Slecht nieuws: Canada is gezwicht voor de druk van de zeehondenindustrie en heeft toestemming gegeven voor een vervroegde start van de zeehondenjacht dit jaar. En dat terwijl de zeehondenpups nog worden gezoogd. Tussen 28 maart en 7 april mag een aantal jagers al de volwassen zeehonden doden terwijl de jacht voorgaande jaren altijd gesloten bleef rond deze tijd van het jaar om de moederdieren de tijd te geven hun jongen ongestoord te werpen en te zogen.

Het vervroegd openen van de jacht betekent dat zogende moederdieren gedood kunnen worden. Hun pups zullen in zo’n geval achterblijven en verhongeren. De beslissing die dit jaar is genomen door het Canadese departement van Visserij en Oceanen lijkt het directe gevolg van de druk die vorige week nog werd gezet door Phocalux. Dit zeehondenverwerkingsbedrijf heeft gevraagd om een vervroegd begin, en tegen alle verwachtingen in is de Canadese overheid nu akkoord gegaan.

Slechte ijscondities
Canada beweert ieder jaar weer dat de zeehondenjacht volledig gecontroleerd plaatsvindt, met respect voor natuurbeschermingsoverwegingen en dierenwelzijnsvoorschriften. Het toelaten van de jagers in een periode dat de zeehondenpups op hun kwetsbaarst zijn, druist volledig in tegen verantwoordelijk management en natuurbescherming. De ijscondities leken juist dit jaar bovendien zo slecht dat men zich afvroeg of er wel boten uit zouden varen, en nu wordt de jacht vervroegd.

De zadelrobben pups in het Golf van St. Lawrence gebied worden eind februari geworpen, en de pups in Newfoundland begin maart. Canada kondigde daarom eerder een uitstel van de jacht aan per 15 maart om de pups een betere overlevingskans te geven. Maar deze schattingen van geboorteperiodes zijn geen exacte wetenschap en ieder jaar kunnen de data weer verschillen. Factoren als weersomstandigheden en ijscondities spelen een grote rol, en dit jaar wees bioloog Mike Hammill op het slechte ijs in de Golf van St Lawrence. Hij voorspelde een hoge sterfte onder pups, vergelijkbaar met duizenden pups die overleden in 2011 door gebrek aan ijs.

Op zeehonden geschoten
Door het slechte ijs zullen jagers ook sneller schieten op zeehonden in plaats van het ter plekke neerknuppelen van de zeehond, omdat ze anders zelf door het ijs zakken. Maar het schieten van 50 meter afstand, op een instabiele boot en met slechte weersomstandigheden maakt de slachting er niet humaner op. Zeehonden worden bijvoorbeeld in hun gezicht geschoten of ontkomen terwijl ze al gewond zijn.

Wij blijven erop aandringen bij de Canadese overheid dat dit gewoonweg echt niet kan. Dat de slachting niet ongezien voorbijgaat en dat de wereld getuige is van dit dierenleed. Steun onze strijd en doneer nu: www.bontvoordieren.nl