de kloppers er in en laten draaien tot de aardappelen volledig in moes zijn. Dan kruiden met muskaatnoot en eventueel peper. Nog een klont boter en een heel ei erin en terug eventjes kloppen. Dit keer om alles goed te vermengen. Vervolgens al kloppend melk toevoegen tot een smeuïge puree ontstaat. Als de kloppers nog een duidelijk zichtbaar, maar glad spoor achterlaten aan de oppervlakte is er voldoende vloeistof toegevoegd. Méér zou eerder een papje opleveren! Smakelijk!
Nog over TV-koks: sommigen, vooral dan Piet Huyzentruit, maken altijd zo'n punt over het gebruik van een antikleefpan of een 'kleefpan'. Bakken vooral vlees alleen in een aanklevende pan. Waarom? Ze beweren dat je dan van het 'aanbaksel' lekkere saus kunt maken! Welnu, in een antikleefpan heb je nét zoveel bruin 'baksel', maar het is geen 'aan'-baksel en je moet het niet losmaken want het ligt los op de bodem! Is dus een pak makkelijker! Waar hàlen ze het ook, verdorie?
Wie regelmatig kijkt naar 'Aircrash Investigation' op National Geografics, heeft wel al vastgesteld dat grote (vlieg-) rampen zelden één defect als oorzaak hebben. Meestal gaat het om een samenloop van defecten of onregelmatigheden die samenkomen op één moment, en samen verantwoordelijk zijn voor de crash.
Soms ook een combinatie van natuurelementen, menselijk falen, en een of meer technische storingen die zich pas in dié omstandigheden manifesteren.
Zoiets als 'the perfect storm' dus, waarin een samenloop van natuurelementen tot de perfecte, allesverwoestende storm kan leiden.
In onze samenleving lijkt datzelfde patroon zich momenteel te manifesteren:
1. Natuurrampen zoals overstromingen, meteorietinslagen en bosbranden doen zich meer en meer voor en kosten de betrokken landen handenvol geld.
2. De winter die maar mondjesmaat schijnt te willen overgaan in de zomer kostte ons pakken geld. Niet alleen voor kostbare energie om ons warm te houden, maar ook dokterskosten voor allerlei kwaaltjes en depressieve toestanden. Zomerkledij raakt niet verkocht en daar blijven de handelaren dan weer mee zitten! De horeca werkt maar op halve krachten, want meestal blijven terrasjes en zo leeg. De natuur helpt sterk mee om onze slinkende economie nog verder te kelderen!
3. De opwarming van de aarde, die de oorzaak schijnt te zijn van bovenvermelde perikelen.
4. De migratietoestanden die uit de hand lopen en de belastingbetaler nog maar eens handenvol geld kosten!
5. Jarenlange verkwisting van zowel de regeringen als de banken hebben de Westerse wereld in een onhoudbare positie gebracht, en helemaal niet bestand tegen de hierboven vermelde tegenslagen!
6. Tot overmaat van ramp (al was het perfect voorspelbaar) slaat een financiële crisis toe en houdt iedereen de vinger op de knip. Consumenten durven niet meer consumeren. Voedsel wordt aangekocht bij de goedkoopste aanbieder, ongeacht de kwaliteit. Voor kledij weet niemand nog wat te kiezen: zomer- of winterkledij. Nou, keuze is er trouwens ook niet, want eigenlijk hebben we winterkledij nodig, en die is er niet in de winkels. En wie is nu zo gek om zomerkledij te kopen in een zo onvoorspelbaar weer?
Is The Perfect Storm in aantocht? En wat zal die ons brengen? Veel mogelijkheden staan open, waaronder:
1. Natuurgeweld verwoest het grootste deel van onze leefwereld. Misschien wel sterk overdreven, maar niet getreurd als dat niét gebeurt, want dan blijven andere mogelijkheden open:
2. De verkwistingen uit het recent verleden worden ons noodlottig en we verworden tot wat we vroeger derdewereldlanden noemden.
3. Oorlog! Het middel waarnaar uiteindelijk steeds werd teruggegrepen zodra de bevolking te talrijk werd. Bloedige strijd tussen volkeren moet de wereldbevolking dan uitdunnen en opnieuw een leefbaar klimaat scheppen... na de strijd en na de eliminatie van miljoenen mensen. Hoé die strijd er zal uitzien en tussen wié is nu al duidelijk aan het worden, want de vijand vertoeft al onder ons en heeft zijn wortels al diep in onze gelederen weten te zaaien dankzij de stekeblindheid van onze politici.
Tja... ik weet het wel hoor! Ik doe aan doemdenkerij! Al heb ik ook nog een sprankeltje hoop dat het toch anders uitdraait. Maar kun je de ogen sluiten als je ziet hoe argeloos iedereen in de val aan het lopen is? Kun je geloven dat het niét zo'n vaart zal lopen?
- Als onze welvaartstaat ten onder gaat aan natuurgeweld, dan is dat niemands schuld! Tegen de natuur kun je weinig doen.
- Maar als onze maatschappij ten onder gaat aan bloedige strijd of schrijnende armoede, dan kunnen duizenden overlevende vingers naar onze huidige lakse en onverantwoordelijke politici wijzen!
En... ook naar dié mensen die ongebreideld en onverantwoord veel teveel kinderen op de wereld brachten! De aarde kan zijn bevolking niet meer aan! De bevolking kan zichzelf niet meer aan, wat zich uit in vitterijen om onbenulligheden en blindheid voor de echte problemen.
En... last but not least kunnen ze ook met de vinger wijzen naar de huidige generatie kiezers, die al deze wantoestanden hebben mogelijk gemaakt door niet op leiders maar op charmeurs te stemmen! Charmeurs die hen een luilekkerleventje en allerlei luxe aanboden. Betaald met een astronomisch wordende berg schulden! Charmeurs die vochten om de sympathie van de kiezers. Niét om de welvaart van het land!
- Ouderen zien drommels goed in wat aan het gebeuren is. - Jongeren lachen de wijsheid der ouderen weg en laten de onnozele regeringen maar begaan. - Adolescenten gaan betogen tegen... zichzelf! - Kinderen worden geïndoctrineerd door school, media en regering.
Wie van die vier groepen heeft gelijk? Voor alle duidelijkheid: ik heb het niet echt over leeftijd! Want sommige mensen blijven heel hun leven in een van die fases steken!
Als je het aan vroegere volkeren zou vragen zou het antwoord zijn: "De ouderen, want die hebben de meeste ervaring."
Als je het aan de huidige generatie vraagt zouden ze een der jongste groepen kiezen. Om 'modern en trendy' over te komen. Wat oudjes vertellen is immers oubollig volgens de huidige trend. De wereld moet vooruit en niet blijven stilstaan!
Ik ben ook voor elke vorm van vooruitgang, maar ga wél steigeren als wat sommigen vooruitgang noemen in werkelijkheid achteruitgang is! Een achteruitgang die een voor ons, ouderen, duidelijke bestemming nastreeft: terug naar de middeleeuwen! Alle moderne technologie ten spijt lijkt het mensdom wel naar die duistere middeleeuwen te hunkeren. Terug naar de inquisitie, de onwetendheid des volks, het onvoorwaardelijk geloof en alles wat daar komt bij kijken, bruut geweld en terrorisme. En wie kan ons daar beter naartoe helpen dan onze exotische geïmporteerden?
Kijk maar even welke gruwelijkheden momenteel in hún landen gebeuren. Kun je dat nog een beschaafd volk noemen? Ver van je bed? Wacht maar nog enkele jaren af! Je geduld zal zéker beloond worden en dan ben jij de sigaar.
Moorden en folteren in naam of in 'opdracht' van een god! Welk monster moet die god dan wel zijn? Heeft een dergelijke religie bestaansrecht in een beschaafde samenleving?
Stilaan vallen de 'vredelievende' maskers af! Stilaan wordt duidelijk waar we mee hebben te maken. Maar of het ook gezien wordt door diegenen die het zouden moéten zien? Oh jawel hoor! Maar het is veel makkelijker om te doen alsof je het niét ziet! Dan moet je er ook niets tegen ondernemen en kun je je verder bezig houden met onbenulligheden!
Humanist? Ja! Dat ben ik, daar voel ik me goed bij, en dat is misschien wel het voornaamste bijvoeglijk naamwoord dat me past als een vest. Bij mijn weten heb ik nooit iemand pijn gedaan, nooit iemand aangedaan wat ik zelf niet aangedaan wilde worden, en ook altijd gewerkt voor mijn brood om niemand anders tot last te zijn. Ja, soms mezelf verloochend om het algemeen belang te dienen!
In veel gevallen was ik toch ook wel streng! Maar ook dàt was altijd met het algemeen belang voor ogen, of het nu ging om de opvoeding van mijn kinderen of om mijn werk als politieman.
Ook heb ik respect voor alle rassen en volkeren op aarde, zo lang ze niet te beroerd zijn om zelf hun boontjes te doppen en komen parasiteren bij andere volkeren.
Maar humanisme heeft veel facetten! Ook facetten die niet meteen blijken! Je kunt bijvoorbeeld denken humaan te zijn, maar dan wél op een manier die in werkelijkheid de gehele mensheid om zeep helpt! Wat trouwens al aan het gebeuren is. Humaan zijn zonder na te denken over waar je mee bezig bent en zonder aan de gevolgen te denken kan immers rampzalig werken op de samenleving.
Of is het soms humaan te noemen als je uit medelijden de gehele derde wereld, bevriend of vijandig, gaat importeren en bepamperen ten nadele van je eigen volk? Alle volkeren die het minder hebben dan datgene waar onze voorvaderen voor hebben gestreden maar uitnodigen om te komen parasiteren op dat kleine lapje grond dat België heet? Tot je eigen volk helemaal word overwoekerd? Tot Belgen, en zéker al Vlamingen, niet meer welkom zijn in eigen land? Durven dergelijke mensen zich humanistisch te noemen?
Dat is humanisme zonder nadenken! Dat is humanisme dat alle besef van de realiteit heeft verloren. Dat is humanisme dat precies omgekeerd werkt. Dat is humanisme dat alle bloed, zweet en tranen van de voorouders verloochent. Dat is humanisme voor kinderen die nog niet leerden zelfstandig te denken. Dat is humanisme voor mensen die zich totaal niet bewust zijn van de diepere betekenis van dit woord. Dat is geïndoctrineerd humanisme! Dat is pamperhumanisme dat op termijn precies omgekeerd werkt. Dat is humanisme dat ons tenslotte naar de ondergang zal leiden.
Humanisme moet alles wat leeft respecteren, maar dan wél op een verstandige manier!
Respecteren alle religies dat wel? Het mag dan misschien wel zo lijken, maar zo is het niet! Vanuit welke religie wordt tegenwoordig telkens weer gemoord, geterroriseerd en gevochten? Net zoals dat door onze religie gebeurde in de middeleeuwen? Wij hebben gelukkig die duistere tijden al lang achter ons weten te laten, maar gaan nu wél andere en verachterde religies importeren!
Schept dat nou écht geen grote vraagtekens bij de rest van de wereldbevolking? Heeft het collectief bewustzijn van de beschaafde wereld dat terrorisme nog altijd niet herleid tot zijn enige en ware bron: de religie? Hoé in 's hemelsnaam kun je, als humaan en dus vredelievend persoon, een religie die haat en terreur in min of meer bedekte termen predikt, aanhangen of sponsoren?
Over welke religie ik het heb? Dat zeg ik lekker niet. Wie het schoentje past moet het maar aantrekken! Dat die religie vredelievend is? Mijn voeten! Een religie die in weliswaar min of meer extreme gevallen toch aanleiding geeft tot moord en geweld kàn niet vredelievend zijn. Zélfs niet als de meerderheid der aanhangers dat wèl is!
Is het verstandig om uit humanitaire overwegingen te gaan betogen voor elke asieltoerist die uitgewezen wordt? Aldus aan de regering het signaal gevend: "Laat ze maar komen Greetje! Wij zullen wel betalen en zélf ten gronde gaan"! Dat is geen humanisme meer! Dat is zelfvernietiging!
Is het verstandig om uit humanitaire redenen je ogen te sluiten voor de totale verloedering van je ooit zo mooie en welvarende vaderland? Alleen maar omdat die 'verloederaars' toch ook maar mensen zijn en dus recht hebben op een menswaardig bestaan?
Hola daar! RECHT hebben? Wat is de eerste vereiste om rechten te hebben? PLICHTEN nakomen natuurlijk! Welke plichten denken die geregulariseerde illegalen hier dan wel te vervullen? Welke plichten vervullen de terroristen onder hen? Zelfs de meest elementaire plicht: zich aanpassen aan het gastland, wordt schaamteloos met de voeten getreden. Het gastland wordt bespot, gehaat, bestolen en vervuild. En vooral: het wordt verweten zich niet voldoende aan te passen aan hén! En de 'gastheren' knijpen de ogen dicht. Dat moéten ze wel. Want dat bevelen hun leiders en maakten er wetten voor! Und befehl ist befehl, nicht?
En toch... ken ik hardwerkende vreemdelingen. Bij de stadsdiensten bijvoorbeeld: straatvegers, vuilnismannen, sjouwers met feestmateriaal en noem maar op. Heb ik bewondering voor! Maar nog altijd vraag ik me af wat die vreemdelingen, zélfs als ze zich tot harde werkers ontpoppen, hier eigenlijk moeten komen doen! Zo lang de tewerkstelling van de Belgen niet volledig is, zo lang er nog één werkloze Belg rondloopt, is er geen enkele verantwoorde reden om vreemdelingen tewerk te stellen! Want voor elke vreemdeling die werkt, is er een Belg die, al dan niet met zijn goesting, werkloos blijft en betaald moet worden door de staat. Of dat genadegeld nu van de dop of van het OCMW moet komen speelt geen rol. Uiteindelijk komt het tóch uit de al lang leeggeplunderde staatskas.
Er is maar één dringende noodzaak: de gezonde Belg uit zijn sociale hangmat halen en werkgevers niet langer aanmoedigen met premies en tegemoetkomingen, om vreemden in dienst te stellen! Dan hebben we helemaal geen vreemden nodig! Maar welke politicus durft dat aan? Geen enkele! want alle uitgestraalde charme van die lui is omgekeerd evenredig met het politieke lef!
Lef? Ver te zoeken in de tegenwoordige Wetstraat. Of kennen ze soms de problemen niet? Oh jawel hoor! Ze weten best wat ons keldert, ons land onveilig maakt, de schatkist plundert en de straten verloedert. Maar ja, om herkozen te worden moeten ze zich humaan opstellen hé? Humaan volgens de 'mainstream' dan toch!
De algemene stroming. De onnadenkende stroming. De stroming die ze zelf hebben geschapen, geholpen door de media.
Voor alle duidelijkheid, we hebben twee problemen:
1. Vreemden hebben niet het minste respect voor ons land en plunderen het liever leeg.
2. Belgen die uit luiheid of omdat er teveel vreemden tewerkgesteld zijn niet aan de bak geraken. Die gaan zich vervelen en worden al even grote verloederaars!
Het probleem kan dus niet helemààl op een ras of volk worden aangeschreven. Het probleem is vooral werkloosheid en bijgevolg verveling. En die werkloosheid kan dan weer worden afgeschreven op het importeren van véél te veel vreemden.
Wie zijn dus de hoofdschuldigen? De regeringen natuurlijk!
Met dit mooie weer zou je wel gek moeten zijn om achter je pc te gaan zitten! Eindelijk verademing. Eindelijk zon na die veel te lange winter-lente! Eindelijk weer energie kunnen opdoen op een terrasje of bankje in de zon!
Maar als de avond dan valt komt ook de bezinning. En gelukkig, een positieve bezinning dit keer!
Bezinning over wat je allemaal wel hebt om gelukkig te zijn. Niét gaan hartevreten over wat je niét hebt en wat je ongelukkig zou kunnen maken. Leven van dag op dag, uur op uur. Blij zijn dat je weer tot jezelf en je eigen 'ik' weet te komen! Fier zijn dat je op je eentje alles weet te beredderen! Je dagen zijn nu iets meer gevuld, maar dat verdrijft ook de verveling.
Tiens... wat een stralend zonnetje toch allemaal vermag! Alhoewel... hier aan de kust zomert het toch niet zoals in het binnenland! Wij moeten het met een zestiental graden en een koele bries stellen! Maar toch, uit de wind op een gezellig terrasje, of op een bankje in park of bos is het echt wel aangenaam vertoeven en geeft de zon je nét die dosis energie die je zo lang moest ontberen.
Dat heet dan gelukkig zijn. En dat is het ook. Zo lang als we de inventaris kunnen maken van wat we allemaal hebben, en niét die van wat we moeten ontberen.
"Religieus fundamentalisme zal in de toekomst worden behandeld als een mentale ziekte. Dat gelooft Kathleen Taylor, onderzoeker aan Oxford University. Zij is ervan overtuigd dat neurowetenschappen ingeschakeld kunnen worden in de strijd tegen ..."
Bron: Het laatste Nieuws.
-o-o-o-
... Als dàt eens waarheid zou blijken! De wereld zou weer kunnen ademen en we zouden weer op beide oren kunnen slapen.
Toch is er een maar! Een heel grote maar zelfs! Welke religieuze fundamentalist zal akkoord gaan zich te laten behandelen? Hij is immers overtuigd van zijn gelijk, dat heeft zijn religie hem geleerd, en volgens hem is er geen vuiltje aan de lucht in zijn denkpatroon! Wie zal die mensen eerst overtuigen en hoe? Bij sommige religies is discussie niet eens mogelijk! Want alles wat niet in hun heilig boek staat zijn leugens! Dat zegt dat heilig boek en daar valt niet aan te tornen!
Tja, Kathleen, een heel mooi initiatief en ik hoop dat het lukt. Maar helaas zal het nooit een meerderheid van die fundamentalisten, en zéker al niet van de terroristen kunnen bereiken! Dus, in principe weinig nieuws onder de zon. Spijtig!
Maar het goede nieuws is dan toch weer dat ook wetenschappers zich wel degelijk bewust zijn van het gevaar dat religieuze fanatici voor de wereld betekenen, en dàt is toch al een stap in de goede richting. Nu moet enkel nog de hele mensheid volgen. En helaas beseft die mensheid nog altijd niet dat er voor religieus fundamentalisme eerst een religie moet zijn. Liefst dan een religie die haat en racisme predikt! En dat de bron eigenlijk bij die religie ligt. Daar zit de oorzaak van alle kwaad! Mocht ooit iemand het idee, én de moed hebben, om welke religie dan ook streng te verbieden in plaats van te sponsoren, zou de mensheid eindelijk kunnen worden wat ze 'fundamenteel' is: een verstandige, vooruitstrevende diersoort die het volledig in eigen handen heeft om een paradijs op aarde te scheppen.
En wat er nà dit paradijselijke leven op aarde zou gebeuren? Wat er na de dood gebeurt? Geen mens die het wist, weet, of ooit zàl weten. Waarom er dan onze kop op breken? Waarom willen weten wat we eigenlijk niet mogen weten? Wat we hier op aarde hebben is voorlopig onze enige zekerheid. Daar moeten we het tot nader order mee stellen. Waarom daar dan niet het beste van maken? Is dàt soms niet onze taak hier op aarde?
Of zijn we soms geschapen als stomme volgelingen van wie het ook maar goed kan uitleggen?
Bankencrisis, regeringscrisis, financiële crisis... je hoort bijna niets anders meer! Zelfs de natuur speelt het spelletje mee door ons op een ware crisislente te trakteren! Hopelijk volgt niet ook nog een crisiszomer!
Velen schuiven de oorzaak van de crisis door naar de regeringsleiders en de banken, en dat is ook wel zo! Maar toch zou iedereen ook eens in eigen boezem moeten kijken. Ik heb het hier al dikwijls geschreven of gesuggereerd: een regering leiden is, op grotere schaal dan, identiek aan het leiden van een gezin. En helaas verloopt die leiding, op welk niveau dan ook, volgens de hedendaagse mentaliteit: éérst lenen, dan kopen, en dan... als het effe kan, afbetalen!
Eigenlijk is het allemaal ontstaan door het sneeuwbaleffect: onverantwoordelijke ouders maakten verwende kinderen. Die verwende kinderen werden groot, werden bankdirecteur of politicus, hadden nooit van het klappen van de zweep gehoord, en volgden de voorbeelden van thuis: lenen en verwennen! Die kruik is lang blijven drijven, maar eens moest ze breken...
We verwijten de regeringen dat ze een veel te hoge schuldenberg hebben opgebouwd, en dat is ook zo. Een decennium geleden kon het allemaal niet op! Er kon niet genoeg met cadeautjes worden gegooid.
Maar hoeveel gezinnen hebben niet precies hetzelfde gedaan? En dat 'goede voorbeeld' meegegeven aan hun kinderen?
Hoeveel banken hebben niet decennia lang ver boven hun stand geleefd of toch tenminste veel geld verspild omdat ze dachten toch niet stuk te kunnen?(*)
Hoeveel mensen gaan verstandig om met hun budget?
Hoeveel mensen sparen eerst en kopen dàn?
De oorzaak van de crisis kan dus herleid worden tot de mentaliteit van de gehele Westerse bevolking! Geld lenen was, en is nog steeds, de gewoonste zaak van de wereld. Tot de schuldenberg zo hoog is dat niet meer kan worden terugbetaald.
De eerste slachtoffers van die mentaliteit zijn de banken geweest! En logischerwijze was de bankencrisis ook het eerste teken van de algemene crisis.
Het tweede slachtoffer is dan vadertje staat die vanwege de bankwaarborg verplicht was om bij te springen of tot gedeeltelijke overname van de bank over te gaan. Hm... bijspringen en overnemen met welk geld? Dat van de sowieso al veel te hoge schuldenberg? Nóg maar wat bijlenen dus!
Ondertussen zijn ook al veel gezinnen door onverantwoorde geldverkwisting in de collectieve schuldenbemiddeling geraakt, en moet ook dààr vadertje staat bijspringen!
De schuld van de crisis is dus zondermeer: de algemene en grondig ontspoorde mentaliteit!
Lenen op gezinsniveau om zich dingen te permitteren die men zich eigelijk niét kan veroorloven.
Lenen op regeringsniveau om cadeautjes te schenken aan de bevolking. Cadeautjes die het land zich al evenmin kan permitteren! Maar cadeautjes die wel moéten gegeven worden om niet op intelligentie maar op charme herverkozen te kunnen worden! Lenen ook om vreemde, en zelfs regelrecht vijandige volkeren te helpen, te verwelkomen, te bepamperen, en ze vooral tot rechtmatige kiezers, en zelfs toekomstige leiders te promoveren! Dit alles onder het goedkeurende oog van de zwaar geïndoctrineerde bevolking! Zó sterk geïndoctrineerd door de media dat ze maar blijft stemmen voor datzelfde soort leiders.
(*) Ik herinner me een voorval uit de jaren 80, toen ik nog bij de politie was. Een aantal politiemannen werd door een bekende bank uitgenodigd voor een bespreking van een volledige dag over de veiligheid van de banken. De eerste, prille hold-ups hadden immers hun debuut gemaakt. Ik was bij de genodigden.
De bespreking ging door in de Saaihalle te Brugge. Een historisch gebouw dat de bank 'zomaar' voor heel veel geld had aangekocht en gerestaureerd als ontmoetingsplaats voor het verwennen van haar public relations.
Allereerst kregen we een rondleiding en historische uitleg over het gebouw uit de veertiende eeuw, ooit de Genuese loge, waar de Genuese kooplui in de middeleeuwen saai (sajet...breiwol) verhandelden. Vervolgens gingen de gesprekken over koetjes en kalfjes en kwam héél af en toe de veiligheid van de banken ter sprake: wat kon, volgens ons, nog meer worden gedaan?Maar dié gesprekken duurden niet lang en al gauw werd weer overgegaan op prettiger zaken om over te praten. Er werd trouwens ook maar met een half oor geluisterd naar raadgevingen. Natuurlijk! Want daar ging het ook niet om! Het ging om pronken met het bankbezit en ondertussen zichzelf en een aantal medewerkers verwennen op kosten van... de bank. Af te schrijven op rekening van 'veiligheid'!
En toen... gingen we een drietal uren tafelen! Ondertussen had ik al opgemerkt dat een bediende van een bloemenzaak een enorm bloemstuk had binnengebracht en netjes in het midden van een sowieso al rijk versierde ovalen tafel had gedeponeerd .
Voorgerechten... soepjes... heerlijk hoofdgerecht... de duurste wijnen... ruime keuze aan desserts... zilveren tafelgerei... het leek echt wel niet op te kunnen! La vie de chateau! Wij, simpele politiemensen, stonden versteld! Was het zó dat bankmensen vergaderden? Tenslotte kregen we allemaal als afscheid een rijk geïllustreerd boek mee op luxepapier, dat de geschiedenis van het gebouw vertelde. Ja, geïmponeerd waren we wel. Maar over veiligheid was weinig of niet gesproken.
Toen ik naar huis reed had ik bedenkingen! Was dàt het wat de banken deden met ons geld? Kon dat op die manier eeuwig blijven doorgaan? Ik dacht het niet! En de geschiedenis heeft me gelijk gegeven!
Dat was dan iets op bankniveau dat ik persoonlijk meemaakte. Ging en gaat het er minder aan toe op regeringsniveau? Ik denk het niet! Wel integendeel! Crisis? Jawel... voor sommigen! Voor diegenen die al dat gelag en gelach betalen!!!
... Is een vraag die ik me drie maand lang vergeten ben te stellen! Teveel andere gevoelens en beslommeringen stonden dat in de weg. En vooral dan het gevoel van niet meer dezelfde persoon te zijn als voorheen! Maar nu die 'andere ik' toch af en toe het veld gaat ruimen, maak ik van die momenten gebruik om mezelf weer te gaan herontdekken.
Want als die andere 'ik' gaat domineren, weet ik het niet meer! Mijn eigen ik ligt dan te sluimeren onder een pikzwart deken!
- Dan ben ik jaloers op mensen met pakken vrienden. - Dan ben ik jaloers op mensen die onmiddellijk in gesprek weten te komen op een terrasje of aan de toog. - Dan ben ik jaloers op mensen die de hele dag kunnen babbelen. - Vind dat die mensen nooit zo intens eenzaam kunnen zijn als ik!
Maar... dat is helemaal niet 'ik' toch? Toch niet de 'ik' die ik altijd geweest ben?
Want nu ik af en toe een beetje in staat ben alles op een rijtje te zetten, stel ik me de vraag of ik dit alles wel nodig heb of het me enkel maar verbeeld! Of het soms die andere ik is die dat allemaal wilt!
- Heb ik pakken vrienden nodig? Neen! Want die zijn er toch maar zolang alles goed gaat. Ik heb alleen een paar goede vrienden nodig, en die heb ik! Het soort vrienden die je in de nood kent!
- Vond ik het vroeger nodig om op een terrasje een oppervlakkig gesprek aan te gaan? Meestal niet! Waarom dan nu wel? Hoe komt het dan dat ik plots dat oppervlakkig gebabbel ga missen?
- De hele dag babbelen? Zou me hopeloos gaan vervelen! Af en toe een goede vriend of vriendin op bezoek voor een of twee uur is meer dan ik nodig heb. Méér zou me op de duur zelfs ongemakkelijk doen voelen!
Maar met minder zou ik het ook niet kunnen stellen. Natuurlijk zal ik wel altijd een vertrouwenspersoon missen waarmee je alles kunt delen. Het soort persoontje waarmee je een hechte relatie hebt en alles aan kwijt kunt. Maar hoeveel mensen hebben dat eigenlijk? Zelfs onder gehuwden is dat een zeldzaamheid aan het worden, en dan ben ik nog beter af alleen dan in een 'koele', uitsluitend sexuele relatie! En die mensen met 'hopen vrienden', die zelden thuis zijn maar altijd weer in gezelschap of op café vertoeven... zijn die dan gelukkig? Of vluchten ze juist de ongezelligheid van hun relatie en hun thuis?
Een 'thuis' hebben! Het mooiste woord op aarde! Iets waarop je altijd weer kunt terugvallen! En of daar nu een vertrouwenspersoon op je wacht of niet, het blijft toch wel je 'thuis' hoor! Tenzij... de partner die daar op je wacht niét de vertrouwenspersoon is die je dacht dat ze was. Dàn, inderdaad, ben je beter af alleen! En dus heb ik eigenlijk toch nog wel veel om gelukkig te kunnen zijn. Waarom verdorie willen mijn hersenen dat niet beseffen? Waarom moet ik ze zo dwingen om dat te geloven?
Oppervlakkige vriendschappen heb ik dus niet nodig. En in plaats van cafévrienden heb ik dan nog liever echt goede mailvrienden, zélfs als ik ze nog nooit persoonlijk heb ontmoet en helemaal niet weet hoe ze er uitzien. Ook zonder dit alles kan een hechte vriendschap worden opgebouwd ondervond ik. Het is immers niet de persoon die telt. Het is de ziel!
Besluit: eigenlijk heb ik alles wat ik nodig heb. Maar het vergt wel enige tijd om me daar terdege van bewust te worden.
Jawel, beetje per beetje probeer ik dan toch weer de einzelganger te worden die ik altijd al was. Al voel ik wel dat er nog een lange weg is af te leggen. Maar ik leerde wél een levensles: ook een einzelganger heeft toch dagelijks wel wat menselijk contact nodig! Al is het dan maar een oppervlakkige babbel.
Zonder dat ik het wil ben ik toch weer aan het analyseren gegaan! Ik kan er nu eenmaal niet aan doen dat ik een denker ben! Ik kan er niet onderuit. En dit keer dwaalden mijn gedachten af naar 'gelukkig zijn', en waarom ik dat nu een stuk minder ben dan pakweg zes maand geleden.
Aanleiding tot deze gedachten... was de lekkere wortelsoep die ik aan het maken ben. Ze ruikt heerlijk, zal ook heerlijk smaken, maar ik kan ze met niemand delen! Ik kan er niemand mee plezieren, tenzij mezelf. En dat is een hemelsbreed verschil!
Zo lang we met zijn tweetjes waren heb ik me altijd ingespannen om haar gelukkig te maken. En onbewust maakte ik mezelf daar gelukkig mee! Wilde ze zelf koken, dan deed ze dat maar, en ze deed het drommels goed! Maar had ze eens geen goesting, of was ze (vroeger dan) een spannend boek aan het lezen, dan deed ik dat met veel plezier zelf.
De laatste jaren, toen ze niet meer lezen kon wegens brandende ogen, en ze ook de dood van haar dochter te verwerken had, nam ze het koken volledig over. Mocht ik de keuken zelfs niet in als ze aan het kokkerellen was. Het moest een verrassing blijven, en dat was het telkens ook weer!
Nu begrijp ik haar beter: ze stak ook in een chronische depressie en onbewust maakte ze zichzelf gelukkig door mij gelukkig te maken en lekker te laten genieten van haar kookkunst!
Mooi is dat toch? Twee mensen die vooral de ander gelukkig willen zien en daar dan ook alles voor doen!
En nu mogen ze me zeggen wat ze willen wat liefde is, maar liefde is vooral, denk ik: jezelf wegcijferen en alles voor de partner doen. Altruïsme? Neen! Het is eerder egoïsme, al besef je dat niet. Je voelt je goed in je vel telkens je iets voor de ander doet, en staat daar verder niet bij stil! Je beséft niet eens dat het dàt is wat je gelukkig maakt en zo'n goed gevoel geeft. En als wat je doet in goede aarde valt, probeer je gewoon steeds meer te doen.
Wel, ik denk dat dit nu vooral mijn probleem is: er is niemand meer om gelukkig te maken! Lekker eten maken voor mezelf is nu vooral een manier om de tijd door te komen, en ook wel om mijn gebrek aan eetlust te compenseren door lekker te koken. Maar er ontbreekt een dimensie!
De enige die ik nog gelukkig kan maken is mijn hond, maar ook dit is niet hetzelfde! Ik denk dat de menselijke natuur gemaakt is om andere mensen gelukkig te kunnen maken. Al beseffen de meesten dat niet. Ze beseffen dan al evenmin hoe het komt dat ze zich niet goed in hun vel voelen door enkel aan eigenbelang te denken!
Besluit:
Liefde is... alles doen om de ander gelukkig te maken. Dan pas ben je ook gelukkig.
Mijn geluk nu, kan enkel nog bestaan uit het feit dat ik mezelf niets te verwijten heb ten opzichte van haar en er altijd alles aan deed om haar gelukkig te zien, tot haar laatste ademtocht. En dat lijkt me wel voldoende om het er verder mee te stellen.
Ik heb mijn overleden echtgenote opnieuw op mijn welkomstscherm geplaatst! Want dat verdient ze. Drie maanden heb ik gevochten tegen de herinneringen, en alleen maar vastgesteld dat vechten niet kan in dergelijke omstandigheden. Integendeel, je moet herinneringen koesteren. Pas dan ga je je weer goed in je vel voelen en vrede met jezelf en je nieuwe toestand hebben.
Wat ik in die eerste drie maand deed (herinneringen zoveel mogelijk wegwerken) heeft misschien toch wel enig nut gehad om het aan te kunnen. Herinneringen deden me teveel pijn!
En toen kwam, een paar dagen geleden, een dieptepunt. Een punt waarop ik ging beseffen dat het zo niet verder kon en ik een ommezwaai moest maken als ik nog een leefbaar leven wilde. En dat deed ik dan ook maar: haar foto terug in huis, haar herinnering terug in mijn hart, en haar foto terug op mijn blog.
Het werkt! En zeg me nou niet dat er geen leven is na de dood! Want wat ik ook deed, het werd me allemaal ingegeven door haar! Een vrouw die altijd zichzelf wegcijferde maar er altijd voor anderen was. En zo heeft ze me geïnspireerd om haar, voor mijn eigen bestwil, te vergeten. Helemaal naar analogie met haar karakter. En toen dat op de duur negatief bleek te werken heeft ze me gesuggereerd om dat vluchten nu maar stil te leggen en de realiteit onder ogen te zien.
Tot hiertoe kon ieder die geïnteresseerd was, in de categorie 'kroniek van een overlijden' mijn verwerkingsproces volgen. Ik zou eventjes aan ieder die het horen wilde tonen hoe een echte man met verlies omgaat!
We zijn drie maand verder en mijn conclusie is: het werkt zo niet! Integendeel, het is vechten tegen iets dat zich niet laat bevechten en gewoon stilletjes zijn gang moet gaan.
Berusten! Tijd maken voor de rouw en het missen van iemand! Het verdriet vredig over je heen te laten komen! De natuur zijn gang laten gaan! En er vooral je hersenen voor openstellen in plaats van ertegen te vechten! Trouwens: vocht ik wel? Of vluchtte ik, de realiteit verstoppend?
Ik kreeg deze raad, in enigszins andere bewoordingen, van iemand die het ervaren heeft. Negentien gelukkige jaren veeg je niet zomaar van tafel. Strijden om opnieuw, en dan alleen, even gelukkig te zijn als voorheen kun je eigenlijk niet en dat was net wat ik aan het doen was. Het is een bij voorbaat verloren strijd die al je energie aanvreet!
In aanvang geloofde ik die raad niet echt. Dacht dat je op die manier het verlies enkel maar erger maakt. Maar dat lijkt niet zo te zijn. Ik voelde me, ondanks mijn soms optimistische schrijfsels, steeds dieper in een put glijden en alle energie vloeide uit me weg.
Ik dacht mezelf eens te bewijzen welk sterk karakter ik wel had! Wel, na drie maand verbeten vechten blijft van dat sterke karakter nog maar weinig over!
Toen ik vanmorgen wakker werd realiseerde me plots dat ik een heel andere persoonlijkheid aan het worden was. De mens die ik altijd gekend had in mezelf leek verdwenen en vervangen door iets dat ik niet herkende. Iets dat me ook helemaal niet zinde.
Eenmaal uit bed verbeterde mijn stemming, maar iets in me zei dat ik helemaal verkeerd bezig was. Dat ik er beter zou aan doen de strijd op te geven en te berusten. En toen kwam net een mail van diezelfde persoon.
Dit keer geloofde ik het wél en nam me voor anders te gaan denken en niet langer met de kop tegen de muur te lopen. Ik ben niet eens benieuwd of het zal werken. Want benieuwd zijn is weer een vorm van experimenteren, analyseren en... vechten! En dat wil ik nu eenmaal niet meer. Van heden af laat ik op rouwgebied Gods water over Gods akkers vloeien. Gedaan met mezelf te gaan analyseren. Gedaan met zoeken naar oplossingen, die er toch niet zijn. Berusten nu maar! De realiteit en de toekomst gewoon onder ogen zien en aanvaarden zoals het op je afkomt. Zonder veel nadenken. Ik weet niet welke persoon hier uiteindelijk zal uit voortkomen, maar denk dat het vooral een persoon zal zijn die weer vrede met zichzelf heeft. En dat had ik eigenlijk niet meer door een strijd tegen mezelf te gaan voeren.
In het begin van mijn rouwperiode was ik overtuigd van mijn sterke karakter en vertelde dat ook aan ieder die het horen wilde. Als ik daarop terugkijk en dit vergelijk met de persoon die ik nu, na drie maand strijd, geworden ben, moet ik toegeven dat ik mijn energie hopeloos heb verspild. Sterk karakter? Achter elke sterke man staat een sterke vrouw! Moest ik nu ook nog maar eens ondervinden!
Ja, ik was mis! En dat beken ik ook tot mijn schade en schande. Gedaan met een grote bek opzetten! Als iemand me nog vraagt hoe ik het nu maak zet ik niet langer dat masker van onaandoenlijkheid op, maar beken gewoon dat het zijn tijd zal nodig hebben. Als ik een droevig moment doormaak zal ik daar niet meer tegen vechten, maar het ondergaan!
Eigenlijk zou ik ook wat meer naar mezelf moeten luisteren! Ik heb namelijk altijd al gezegd dat alles zijn prijs heeft in het leven. Wel, die negentien gelukkige jaren blijken dat ook te hebben, en ik ben bereid de prijs ervoor te betalen! Ze waren het waard.
Sorry dus als ik jullie op een verkeerd spoor heb gezet, maar het was wél mijn bedoeling om anderen in een dergelijke situatie te kunnen helpen met mijn 'sterk' karakter! Maar wat jullie er ook over lazen, het was geen verloren tijd! Want het leerde tenminste hoe je het niét moet doen!
De les die ik hier persoonlijk uit trek is: het voornaamste is in vrede met jezelf te kunnen leven. Dàt is wat je moet nastreven. En is daar een zware en langdurige rouwperiode voor nodig... wel, dan onderga je dat maar zonder tegenstribbelen en aldus veel nutteloze energie te verspillen.
We zullen nooit toegeven aan terreur of terrorisme in welke vorm dan ook”, aldus Cameron donderdag. „Dit was niet gewoon een aanval op Groot-Brittannië en de Britse manier van leven; het was ook verraad aan de islam en de moslimgemeenschappen die ons land zo veel geven. Er is niets in de islam dat deze werkelijk verschrikkelijke daad rechtvaardigt”, aldus de premier. Cameron ging niet in op het gerucht dat de twee verdachten bekenden zijn van de politie, zoals onder meer de BBC stelt. Na de moord zijn in Londen 1200 extra agenten ingezet, zo maakte een politiechef donderdag bekend. Bij kazernes in de Londense wijk Woolwich, waar de militair op straat werd afgeslacht, worden steeds meer bloemen voor het slachtoffer gelegd. BRON: De Telegraaf.
-o-o-o-
Toen ik deze uitspraak hoorde op het nieuws, dacht ik even verkeerd te hebben verstaan. Maar neen hoor! Dat was wel degelijk wat Cameron zegde! En tekenend is voor de naïviteit van de Westerse regeringen! Tekenend ook voor de nieuwe trend om 'arme landsvreemden' aan het hart te koesteren en eigen volk te laten verkommeren!
Moslims plegen een moord op een Westerse militair in Londen, en dat is dus verraad... aan de Moslims? Slik! Hebben de regeringsleiders dan elke vorm van realiteit of logica verloren? Tikt dan geen enkele andere overheid die vent op de vingers? Als iemand dit leest en misschien een betere verklaring heeft voor die woorden zou ik dat graag even horen! Ik zou zo graag hebben dat ik me vergis en dat er een andere uitleg voor die land- cultuur- en waardenverradende woorden is!
De bedoeling is natuurlijk dat je niet een hele gemeenschap de schuld mag geven van wat een extremist doet, en in dié optiek begrijp ik de uitspraak wel. Maar is het dan soms toeval dat de grootste extremisten en terroristen altijd weer Moslims zijn? En heeft dat écht niets met hun religie te maken? Dat kunnen ze mij nu eens niet wijsmaken zie!
Zo kun je elke terreurdaad in de wereld goedpraten. Had Cameron er niet beter aan gedaan om zich even met het slachtoffer (hiernaast) en zijn familie te bemoeien in plaats van medelijden te tonen voor die goede brave Moslimgemeenschap, en te geloven dat die religie er 'helemaal niet toe aanzet om te gaan moorden'?
Zelfs de Holocaust kun je dan goedpraten: nazi's die de Joden uitmoordden pleegden dus verraad aan het nazisme? De logica ontsnapt me nu wel even hoor!
Maar wat me nog het meest van al verwondert is dat er geen wereldwijd protest tegen die uitspraak komt! Dat Cameron door niemand wordt teruggefloten! En dàt, is dan weer te wijten aan de gedweeë laksheid van zowel de regeringsleiders als het gepeupel. Diezelfde laksheid die we zagen in de middeleeuwen, toen nog maar eens een heks werd verbrand. Het gepeupel keek toe en prees de kerk! Wat Cameron nu verklaarde is nog net niet hetzelfde, maar het begint er heel sterk naartoe te neigen! En zo worden we stukje bij beetje teruggegooid naar de duistere middeleeuwen. Waardoor? Door het geloof in een geloof dat niet te geloven is?
Heb ik te lang geleefd om de wereld nog te begrijpen?
Zijn we dan teruggekeerd naar de middeleeuwen, waarin de kerk ook alle moorden en folteringen in haar naam goedpraatte als 'ingegeven door God'? Het ziet er goed naar uit!
De dader met bebloede handen en hakmes hiernaast lijkt tenminste heel fier op zijn walgelijke daad en vraagt om absoluut te blijven filmen! Zijn 'heldendaad' moet immers vereeuwigd worden. Een hallucinant beeld dat aan de middeleeuwen herinnert! En dat dan doodverven als 'verraad aan de brave Moslimgemeenschap'? Hoe kan een religie die dergelijke extremisten weet voort te brengen 'braaf' zijn? Hoe kunnen de aanhangers ervan nog claimen een vredelievend geloof aan te hangen? Hoe kunnen de Westerse leiders een religie die, dan misschien wel in extreme gevallen, tot dergelijke gruwelijkheden leidt nog langer tolereren op hun grondgebied? Waar zijn onze waarden? Waar is onze beschaving?
Zoals ik al zei in de titel: een interessant weetje! Welke landen zijn het meest racistisch? België staat daar in gemiddeld blauw, ofwel 5 à 9,9%. Braaf hé? In bepaalde delen van Noord Afrika stijgt het percentage dan weer. In het gehele Amerikaanse continent zie je maar weinig dat naar racisme neigt!
Wijzelf in België zijn dus maar voor 5 à 10% racistisch. En daar kan ik inkomen. Natuurlijk zal de enquête gevraagd hebben: 'ben je racistisch?' Neen hoor! Niet zovelen onder ons zijn dat echt!
Maar als de vraag moest gesteld worden: "Verdraag je in je omgeving parasieten die meeprofiteren van jouw inspanningen en die van je voorouders?", dan denk ik dat de hele kaart bloedrood zou moeten worden ingekleurd. En antiparasiet zijn heeft helemaal niks te maken met racisme!
Maar voor de regeringen volstaat het al dat blijkbaar niet zoveel mensen racistisch zijn. Dan zijn ze weer gerustgesteld en kunnen in hetzelfde straatje verdergaan. Het parasiteren wordt gecamoufleerd door het racisme, terwijl het in werkelijkheid heel afzonderlijke begrippen zijn.
Neem nou Australië! Helemaal niet racistisch zegt de kaart. En dat zal ook wel kloppen. Maar probeer er eens in te komen als profiteur, asielzoeker, parasiet of wat dan ook? Onafgezien van je ras? Dat lukt je gewoon niet! Je krijgt onmiddellijk een kaartje retour! Is dit een vorm van racisme? Helemaal niet! Het is de hoogste vorm van antiparasitisme, en dat is maar goed ook voor de natie!
Maar omdat de modale mens racisme en antiparasitisme verwart, krijgen we een heel brave kaart te zien! Dat diezelfde mensen die niet racistisch zijn, wél tegen parasieten zijn is nog niet doorgedrongen in de regerende hersenen!
Maar ik blijf erbij:
Mensen! Maak toch even een onderscheid tussen dat gedoodverfde woord racisme (uitgevonden en ingeburgerd door Moslims), en het antiparasitisme!!! Jullie hoeven inderdaad niet te stemmen voor racisten! Maar stem dan tenminste voor mensen die het parasiteren willen bestrijden!!! Want dàt is het wat onze moeizaam opgebouwde economie helemaal keldert. Hebben jullie voorouders daar niet genoeg bloed voor vergoten?
Maar niemand in de huidige regeringen lijkt dat door te hebben. Gewoon omdat het allemaal onder één gemeenschappelijke noemer schuilgaat: 'Racisme'!
In dit opzicht is bovenstaand kaartje dan misschien wel erg geruststellend voor de regeringen, maar eigenlijk heel misleidend. Bevolkingen morren niet om rassen! Ze morren om parasieten... al beseffen ze dat dikwijls zelf niet.
Dat bepaalde rassen ware meesters zijn in het parasiteren zal wel geen toeval zijn, maar dat betekent niet dat we beide begrippen maar moeten vermengen!
Waar denkt Microsoft toch mee bezig te zijn? Nu weer werden de mensen die bij hotmail waren aangesloten, zonder boe of ba naar het nieuwe Outlook.com overgegooid. Want hotmail bestaat plots niet meer! En trek maar je plan met het geheel nieuwe uitzicht van je totaal overhoop gegooide mailprogramma!
Gelukkig zit ik bij telenet en daar is (voorlopig) nog geen vuiltje aan de lucht. Maar die Outlook.com? Wel, als ik het zo bekijk op internet is weeral eens voldaan aan de wensen van het jonge volkje. En met jong volkje bedoel ik dan kinderen en prille tieners. Het is weer allemaal icoon dat de klok slaat. Contacten noemen nu 'personen', met, natuurlijk, een groot icoon van een persoontje waarop je moet klikken om bij je contacten te komen. Daaronder dan in kleine lettertjes: 'personen' voor de imbeciel die liever leest dan naar een icoontje te zoeken. Maar zelfs die kleine lettertjes zullen mettertijd wel verdwijnen. Analfabeten moeten toch ook aan hun trekken komen hé? En binnen afzienbare tijd is iedereen dat!
En zo verkleutert de wereld stukje bij beetje. En dat hebben we allemaal aan één man te danken: Bill Gates, de baas van Microsoft.
De reacties vanuit meer professionele middens zijn dan ook niet van de poes! Je zou voor minder! Stel je een ambtenaar of bediende voor die op een morgen plots tegen een heel ander scherm aankijkt! Een weer wat meer verkleuterd scherm! Maar die vent moet verder werken! Zijn correspondentie afhandelen! Hij kan niet in een kinderzitje gaan zitten en het allemaal eens lekker gaan bekijken! Arme ambtenaar! Zo zie je maar weer: werken is niet meer 'in'. Spelen is nu in! Het moet allemaal veel simpeler. Zó simpel dat een verstandig mens het niet meer verstaat!
Het lijkt me wel alsof Bill Gates langzaam maar zeker de computer tot aan de wieg wil brengen en totaal geen rekening meer houdt met de volwassen wereld. Straks gaan babys naar elkaar mailen en heeft de volwassene er het kijken naar. Voor 'personen' of contacten zal dan wel even een fopspeen-icoontje worden uitgevonden!
Voor de zoveelste keer herhaal ik dat ik helemaal geen racist ben! Of je nu blank, geel of bruin geboren wordt, het is niet jouw schuld en je bent inderdaad gewoon een mens en je evolueert volgens de indoctrine van je omgeving. Daar is niets mis mee, zo lang je andere rassen niet gaat overrompelen met de wapens, of met de schooiende hand!
Schooiende hand... daar hebben we het dus! Al ben ik dan geen racist, ik verdraag geen parasiteren op de rug van andere rassen of volkeren. En of de parasiet nu een Griek, Chinees, Oostblokker of Moslim is, ik scheer ze allemaal over één kam. Parasiteren is wel het laagste wat je kunt doen!
Parasiteren is tegenwoordig een beschaafdere vorm van bedelen. Oei! Verkeerd bijvoeglijk naamwoord gebruikt.
Correctie: parasitisme is tegenwoordig een hoogst onbeschofte manier van bedelen. Want als je bedelt, dan vrààg je. Sméék je desnoods. Als je parasiteert, dan EIS je! En reken maar dat die kereltjes steeds hogere eisen stellen! Hoe meer onze lakse regeringen toegeven, hoe sterker ze zich voelen en hoe meer ze gaan eisen... en met hoe meer ze op de honing afkomen. Maar ja, dat kun je de Wetstraat en andere soortgelijke straten niet aan het verstand brengen. Om iets 'aan het verstand' te brengen moet er immers eerst verstand aanwezig zijn! En dan nog liefst gezond verstand.
Zo. Ik had het al over rassen, over parasieten, en dan komt daar, last but not least bij:
Religies!!!
Ook tegen religies heb ik niets. Helaas hebben veel mensen houvast nodig om gelukkig te leven, en een religie biedt dat houvast. De religie die het meest overtuigend overkomt wint het dan natuurlijk op die mensen. En sommige religies zitten inderdaad piekfijn in elkaar. Chapeau voor de bedenkers!
Want om een succesvolle religie uit de grond te stampen moet je aan een paar dingen denken:
1. De religie moet overtuigend, maar niet bewijsbaar zijn. Laat staan discussieerbaar voor buitenstaanders.
2. Je moet mikken op onstabiele of minder stabiele mensen, en hen die stabiliteit schenken.
3. Je leer moet zodanig in elkaar steken dat discussie van andersdenkenden met je volgelingen onmogelijk is. Daarvoor moet je op elke vraag of kritiek een passend, maar weeral onbewijsbaar antwoord hebben! Dat ontmoedigt de 'aanvaller'. Hij weerhoudt zich in het vervolg van discussie, net zoals je je onthoudt van enige discussie met een kind dat nog vast in sinterklaas gelooft.
Zolang de religie in kwestie niet de wereldheerschappij nastreeft en elk middel goed is om dat te bereiken, is er geen vuiltje aan de lucht. Zélfs niet als het de bedenkers enkel om het geld is te doen. Voor dat geld schenken ze immers stabiliteit aan instabiele zielen, en laten zich daarvoor betalen. De 'gelovige' vaart er dus ondanks alles niet slecht bij.
Maar als een religie het zó bont maakt om niet te rusten alvorens de hele wereld veroverd is, zou er een belletje moeten gaan rinkelen in het hoofd. Wel, ik hoor dat belletje a lang rinkelen! Helaas lijkt het niet tot in de Wetstraat te rinkelen.
Over mezelf: Bouwjaar: 1941 Geboren: Ja. Geslacht: Neen. Nog levend. Adres: Hier. Beroep: Levensgenieter. Hobby's: Veel. Talen: Ja. Vooral betalen. MEDEDELING: Voor enkel politie-verhaaltjes, klik onderaan deze marge op 'fictie'.
