Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Ik ben een vrouw en woon in Planeet Aarde (Nederland) en mijn beroep is Medisch Entomoloog, Imker, Wiccan en Lichtwerker .
Ik ben geboren op 22/05/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Flora Fauna Muziek Wetenschap.
Meer dan een halve eeuw heb ik een dierenopvang ( Stichting/TAO Foundation) https://taofoundation.international/nl/ voor dieren die niemand meer wil hebben. Werk als ARA(Animal Rights Advocate) voor de dieren die geen stem hebben.Dieren/Cyber activist.
V
To see a world in a grain of sand And a Heaven in a wild flower, Hold Infinity in the palm of your hand And Eternity in an hour.
~be who you are and say what you feel because those that matter... don't mind... and those that mind... don't matter..
Nice to see you here.㋡
I am a Wild Earthling.
I do not identify with illusory (and illegitimate) nation-state constructs nor do I require such constructs to verify and validate the legitimacy of my existence.
An infiltrator and subverter of institutions of indoctrination,an anti-authoritarian and an insurgent anarchist, and gravitate towards insurrectionist and anti-civilization tendencies. It's just a matter of whose.
Anti New World Order! "for our children, and our children's children"
I am a seeker, searching for truth, special behind the lies that the Goverments try to tell us.
Do not believe everything, discover your own truth!!
And please do not alowed that they take advantage of you.
Open your eyes!
Take care my friends Stay Wild & Free.. !
Tree Teardrop
X
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Ricardo Torres Martinez plaatste de jongeren stokstijf in een arena en liet vervolgens een woeste stier los. Hij wilde zo bewijzen dat de dieren niet agressief zijn tenzij ze worden uitgedaagd. En met succes.
Terwijl de stier als een razende door de arena stuift, slagen de studenten er wonderwel in hun zenuwen onder controle te houden en stokstijf te blijven staan. Zelfs wanneer de stier hen op een haar na raakt.
De beelden, die werden opgenomen in Apodaca, dateren van mei maar gaan nu opnieuw viraal.
In het Spaanse Teruel is een matador gedood door een stier, voor het eerst in tientallen jaren in de arena zelf. In de arena's en tijdens stierenlopen gaat het echter wel vaker mis. Hier zijn enkele incidenten van het voorbije jaar, plus beelden van een vrouw die een stervende stier troost en een video die toont hoe viertienjarigen leren matador te worden.
video In het Spaanse Teruel is een matador gedood door een stier, voor het eerst in tientallen jaren in de arena zelf. In de arena's en tijdens stierenlopen gaat het echter wel vaker mis. Hier zijn enkele incidenten van het voorbije jaar, plus beelden van een vrouw die een stervende stier troost en een video die toont hoe viertienjarigen leren matador te worden. Opgelet: het gaat om schokkende taferelen.
1. Man daagt 'vlammende' stier uit. En dan gaat het mis
Iets meer dan een jaar geleden daagde in Spanje een jonge kerel een forse stier uit waarvan de horens waren uitgerust met brandende toortsen. De uitdager werd in de lucht geslingerd, tuimelde van de trappen en bleef roerloos liggen.
2. Stier zet enthousiaste kerel letterlijk in zijn blootje
Gênant moment voor deze enthousiaste stierenloper: de kerel eindigde in zijn blootje nadat het dier hem enkele seconden op de horens genomen had. Met zijn (onder)broek op de enkels dook hij vervolgens de tribune in, tot groot jolijt van het publiek. Het geslaagde tafereel speelde zich af in Zaragoza.
3. Stier gooit filmende toeschouwer dood
In augustus vorig jaar liep een stierenloop in Spanje fataal af voor een Spanjaard die het spektakel in de straten van Villaseca de la Sagra wilde vastleggen met zijn smartphone. Op deze beelden ziet u hoe de stier richting het slachtoffer rent. De uiteindelijke aanval staat er niet bij.
4. Matador verliest testikel in arena
Het ging in juni 2015 grondig mis voor matador Marco Galán in de grootste stierenarena van Spanje, in Madrid. De stier spietste de matador in de liesstreek, waardoor Galán zijn linkerteelbal verloor.
5. Harde beelden: stier spietst man, slachtoffer sterft later aan verwondingen
Iets meer dan een jaar geleden overleefde een 54-jarige man de confrontatie met een stier in het Spaanse Grao de Castellón niet. Het drama speelde zich af tijdens het St Pere-festival en werd gefilmd door een toeschouwer.
6. Matador krijgt hoornstoot op gevoelige plek
In april van dit jaar ging het mis voor de 19-jarige Andres Roca Rey in Sevilla, toen een stier hem spietste op een gevoelige plek. De kolos van 533 kg ramde de matador en nam hem op zijn linkerhoorn. In de arena brak paniek uit toen de stier met zijn kop begon te schudden en de jonge Peruviaan ronddroeg als een trofee. Andere matadors snelden toe om de man uit zijn benarde positie te bevrijden.
Uiteindelijk mag Rey van geluk spreken. Hij liep slechts lichte verwondingen op. De hoorn van het dier zou de matador slechts licht in het dijbeen geraakt hebben. Het bloed op de broek van de stierenvechter is afkomstig van de stier.
7. Vrouw springt in arena om stervende stier te troosten
Het protest tegen het stierenvechten blijft toenemen. Zo klom dierenrechtenactiviste Virginia Ruiz (38) in het Spaanse Malaga in de ring om een stervende stier enkele troostende woorden toe te fluisteren. "Ik wilde hem liefde geven voor hij zijn laatste adem uitblies". Lang duurde haar troostpoging niet: enkele minuten later werd ze al van de stier gesleurd onder de ogen van een luid joelend publiek. "Ze riepen 'fuera!' (ga weg!) en ze scholden me de huid vol". De stier werd nadien doodgestoken.
8. Schokkende beelden van matadorschool: 14-jarigen leren "gruwelijke sport"
In november gaf PACMA, een Spaanse dierenrechtenorganisatie, nog gruwelijke videobeelden vrij van een stierenvechtersschool in de buurt van Madrid. In de video is te zien hoe jongens van amper veertien jaar jonge stieren een pijnlijke dood injagen.
9. Wat als... je 'knocker ball' speelt met een woeste stier?
Wie nog twijfelt aan de brute kracht van stieren, moet ten slotte eens kijken naar dit spelletje 'Knocker ball', een voetbalwedstrijd waarbij de spelers in een grote opblaasbare bal kruipen. In Minnesota vond iemand het een goed idee om een stier te laten meespelen.
Wat voor Connie uit Haarlem een fijne wandeldag in de Kennemerduinen had moeten worden, eindigde al na een uur in een nachtmerrie. Terwijl ze heerlijk aan het rondkijken was, genietend van het mooie weer en de prachtige natuur, hoorde ze geweerschoten.
Plots verscheen er een man in beeld met twee bloedende, opengesneden damherten achter zich aanslepend. De arme dieren werden in een auto geladen. Een auto waar 'Boswachter' op stond.
Wat is er nu aan de hand?
Onder het mom van populatiebeheer worden in opdracht van de provincie honderden damherten doodgeschoten. Deze arme dieren zijn verworden tot schietschijf.
Damherten zijn geen schietschijf
Animal Rights, de Faunabescherming en Piep Vandaag pikken dit niet. Gezamenlijk organiseren wij zondag 15 januari een protestactie bij de ingang van het duingebied in Zandvoort.
Leny, het is belachelijk dat deze dieren zonder pardon worden afgeknald. Populatiebeheer door middel van afschot is helemaal niet effectief. De overgebleven dieren krijgen weer jongen om de lege plekken op te vullen. En door de jacht worden de damherten onrustig en verlaten in doodsangst het gebied. Hierdoor gebeuren er weer meer verkeersongelukken.
We willen dat de jacht op damherten stopt. Red de arme dieren van de kogel.
PiepVandaag ontving de afgelopen dagen een aantal verontrustende berichten dat bezoekers van de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) midden op de dag getuige waren van het afschieten van damherten. Een van de herten was nog in leven toen het aan zijn gewei naar de auto van de boswachters werd gesleept.
Damhert in de Amsterdamse Waterleidingduinen | Foto: Menno Herstel
Het schieten van het hert zou hebben plaatsgevonden in een deel van de AWD dat voor bezoekers niet toegankelijk is, maar vanaf de andere kant van het water, waar bezoekers wel mogen lopen, kon het macabre tafereel door wandelaars worden waargenomen. Voor de getuigen moet deze daad zeer aangrijpend zijn geweest. Daarnaast was mogelijk ook hun eigen veiligheid in gevaar, want het had zomaar kunnen zijn dat de kogel vanuit het niet toegankelijke deel in het opengestelde deel van de AWD was terecht gekomen.
Actief beheer Begin dit jaar heeft de rechter bepaald dat de jacht op de damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) mag doorgaan. Dit tot grote teleurstelling van de Faunabescherming die de rechtszaak had aangespannen om het afschieten van de damherten te voorkomen. De populatie damherten, die kenmerkend is voor de AWD, zal in de komende jaren door actief beheer (afschot) worden teruggebracht van 3000 naar 800. De reden voor de gemeente Amsterdam om over te gaan tot afschot van de dieren is omdat de damherten volgens haar schade toebrengen aan andere dieren en planten en voor overlast in het verkeer en de omgeving zorgen. Afschot zou de best mogelijke oplossing zijn.
Veiligheid Het jachtseizoen loopt van november tot en met maart. Afgelopen maart zijn er 74 damherten geschoten in de AWD en afgevoerd naar een wildgroothandel. Sinds vorige week is de jacht op de damherten opnieuw geopend. Op de website van de wildgroothandel wordt de verkoop van hertenvlees gepromoot. Volgens de website van Waternet gebeurt het schieten alleen op werkdagen en niet in de weekenden of op feestdagen. De boswachters die damherten afschieten gaan zorgvuldig te werk en de veiligheid heeft daarbij de allerhoogste prioriteit. De boswachters zouden alleen gebieden opzoeken waar geen bezoekers rondlopen. Als bezoeker zou je je dus geen zorgen hoeven maken over je veiligheid.
Spoeddebat De verontrustende signalen die PiepVandaag bereikten zijn ook binnengekomen bij de Partij voor de Dieren Amsterdam. Fractievoorzitter Johnas van Lammeren gaat de misstanden met spoed in de Amsterdamse gemeenteraad aankaarten. Van Lammeren:
“In het weekend mag er niet op de damherten geschoten worden. Toch hebben we inmiddels ook meldingen gehad van bezoekers die op een zaterdagmiddag met het bloedbad werden geconfronteerd. Ik heb een spoeddebat aangevraagd, want het dierenwelzijn wordt ernstig geschaad.”
We hebben het allemaal al eens meegemaakt: een onverklaarbaar lichtje aan de hemel, vaak gevolgd door een 'het zal toch niet...?'. Hoewel de absolute cijfers van de meldingen dalen, kreeg het Belgisch UFO-meldpunt ook in 2016 weer een aantal video's van 'buitenaards leven' in haar mailbox. Wij zochten er de vijf besten uit voor een 'buitenaardse' compilatie van het voorbije jaar. Voor elke casus gaf het UFO-meldpunt ook een 'aardse' verklaring, maar oordeelt u vooral zelf. Je weet toch maar nooit...
Lees ook
Autoriteiten tasten in het duister over ufo boven Chili
De Chileense autoriteiten hebben een opmerkelijk filmpje van het leger van ruim 9 minuten vrijgegeven waarin een onverklaarbaar vliegend object is te zien. De ufo werd op 11 november 2014 bij daglicht gespot en geregistreerd door een helikopter die een controlemissie vloog boven zee ten westen van de hoofdstad Santiago.
Experts van de CEFAA - een overheidsorganisatie die merkwaardige verschijnselen in de lucht onderzoekt - hebben twee jaar lang intensief gespeurd naar een verklaring. Omdat die niet is gevonden, zijn de beelden nu openbaar gemaakt. CEFAA-generaal Ricardo Bermúndez, die nauw betrokken was bij het onderzoek, staat voor een raadsel. "We weten niet wat het was, maar we weten wel wat het niet was", meldt hij in een verklaring.
Wat er precies gebeurde op de dag dat het object werd gezien, is uitvoerig beschreven. Aan boord van de legerhelikopter (een Airbus Cougar AS-532) waren een piloot, een legerkapitein en een legertechnicus die tijdens de missie een nieuwe, geavanceerde infraroodcamera zou testen. Het weer was helder, de temperatuur 10 graden Celsius en de vliegsnelheid 152 kilometer per uur. Om 13.52 uur ontdekte de techicus, terwijl het toestel over de kustlijn vloog om de grond te observeren, boven zee een vreemd object.
Blote oog De drie mannen konden, zo blijkt uit verklaringen die ze los van elkaar gaven, het raadselachtige ding makkelijk met het blote oog zien. Het vloog op een afstand van circa 65 kilometer bij de heli vandaan. De technicus richtte direct de camera op de ufo, zoomde in terwijl de piloot en legerkapitein contact zochten met twee radarstations op de grond. Die konden wel de heli zien, maar niet het vliegende object. Ook de radars van de heli en de camera registreerden het verschijnsel niet.
Uit een bandopname blijkt dat de helikopterpiloot meermaals heeft geprobeerd tijdens de vlucht contact te maken met de CEFAA. De man gebruikte daarvoor een internationale radiofrequentie die zowel door het leger als burgers mag worden gebruikt. Hij kreeg echter nooit antwoord. Terwijl hij zat te bellen bleef de techicus filmen met als eindresultaat een zwartwit-filmpje van bijna 10 minuten. De beelden tonen zwarte, grijze en witte gebieden die gerelateerd zijn aan verschillende temperaturen. Zwart staat voor heet, grijs voor warm en wit voor koel.
Omkeren De drie mannen zouden zich zijn rotgeschrokken van de verschijning. De technicus stopte met filmen toen de heli weer terug moest naar het vliegveld. Tijdens het keren verdween de ufo achter de wolken. Weer op de grond alarmeerden ze de CEFAA die de beelden direct ging onderzoeken. Gedurende die analyse werd ook de heli-crew ondervraagd. "Het zijn goed getrainde, betrouwbare professionals die geen enkele reden hebben om zoiets te verzinnen. Ze hebben iets gezien wat ze niet kunnen verklaren, zo benadrukken ze nog steeds'', aldus Ricardo Bermúndez.
Op de vrijgegeven beelden is te zien dat het object lijkt te bestaan uit twee, door een horizontale as verbonden, ovale of ronde delen die naast warmte mogelijk ook een soort gas, rook of vloeistof produceerden. Volgens de Chileense autoriteiten, die ook nog ruimtevaartorganisatie NASA en andere landen inschakelden, zijn het in geen geval straalmotoren van bijvoorbeeld een vliegtuig, omdat er tijdens de bijzondere waarneming geen andere toestellen in de lucht waren. Ook was geen sprake van een weerballon, bijzondere weersomstandigheden of apparatuur van de heli die onvoldoende functioneerde.
Het filmpje is volgens de CEFAA reglementen openbaar gemaakt, omdat de organisatie er verder niks mee kan. "Wij weten het niet. Laat het publiek nu maar oordelen", aldus de generaal.
video Net zoals mensen kunnen ook sommige honden een stevig potje snurken. Dit kleine exemplaar had er duidelijk geen idee van dat hij tijdens zijn dutjes ettelijke bomen omzaagt en dus besloot zijn baasje, de Israëlische komiek Tal Solomon, hem met de neus op de feiten te drukken. Hij had eerder het gesnurk van zijn viervoeter opgenomen met zijn telefoon en confronteerde vorige week zijn maatje ermee toen die weer eens vredig, maar luid snurkend was ingedommeld op de zetel.
De heerlijke reactie van dit hondje spreekt boekdelen. Dat is nogal een 'wake-up call'!
Door: redactie 6/01/17 - 15u14 Bron: vtmnieuws.be video
Doorheen Frankrijk worden honderdduizenden eenden preventief geslacht om de verspreiding van een vogelgriepvirus te voorkomen. Op beelden uit Latrille is te zien hoe de vogels massaal vergast worden door mannen in witte pakken.
In bepaalde delen van Frankrijk moeten alle loslopende eenden en ganzen gedood worden, in totaal meer dan 800.000 vogels. Er zijn al 89 meldingen geweest van vogelgriep en de drastische acties moeten de verspreiding een halt toeroepen.
gerelateerd nieuws
Franse minister "verzweeg" honderden autobranden in nacht van oud op nieuw
Franse presidentskandidaat Valls tegen Turks EU-lidmaatschap
Belangrijke Franse krant publiceert geen peilingen meer
Door: redactie 7/01/17 - 00u46 Bron: CBC, The Guardian
Als kind wilde Hannah Simpson altijd al een paard, maar dat kreeg ze niet van haar ouders. Dat kon de Nieuw-Zeelandse tiener echter niet tegenhouden. In plaats van een paard te beklimmen, beklom ze haar melkkoe Lilac en die moet duidelijk niet de duimen leggen voor een echt paard.
Op haar elfde kroop Simpson voor het eerst op de rug van Lilac. "Lilac was amper zes maanden oud toen en ik was maar een kaboutertje. Het was een uitdaging van mijn broer om erop te springen en ze leek het OK te vinden, dus we bleven gaan. Daarvoor had ik alleen nog maar twee keer op een pony gereden, en op een schaap."
Ondertussen zijn de achttienjarige Simpson en haar zeven jaar oude 'beste vriendin' Lilac welbekend in Invercargill, een stadje in het zuiden van Nieuw-Zeeland.
Simpson heeft Lilac aangeleerd om over hindernissen te springen: de koe springt zonder problemen over obtstakels tot 1,4 meter hoogte, al doet ze dat enkel wanneer ze er zin in heeft.
"Ze is een koe en ik kan niet verwachten dat ze rijdt als een paard. Zonder een beetje aanmoediging zou ze niets doen, ze is heel relaxed van aard", vertelt de tiener. "Je kan vanalles doen. Ik heb haar bereden terwijl ik rechtop op haar rug stond. En ze is gewoon ook een huiskoe, voor onze melk voor persoonlijk gebruik."
Galopperen doet Lilac enkel wanneer ze er echt zin in heeft, maar boswandelingen, zwemmen in rivieren en springen vindt ze wel tof. Simpson en haar broer hadden een tijdlang nog een andere koe, Honey, waarop ze ook reden: "Zij (Honey) hield van galopperen en galoppeerde de hele tijd".
Jumping
"Ik heb altijd van jumping gehouden", vertelt Simpson. "Ik heb altijd showjumping met een paard willen doen. En Lilac sprong altijd uit de koeienstal toen ze jong was, dus ik denk dat ze het ook fijn vindt. We begonnen met haar over boomstammen te laten stappen en het werd altijd maar groter en groter."
Simpson heeft een keer geprobeerd om Lilac te zadelen, maar dat liet de koe niet gebeuren. Nu rijdt ze zonder zadel, maar met een halster, zodat ze toch iets meer controle heeft. Lilac heeft haar er al "talloze keren" afgezwierd, vertelt ze.
Koppig en lui
"Ja, ze kan koppig zijn en ze kan lui zijn, maar ze kan soms ook echt perfect zijn. En ik hou gewoon van haar. Ze is zo cool."
Hannah Simpson
De tiener heeft ook al geprobeerd om op andere koeien te rijden, maar zonder veel succes. Lilac is ongetwijfeld "speciaal", zegt ze. Twee jaar geleden kreeg Simpson eindelijk een paard - Sammy - maar ze verkiest nu om op haar koe te rijden. Hun ritme zit nu ingebakken, vertelt ze, omdat ze samen opgroeiden.
Plannen om aan 'paardensport' te doen met Lilac heeft Simpson niet: "Ik denk dat ze zich niet zou gedragen als we haar ergens anders dan thuis naartoe zouden nemen. En ik hoef niet deel te nemen aan wedstrijden. Ze is specialer dan een paard, zeldzamer." "Ja, ze kan koppig zijn en ze kan lui zijn, maar ze kan soms ook echt perfect zijn. En ik hou gewoon van haar. Ze is zo cool. Ze is echt lief en houdt van knuffels en kriebels - en eten!," aldus Simpson.
gerelateerd nieuws
"Blijf weg van de beer", zei de oppasser. Maar tv-presentatrice luisterde niet
Prof stuurt studenten in arena met stier om te bewijzen dat die niet aanvalt zonder provocatie
Skipret houdt abrupt op wanneer lynx over piste wandelt
Waar zijn mensen die op sterven liggen mee bezig? Kerry Egan (39) uit het Amerikaanse South Carolina weet het als geen ander. De vrouw is kapelaan en bezoekt al 15 jaar mensen die op sterven liggen. En die blijken het maar over één ding te hebben. En dat is niet God, religie of de zin van het leven.
Egan gaat al sinds ze een twintiger is langs bij stervende mensen, zowel thuis, in het rusthuis als in het ziekenhuis. Omdat ze zo vaak de vraag kreeg waar die mensen mee bezig zijn in hun laatste momenten, besloot ze er een boek over te schrijven. En dat doet een verrassende onthulling.
Laatste adem Want in tegenstelling tot wat de meesten denken, hebben stervende mensen het niet over bidden, de zin van het leven of God. Waar ze bijna allemaal over praten, is hun familie. "Over de liefde die ze kregen en gaven. Of de affectie die ze níét kregen of gaven. De liefde die ze achterhielden of misschien zelfs nooit voelden voor mensen die ze onvoorwaardelijk graag hadden moet zien", zegt Egan. "En soms, als ze echt hun laatste adem aan het uitblazen zijn, roepen ze om hun moeder of vader."
En dat is volgens de kapelaan waar het echt om gaat. "We vinden geen betekenis in hoogdravende theorieën over spiritualiteit, maar wel in ons gezin en onze vrienden."
En daarvan zag ze al mooie voorbeelden. "Een echtgenoot die zachtjes het gezicht van zijn verzwakte vrouw dept met een koele doek, terwijl hij de achterkant van haar kale hoofd zachtjes in zijn hand neemt om ook bij haar nek te kunnen. Een dochter die haar moeder pudding geeft, een vrouw die haar al jaren niet meer herkent. Of een vrouw die het kussen onder het hoofd van haar pas overleden man schikt, terwijl de begrafenisondernemer hem op een draagberrie legt", vertelt ze.
Verkracht Soms is er ook niets van die liefde te merken. "Er kunnen vreselijke dingen gebeuren in families, dat heb ik van op de eerste rij gehoord", gaat ze verder. "Soms vertellen patiënten me hoe het voelt als de persoon die je graag ziet je slaat of verkracht. Of als je niet gewild bent door je ouders. Of hoe het is als je beseft dat je je kinderen in de steek hebt gelaten. Of je gezin hebt kapotgemaakt door te drinken. Maar ondanks alles ben ik er elke keer weer verbaasd over hoe veel verlichting het kan brengen voor alle partijen als er op het einde toch nog vergeving en verzoening komt."
gerelateerd nieuws
64 jaar getrouwd, nu hand in hand gestorven: "Zijn hart is letterlijk gebroken"
Ongeneeslijk zieke Tijn haalt 2 miljoen euro op
Waarom het einde van de wereld echt nabij is, volgens deze wetenschapper
video Uit Thailand komen aandoenlijke beelden van een klein olifantje dat plonst in het water. Het dier liep zware verwondingen op toen het verstrengeld raakte in een val.
De kleine Fah Jam ('Heldere hemel') was amper drie maanden oud toen haar linkervoorpoot vast kwam te zitten in een val die dorpelingen hadden uitgezet in de provincie Chanthaburi, ten zuidoosten van de hoofdstad Bangkok. Het dier verloor een deel van zijn poot en leert nu opnieuw wandelen in een toeristisch centrum.
Fah Jam wilde echter geen gewicht op de gewonde ledemaat zetten, waardoor verzorgers haar nu helpen revalideren via hydrotherapie. In een dierenziekenhuis gaat de nu zes maanden oude olifant nu plonsen in een zwembad om zo de spieren in de poot aan te sterken.
Aanvankelijk verliep dat moeizaam. "Tegen haar vierde of vijfde sessie zal ze meer genieten van het zwemmen", zegt dierenarts Padet Siridumrong. "Ze is nu nog een baby, daarom is ze nu wat bang. Maar olifanten houden van nature van het water." De behandeling kan tot twee maanden duren.
Wetenschappers vrezen dat een gigantische ijsberg op het punt staat van Antarctica af te scheuren. Dat schrijft de BBC. Als daardoor meer ijs in zee stroomt, zou de zeespiegel volgens sommige schattingen 10 centimeter kunnen stijgen, waarschuwen onderzoekers.
Een lange strook ijs - goed voor 5.000 vierkante kilometer - dreigt af te scheuren van Larsen C, de meest noordelijke ijsplaat van Antarctica. Onderzoekers houden de scheur al jaren angstvallig in de gaten, nadat eerder Larsen A (in 1995) en Larsen B (in 2002) afbraken.
Vorig jaar is de scheur erg snel beginnen groeien: sinds december kwam er op enkele weken tijd 18 kilometer bij. De toekomstige gigantische ijsberg hangt nu nog maar met een lengte van 20 kilometer vast, en het is volgens onderzoekers maar een kwestie van tijd voor het stuk ijs loskomt. Het gigantische gevaarte zou een van de tien grootste ijsbergen ooit geregistreerd worden.
Onderzoekers vrezen dat de rest van de ijsplaat daardoor kwetsbaar wordt. "We zijn ervan overtuigd - hoewel sommigen ons tegenspreken - dat de rest van de ijsplaat onstabieler zal zijn dan de huidige", zegt professor Luckman van Swansea University, die het onderzoek leidt. "We verwachten in de komende maanden en jaren dat het ijs nog verder zal afkalven en misschien zelfs volledig instorten. Maar het is erg moeilijk om dat te voorspellen."
"We zijn ervan overtuigd - hoewel sommigen ons tegenspreken - dat de rest van de ijsplaat onstabieler zal zijn dan de huidige"
PROFESSOR LUCKMAN VAN SWANSEA UNIVERSITY
Omdat het afgebroken ijs drijft, zal het niet voor een stijging van de zeespiegel zorgen. Maar als de ijsplaat zelf nog meer afbrokkelt, zou dat er voor kunnen zorgen dat gletsjers op het land sneller gaan stromen, wat wel een impact zou hebben op de zeespiegel. Volgens schattingen zou die 10 centimeter stijgen, als al het ijs dat Larsen C nu tegenhoudt, in zee stroomt.
Toch valt het moeilijk te voorspellen of en wanneer dat zal gebeuren, zo concludeert Luckman. "Het is voor niemand duidelijk in welke mate dit gebied zal bijdragen aan het stijgen van de zeespiegel. Het is gewoon een grote geografische gebeurtenis die het landschap er zal veranderen."
gerelateerd nieuws
Internationaal onderzoek naar 'Belgische klucht' op Zuidpool
"IJsplaten Oost-Antarctica smelten sneller dan gedacht"
Vreemde blauwe wolken lichten hemel boven Zuidpool al enkele weken op. Wat heeft dit te betekenen?
Hart over de Grens: orang-oetan zoent babybuik vrouw
Gepubliceerd: Update:
De Britse Jay Clarke bezocht samen met zijn 37 weken zwangere partner Colchester Zoo in Engeland. Bij het apenverblijf sloeg de vonk tussen orang-oetan Rajang en de nog ongeboren baby van het stel over.
Volgens Jay was Rajang meteen helemaal gefixeerd op de buik van zijn partner. Rajang liep naar het glas en plantte voorzichtig wat kusjes op haar buik. Het leek Jay wel leuk om ook zijn pensje tegen het glas te drukken, maar daar was Rajang absoluut niet van gediend. Ze was sowieso niet te spreken over Jay’s aanwezigheid bij ‘haar’ baby… “Toen ik mijn buik tegen het glas duwde keek ze me heel vuil aan en toen ik mijn handen tegen de ruit hield probeerde ze die weg te duwen”, schrijft hij bij de video. “Zo gauw mijn partner haar buik tegen het raam duwde begon ze weer met kusjes geven. Rajang is een heel bijzonder dier en ze heeft ons diep in het hart geraakt.”
In Eindhoven heeft de brandweer een gans uit zijn nogal frisse benarde positie gered. Het dier was in slaap gevallen en vastgevroren in het water van het Henri Dunantpark.
Twee brandweerlieden schoten erop af en hakten het ijs rond de vogel kapot. Daarop glibberde het dier ervandoor.
Familie Mitch Henriquez wil afdwingen dat agenten alsnog vervolgd worden
Mitch Henriquez kwam in juni 2015 om het leven na hardhandig optreden van de politie.
Twee van de vijf agenten die betrokken waren bij de dood van Mitch Henriquez worden vervolgd door het Openbaar Ministerie. De andere drie niet, tot woede van de familie.
De nabestaanden starten een zogenoemde artikel-12 procedure om af te dwingen dat de drie agenten alsnog worden vervolgd. Deze klachtprocedure kun je beginnen als je het niet eens bent met de beslissing van het OM om niet te vervolgen. De twee advocaten van de nabestaanden bevestigen dat zij de artikel 12-procedure formeel in gang hebben gezet bij het Gerechtshof in Den Haag.
Nekklem
Mitch Henriquez kwam in juni 2015 om het leven. De 42-jarige Arubaan werd aangehouden tijdens een festival in Den Haag. Agenten sloegen hem en gebruikten een omstreden nekklem. Henriquez kreeg geen lucht meer en stierf.
Het Openbaar Ministerie vervolgt nu twee agenten die hard geweld gebruikten. Zij worden verdacht van doodslag, danwel dood door schuld en ook van zware mishandeling met de dood tot gevolg. Volgens het OM hebben de handelingen van de drie andere agenten niet bijgedragen aan de dood van Henriquez.
Verantwoordelijkheid andere agenten
Richard Korver, advocaat van de familie van Henriquez, bestrijdt dat laatste. "Ze zijn als groep agenten overgegaan tot een groepsaanhouding. Dat is een gecoördineerd geheel. Dat is ook te zien op die filmpjes. Op iedere ledemaat zit een agent. Dan werk je samen, je bent professional. Dat betekent ook dat je een verantwoordelijkheid hebt om in te grijpen als het mis gaat. Dat is niet gebeurd. Het is gruwelijk misgegaan."
Alle vijf agenten zouden voor de rechter moeten komen, ook al is de één misschien meer verantwoordelijk dan de ander. "Maar het kan niet zo zijn dat er drie weglopen zonder vervolging. Ze hadden een ribbenkast ingeklemd en één heeft een beenklem gezet. Stel dat die drie er niet waren geweest, dan was meneer Henriquez niet doodgegaan. Het feit dat deze agenten meneer Henriquez onder controle brengen, heeft wel degelijk bijgedragen aan zijn dood."
Het gerechtshof moet gaan bepalen of de klacht van de familie gegrond is. Begin april start de rechtszaak tegen de twee agenten die sowieso voor de rechter moeten verschijnen.
Steeds vaker Artikel-12 procedures
Met een artikel 12-procedure kun je bij de rechtbank bezwaar maken tegen het besluit van het Openbaar Ministerie om iemand niet te vervolgen. Dat gebeurt steeds vaker: in 2010 waren er nog ruim 2500 artikel-12 zaken, in 2015 waren het er al meer dan 3000.
Bij een grote brand in een varkensstal in Nijmegen zijn vrijdagavond 3.000 varkens omgekomen. Bij de boerderij op de Palkerdijk, naast bedrijventerrein Bijsterhuizen, brak rond 20:15 uur door nog onbekende oorzaak brand uit. Toen de brandweer arriveerde was die brand al zo groot dat de dieren niet meer te redden waren. Zij zijn waarschijnlijk door verstikking om het leven gekomen.
Redactie
Omdat de stroomvoorziening was uitgevallen was er geen luchtverversing in de stallen. De brandweer zorgde daarom voor extra zuurstof voor de varkens. De stal is volledig verloren gegaan. De brandweer heeft zich vooral ingezet om te voorkomen dat het vuur over zou slaan naar een tweede stal met varkens. Dat is gelukt. Voor zover bekend hebben die dieren het overleefd. Om hoeveel varkens dat gaat is nog niet bekend. Volgens politie Beuningen zijn er geen schadelijke gassen vrijgekomen bij de brand, die tot grote rookontwikkeling leidde. Verkeer op de naastgelegen A73 heeft door de brand een tijd lang last gehad van de grote rookwolken die over de snelweg trokken. Ook in Beuningen hadden mensen last van de rook. Die nam na 21:30 uur langzaam af.
Orka Tilikum van SeaWorld is overleden. Hij werd bekend door een documentaire waarin te zien was hoe orka's in gevangenschap leven.
De documentaire Blackfish werd in 2013 uitgezonden en pleitte voor het stoppen met in gevangenschap houden van orka's.
Na de documentaire liep het aantal bezoekers aan de parken van SeaWorld flink terug. Eerder dit jaar besloot SeaWorld te stoppen met het fokprogramma.
Trainer gedood
Tilikum werd internationaal bekend nadat hij een trainer onder water meesleepte tot ze stierf tijdens een show in 2010. De orka was ook verantwoordelijk voor de dood van een medewerker van een andere park in 1991 en een toerist in 1999.
De orka is 36 jaar oud geworden. Zijn gezondheid ging de afgelopen jaren steeds verder achteruit en hij had onder meer een longontsteking. De officiële doodsoorzaak staat nog niet vast.
Een Boliviaanse vrouw is op Nieuwjaarsdag op wel heel lugubere wijze om het leven gekomen. Ze werd door de lokale bevolking van de stad Caranavi gezien als autodief en werd vastgebonden aan een boom waar giftige mieren leefden.
De vrouw (52) werd gebeten door de mieren. Hulpdiensten waren op tijd om haar levend naar het ziekenhuis te brengen, maar daar stierf ze alsnog. Haar zoon en dochter werden ook vastgebonden aan de boom, maar zij overleefden het wel.
Geen auto gestolen
Volgens de lokale politiechef kwam de vrouw niet uit Caranavi, maar uit La Paz, en kwam ze naar Caranavi om een schuld te innen. De vrouw bleek geen auto te hebben gestolen. Eén man is aangehouden voor het opruien van het volk.
Broer zwakbegaafde mishandelde jongen: 'Dit had nooit mogen gebeuren' !
Broer zwakbegaafde mishandelde jongen: 'Dit had nooit mogen gebeuren'
'Mishandeling zwakbegaafde jongen Chicago is haatmisdrijf'
De vier verdachten die in Chicago zijn aangehouden voor de mishandeling van een 18-jarige zwakbegaafde man worden onder meer vervolgd voor het plegen van haatmisdrijven. De mishandeling werd gefilmd door de daders en live gestreamd via Facebook.
De vier worden ook beschuldigd van ontvoering, het onrechtmatig vastbinden en het toebrengen van letsel met een dodelijk wapen. De verdachten zijn twee mannen en een vrouw van 18 jaar en een vrouw van 24 jaar.
Uitgescholden om ras
De mishandeling wordt als een haatdelict beschouwd omdat de verdachten het slachtoffer uitscholden om zijn ras en ook om zijn verstandelijke beperkingen. Het slachtoffer en een van de daders kenden elkaar van school, zei de politie.
In de video mishandelen twee jongens het vastgebonden 18-jarige slachtoffer door hem te schoppen en te slaan. Ook bedreigen zij hem met een mes. Ondertussen roepen ze zaken als 'fuck Donald Trump' en 'fuck white people'.
De mishandeling trok ook de aandacht van president Barack Obama. Die noemde het een verachtelijke daad. "Wat we nu aan de oppervlakte zien zijn problemen die er al een hele tijd zijn.'' De vier verdachten worden vandaag voorgeleid bij de rechter.
RTL Nieuws / ANP
De afschuwelijke beelden van de mishandeling van een zwakbegaafde jongen in Chicago werden live gestreamd op Facebook en gingen de hele wereld over. Nu reageert zijn broer op de mishandeling.
'Afschieten 'overschot' aan dieren Oostvaardersplassen in strijd met wet' !
Nog steeds sterven dieren een gruwelijke dood in de Oostvaardersplassen!
De nieuwe Wildernix / The New WilderMess
In Nederland is alleen plek voor 'gezellige' natuur
Het ziet er slecht uit voor de grote grazers in de Oostvaardersplassen. De duizenden edelherten, konikpaarden en heckrunderen tussen Almere en Lelystad zijn niet te benijden. Of er valt niks meer te grazen en ze komen massaal om van de honger, of ze worden in groten getale afgeknald door jagers op grote grazers. Dat laatste is een gisteren gepresenteerd idee van de provinciale SGP en VVD.
Almere/Lelystad
Het plan van de SGP en de VVD om het aantal grote grazers terug te dringen in de Oostvaardersplassen en het beheer van het natuurgebied in dienst te stellen van recreatie, toerisme en economische ontwikkelingen is in strijd met de Natura 2000 doelen, de Vogelrichtlijn en eerder gemaakte afspraken. Dit meldt de Partij voor de Dieren (PvdD) die wil dat het initiatief eerst juridisch wordt getoetst voordat het in de Provinciale Staten wordt behandeld.
Moeten hongerende dieren in de Oostvaardersplassen worden afgeschoten om dierenleed te voorkomen? Onderlinge ruzie tussen biologen en natuurbeheerders loopt hoog op.
Discussie Moeten de Oostvaardersplassen geld in het laatje brengen? Wel volgens de provincie Flevoland. Wat betekent dat voor het gebied als symbool van Nederlandse wildernis?
Toch hebben de Oostvaardersplassen wel de culturele status van een 'wildernis', al is het maar in onze verbeelding.
Worden de Oostvaardersplassen een safaripark, een soort Beekse Bergen? Komen er straks hotels van waaruit de toerist het inheemse wild optimaal kan observeren? Moet het moerassige terrein toegankelijker worden? Dat plan van de provincie Flevoland zorgt voor verhitte discussies - en zeker niet alleen lokaal. 'De nieuwe wildernis', zoals het natuurgebied ook wel heet sinds er een film met die titel over werd gemaakt, is al decennialang het felst bediscussieerde stuk natuur van Nederland. Moeten we de Konikpaarden en Heckrunderen die er zijn neergezet bijvoederen of laten we ze doodhongeren? Natuurminners winden zich er graag over op, want de Oostvaardersplassen zijn iets bijzonders: een echt stukje wildernis in een klein, dichtbevolkt land.
Of het gebied werkelijk zo wild is, daarover is van meet af aan geruzied, want de grazers kunnen het gebied niet uit. Toch hebben de Oostvaardersplassen wel de culturele status van een 'wildernis', al is het maar in onze verbeelding. De goedbezochte documentaire heeft zeker bijgedragen aan de status van het gebied als terrein waar dieren en planten meer dan elders hun gang kunnen gaan. Dat zoiets bestaat, in Nederland!
Het bewust laten verhongeren van dieren is eigenlijk weinig diervriendelijk.
Sinds deze herfst liggen er dus nieuwe plannen, die naar deze week bleekook het afschieten van grote aantallen grazers met zich meebrengen. Aangevoerd door de SGP en de VVD pleiten statenleden in Flevoland ervoor het gebied toegankelijker én aantrekkelijker te maken. Buitenlandse toeristen zouden het natuurgebied, op luttele kilometers van Amsterdam, moeten kunnen bezoeken. De provincie denkt aan lodges en hotels. "Er moeten recreatieve voorzieningen komen van internationale allure." De randen moeten toegankelijker worden voor meer mensen. En mooier: het kaalgevreten terrein is namelijk amper aantrekkelijk te noemen - dat bleek eigenlijk ook al uit de film 'De nieuwe wildernis'.
Daarbij gebruiken de bewindsleden argumenten die al sinds de ontwikkeling van het gebied rondzoemen, juist onder natuurbeschermers die het oneens zijn met bioloog Frans Vera, de geestelijk vader van het gebied. Hoe natuurlijk zijn de Oostvaarderplassen eigenlijk? De grazers maken korte metten met het groen, het bewust laten verhongeren van dieren is eigenlijk weinig diervriendelijk.
Dat Vera die argumentatie in de krant van dinsdag hypocriet noemde, is wel begrijpelijk. In 'zijn' gebied verhongert 's winters een derde van de grazers, op de Veluwe wordt jaarlijks veertig procent van de edelherten afschoten. Over die jachtpartij hoor je niemand, zeker geen VVD'er of SGP'er. Bovendien: de grazers horen bij het beheerplan. Mag je hun aantal dan zó sterk terugbrengen, alleen om de toeristen een mooier plaatje voor te schotelen?
De Oostvaardersplassen zijn inderdaad nooit een echte wildernis geweest.
Twee argumenten pleiten tégen het verzet van Frans Vera. Ten eerste is het helemaal niet ongewoon dat bestuurders geld willen verdienen aan natuurparken. Dat gebeurt overal, zowel in het Amerikaanse Yellowstonepark als in de grote wildparken in Afrika, die vol staan met lodges waar je kunt inslapen met het geluid van brullende leeuwen. Afrikaanse wildparken verdienen zelfs geld aan het recht om dieren af te schieten. Dat trekt toeristen, en het geld wordt weer ingezet voor wildbeheer. Zo ver zal het in de Oostvaardersplassen waarschijnlijk niet komen, maar dát een natuurgebied lijdt onder haar vermarkting spreekt zeker niet vanzelf.
Daarbij komt dat de Oostvaardersplassen inderdaad nooit een echte wildernis zijn geweest. Niet alleen zitten de grazers gevangen, natuurlijke vijanden kunnen het park ook niet in, en dat zorgt voor een problematisch uitdijende populatie aan herten. Dat vraagt om ingrijpen, vinden sommige natuurbeschermers.
En toch verliest die argumentatie een punt uit het oog dat onder meer door milieufilosofen Martin Drenthen en Jozef Keulartz naar voren is gebracht. Al zijn de Oostvaardersplassen geen échte wildernis en al ziet het gebied er niet zo idyllisch uit, toch heeft het gebied grote symbolische waarde. Inderdaad: de natuur is er hard: het zwarte veulen dat de hele documentaire lang gevolgd wordt, gaat echt dood.
De 'verwaarloosde' grazer vertegenwoordigt het verlangen naar het ongerepte.
Juist die onverbiddelijke natuurwet heeft iets aantrekkelijks. De beelden bevredigen een verlangen dat elders in Nederland niet bevredigd wordt: verlangen naar een levensvorm buiten de menselijke zorg en bemoeienis om. Dat de grazers niet makkelijk in beeld komen - je ziet ze nog het beste vanuit de trein, als schimmen aan de horizon - versterkt hun mysterieuze ongereptheid. Zoals Frans Vera zegt: "Ze hebben de vrijheid, ze kunnen hun eigen partners kiezen en jazeker: er is natuurlijke selectie in de winter, want dan is er minder voedsel." Als symbool van een ongetemd bestaan vertegenwoordigt de 'verwaarloosde' grazer het verlangen naar het ongerepte.
Dat Nederlandse natuur dit verlangen kan belichamen, is bijzonder. Halverwege de vorige eeuw leek onze interessantste natuur juist het gevolg van menselijk ingrijpen. Veel dieren hadden in de 'halfnatuur' hun habitat gevonden, en de mens leek de natuur het beste te dienen als rentmeester, als vriendelijke bemoeial. Pas in de late jaren zestig veranderde dat, toen aan de rand van het Flevopark min of meer spontaan een moerassig nieuw natuurgebied ontstond, waar dierenleven zich juist zónder de mens ontwikkelde. Die ontdekking zorgde op meer plaatsen voor 'nieuwe wildernis', waarin halfwilde grazers een belangrijke rol spelen.
Niet alles bestaat om door ons geannexeerd en getemd te worden.
Met die nieuwe vorm van 'oernatuur' groeide ook de Nederlandse gehechtheid aan natuur als wildernis. Het plan van Frans Vera om de Oostvaardersplassen in te richten als een gebied waar niet de zorgplicht, maar de 'afblijfplicht' gold, paste in dat verlangen. Dieren niet bijvoederen, de karkassen laten liggen, dat is natuur waar de mens zijn handen van afgetrokken heeft, dat is echte natuur.
Je zou het een wrede, amorele wereld kunnen noemen, maar milieufilosofen wijzen juist op de morele betekenis van deze 'buitenmenselijke' orde. Juist doordat het in de Oostvaardersplassen esthetisch gezien nogal een rommeltje is en je er zomaar op een dood veulen kunt stuiten, werken ze bevrijdend. Het kan een opluchting zijn te weten - of te denken - dat er nog een biotoop bestaat waar onze onvermijdelijk tijdgebonden ideeën van wat goed is en slecht niet lijken op te gaan. De invloedrijke Amerikaanse ecoloog Eric Katz stelt dat wildernis, hoe geconstrueerd ook, ons bescheidenheid leert. Niet alles bestaat om door ons geannexeerd en getemd te worden.
Dan verschilt het gebied niet meer van al die andere strak beheerde parknatuur waaraan Nederland zo rijk is.
Nu er plannen zijn om de Oostvaardersplassen aantrekkelijker te maken en zelfs financieel te exploiteren, weegt dat argument nog zwaarder. Exploitatie is niet voor niets een woord dat veel natuurliefhebbers tegen de borst stuit. Nog veel dwingender dan het voornemen een gebied met milde hand bij te sturen richting grotere biodiversiteit of minder dierenleed, vraagt de exploitant de natuur iets terug te betalen, ze moet haar bestaansrecht verdedigen door geld te verdienen.
En dat botst wel heel sterk met het ideaalbeeld van een wildernis waaraan mensen hun eigen wensen juist zo min mogelijk opdringen. Nu nog hoeven de Oostvaardersplassen niet mooi of nuttig of aardig te zijn - juist daarom kunnen ze in het op nut gerichte Nederland worden ervaren als een raam op een andere realiteit. Hoe gedragen dieren zich als ze niet voortdurend door ons in de gaten gehouden worden? Wat is de eigen moraal van de natuur? Is die echt zoveel wreder dan de onze?
Nu nog staan de Oostvaardersplassen voor een stukje Nederland dat niet hoeft te beantwoorden aan de morele, esthetische of praktische doelen van het moment. Als ze het terrein worden van projectontwikkelaars, verliezen ze die morele functie, zelfs al gaan de architecten en bouwers nog zo voorzichtig te werk. Dan verschilt het gebied niet meer van al die andere strak beheerde parknatuur waaraan Nederland zo rijk is.
Misschien hebben de dieren het wel beter in een 'beschaafde', met zorg beheerde natuur.
Het lijkt niet zo gek om het experiment van Frans Vera kritisch tegen het licht te houden. Misschien hebben de dieren het wel beter in een 'beschaafde', met zorg beheerde natuur. En als het onze plicht is de natuur verantwoordelijk te beheren, waarom zouden we haar dan niet inrichten naar de redelijke eisen van deze tijd? Meer vogels en minder grazers, een vriendelijker ogend terrein, een stuk Nederland dat toeristen leert genieten - en betalen - voor de natuur: daar lijkt weinig mis mee.
Alleen: als dit bijzondere gebied wordt toegesneden op de wensen van de betalende toerist, verliest het natuurgebied zijn unieke waarde als symbolisch tegenwicht voor een land waarin alles benut en te gelde gemaakt moet worden.
De weergave van de discussie tussen milieufilosofen is ontleend aan het boek 'Woorden en daden' (Boom, 2008) De filosofen Martin Drenthen en Jozef Keulartz bespreken daarin de discussie over de Oostvaardersplassen. Hun eigen opvatting hebben ze neergelegd in teksten als 'Grenzen aan wildheid' (Drenthen, 2003) en 'Strijd om de natuur' (Keulartz, 1998).
De Oostvaardersplassen
De Oostvaardersplassen ontstonden op de laagste plek van de Flevopolder die in 1968 werd drooggemalen. In het gebied vormde zich een rietmoeras van 3600 hectare. De 'natte' Oostvaardersplassen werden begin jaren tachtig uitgebreid met een droge rand van 2400 hectare, waarover nu runderen, paarden en herten lopen. Die moeten het gebied open en kaal houden. Een groot deel van het gebied is gesloten voor bezoekers. Dat zal ook zo blijven.
In 2014 telde Staatsbosbeheer ruim 900.000 bezoekers, het merendeel van buiten de provincie. Maar volgens een recente studie loopt het aantal recreanten terug. Staatsbosbeheer spreekt dit tegen en zegt dat in het bezoekerscentrum van het park de afgelopen jaren juist sprake is van een stijgende lijn. Flevoland wil het totale gebied ontwikkelen tot één groot nationaal park met internationale allure. Een naam is er al: Nieuw Land. Ook de Lepelaarplassen, het Markermeer en de toekomstige natuureilanden Marker Wadden moeten daaronder vallen. "Het Oostvaardersplassengebied is Nederlands meest beroemde wildernis, maar op dit moment niet optimaal te beleven", aldus een studie, die onlangs in opdracht van Staatsbosbeheer is uitgevoerd.
De provincie Flevoland is sinds kort verantwoordelijk voor beheer én dierenwelzijn in de Oostvaardersplassen. Vanuit Provinciale Staten van Flevoland wordt al langer aangedrongen op ingrijpen in het gebied, waar afgelopen voorjaar 2700 grote grazers rondliepen. Gedurende de winter is het aantal dieren nog veel hoger: waarschijnlijk meer dan 4000. In de winter gaan honderden runderen, paarden en edelherten dood door ouderdom, ziekte en voedseltekort, of een combinatie van die oorzaken.
Los van de plannen met het gebied willen SGP en VVD in Flevoland dat het aantal grazers drastisch wordt teruggebracht. Beide partijen presenteren vandaag een voorstel voor een nieuw faunabeheersplan.
Good morning Good morning Good morning Good morning (Yeah Yeah) (Yeah Yeah)
I feel… I feel so good I feel so good today Do you know, I feel I feel so good, So good today I won't let nothing I won't let nothing get in my way
Chris Rea
For Your Love
Who carries you down To a place safe & cool Who eases the crying tree Puts away your bloody shoes Who comforts Your sweetheart pale & fine Man-child The world cries
FOR YOUR LOVE FOR YOUR LOVE
The leaves whisper A storm's gonna rise Let it come let it blow away The hate the lies the crime Awaken awaken The morning young & new Man-child With you
In deze video is te zien hoe Dobermann Bella plotseling neervalt tijdens een onschuldig spel met haar baas. Ze sterft ter plekke. Volgens haar baasje was apporteren haar favoriete bezigheid. Waarschijnlijk is Bella gestorven aan de hartafwijking dilaterende cardiomyopathie (DCM).
Hartafwijking DCM
Bij veel grote hondenrassen, zoals de Dobermann, komt de aandoening DCM vaak voor. Bij DCM is de hartspier uitgerekt waardoor het hart moeite heeft om het bloed met voldoende snelheid en kracht weg te pompen. Ook kunnen er hartritmestoornissen optreden. Het gevolg is dat dat de honden flauwvallen of zelfs sterven.
Oorzaak: raszuiver fokken
De aandoening DCM is vaak een gevolg van raszuiver fokken en als gevolg daar van inteelt en een genetisch ongezonde en kleine populatie. Dit soort aandoeningen zijn terug te dringen door honden van buiten het hondenras toe te laten om zo de genenpoel te vergroten. Het niet raszuiver fokken en zelfs het incidenteel toestaan van honden van buiten het ras, stuit evenwel op grote weerstand bij de georganiseerde rashondenindustrie. Zo verstrekt de Raad van Beheer (op een enkel uitzondering na) alleen stambomen aan 100% raszuivere honden en eisen rashondenverenigingen eveneens raszuiverheid.
Zolang een aangekochte hond gezond en fit is, is de relatie tussen de koper en de fokker meestal prima. Misschien wel vriendschappelijk. Soms ontmoeten fokker en eigenaar elkaar op de hondenschool of op bijeenkomsten en dan gaat het er hartelijk aan toe. De ervaring leert evenwel dat veel fokkers meteen defensief worden als er iets mis is met de hond. In plaats van naar een redelijke oplossing te werken voor bijvoorbeeld medische kosten, ontkent de fokker dat er iets aan de hand is (“de klachten gaan vanzelf over”). Hoe vriendschappelijk de relatie ook is, zorg er als eigenaar voor dat de klachten, ook al zijn die nog in een pril stadium, per e-mail bij de fokker bekend worden gemaakt. Het geeft de fokker de gelegenheid te reageren en eventueel een second opinion aan te vragen bij de eigen dierenarts. En de eigenaar kan later aantonen dat hij tijdig geklaagd heeft.
Als de medische kosten stijgen en de fokker hierop wordt aangesproken, volgt er vaak een onaangename sfeer. Heel anders dan de vriendschappelijke sfeer in het begin. Zodra het over geld gaat, slaan sommige fokkers (zoals wel meer mensen) om als een blad aan de boom en worden ze onbenaderbaar of zelfs agressief.
Zorg daarom als eigenaar ook voor een zakelijke relatie met de fokker. Deze is de leverancier van een “product” waar veel mis mee kan gaan. Als dat gebeurt, klaag dan meteen, en wacht niet af omdat je de vriendschap niet wilt verstoren. Wees vriendelijk en duidelijk.
Waarschuwing: laat de rashondenvereniging niet over uw zaak beslissen Een grote rashond had al binnen een paar weken na aanschaf zeer veel klachten: allergie, virale ontstekingen, pootproblemen en nog meer. Bij de fokker kreeg de eigenaar geen gehoor. Een bestuurslid van de rashondenvereniging raadde hem aan lid te worden en zijn klacht voor te leggen aan hun Geschillencommissie. Veel goedkoper en sneller, zei het bestuurslid. Zo gezegd, zo gedaan. Alle klachten van de eigenaar werden vervolgens op dubieuze gronden afgewezen door de commissie, die overigens maar uit één persoon bestond. Omdat het een bindend advies is, zit de eigenaar hier aan vast, totdat het advies door een rechter vernietigd is. Daarom deze waarschuwing: rashondenverenigingen zijn er voor de fokkers en niet om geschillen met eigenaren te beslechten.
Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
