Russische media: 'Tijd om liefdesaffaire met Trump te beëindigen'

Ineens worden Trumps optredens omschreven als 'clownesk' en 'tragisch'

Terwijl zijn adjudanten de Europanen proberen te laten wennen aan de nieuwe Amerikaanse koers, gaat Trump weer voluit in de aanval tegen de pers. Zelfs Moskou heeft het gehad met de onberekenbare president.

Door: Tom Vennink 20 februari 2017,

Het Trump-seizoen in de Russische media heeft een half jaar geduurd. In de herfst werd de Amerikaan binnengehaald als 'de frisse lucht in een kamer die al decennia niet gelucht is'. Nu vergelijkt krant Moskovski Komsomolets de hoop in Trump met de sneeuw dit weekend in Moskou: ze smelt voor je ogen.

'Clownesk'

Persbureau Bloomberg ving de meest recente opdracht uit het Kremlin op: minder Trump op de buis

De tot voor kort zo Trump-gezinde staatsmedia zegden de afgelopen dagen één voor één hun vertrouwen op in de Amerikaanse president. Ineens worden Trumps optredens omschreven als 'clownesk' en 'tragisch'. Trumps uitspraken over buitenlandbeleid zijn 'tegenstrijdig' en 'onbegrijpelijk'. 'De Amerikaanse president is niet te volgen zonder een flinke slok op', meent Komsomolskaja Pravda, de grootste tabloid van Rusland. Dit weekend vatte Moskovski Komsomolets de stemming kort en bondig samen: 'Het is tijd om onze liefdesaffaire met Trump te beëindigen.'

De modetrends in de Russische media worden voor een groot deel gezet door de regering. Gebruikelijk op vrijdagmiddag, als een medewerker van president Poetin de media-agenda voor de komende week doorneemt met de bazen van de grote televisiezenders. Persbureau Bloomberg ving de meest recente opdracht uit het Kremlin op: minder Trump op de buis. Het Kremlin spreekt van een gerucht.

De staats-tv lijkt geluisterd te hebben. Voor het eerst in maanden kwam Trump zondagavond nauwelijks voor in het toonaangevende programma Nieuws van de Week. Het ontslag van Trumps pro-Russische veiligheidsadviseur Michael Flynn bleef onvermeld.

De twijfel in Moskou is toegeslagen nu de toon uit Washington anders blijkt dan de campagne van Donald Trump beloofde. Als kandidaat zinspeelde Trump op goede relaties met president Poetin, op de erkenning van de geannexeerde Krim als Russisch grondgebied en op terugtrekking uit de 'achterhaalde' NAVO, het bondgenootschap dat Rusland als vijand beschouwt.

Maar in het Witte Huis van president Trump echoën de afgelopen dagen standpunten die doen denken aan de vorige bewoners. Trumps team spreekt van 'Russische agressie' in Oekraïne die 'in strijd is met internationaal recht' (James Mattis, minister van Defensie). Van de Krim die 'AFGEPAKT' is door Rusland (president Trump). En van 'onwrikbare steun voor de NAVO' (vicepresident Mike Pence).

Trump speelt steeds meer volgens 'de oude regels', stelde senator Franz Klintsjevitsj zondag tegen persbureau Interfax. Hij en andere volksvertegenwoordigers raken ongerust. De schuld schuiven ze in de schoenen van de Amerikaanse binnenlandse politiek en in die van Trump zelf. 'Hij wordt van alle kanten aangevallen en lijkt daar steeds kwetsbaarder voor', aldus Klintsjevitsj. 'Ik zie niet in hoe de verhouding tussen Rusland en de Verenigde Staten nu kan verbeteren, ondanks de oprechte intentie van Rusland om beter met elkaar om te gaan.'

Ik zie niet in hoe de verhouding tussen Rusland en de Verenigde Staten nu kan verbeteren
Franz Klintsjevitsj

Andere Russische functionarissen richten hun pijlen op westerse media. Die zouden zo heftig campagne tegen Rusland gevoerd hebben dat contact met het Kremlin te riskant geworden is voor Trump. Nog maar even geen handen schudden met Poetin dus.

De Russische president liet dit weekend doorschemeren niet langer te willen afwachten. Zaterdag besloot Poetin per decreet dat Rusland paspoorten uit separatistenregio's in Oost-Oekraïne voortaan erkent. Ook kentekenplaten, schooldiploma's en andere identiteitsdocumenten uit rebellengebied zijn vanaf nu geldig in Rusland. Het Kremlin spreekt van een 'humanitaire maatregel'.

Oost-Oekraïne

Poetins erkenning van paspoorten uit Oost-Oekraïne laat zien dat Rusland andere plannen heeft, klinkt het in Kiev

Het decreet zet grote druk op het internationale vredesproces over Oost-Oekraïne. Dat heeft als doel om de separatistengebieden als autonome regio's bij Oekraïne te houden. Poetins erkenning van paspoorten uit Oost-Oekraïne laat zien dat Rusland andere plannen heeft, klinkt het in Kiev. 'Deze stap staat gelijk aan een complete vernietiging van het vredesproces', stelde Oleksandr Toertsjinov van de Oekraïense veiligheidsraad zondagavond.

Druk op dat vredesproces betekent druk op Trumps team om beslissingen te nemen over Oost-Oekraïne. En daarmee ook over de verhouding met Rusland.

By Ruth Marcus By Ruth Marcus Columnist

Opinions

February 17 at 8:09 PM

On March 21, 1973, White House Counsel John Dean confronted President Richard Nixon about the growing Watergate scandal. “We have a cancer — within, close to the presidency, that’s growing,” Dean warned. “It’s growing daily.”

Dean’s famous metaphor is relevant to the Trump administration — not because the risk is precisely analogous but because it isn’t. In Nixon’s time, cancer was apt to be a death sentence. The tools to combat it were crude and brutal. Today, even as cancer remains a leading cause of death, for many people it can be managed as a chronic illness, capable of being kept under control with an arsenal of treatments.

That view of cancer — not as a metastatic killer but as a dangerous problem requiring vigilant control — may be the best way of understanding, and dealing with, the Trump administration. In the alarming month since he took office, it has become clear, if it were not already, that President Trump is dishonest, unprepared and undisciplined. His presidency poses an enormous risk to the country — to its safety, standing in the world and relations with allies, just for a start.

So the question becomes: Can the chronic disease that is the Trump presidency be managed? Are there tools available, not to cure him, but to keep his worst tendencies in check?

The situation is worrisome, yet the prognosis is decent. Indeed, we have already seen evidence of effective therapies.

First, the courts. For all his railing against “disgraceful” judges, Trump has signaled that he will obey court orders, including in Thursday’s news conference, when he said a new executive order on immigration “is going to be very much tailored to what I consider to be a very bad decision.” Rule of law beats rule of Trump.

White House senior policy adviser Stephen Miller can take to the Sunday shows to assert that “the powers of the president to protect our country . . . will not be questioned” or that “there’s no such thing as judicial supremacy.” But the evidence suggests that ultimately Trump will comply with court rulings even as he denounces them as “disgraceful” and “political.”

Second, the media. Every president chafes at press coverage and bristles at leaks. Trump is different, quantitatively and qualitatively, in the amount, venom and public nature of his attack. No matter. As Nixon learned, and as the stories leading to the resignation of national security adviser Michael Flynn underscore, reporters continue to do their jobs in the face of presidential hostility and stonewalling.

Meanwhile, as much as Trump may seek to employ the news conference to berate the “dishonest” media, reporters can effectively use the opportunity to confront Trump on untruths and press him as he dodges straight answers.

When Trump, repeating false claims of an electoral landslide, said his had been “the biggest electoral college win since Ronald Reagan,” NBC News’s Peter Alexander fact-checked him in real time — and Trump, confronted with irrefutable numbers, seemed to crumble: “Well I don’t know. I was given that information. I was given — actually, I’ve seen that information around. But it was a very substantial victory. Do you agree with that?”

Third and fourth, the public and Congress. They go together because the growing concerns of the former stiffen the limp resolve of the latter. So it matters that Gallup shows Trump’s approval rating falling from 45 percent just after the inauguration — he is the first elected president with initial approval ratings below the 50 percent mark — to 40 percent last week, 21 points below average.

Bad numbers and bad news — the two are interconnected — can help move even the most spineless lawmaker. At week’s end, there were glimmerings of congressional willingness to engage in the more searching oversight essential to get to the bottom of the Russia mess.

Fifth, personnel, a still-open question. Flynn did Trump the favor of doing himself in. Others in Trump’s inner orbit, whether malevolent or incompetent, will not go as easily. But an obvious solution for a White House in trouble is to trade in true believers for more experienced hands. Trump may not yet be willing to make such changes, and the toxicity of his White House may dissuade the best; on this score, retired Vice Adm. Robert Harward’s decision to decline the Flynn job was disheartening.

It’s impossible to predict, after this turbulent first month, where the Trump administration is heading, and there are many reasons to worry. But it is comforting to recall: The body politic has a resilient immune system.

Read more on this topic:

Fareed Zakaria: Trump is putting on a great circus, but what about his promises?

John Podesta: Trump’s dangerous strategy to undermine reality

Michael Gerson: Reality will get its revenge on Donald Trump

E.J. Dionne Jr.: Admit it: Trump is unfit to serve

Eugene Robinson: How could things get worse for Trump?