Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    06-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.grauwe dagen

    Grauwe dagen
    Lijken vergeten
    De zonnestralen

    fonkelen sierlijk mooi
    De mensen lachen
    zoals de zon lacht
    hun innerlijk schoonheid
    spreekt rond hun gelaat
    een hart van zon
    is sierlijk mooi al
    is het een gevoel
    van stille eenvoud

    Van Hees Annie
















    06-07-2012 om 12:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    05-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.banderheren
    Een gedicht van D.V. Coornhert 1522-1590

    Banderheren *

    Wij banderheren, in getale veel,
    Vlieden het vaderland, ons aards priëel,
    Meest al om weldoen, buiten enig schuld.
    Laat ons de Here bidden om geduld,
    En meer ons zonden dan Gods straffe haten;
    Des Heren goedheid zal ons niet verlaten.

    Om `t lijf te houden men rijkdom begeeft
    Met alle daar ons herte zeer aan kleeft.
    Om d' edel ziele, daar God zelf in rust,
    Mijden wij niet ons herten minste lust,
    Maar volgen die plat tegen Gods geboden,
    Daardoor wij arme zielen doden.

    In `t vlieden van de tyrannië fel
    Ontzien wij arbeid, moeite noch gekwel.
    Maar om `t ontkomen `s duivels bloedigheid
    Verdriet ons `t bidden met ootmoedigheid.
    Wat baat de vrijheid van der mensen banden,
    Als onze zielen staan in Mammons handen.

    Om vijands vijanden dragen wij haat,
    Die `t snode vlees temmen tot onzer baat.
    Daartegen minnen wij onze vijand,
    Dat is de zondelijke middelwand.*
    Daardoor wij Godes troost in druk ontberen,
    Zolang wij `t hert willig van Gode keren.

    Wij vluchten `t land, maar niemand boosheid vliedt.
    Mensen betrouwen wij ende God niet.
    Meer men na huis dan na de hemel hoopt.
    Elk `d ongevangens beren huid verkoopt.
    Wij klappen niet dan van ons leed te wreken.
    Hoe derren wij God om genade smeken?

    Vergeven wij niet mensen, ons gelijk,
    Zal God vergeven zijn maaksel van slijk?
    Neen Hij, voorwaar! Dus doet Hij u de wraak,
    Bid God, dat Hij uw vijand beter maak'
    En zeg dan vrij, zonder u te vervaren:
    "Vergeef ons, als wij onze schuldenaren".

    God die toont ons zijn liefde in zijn roe.
    Blijft gij hardnekkig, zo ziet wel toe,
    Dat Hij de roede niet verscherpe meer,
    Of dat Hij zijn straffe niet van ons keer'
    En ons in `t wilde moedwillig laat zwerven
    Om in de weelden eeuwig te bederven.

    Prinsen, banderheren, tot Gode keert,
    Belijd uw zonde, uw herten ook verneert
    Onder Gods hand end' Hem gelaten staat.*
    Staat na Gods liefd', verlaat des duivels haat.
    God zal ons door die van der Maagd geboren werd
    Ontfermen en minnen als zijn verkoren hert.

    ----------------------------------------------
    * Banderheren = edelen.
    * Middelwand = scheidsmuur der zonde, die van troost scheidt
    * Hem gelaten staat = Hem onderworpen

    Het Geuzenliedboek (1570)

    schrijver

    05-07-2012 om 13:50 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.reiger

    Inspiratie

     

    Ik was op de fiets

    En toen zag ik iets

    Het was een reiger

    Die stond bij een steiger

    Hij zocht naar vis

    Dan sla je op de steiger

    Vast niet de plank mis

    Een reiger die een vis kon krijgen

    Die staat niet echt te hijgen

    Hij neemt een flinke hap

    En dat is geen grap

    Je ziet de vis door z’n strot

    naar beneden glijden

    Ach, nu moest er een vis lijden

    Omdat die reiger geen honger wou lijden

    Zo is het in de dierenwereld

    De één vreet de ander op

    En zo blijft de natuur in evenwicht

    Maar soms is het wel een zielig gezicht!

     

     

    03-07-2012 om 09:45 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.poeta
    Een gedicht van Boudewijn Büch

    Casa del poeta tragico

    De slaaf ligt in zijn schrik gestold.
    Uit marmer lees ik keizers en de rijken.
    De lavapaden langs omhoog gestold,
    wil ik jouw naam op de hemel vergelijken.

    Er zijn slechts dieptes in dit gruis,
    fragmenten van verbannen muren,
    contouren van een kaartenhuis:
    de dood is zichtbaar in kwetsuren.

    Je bent er tóch. Bij het forum op de trap,
    dicht aan een kratertrap waar zwavel suist
    of in de wanden waar een weemoed huist.

    Er is een nacht, een landschap
    waar geschiedenis werd ongelegen.
    Zij liet de droefheid achterwege.


    ---------------------------------------------
    uit: In gedichten, 2004

    schrijver

    01-07-2012 om 11:48 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.spreken
    Een gedicht van Paula Hagenaars

    Laat stilte spreken

    Als woorden te vaak
    gezegd zijn
    zal zwijgen
    de juiste toon raken

    laat stilte spreken
    tot onze harten weer
    dezelfde taal verstaan.

    schrijver

    30-06-2012 om 22:17 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zonnebloem
    Een gedicht van René de Clercq 1877-1932

    Zonneblom

    Hoogopstrevende zonneblom,
    Uw sterke stralenschijven
    Wendt gij naar de hemel om,
    Weet zon en bloem te blijven.
    Zonneblom in zonneschijn,
    Zal mijn ziel ooit anders zijn?

    De Noodhoorn (1932)

    schrijver

    29-06-2012 om 11:09 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.grijze
    Een gedicht van Reinier van Genderen 1886-1942

    Uit grijze hemel

    Uit grijze hemel valt de regen,
    De vogels dempen nu hun lied,
    Maar nimmer weifelt, draalt de zegen,
    Die rust op heel dit schoon gebied.

    De grond is arm, als menig hart,
    En zo gebaat bij malse regen,
    En ginder, achter wolken, mart
    De goede zon met al haar zegen.

    O somber, toch zinrijk verleden,
    Dat immer ver en verder wijkt,
    Gezegend is het zonnig heden,
    Waarover nooit een schaduw strijkt.

    De Gids jaargang 1936

    schrijver

    27-06-2012 om 10:59 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.raad
    Een gedicht van P.A. de Génestet 1829-1861

    Vrome raad

    Neem álles aan; dat’s ’t beste deel –
    Ook financiëel.

    Leekedichtjes

    schrijver

    26-06-2012 om 21:26 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.veldbloem
    Een gedicht van Nicolaas Beets 1814-1903

    Veldbloem en kasbloem

    De bloemekes langs de wegen,
    Die ken ik meest allen bij naam;
    Zij lachen mij vriendelijk tegen,
    Zij groeten mij al te zaam.

    De bloemen achter de ramen,
    Omdat ik haar namen niet weet,
    Die schijnen zich mijner te schamen,
    En momplen: "Die domme poëet!"

    Uw dienaar, preutse prinsessen!
    Gij zijt schoon, zijt bevallig, vol vuur;
    Maar gij eist nog al vijven en zessen,
    En verkoopt uwe gunsten wat duur.

    Pronkziek volkje uit Japan en Bengalen!
    Dingt om prijzen van zilver en goud.
    Ik wil ook u mijn hulde betalen;
    Maar mijn hart, o, mijn hart laat gij koud.

    Goedendag, Madeliefje! Gouddropje!
    Erenprijsje, zo zedig en zacht!
    Zeg eens gauw: sliept gij zoet in uw knopje,
    En wat weer of gij heden verwacht?

    "Goede morgen! Wij sliepen als rozen;
    En het weer wordt vandaag vast heel mooi.
    'k Heb een plaatsje aan uw knoopsgat gekozen,
    Waar ik, stervend, mijn bladertjes strooi."

    Madelieven (1869)

    schrijver

    25-06-2012 om 11:32 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.levenszee
    Een gedicht van Prosper van Langendonck 1862-1920

    Ter Levenszee

    De jonge zeeman stapt aan boord:
    het vaartuig danst in wilde lust;
    daar spant de zeewind ieder koord,
    wijl ieder zeil in ronding zwelt.
    De morgenzonne kust en sust
    het kleurig deinend waterveld,
    der borst ontgalmt een breed 'hoezee!'
    ter schone zee, - ter levenszee!

    De kloeke maat, met glanzend oog,
    aanschouwt de grootse oneindigheid,
    oneindig diep, oneindig hoog,
    oneindig ver in 't vlak verschiet.
    Maar hij, ten drieste kamp bereid,
    - want vrezen, aarzlen kent hij niet -
    voert eindeloze geestdrift mee
    ter wijde zee, - ter levenszee!

    Doch aaklig komt het stormweer op:
    een huivring gaat langs d'oceaan...
    Hij jubelt op der golven top
    en tergend wordt zijn overmoed.
    Doch, ras is 't met de knaap gedaan;
    daar faalt zijn hand, daar mist zijn voet!
    Een golfslag rukt hem redloos mee,
    naar 't diep der zee - der levenszee!

    Een plank! Hij grijpt ze en roept, ontzet:
    'Ter hulpe!' Och verre is 't vaartuig heen!
    Waarom die dwaze toch gered?
    Wat zocht hij anders dan de dood? -
    Nu dobbert hij daar gans alleen;
    maar 't bloed is warm, de kracht is groot,
    en moedig streeft hij naar de ree,
    langs 't vlak der zee - der levenszee...

    Zo duurt en duurt het immer voort;
    zijn arm wordt zwak en koud zijn hart.
    Hij roept: geen echo die hem hoort,
    geen lichtbaak in het vergezicht!
    En, razend schier van spijt en smart,
    nog eens de blik omhoog gericht,
    dan, met een laatste zielebeê,
    in d'afgrond neer der levenszee!

    Maar, zie! Een flikkring toont hem land;
    de redding schemert voor zijn blik;
    een reuzenstrijd brengt hem aan strand,
    maar henen is zijn laatste kracht!
    En thans, nog dwaas en stom van schrik,
    en d'eedle gloed in 't hart gesmacht,
    aanschouwt hij, machtloos, van de ree,
    die boze zee, - de levenszee!

    De Eerste Verzenbundel

    schrijver

    24-06-2012 om 17:28 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.middel-eeuw
    Een gedicht van Jacobus van Looy 1855-1930

    MIDDEL-EEUW

    Op Mijner Wereld regel-rechte banen
    Pronk-volkren trekken op ter Kathedrale
    Kaproen, pij, toog; kazuifel, filigrane
    Mijter; dorpers-rood, rood van kardinalen.
    In val en dreun van canonieke schalen,
    Man-basse', in wierook knapen als sopranen;
    Naar 't donker dienen boven de missalen
    Schreed heer en knecht, met kruis, reliek en vanen
    Al boven 't stijve stoeten van de lieden
    Zag ik in 't kerk-aanzicht, de Maged, hoog
    In 't glas-gebrand, nacht-purper ossen-oog,
    Haar smartlijk hart gelijk een bloem aanbieden.
    't Ruim rookt', 't goud smeuld', de Maagd het Hart
    hield bloot...
    En 't storremde ál in ene ren van rood.

    Gedichten.(1884-1925)

    schrijver

    23-06-2012 om 19:07 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hei
    Een gedicht van Marie Boddaert 1844-1914

    Morgen op de hei

    Ik loop langs hei - die ligt in diep azuur
    Van zomerhemel rondom neergespreid -
    Kleurwarme hei: een brokje oneindigheid
    Van kruid en bloem, zover ik mijmrend tuur.

    Wereld en mensen weg... Alleen natuur
    Zo pas gegleên uit rijk van rustigheid
    Met glimlach ongerept: stille innigheid
    Van nijver leven in het morgenuur.

    Ik schroom te treden op het purprend bruin;
    Ik schroom de voet te zetten op het mos
    Zo gul aaneengegroeid.... Het lijkt me een bos
    Vol lommerpaadjes, of een feeëntuin
    Priëelig groen en koel. - Een mensenvoet
    Vertreedt zo licht... en weet niet dat hij 't doet.

    Serena (1898)

    schrijver

    22-06-2012 om 15:54 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.liedje
    Een gedicht van Jacobus van Looy 1855-1930

    EEN LIEDJE VAN ZEBEDEUS

    Nu komt ze van de bron
    En gaat ze door de zon,
    Licht, tip-top, roze en ros,
    Haar gloênde harendos.

    En waar de boomstam staat,
    Gegroefd als'n oud gelaat,
    Spitst ze haar kin naar boven,
    Waar al de lovers stoven.

    'k Wou het liep al zo naakt
    Wat recht is, welgemaakt,
    En wandelde in de zonne...
    En de rest in capuchonnen.

    Gedichten.(1884-1925)

    schrijver

    21-06-2012 om 13:52 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.koekoek
    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

    KOEKOEK

    Als de vroege koekoek roept
    En de lijster, onder 't fluiten
    Van de rode bessen snoept,
    Loop ik ook mijn woning uit en
    Fluit in zonnige' ochtend buiten,
    Waar ik zoeter luiden zoek
    Dan de lijsters kunnen fluiten,
    Dan de koekoek roept: Koekóék!

    Koekoek vroeg in 't koele bos,
    Lijster in de groene struiken,
    Roep de blauwe blinden los
    Die een venster hóóg beluiken,
    Waar de wingerd-ranken sluiken
    Bleek van blaren, teer van tros,
    Lijster in de groene struiken,
    Koekoek roep de blinden los!

    Natuur en leven, S.L. van Looy, Amsterdam(1900)

    schrijver

    19-06-2012 om 16:08 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    18-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de maagd
    Een gedicht van Johan Danser 1893-1920

    De maagd

    Mijn leven streeft, een snel-vlietende stroom,
    Naar 't schriklijk eind, de onbekende dood.
    Nader, rusteloos nader: en mijn schoot
    Droeg nimmer vrucht, mijn zoetste droom bleef droom.

    Het baat niet of ik het beseffen schroom,
    Het baatte ook niet dat ik de mensen vlood:
    Des nachts ga ik van zware smarten groot
    En maakt een hete dorst mijn leden loom.

    Dan gaat mijn peinzen langs mijn lege jeugd,
    Langs de ijdele uren onbewust doorweend
    Toen mijn smalle lichaam rijpte tot vrouw,

    En wat daarna kwam: langs mijn korte vreugd,
    De hoop van eenmaal met een man vereend
    Te zijn, langs al wat nooit gebeuren zou.

    Gedichten (1922)

    schrijver

    18-06-2012 om 16:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.stilte
    Een gedicht van Aart van der Leeuw 1876-1931

    Stilte voor de storm

    Wat brengt mijn tijd?
    Géén wilde bewogenheid,
    Géén hand zich welvend boven de ogen,
    Of stem die opgetogen
    Om nieuwe morgens schreit;

    Maar slechts een dromend turen
    Naar heengevloden uren.
    Wellicht is hun ontgleden,
    Bij ’t traag teruggetreden,
    Iets schoons, dat wij ons kozen. –
    Wij rapen twijgen, vruchten, rozen.

    Herscheppingen -- Bekentenissen

    schrijver

    17-06-2012 om 20:38 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    16-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zonnetje
    Een gedicht van Frederik Hemkes 1854-1887

    GIJ ZIJT ME ALS 't ZONNETJE

    Gij zijt me als 't zonnetje in de mei,
    Zo lieflijk, rein en goed,
    Dat bloemen strooit in bos en wei,
    En vogels zingen doet;
    Toch schildren zon en lentedag
    U trouwe liefde niet,
    Mijn engel met uw zoeten lach,
    Mijn leven en mijn lied!

    Vaak is een Meidag koud en grijs:
    Zoo dikwerf schuilt de zon,
    En geeft de tere bloempjes prijs,
    Die ze in de morgen won;
    Bij u haalt meenge lentedag
    In trouwe liefde niet,
    Mijn engel met uw zoeten lach,
    Mijn leven en mijn lied!

    Gij zijt me als 't zonnetje in de mei,
    Zo lieflijk, rein en goed:
    Dat brengt gebloemte in bos en wei,
    Gij vreugde in mijn gemoed;
    Hoe licht en zonnig iedre dag,
    Wanneer mijn oog u ziet,
    Mijn engel met uw zoete lach,
    Mijn leven en mijn lied!

    De oude huisvriend(1882)

    schrijver

    16-06-2012 om 21:37 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    15-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrienden
    Een gedicht van Hendrik Marsman 1899-1940

    Twee vrienden

    De maan maakt de nacht tot een sneeuwwit veld.
    een man heeft zijn vriend van zijn leven verteld:

    er is door dit spreken een wonder gebeurd:
    hun harten zijn zozeer eender gekleurd

    dat de een als hij soms naar de ander ziet
    bij zichzelve zegt: maar ben ìk dat niet?

    een vrouw; nog een vrouw; een verterend gemis.
    het is alsof alles ten einde is:

    want één hart blijft thuis en één hart gaat op reis
    maar geen van twee vindt het Paradijs.

    verzamelde gedichten (1941)

    schrijver

    15-06-2012 om 13:05 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    14-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hart
    Een gedicht van Frederik Hemkes 1854-1887

    EEN HART VAN GOUD

    Mijn liefste heeft haar gouden hart
    In mijne hand gegeven;
    Zó gaan wij, één in vreugde en smart,
    Te samen door het leven.

    Dat gouden hart, mijn beste goed,
    Trouw zal ik het bewaren,
    Beschermen met mijn lijf en bloed
    In zorgen en gevaren.

    Het gouden harte mijner bruid,
    Daar gaat geen kleinood boven,
    't Maakte al mijn heil, mijn leven uit;
    De dood slechts kan 't mij roven.

    De Banier, 5(1879)

    schrijver

    14-06-2012 om 21:18 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.voorzang
    Een gedicht van Herman de Gorter 1864-1924

    Voorzang

    Er onstaat in mijn hart een nieuwe liefde,
    Stil en groot,
    Die, evenals een bloem verhief de
    Stengel en kelk, zo schoot
    Door mijn borst, en door mijn ogen kliefde
    Zich de weg, en bood
    Zich aan mijn ogen bloot: een nieuwe liefde.

    En nu zie ik mijn nieuwe liefde,
    Die zich ontweefde
    Aan het kristal
    Van mijn ogen, door het Heelal
    Gaan, alsof een Wezen daar zweefde,
    En ik roep uit met zachte schal:
    ‘Wie zijt gij, mijne liefde?’

    En zij zegt tot mij
    met een stem zo helder als kristal
    En goud, recht staande:
    ‘Ik ben de liefde
    Van uit uw borst gekomen,
    De Liefde voor 't Heelal.’

    En zacht gaat henen mijn klare Geliefde,
    Henen naar de Mensheid.
    En zij schijnt als waaraan geen grens leit,
    Liefde.

    En zal ik 't u vertellen? - mijne liefde,
    Die is de Alles omvattende Liefde,
    Gaat voor mij uit, heen door de grote zaal -
    En ik volg haar - van het stralend Heelal.

    En toen is 't of zij, als een gordijn, hief de
    Lucht, en ik zag daar voor ons als kristal,
    Stralend en donker, en donker als de straal
    Van licht in sneeuw en regen, Mensen die leefden.

    ‘Ziet gij die slaven in hun zwarte ellende?’
    Zei zij tot mij met een stem klaar van liefde, -
    En zij werd één met hen in zachte liefde, -
    ‘Die was het die uwe liefde niet kende.’
    En ik werd één met haar oneindige liefde,
    En met haar zelve, liefde zonder einde.

    Zij is de Nieuwe Liefde.
    Zij is de Zon
    Van uit de Bron
    Der Menschheid.

    Pan (1912)

    schrijver

    13-06-2012 om 12:03 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!