Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    12-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kind
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Karel van de Woestijne 1878-1929

    Herinneringen zingen, kind

    Herinneringen zingen, kind, uw wit gelaat,
    en 't zoet verhaal van úwe dagen en míjne dagen
    die vredig in ons leve' als stille tuinen lagen
    in 't tere licht van late schemering gebaad,
    wijl d'hemel is om tuine-groen een stil gewaad
    van trage, kalme schaaûwen, en de bomen dragen
    een laatste vogel-stem van lang-verglooiënd klagen
    dat kwijnt en were wast en were kwijnen gaat...

    Thans, o mijn kind, en leeft geen lied om ons, en leven
    geen vrede-dage' als stille tuinen om ons heen;
    geen scheemring bleef om ons veréende droom geweven,
    en dróeve schaaûwen schuive' om ons gescheíden leên...

    En in de nacht zie 'k, laatste troost, alleen nog beven
    de matheid van uw wit gelaat, in stil geween.

    Uit de bundel: Het vaderhuis- Verzen eener liefde (1903)

    12-03-2010 om 16:49 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Alice Nahon 1896-1933

    MASKERS

    De mensen doen hun maskers af,
    ze kijken vreemd elkander aan
    verwonderd dat ze naast elkaar
    lijk vreemden staan.

    Nochtans ze stonden zij aan zij
    in zelfde strijd voor zelfde brood;
    sleepten zij niet dezelfde sleur
    van zorg en nood?

    Viel niet dezelfde klacht en scherts
    van uit hun bitter blije mond?
    Was ’t niet of men de hele dag
    elkaar verstond?

    De mensen gaan zover vaneen
    wanneer de schemering is nabij;
    ze worden er niet triestig om
    of ook niet blij.

    Ze speelden immers maar een spel
    waarin de ziel geen teken gaf;
    ze deden enkel met elkaar
    wat lief, wat laf.

    En met een gauw-vergeten groet
    een scheiding zonder lach of leed,
    gaat ieder naar zijn eigen huis
    dat stilte heet.

    Daar zijn er die te dromen gaan
    langs paden mul van schemering,
    naar ’t land dat ’s avonds schoner wordt,
    herinnering.

    En velen worden stil-devoot
    om rein profiel van lief gelaat
    dat in de voorhal van hun ziel
    gebeeldhouwd staat.

    Ik weet er ook die sprakeloos
    en moede van d’ondankbare strijd
    de avond danken om zijn uur
    van eenzaamheid.

    De mensen doen hun masker af,
    hun mooie-spelen moe-gedaan
    och arme, zij die levenslang
    gemaskerd gaan.

    Gemaskerd door hun eigen trots,
    vergulde lach of kranke* lust.
    Zij krijgen van geen enkle dag
    wat avondrust.

    Ze gaan, ‘lijk zwervers, altijd door
    langs dageraad, en avondrood;
    ze vinden nergens ’t eigen huis
    dan in de dood.


    ------------------------------------

    Kranke: zieke

    Uit de bundel: Schaduw (1928)

    11-03-2010 om 18:48 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.einde

    Een hartenkreet van de schrijver Wauters Kristine

    Einde

    Iets naars vertelt me: je hebt niet lang meer
    Kan het me raken, ach, je eind komt toch een keer.

    Soms was er vreugde maar doorgaans kende ik verdriet
    Misschien zelfs opluchting: het eind in het verschiet.

    Dan hoeft niemand te rouwen en worden velen blij
    Soms is het leven te zwaar en kan er niets méér bij.

    Mijn vrienden kan ik troosten, eindelijk wat rust
    Het aardse gedoe was echt geen lieve lust.

    Vechten, boksen, strijden, het maakte me zo moe
    Dus neem ik nu afscheid, geen vaarwel maar een rendez-vous.

    Klik hier voor meer gratis plaatjes

    10-03-2010 om 16:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    09-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik sla
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet van Fedde Nicolai

    Ik sla mijn ogen op.....

    Ik sla mijn ogen op naar God
    Want daar komt mijn hulp vandaan
    Hij laat mij nooit verloren gaan
    In Zijn handen ligt mijn lot.

    Ik sla mijn ogen op naar Hem
    En roep Hem aan in al mijn nood
    Want Gods liefde is zeer groot
    Bij dag en nacht hoort Hij mijn stem.

    De Heer zal mij steeds gadeslaan
    Wat mij ook mag wedervaren
    Hij zal mij in eeuwigheid bewaren
    Hij ziet mijn komen en mijn gaan.

    Ik sla mijn ogen op naar God de Heer
    Want Hij brengt mijn heil tot stand
    En blijft mij leiden met vaste hand
    Hij maakte het kwade goed, steeds weer.

    (uit psalm 121)

    09-03-2010 om 17:03 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.woorden

    Een hartenkreet van Paula Hagenaars, deze mevrouw beleefde de woorden op drie manieren met recht. Er zijn soms woorden gezegd en dan ben je blij als je ze naast je neer hebt gelegd...maar oprechte woorden die doen je springen en dan heb je steeds meer zinnen... Zinnen ter opvoeding ten behoeve van de liefde. Liefde is een diepgang...oppervlakkigheid snijdt een wond in het hart! En wat jammer als een oppervlakkig mens na zijn of haar mondelinge daad er niet mee in zat!

    Woorden zijn

    Woorden: kunnen
    zacht zijn en troosten.

    Woorden: kunnen
    hard zijn en pijn doen.

    Woorden:kunnen
    zijn als muziek akkoorden
    majeur en mineur.

    08-03-2010 om 15:01 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eenzaamheid
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet waar velen last van hebben en denken dat het niet zo is

    zoek dan

    mijn vlinder
    vindt
    de beelden
    die wij samen deelden
    vindt
    wie ik was
    voor ik onze gedachten las
    vindt
    de glinster in onze ogen
    de lach om onze mond
    die sterren naar de hemel zond
    vindt
    het besef van waarheid
    van echt
    onderscheid
    tussen goed en slecht
    zoek mijn vlinder
    en vindt
    ons gevoel
    het is weg
    verloren
    ergens
    onderweg

    07-03-2010 om 17:21 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.fluitspel
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Aart van der Leeuw 1876-1931

    FLUITSPEL

    Toen heb ik uit holle rieten,
    Speelman, die ten dans komt noden,
    Troostend melodie doen vlieten,
    Want ik weet de gang der goden;

    Hoe zij eerst de onbewuste,
    Sluimerend als gesloten kelken,
    In de kuise boezem rusten,
    Dan ontluiken en verwelken;

    Wee, dat tranen wekt en zuchten,
    Wie toch kan het heil begrijpen,
    Dat beloofd wordt door het rijpen,
    En vervulling vindt in vruchten.

    Doch mijn lippen, die zich spoedden
    Op en neer de reeks der klanken,
    Deden bloesemend een vermoeden
    Rond de dorre takken ranken.

    En de knaap sprak: 'liefste, luister
    Wat ligt in dit lied verborgen,
    Los zich windend uit het duister?'
    'Morgen', zong mijn fluitspel, 'morgen'.

    Uit de bundel: Opvluchten (1922)

    06-03-2010 om 17:16 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nachtegalen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Hein Boeken 1861-1933

    Nachtegalen

    Ik leef in nacht, maar mane-schijn is buiten,
    Die leeft in twinkelende vogelen-slag,
    Ik zie hem schijnen door de onzichtbre ruiten,
    Ik wacht, maar ik verlang niet naar de dag

    Ondergedompeld wezend ganslijk, ach!
    In dit zwart meer, o liefelijk geluid en
    Wat uit zwart donkere spiegel òp komt fluiten,
    Licht-lieve volk in wat àl duister zag,

    Gij komt òp-duikend in lucht legerscharen,
    Licht-glans-gewapend in dees donkre wereld,

    O lieve, o onverwachte, o lichte paren,
    U stortend willend golfje in zee bepareld.

    Het donker blijft en blijft, mij wèl welkomme,
    Zwart donkre flonker-grot is om me en om me.

    Ede, 14 Mei 1894

    05-03-2010 om 16:07 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gedachten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Betje Wolff-Bekker 1738-1804

    Gedachten

    Bij het lijk van de Eerwaarde, Geleerde Here, Adriaan Wolff
    Predikant in de Beemster

    Is dit mijn waarde Wolff, zo minzaam in zijn spreken!
    Zo keurig in zijn smaak! zo goed – zo groot van ziel!
    Zo wakker op zijn post, zo treffend in zijn preken!
    Die nooit, uit vrome drift, in lage straattaal viel,
    Noch ’t heilig bedenhuis ontheiligde door twisten;
    Die, op ’t meest nodige, het meest heeft stilgestaan:
    Is dit die grote man? die ongeveinsde Christen?
    Neen, ’t is zijn lichaam slechts; hijzelf is heengegaan,
    Ter plaats daar zwakke deugd, in Gods getrouwe vrinden,
    Haar vrijspraak uit genade, en loon bij God zal vinden.

    04-03-2010 om 16:20 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik wou
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet van Marijke Barlage voor mij een volslagen onbekend mens maar het is een pracht van een wens

    Ik wou een wereld

    Ik wou een wereld
    Waar niks meer kapot ging, geen
    Mens, geen dier, geen ding

    03-03-2010 om 19:30 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Constantijn Huygens 1596-1687

    AAN DE SNEEUW

    Droog water, koele wol, wit roet, gehakte veren,
    Wees welkom boven op mijn beste hoed en kleren,
    Ik zie niet hoe men u met reden haten zou,
    Die ons van boven brengt de Warmte met de kou.

    02-03-2010 om 17:01 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.maart
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van J.H. Leopold 1865-1925

    Maartlucht

    Maartlucht, die er tegelijk
    zo scherp als glas
    en zo ontvoerend zijn kan.

    O, de bezieling, zijnde in de bezwaren
    anders nooit betrokken streken
    en schuilgelegen uitzicht

    te brengen vondsten fonkelend en schaars:
    de moeilijkheden zijn de kans der kunstenaars.

     

     

     

     

     

     

    01-03-2010 om 16:49 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.boeket
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet de schrijver is Marion niet zo zeer bekend het is een lange kreet

    Een gemengd boeket

    Een bloem, uit een gemengd boeket
    fris van kleur en heerlijk van geur
    zo sta jij overdag tussen de mensen
    de ene keer ben je ernstig, dan met pret
    bij jou kom je nooit voor een gesloten deur
    al ken je niet altijd jouw eigen grenzen!

    Een bloem, net als jij ook bescheiden
    sta je zo vast besloten in jouw eigen stee
    om een ander ermee te kunnen verrassen
    niemand hoeft bij jou dan te lijden
    ook al valt het dan niet altijd even mee
    om een bloem te vinden die bij je kan passen!

    28-02-2010 om 16:02 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bedelaarster
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Hendrik Tollens 1780-1856

    De kleine bedelaarster

    Ik kom uit mijn dorpje: ik kom om wat brood;
    Ik dool door het slijk en de slibber der straten;
    Mijn kleed is gescheurd en mijn voeten zijn bloot;
    Mijn moeder is krank en mijn vader is dood:
    Wij schreiden zo luid, maar het mocht ons niet baten.

    Heb meêlij, heb deernis, mijnheer en mevrouw!
    Och, sluit niet uw oren zo koel voor mijn klagen:
    De nacht is nabij, en ik bibber van kou;
    Mijn moeder is krank van gebrek en van rouw:
    Och, geef mij wat brood: ik zal nooit u weer vragen.

    Neen, noem mij niet lui, niet vrijpostig en stout;
    Ik zou wel zo graag leren breien en spinnen!
    Reeds sprokklen mijn broertjes ons vlijtig wat hout;
    En, zijn ze eens - als ik nu - groot en zo oud,
    Dan zullen zij werken, en eerlijk wat winnen.

    Och, moest gij eens, rijken, zo keurig gekleed,
    Zo kostbaar gevoed! onze ellende ervaren;
    Des winters zo naakt en des zomers bezweet,
    Gaan bedelen langs straat om een dronk en een beet!..
    Och, moog er u God toch altoos voor bewaren!

    Uit de bundel: Gezamelijke Dichtwerken (1856)

    Illustratie: " De kleine bedelaarster" door Adolf-William Bouguereau (1825-1905) Frankrijk

    27-02-2010 om 16:59 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sonnet
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

    Sonnet

    De wereld is dezelfde; overal
    De blauwe hemel en de grauwe steden,
    Drijvende wolken en, daar vér beneden
    De velden en de mensen; morgen zal
    Deze aarde mij niet anders zijn dan heden
    En dan zij gisteren was; en zonder tal,
    Trekken bij zonneschijn, bij regenval
    De dagen verder, als zij altijd deden.
    Alleen, lief, waar wij vluchtige uren leven
    Te zaam in immer wisselende vreugd
    En zo grondloos verzonken in elkanders
    Geluk, of de uren eeuwig bij ons bleven
    Met prille glans van nooit vergane jeugd,
    Is álles eender en is álles anders.

    26-02-2010 om 16:48 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hovaardij

    Een gedicht van Hermanus Asschenberg(h) 1726-1792

     

    HOVAARDIJ *

    Wie zich hovaardig op zijn schat toont, wordt belacht;
    Wie ’t op geleerdheid doet, verdient ons mededogen;
    Wie op zijn rag of staat zich trots toont, wordt veracht;
    Wie ’t op zijn kunst doet, is bespottelijk in elks ogen;
    Maar, geestelijke hovaardij
    Is de onverdraaglijkste en streeft alle waan voorbij.

    --------------------------------------------------------
    Hovaardij - arrogantie

    25-02-2010 om 15:32 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wenen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Nicolaas Beets 1814-1903

    Gij weent

    I.
    Gij weent - o God! wat doet u wenen? spreek?
    Van waar die tranen op die lieve wangen, bleek
    Als marmer en van doodskou overtogen?
    Vrouw! waarom vloeit uit die zo minlijke oogen,
    Die bittre, droeve tranenvloed?
    Wat droefheid heerst op uw gemoed,
    En rooft uw ziel haar kalm genoegen? -
    O Gij, die beter waardig zijt,
    Wat smart doet u de boezem zwoegen,
    Wat doet u wenen? - God! - gij lijdt.

    II.
    Neen; - die als gij is moest niet lijden; - 't breekt het hart,
    Het wreed gezicht van zo veel smart,
    Waar zo veel deugd en zo veel schoonheid zich verenen;
    Neen; - die als gij is moest niet wenen!
    Daar zijn er moglijk, die dit uitstaan; wier gevoel
    Gehard is tegen zo veel droevigs; die 't vermogen,
    U aan te zien en kalm te blijven, - zo niet koel, -
    Maar ik ben weker; - 'k heb mijn moeders borst gezogen,
    En somtijds stijgt haar zwakheid mij naar de ogen; -
    En thans, daar 'k u ten prooi aan zo veel leed
    Moet zien, en zo veel tranen vloeien
    Van één, die 'k zo onschuldig weet,
    Nu voel ik 't brandend vocht ook in mijn ogen gloeien, O! sla niet weer dat wenend oog op mij,
    Wend af dat droef gelaat, of 'k worde een vrouw als gij! -

    III.
    Maar ween gij voort; want tranen zijn voor vrouwen
    Een toevlucht en een balsem in hun smart, -
    Een zoete zalving voor een wreed gefolterd hart,
    Zij vloeien zacht en onweerhouën;
    Slechts de eerste kost iets; maar waar die vergoten werd,
    Daar volgen de andren licht, gemaklijk en verkwikkelijk, -
    U zijn zij zalig, - ons verschrikkelijk! -
    Zij zijn de man een foltring; want geheel
    Zijn wezen komt in opstand tegen tranen,
    En al zijn kracht verzet zich, - (ligt te veel!)
    Waar zij zich doortocht willen banen,
    In 't oog, dat haar niet gaarn wil tonen; - daar
    Moet veel bestreden, - veel verwonnen zijn in 't harte,
    Voor zij de wederstand doen zwichten, die ze tartte. -
    Verrijzen zij, 't is niet tot heling; maar
    Onwillig komen zij en traag voor brein en ogen;
    Wreed - pijnlijk - met een barning als van vuur.


    Dit alles voelt gij niet: - uw schreien
    Is onbedwongen - 't is het middel der natuur
    Tot sussing van uw smarte; - tranen leien
    Die af; - o! mochten zij 't geheel! mocht voor uw leed
    Heur milde stroom een Lethé wezen,
    Wiens vocht uw hartewond genezen
    Niet slechts, - maar ook vergeten deed.

    1834.

    24-02-2010 om 16:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.jeugd
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Helene Swarth 1859-1941 Onderaan het gedicht een dichterlijke visie van mijzelf

    Boek van jeugd

    Ik zocht alom, ik zocht en kón niet vinden
    Mijn Boek van Jeugd, verloren en versmeten.
    't Was al zó oud: 'k had d'inhoud half vergeten,
    Zo liefdezoel als heimweegeur van linden.

    Maar gele bladen uit dat boek gereten,
    Gedragen op erinnrings sidderwinden,
    Wezen waar 't lag, omrankt van blanke winden,
    Of me uit elk blad een bloem wou welkom heten.

    In dof verleden-stofgoud knielde ik neder
    En al de kelken uit dat boek ontsproten,
    Streelde ik, in weemoed eerbiedvol en teder.

    Maar 'k brak geen rank die 't Jeugdboek hield, omsloten.
    Jonkheid is wreed, Erinnering nog wreder.
    'k Bewaar het Boek omkelkt van lenteloten.


    1898

    Herinnering

     

    De herinnering van de jeugd

    Het is bepaald niet altijd een vreugd

    De omstandigheden van het leven

    Kan het een slechte of een goede herinnering geven

    Het ligt er maar aan hoe sta je als kind en tiener in het leven!

    Toen en wat later

    In het leven is er altijd wel een kater

     

     

     

    23-02-2010 om 13:53 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gezondheid
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Hieronymus van Alphen 1746-1803

    De gezondheid

    Gezondheid is een grote schat
    Om vergenoegd te leven.
    Ofschoon ik grote rijkdom had,
    Wat voordeel zou het geven,
    Zo ik, doorknaagd van angst en pijn,
    Mij zelve tot een last moest zijn.

    Maar zou ik dan mijn Vaders raad
    Niet ijverig betrachten?
    En gulzigheid en overdaad
    Niet mijden en verachten?
    Die nooit genoeg heeft voor zijn mond,
    Leeft zelden vrolijk en gezond.

    Uit de bundel: Kleine gedigten voor kinderen (1778-1782)

    22-02-2010 om 15:14 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uitzichtpunt

    Een hartenkreet van Joke Bot. Het is wel een realistische gedachte! Het werd gerangschikt onder humor

    uitzichtpunt

    aan één stuk door
    schijnt onze zon

    een grijze dag
    daarna de nacht
    ik wou dat ik
    het geloven kon

    de aarde draait
    de zon dus niet

    opkomen en
    ondergaan
    is wat de mens
    slechts ziet

    21-02-2010 om 17:30 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!