Zondagxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een dag van rust en stilte

Velen gaan wel op pad

Ze gaan naar de zee

Of ergens anders doen ze wat

Maar thuis is de beste rust

Behalve als je vol zit met onrust

Dan jaag je alles na

Je loopt jezelf achterna

Je weet niet wanneer het stopt

En straks heb je jezelf met alles gefopt

Want dan is het leven gestopt

En is het de bloem of knop

Die af is gevallen

En het gras zal verdorren

Maar als afgevallene kun

je niet meer morren

Misschien dat ergens wel een

ander zit te knorren

Of deze zit nog in de nachtlorren

Ja, het leven is zo verloren

Jammer, als de mens niet kon horen

Dan is er niets wat je echt kan bekoren

De onrust jaagt voort

En je hebt jezelf ganselijk vermoord