Hallo, beste familie en vrienden

Hier zijn we weer. Sorry voor het wachten ,maar soms hebben we het echt druk en dan komen we ’s avonds niet toe om een artikel te schrijven voor onze blog. Als we dan de dag erna terug op uitstap trekken, dan hinken we iets achterop. Maar we moeten genieten ook hé.

Deze morgen hebben we niet zo veel gedaan. Wat opzoekingswerk op de pc en even ontspannen. Dat moet ook kunnen, nietwaar? De zon was minder van de partij en het was ietsjes frisser dan gisteren. Maar nog wel te doen, hoor. In de latere namiddag zijn we in het dorp nog eens een wandeling gaan maken met Yuna. We zochten ook naar een restaurantje wat door de campingeigenaars was aanbevolen. Helaas we vonden het niet zo snel. Dan maar de weg eens gevraagd en we moesten onze mening bijschaven. Het dorp blijkt niet zomaar een boerengat te zijn, zoals we dachten. Het is eigenlijk een leuke gemeente. We kwamen aan het vissershaventje, waar vrouwen de vissersnetten aan het repareren waren en de mannen stonden te kletsen aan de balustrade. Er waren ook nog gezellige winkeltjes in de oude straten. Hier en daar is er een minuscuul cafeetje waar te nemen waar enkele ouderen zitten te turen achter een glas. Er waande zich zelfs iemand de Gaudi van Portugal. Je had zijn huisje moeten zien… Maar als je zo door het leven wil gaan als Gaudi, so what? Uiteindelijk vonden we het gesloten restaurant en keerden daarna terug huiswaarts. De avond viel snel en we doken ons huisje in. Hier in Portugal is het 1uur vroeger dan bij ons en is het donker om 18.30u (onze tijd).

Stany

25-11-2012, 12:54 geschreven door stany

Vandaag waren we aan een rustdagje toe. Even geen grote uitstappen gepland voor deze dag maar wat tijd genomen om alle indrukken van de voorbije dagen even te laten bezinken.
Het deed echt deugd om het eens rustig aan te doen. En we hadden geluk dat het vandaag supermooi weer was. We konden zowel ’s middags als ’s avonds buiten eten in het zonnetje. Het voelde echt geweldig aan die warmte. Zo konden we al wat voorproeven van het zuiderse klimaat. Maar we beseften dat we toch nog in het noorden van Portugal zitten en dat het waarschijnlijk een uitzonderlijk mooie dag was.
Na de middag deden we een wandeling naar de oceaan. Van op onze camping hoorden we de deining van het water al. Soms lijkt het wel een locomotief, zo fel gaat die zee tekeer. Het strand  zag er weer verbazend anders uit. Het zandstrand was bezaaid met ruwe rotsblokken. Schamele duinen gaven een beetje bescherming aan de huizen langs de kust. De golven kolkten gevaarlijk tegen de rotsen. Het is hier vast niet erg veilig om het water in te gaan. Er staat een sterke stroming.
We zetten onze wandeling verder langs enkele straten van het stadje. De auto’s zoefden als gekken door de smalle straten zonder voetpaden. Gelukkig is het er niet heel erg druk zodat we maar af en toe opzij moesten springen voor een naderend voertuig. We passeerden ook een lagere school waar de kinderen net speeltijd hadden. Leuk  om die joelende kinderen even te horen en te zien stoeien.
Al gauw waren we weer op de camping waar we rustig wat tijd namen voor onze hobby’s.
Zalig zo’n rustdagje!!!

Linda

22-11-2012, 19:53 geschreven door stany

Nadat alle kaarsen voor iedereen gebrand waren gisteren, vertrokken we vandaag naar Portugal. In eerste instantie hadden we een camping gevonden, maar door toedoen van een koppel Nederlanders die in Santiago op de camping gisteren waren toegekomen, hebben we een andere camping die ons blijkbaar iets beter zou liggen dan de voorziene. Onze gps stelden we nog in, zoals altijd om geen betaalwegen te nemen. Ik weet niet wat het is, maar ofwel hebben de Spanjaarden ontzettend hard gewerkt de laatste 2 jaar om nieuwe wegen aan te leggen, ofwel is de gps ontzettend verouderd. Ik denk het eerste. Net buiten Santiago moesten we de N550 volgen, maar plots reed ik in het niets volgens de gps. Een nieuwe weg dus, en de de N550 lag eronder. Zoiets ziet een gps dus niet als 2 wegen boven en onder elkaar liggen. Maar ja, even terug gedraaid en dan maar volgen. Onderweg waren er nog nieuwe stukken weg aangelegd rond de stadskernen. We overschreden de grens van Portugal rond 12.30u en zochten daarna een plekje om te lunchen. Nadien reden we verder en zag ik naast de baan een soort van Payage staan. En de gps stuurde ons langs een snelweg A28. Ik besloot 50meter ervoor te stoppen en te voet even poolshoogte te gaan nemen. Helaas was het een onbemande post. Ik duwde op de infoknop en kreeg een dame aan de lijn die gelukkig Engels kon praten. Portugees ken ik helaas niet. Ze vertelde me dat de A28 met stukken elektronische tol is. Ik moest mijn visa kaart inbrengen en kreeg dan een papier dat ik moest bijhouden. Zo gebeurt die tol hier. Je kon hier en daar de zee al eens zien, en het gaat hier ook serieus berg op en af. We namen onze afslag en in het volgende dorp moesten we rechtsaf. Wat was dat allemaal. Een kleine kasseiweg voerde ons tot onze bestemming. Tussen de huizen waar ik tussendoor moest rijden was er maar een metertje over met de caravan. Maar ja als een camping zo is aangegeven , zullen er nog wel caravans doorrijden hé. Op de rechtse muur van het huis zag je toch enige schaafwonden van aanrijdingen, hoor. Op de camping aangekomen waren we blij dat we niet langs kleine weggetjes waren gekomen, want als die hier in Portugal allemaal zo zijn, amaai dan. De eigenares van de camping deed goed haar best in het Frans en we kregen een leuk plekje toegewezen. De voortent werd gezet en het was nog tamelijk goed weer in de namiddag hier. We deden onze afwas buiten na het avondeten. Toen we ’s avonds tv aan het kijken waren begon het hevig te regenen en te waaien. Maar we zaten droog, hoor.

Stany

21-11-2012, 19:57 geschreven door stany

Gisteren hadden we erg lang gereden om vandaag Santiago de Compostella te kunnen bezoeken. Onze camping lag slechts op 3 km van de oude binnenstad. Die afstand hebben we met onze fiets afgelegd. In de oude binnenstad mochten alleen voetgangers en zo zochten we snel een stalling voor onze fietsen. Al gauw waren we vlakbij de grote kathedraal. We waren echt benieuwd waar al die pelgrims na hun lange voettocht terechtkwamen. We hadden een veel kleiner bedevaartsoord verwacht. Maar de kathedraal was enorm groot en het hoofdaltaar was opvallend versierd met veel gouden pilaren, engelen en heiligenbeelden. We zochten naar een plekje waar de bedevaarders een kaarsje konden branden. Ik verlangde al naar de zoete geuren van honderden brandende kaarsen maar de enige kaarsjes die we vonden waren elektrische kaarsjes bij een mooi Mariabeeld. Hier hebben we wat pasmunt ingestoken en er begonnen wel tien lampjes te gloeien. In de crypte liggen de resten van de heilige Jacob. Voor de kathedraal ligt een enorm plein dat omgeven is door het bisschoppelijk paleis en gebouwen van de universiteit. In Compostela zijn er wel 40.000 studenten en er kunnen vele richtingen gevolgd worden. Wist je dat de studenten hier in de Rua do Franco, een eigen Parijs-Dakar hebben? De studentenwedstrijd loopt tussen de bar ‘ Paris’ aan het ene eind van de straat en de bar ‘ Dakar’ aan het andere eind. Deelnemers moeten onderweg in elke bar een glas wijn drinken en een grap vertellen. Het is voor de studenten een hele uitdaging gezien het indrukwekkende aantal bars in deze straat.
Van op het plein voor de kathedraal begonnen we aan een mooie wandeling in de oude binnenstad. Ze is helemaal verkeersvrij wat het kuieren heel aangenaam maakte. Op deze manier kan je ook alle mooie details op de gevels, poorten en fonteinen waarnemen. De gehele binnenstad vormt een labyrint van smalle straatjes en bogengangen. We genoten van al het moois. Het was zeker de moeite om deze stad op ons lijstje te zetten. We bezochten slechts de oude binnenstad want de gehele stad is enorm groot omdat het zowel een politieke als administratieve hoofdstad is van Galicië. Aan de rand van de stad in de buurt van onze camping was een ultramoderne metropool met een cinemacomplex en een winkelcentrum. Dit was een enorm contrast met de rust in het hartje van
Compostela.

Linda

21-11-2012, 19:54 geschreven door stany

Gelukkig was het regenen van gisteren opgehouden. Deze nacht had het ook nog enkele buien gedaan. Vandaag trokken we naar onze nieuwe camping in Bembibre, die ik gevonden had ongeveer half weg naar Santiago de Compostela. Het inpakken gebeurde volgens ons eigen ritueel vrij vlug en we waren ook wat vroeger opgestaan dan anders. Rond 09.45u waren we weg. We reden eerst terug een stuk over de A1, de autobaan naar het noorden , zoals de Spanjaarden hem noemen. Ongeveer 50km verder verlieten we de autobaan om een rode weg te nemen richting A6. Je kan je moeilijk inbeelden dat hier zoveel natuur is. Je kan hier kilometers rijden zonder maar iets van een bebouwing te zien. Grote wouden, open plekken en hier en daar doet het zelfs een beetje denken aan onze speciale provincie “de Limburg”. Zandvlakten met wat laag gewas dus. We kwamen ook langs Valladolid, maar je kan niet alle steden gaan bezoeken hé. Op de A6 reden we dan richting A Coruna. De A1 en de A6 zijn tolvrije autosnelwegen, maar op die rode weg van daarstraks kan je met de caravan even snel rijden als op die snelwegen. Toen we de afslag Bembibre namen moest het zoeken naar de camping beginnen. Ik had een adres maar de gps nam het niet aan, dus… Plots kwamen we in het centrum uit. Een camping in het centrum kan eigenlijk niet, dus even de weg gevraagd. Het was niet goed aangegeven en dus moest ik het nog 2x vragen. Uiteindelijk was het een berg op naar een sportcentrum. Toen we de ingang vonden, bleek er een groot hangslot aan de poort te hangen, cerrado, gesloten. Wat nu? Op de website stond hij nochtans het hele jaar geopend was. We besloten dan maar om er nog 240km bij te doen tot op onze eindbestemming. We arriveerden om 18.45u op onze camping. Snel de caravan op zijn poten en eten. Het was al donker toen ik de satelliet zette en dan zie je niet waar de bomen staan met hun kruin voor optimale ontvangst. Maar we hebben kunnen kijken naar onze zondagprogramma’s. Helaas hebben we van deze dag geen foto’s .

Stany

20-11-2012, 17:42 geschreven door stany

Naar deze dag had ik echt uitgekeken: een miniaturenbeurs in het buitenland. Er zouden bijna allemaal standhouders zijn die ik nog nooit gezien heb. Er zouden standhouders komen uit Spanje, Frankrijk, Portugal, Italië en zelfs uit Amerika. De meeste standhouders die ik al eens ontmoette zijn
Nederlanders, Belgen of Duitsers. Dat zou dus spannend worden. En spannend werd het wel want we hadden besloten dat ik alleen naar Madrid zou trekken. We hadden dezelfde trip donderdag en vrijdag trouwens samen gedaan. Tot zover lukte alles best. Het hotel waar de beurs doorging lag buiten het centrum maar was bereikbaar met de metro. Gewapend met atlasboekje ging ik vol ijver op zoek naar de locatie van het hotel. Ik heb me nog nooit zo fel vergist bij het kaartlezen maar vandaag dus wel. Ik was totaal mijn oriëntatie kwijt. Zouden vrouwen dan toch niet zo goed kunnen kaartlezen? Jammer genoeg ging er kostbare tijd verloren. Maar eenmaal ter plekke kon ik me weer
helemaal inleven in mijn miniatuurwereldje. Echte vakminiaturisten stelden hun mooie creaties op een originele manier tentoon. Poppetjes in alle maten, doosjes in mooie pasteltinten afgewerkt met strikjes, theatertjes in papier, diertjes in fimo, fijn borduurwerk en keurig afgewerkte meubeltjes zijn maar een fractie van al het moois. Het was een waar schouwspel maar de meeste afgewerkte miniaturen waren onbetaalbaar. Ik vind het zelf knutselen veel leuker en daarom ging ik vooral op zoek naar materialen. Ze waren in mindere mate aanwezig maar ik was toch heel tevreden met mijn buit. Tijdens mijn zoektocht kwam ik een Nederlandse knutselvriendin tegen. Bedankt voor het korte maar fijne onderonsje, Marty!
Nu kon ik weer aan de 2 uur durende terugweg beginnen. In de metro werd ik nog verrast door een hele bende overenthousiaste voetbalfans die afstapten aan de halte die ik gisteren beschreef. Gelukkig verliep het vervolg van de tocht wat rustiger en rond 7 uur kwam ik veilig weer thuis. Gelukkig had Stany lekker gekookt. Dat smaakte voortreffelijk.
De 3 opeenvolgende dagen Madrid waren boeiend maar toch wel vermoeiend!!!

P.S. de bijgevoegde foto's zijn mijn aankopen op de beurs. Het schaapje is slechts
1,5 cm hoog. Mooi en schattig, he.

Linda

19-11-2012, 20:00 geschreven door stany

We trokken vandaag met veel goede moed en ons geld goed weggestopt terug  naar de Spaanse hoofdstad. We moesten beslist nog enkele hoekjes verkennen. Via de metro kwamen we aan op het Operaplein. Een wandeling langs het enorme operagebouw bracht ons tot aan een mooi plein met fonteinen dat aangelegd is vlak voor het Koninklijke paleis. Het paleis is een indrukwekkend gebouw. We zagen zowel klassen met lagere schoolkinderen als middelbare studenten die het imposante gebouw kwamen bezoeken. We wandelden  de Calle Mayor , één van de belangrijkste straten in. De hoge brede herenhuizen waren versierd met engelenhoofden, guirlandes en wapenschilden. Via deze hoofdstraat bereikten we het gelijknamige plein Plaza Mayor. Het is een enorm rechthoekig plein dat helemaal omringd is door renaissancegebouwen. Onderaan zijn er overal zuilengalerijen zodat de marktkramers vroeger beschermd hun kramen konden opslaan. Er waren vandaag vele werkmannen aan de slag met het opzetten van stalletjes voor de kerstmarkt die op 1 december geopend wordt. Langsheen de onderste arcades kuierden we langs de vele ouderwetse winkeltjes met authentieke vitrines. Op de Plaza del Sol was het behoorlijk drukker dan gisteren. Aan de voet van de fontein aten we onze bokes op. Als dessertje bestelden we bij de bekendste chocolaterie een portie versgebakken churros met warme chocolade, een lekkernij die bijna elke klant hier op zijn tafeltje had staan. We maakten met de metro nog een ommetje langs één van de universiteitscampussen van Madrid. In de buurt bevindt zich een toren, waar je vanop een hoogte van 91 m een panoramisch uitzicht over de stad zou hebben. Maar bij aankomst stelden we vast dat de toren afgebakend was met grote panelen. Dat uitzicht hebben we dus gemist.
Stilaan besloten we weer naar onze caravan te keren maar op de terugweg zouden we even uitstappen aan de halte Santiago Bernabeu want daar kan je het voetbalstadion van Real Madrid zien. En ja, zo gauw we bovengronds kwamen kon je er niet naastkijken. Op de hoeken torenden de ingangen voor de tribunes. Nu was het er rustig maar als er een wedstrijd is zal het er zeker een drukte zijn.
In onze caravan kaartten we bij een glaasje wijn en een minikaastafel nog wat na over onze citytrip in Madrid.

19-11-2012, 19:51 geschreven door stany

Vandaag trokken we naar Madrid. We hadden ons goed voorbereid met een stadswandeling en plan. We moesten eerst met de auto 45min rijden tot het eerste metrostation en dan nog een uurtje in de metro tot het centrum. Een vriendelijke dame aan de info balie legde ons het systeem uit. We kochten er een toeristenkaart voor drie dagen. Voor onze eindbestemming moesten drie maal overstappen. Bij de tweede overstap arriveerde de metro al bijna stampvol mensen. We twijfelden om op te stappen maar twee jonge vrouwen deden teken dat we er nog bij konden. Als sardientjes in blik stonden we bij mekaar gedrumd. Plots voelde ik iets aan mijn heuptasje en voelde dat het open stond. Gelukkig, mijn portefeuille zat er nog in en boos keek ik naar een van die jonge vrouwen. Ik hield ze in de gaten, het waren waarschijnlijk pickpockets. Ik was al blij dat ik alles nog had. Bij de volgende halte stapten ze af en wij vervolgden onze weg. Bij metrostation Retira stapten wij af en begonnen onze stadswandeling. Het was vlak bij het grootste en mooiste park van Madrid. Dit bezochten we,volgens onze stadswandeling, en vonden het inderdaad heel prachtig. Daarna trokken we langs de botanische tuin. Wel mooi, maar in de lente zal het nog mooier zijn waarschijnlijk. Vervolgens zagen we het Pradomuseum en passeerden de grote Avenida waarlangs gisteren de betogers voorbij trokken. Alles hing vol met zelfklevers van de betogers. Ramen van vitrines, stoplichten enz inbegrepen. De gebouwen zijn wel erg imposant en toch goed gerenoveerd. Rond 15u besloten we onze wandeling stop te zetten om ons nog even te begeven naar het centrum. We bezochten er het Plein Sol. We moesten ook nog iets hebben van bij de apotheker. We vonden er snel een apotheek en toen ik wilde betalen zag ik , tot mijn stomme verbazing, dat mijn briefjesgeld weg was. Heb je dit al geweten dat pickpockets je geld stelen en dan vervolgens nog netjes je portefeuille terug steken. Na controle bleek dat alles verder er nog in zat, gelukkig enkel het geld weg. Zo’n 120€. Van toen af stak mijn portefeuille in mijn voorste broekzak.   Een beetje aangeslagen toch trokken we naar de  Latinowijk. Je kan deze een beetje vergelijken met Borgerhout van bij ons. Je snapt het wel, denk ik. Smalle straatjes en winkeltjes met hoogstwaarschijnlijk allemaal nep artikelen. Op het Solplein namen we rond 15.30u de metro om terug huiswaarts te keren, alles bijeen is dit wel 2 uurtjes reizen en we moeten ook aan Yuna denken hé.

Stany

19-11-2012, 19:47 geschreven door stany

Het was vandaag een verplicht thuisdagje omdat we vandaag niet naar Madrid konden vanwege de geplande acties tegen de besparingen van Europa. Dan maar samen wat huishoudelijke taakjes uitgevoerd: nog 2 wassen gedaan zonder technische problemen, de schoenen gepoetst, de strijk gedaan, de ramen gepoetst. Na de middag heeft Stany een camping gevonden voor de volgende trip. Dat was lang en grondig zoeken maar wie zoekt, die vindt. Ik hield me bezig met mijn knutsels. Daar kan ik echt van genieten.
Gisteren hadden we tijdens een wandeling in de buurt een kudde schapen ontmoet. Ze stonden te grazen vlak naast de wandelweg. Het grappige was dat ze bijna allemaal een bel aan hadden. Het geklingel was een waar muziekspel. De schapen die door mekaar bewogen hadden allemaal een andere klank bij, het windgongeffect was spectaculair. Jammer genoeg hadden we geen fototoestel bij. Vandaag gingen we weer op stap gewapend met het fototoestel. Nu maar hopen dat de schapen nog van de partij waren. Weer werden we getrakteerd op het mooie geklingel maar de schaapjes zelf stonden in een wei die te ver weg lag om mooie plaatjes te schieten. Jammer!

Linda

15-11-2012, 19:47 geschreven door stany

Deze morgen straalde het zonnetje al volop. We hadden er zin in, hoor. Vandaag gingen we een rustdagje houden om dan morgen op verkenning te gaan naar Madrid. Toen ik aan de receptie van de camping ging informeren hoe lang het duurde vooraleer we met de auto tot aan het metrostation waren, kreeg ik slecht nieuws. Er zou woensdag een Europese staking zijn tegen de besparingen van de Europese Unie. Ze raden ons het af omdat er veel winkels dicht zouden zijn en het openbaar vervoer ook zou plat liggen. Dus lassen we morgen, woensdag, ook een rustdag in en gaan we donderdag en vrijdag het stadje Madrid bezoeken. In de voormiddag deden we nog een was, wat hier telkens gepaard gaat met de technische campingdienst op te roepen. Het kastje waar we de jeton moeten insteken doet het namelijk niet altijd. Na de middag heb ik me nog bezig gehouden om een camping te zoeken voor de terugreis naar Santiago, helaas weer niets. De auto kreeg ook even een inspectiebeurt. Maar alles is er in orde mee. We geven hierbij ook eens een foto van hoe ze hier een boom stutten die dreigt om te vallen. Ze metsen er een muurtje tegen van rotsstenen en zetten er ook een paal tegen. Grappig eigenlijk. Na de middag genoten we buiten in onze stoelen van het warme zonnetje tot ’s avonds. Daarna eten en gezellig genieten van ons avondje.

Stany

14-11-2012, 19:18 geschreven door stany

We maakten vandaag met de auto een tocht door het gebergte ten noordwesten van Madrid. Het gebergte draagt de naam ‘ Sierra Guadarrama’. Vanaf ons beginpunt, de vallei waar we kamperen, zagen we op de hoogste toppen rondom ons een witte weerspiegeling. Het leek wel of iemand met een grote zeef poedersuiker over de toppen had gestrooid. Fascinerend was het wel. Via een klein dorpje klommen we steeds hoger het gebergte in. Er stonden indicaties i.v.m. de hoogte langs de weg vanaf 1200m. Af en toe werden we getrakteerd op een heel weids zicht op het massief. Daarna werd ons zicht belemmerd door het gekleurde bladerdek van de loofbomen. Stilaan verliezen sommige bomen al hun blaadjes. De grillige donkere stammen met uitlopende takken en twijgjes pasten niet in het nog bloeiende herfstlandschap. Maar stilaan zullen we moeten wennen aan die kale bomen. Vanaf 1400m maakten we kennis met de lange rechte stammen van de dennen. Het leken wel zuilengalerijen die ons mee vergezelden in de haarspeldbochtjes. Op een hoogte van 1600 m hadden we de sneeuwgrens bereikt. Heel subtiel lag de sneeuw tussen de dennen. Op een open plek lag er een behoorlijk laagje sneeuw. We stapten even uit om van dit witte landschap te genieten. Een sneeuwbal mocht natuurlijk niet ontbreken. De lucht was heel blauw en het was lekker warm op die open vlakte. Op 1800 m lag een klein skistation. Ook daar gingen we even op verkenning. De hogere bergen torenden nog boven ons uit. Het was er 1,5° en het was volop aan het dooien. Het voelde helemaal niet koud aan. Vanaf dat punt was het weer dalen. Al gauw zagen we geen sneeuw meer en steeg de temperatuur tot 11°. We reden verder tot in El Escorial. Daar lag een mooi groot klooster dat te bezoeken was maar er hing een kaartje: ‘ lunes cerrado’ aan de deur. Dat hadden we kunnen weten want ook bij ons zijn er veel musea ’s maandags gesloten. Het stadje bekoorde ons en we genoten vooral van het bijzonder warme najaarsweer tijdens onze wandeling.
Aan de rand van het stadje waren enkele grote supermarkten en daar maakten we gretig gebruik van want zoals ik al eerder meldde is er in de buurt van de camping geen groot warenhuis te bekennen.
Laat in de middag reden we terug via een weg in het dal. Op die terugweg merkten we dat de bergtoppen alweer gesluierd waren door de wolken. Voor de middag was het zonnetje van de partij en toen was alles heel helder. We hadden veel geluk gehad.

Linda

13-11-2012, 19:26 geschreven door stany

Is het wit of niet, buiten??? Vol spanning werd het rolluik geopend vanuit ons bed. De vorige dag hadden we op de website gezien dat het ‘s nachts licht ging sneeuwen hier. Hoera , gelukkig niet. Alles zag nog even groen als de dag ervoor, wel bedekt met een rijmlaagje van het vriezen. De verwarming werd opgezet en we genoten van een heerlijk ontbijtje. Rond 10u vertrokken we voor een goede wandeling hier in de buurt van de camping. Yuna was blij dat ze vrij kon rondlopen. Het aarde weggetje leidde ons door de natuur van het gebergte. Dan weer stijgen en dan weer dalen. De wind was ook wel een klein beetje van de partij. Onderweg genoten we van prachtige panorama’s die we ook op foto vastlegden. Als we op de top van de heuvel kwamen, zagen we een soort boerderij. De weilanden waren door middel van houten schutsels afgebakend. De koeien daarentegen stonden nu wel in de weien ergens op de heuvel. Bij ons hebben de boeren meestal dezelfde koeien, bruine of zwarte. Hier loopt alles door mekaar. Ze zijn ook wel niet zo dik als bij ons, hoor. Op de terugweg zagen we nog een jager met zijn twee jachthonden. Waarschijnlijk op zoek naar zijn middagmaal. Als we terug thuis waren was het tijd voor  het aperitief en het eten. Na de middag heb ik me nog bezig gehouden met een camping te zoeken voor onze terugreis naar het noorden, Santiago de Compostella. Helaas tot hiertoe zonder resultaat. Het moet een camping zijn tegen de A6 en zowat in het midden van de reisroute. De avond viel en in ons warme huisje keken we gezellig tv.

Stany

13-11-2012, 19:24 geschreven door stany

Vandaag verwennen we jullie met wat wistjedatjes

Wist je dat:

we vandaag onze 7 de week inzetten.
we al   4178  km hebben gereden sinds we vertrokken eind september.
we al 77 u 35 min in de auto zaten.
de auto aan een gemiddelde van 58, 2 km per uur heeft gereden.
de auto( met caravan eraan) ongeveer  7l per 100 km verbruikte.
we ons al goed geamuseerd hebben.
het weerbericht voor morgen ( in de bergen) lichte sneeuw voorspelt.
onze Yuna graag mee gaat wandelen.
we hier tussen verschillende bergketens zitten.
het in Madrid 3 maanden per jaar heet is en 9 maanden eerder koud is.
het ’s avonds rond 18.15 donker wordt.
het sanitair hier heel netjes is.
we hier ver moesten rijden om een supermarkt te vinden.
ik volgende zaterdag naar een poppenhuisbeurs kan gaan in Madrid.
we nog veel leuke plannen hebben.

11-11-2012, 18:25 geschreven door stany

Vandaag verplaatsten we ons weer heel wat kilometers. We vertrokken vanuit Haro in Noord-Spanje naar het binnenland. Het was een trip van ongeveer 260 km. Gelukkig konden we gebruik maken van een hele degelijke autoweg. Toen we vertrokken was het mistig. Van het landschap konden we niet veel waarnemen. Na een klein uurtje bleek de mist het op te geven en merkten we dat we terecht gekomen waren in een heel nieuw landschap. We reden door een vallei waar de aarde een roestige kleur had. Als een lappendeken spreidden de verschillende roestbruine velden zich uit over de heuvels. Het zonlicht gaf alles nog een extra gezellig tintje.
Rond de middag hielden we halt om onze bokes in onze caravan te eten. Vrij vlug waren we alweer op weg: op weg naar de hoofdstad van Spanje. Een poosje voordat we de autoweg mochten verlaten zagen we een bergketen die helemaal gehuld was in de wolken. Het was net of de wolken hadden de bergtoppen ingeslikt. We passeerden de berg via een tunnel en kwamen toen terecht in een hele groene vallei. De zonnestralen waren verdwenen en regendruppels namen hun plaats in. Het was echt een heel andere wereld aan de andere kant van die berg. Raar, he. Nu moesten we nog op zoek naar de camping in Gargantilla del Lozoya. Gingen we echt kamperen in deze miezerige omgeving? Ja, hoor, tussen de regenbuien door kregen we de voortent opgesteld. Af en toe kwam het zonnetje zelfs piepen en dan warmde de tent vlug op. Maar even snel hoorden we de druppeltjes weer tikken.
Deze camping is een goede uitvalbasis om Madrid te bezoeken. Dat gaan we in de loop van volgende week zeker doen. Madrid, here we come!

Linda

11-11-2012, 09:19 geschreven door stany

Rustig opgestaan en ontbeten. We gingen daarna naar het stadje om in de plaatselijke bibliotheek onze teksten en foto’s op onze blog te plaatsen. Er zat redelijk wat volk binnen, we namen plaats en openden onze laptop om op het internet te geraken, maar helaas, het lukte niet. Snel kwam er een vrouw die aan de tafel tegenover ons zat,  zeggen dat we even moesten wachten om dat er een probleem was met het  draadloos internet. Na vijf minuutjes deed ze teken dat het ging, maar bij ons lukte het nog niet. Ze kwam bij ons en zei dat we de pc even moesten sluiten en heropenen, en jawel, het ging. We posten onze blogs en keken onze mails na en het weer. Daarna keerden we te voet terug naar de camping om Yuna  nog even uit te laten. We vertrokken met de auto op uitstap die wie in de groene Michelin Gids hadden gevonden. Het was  tegen 12u dat we in het dorpje Labastida  toekwamen. We beklommen in de oude wijk La Mota de heuvel tot aan de Ermita de Santo Cristo. Een prachtig panorama over het dorpje en de wijnstreek werd ons gratis aangeboden. Deze versterkte kerk is het oudste gebouw van het dorp. Daarna zakten we af naar de Calle Frontin, een straat met vele blazoenen die de huizen versierden. In de groene Michelin gids lazen we ook dat er een restaurantje was waar bijna alle gasten als hoofdgerecht koteletten kiezen. Deze worden op een houtvuur van wijnranken bereid en smaken hemels, stond er te lezen. Wel beste vrienden, ik heb nog nooit in mijn leven koteletjes zo afgeknabbeld tot op het been als nu. Ze werden geserveerd aan tafel op een mini barbecue met smeulende heerlijk riekende wijnrankhoutskool. De geur alleen al was goddelijk maar de smaak nog hemelser. Linda had vis gekozen en dat was ook iets speciaals. We moeten nog opzoeken wat het juist was. Toen we terug buiten kwamen was het lichtjes aan het regenen en we trokken 22km verder naar het volgende dorpje Laguardia. Het is een dorpje met een middeleeuwse kern, met kleine straatjes waar we in de zachte regen tof konden genieten van de sfeer. Nadien reden we terug huiswaarts waar ik nog de hele avond heb nagenoten mijn koteletjes. Zo een suggestie uit zo’n gids is eigenlijk toch wel de moeite, maar wie zoekt zoiets eigenlijk allemaal uit. Die moet toch veel tijd hebben, denk ik.

Stany

11-11-2012, 09:14 geschreven door stany

Het was weer zover hoor, in de voormiddag hebben we de was gedaan. Dit gaat in grotere machines dan onze thuiswasmachine. Je moet dan meestal een speciale jeton kopen op de receptie, en dat varieert zo van 3 tot 5€. Je kan ook nadien je was in een droogkast steken. Deze machines zijn meestal nog groter dan  de wasmachines, zodat je er 2 wassen kan insteken. Maar vandaag ging het droog blijven en heb ik aan de caravan een lange wasdraad gehangen tussen de bomen, zodat alles netjes kon drogen in de buitenlucht. Tegen 11u hebben we dan een wandeling gemaakt naar het kleine stadje Haro, 15min van de camping. We zochten eerst het toeristisch bureau om een stadsplannetje te halen en vroegen er ook naar een Wifi punt. Op onze camping vragen ze nu ontzettend veel geld voor de Wifi. We kunnen terecht in de  bibliotheek. We trokken de straatjes van het stadje in en stelden vast dat bijna alles gesloten was. Toch viel  er wat volk te bespeuren. We kwamen achter de kerk op zowat het hoogste punt van het stadje. Van hieruit hadden we een prachtig panorama. Hier en daar konden we ook in een tapasbar binnenkijken waar de tapas weer op de togen stonden te prijken. Op het centrale plein ontdekten we een schelp op de grond. Dit is een symbool van de bedevaarders van Santiago de Compostella. Deze schelpen wijzen overal de weg voor de Pelgrims en bij aankomst kregen ze vroeger zo’n schelp als aandenken. Rond 12.30u waren we terug thuis en na het eten hielden we onze siësta. Daarna reden we met de auto naar de rand van het stadje waar er vier grote winkels waren, Dia, Lidl, Eroski en Simply. We waren verbaasd dat er in die winkels niet veel winkelaars waren, we winkelden bijna alleen. Ze blijven er wel open tot 21.15u. Nadien, thuis, maakte Linda  nog een paar heerlijke tapa’s als aperitief en de avond kon niet meer stuk.

Stany

08-11-2012, 10:31 geschreven door stany

Vandaag trokken we weer verder. We gaan nu richting Madrid rijden, maar niet in een keer hoor. We gaan eerst halt houden in Haro,zo’n 165km verder. Dit is eigenlijk de hoofdstad van de Rioja wijnen. We moesten eerst terug richting San Sebastian om dan vervolgens af te slagen naar het gebergte van Cantabrië. De Golf van Gascogne verlaten we dus nu. We reden via de N1 richting Vitoria-Gasteiz. Hier waren enkel bergen te zien waarvan het landschap echt betoverend was met alle herfstkleuren die je maar kon indenken. Ons autootje trok goed zijn plan en sleurde ons huisje op wielen de bergen door. We spraken daarnet over die Rioja wijnen ,maar we zagen nog steeds geen wijnvelden. In tegenstelling tot Bordeaux, zie je dat voor en achter de stad al vele wijngaarden liggen, hier nog niets te zien?? Maar toen we echt bijna aan onze aankomststad Haro kwamen, was het bingo. Plots zagen we enorme wijngaarden die zich in al hun pracht verkleed hadden in herfstkleuren. Enig mooi om dit te zien. Je zou kunnen zeggen wijnrood. Het was al een beetje de middag gepasseerd en we besloten eerst op een parking te eten, we hadden honger. Nadien reden we door het stadje Haro en bemerkten de vele wijnbodega’s aan de rand van de weg. Het zijn de wijnboeren die er hun wijn laten proeven en tegen betaling kan je ook een rondleiding krijgen. Maar dat deden we al eens in de Ardèche in Frankrijk. Het zijn eigenlijk Bordelese wijnboeren die zich hier in de 19^de eeuw hebben gevestigd nadat ze door de druifluisepidemie waren geruïneerd. Op onze nieuwe camping begonnen we dadelijk onze installatie op te stellen en tegen drie uur waren we weer klaar om te genieten. De avond viel zonder dat we het ruisende gewoel van de zee van de voorbije dagen hoorden.

Stany

08-11-2012, 10:30 geschreven door stany

Het miezerige weer van gisteren had plaatsgemaakt voor een doordeweekse bewolkte hemel. Het zou niet droog blijven maar tegen een bui konden we ons wel kleden. De regenjas moest dus mee vandaag. Dan moesten we nog een alternatief zoeken voor een uitstap. De geplande uitstap naar Bilbao, een provinciehoofdstad, leek ons met zijn 102 km toch net iets te ver. Hondaribbia, een kuststadje, was een mooi alternatief. Het was maar 45 km ver. Dat zagen we wel zitten en we hebben het ons niet beklaagd. De oude stad is nog steeds helemaal omwald. De omwalling is voorzien van nieuw aangelegde paadjes en trappen zodat je op de uithoeken even kan uitkijken over de nieuwe stad. De straatjes in dit oude gedeelte waren erg schilderachtig met oude huizen met smeedijzeren balkons en hier en daar  gebeeldhouwde wapenschilden. Er was een atelier waar ze marionettenpoppen maakten. Je kon er zomaar binnenkijken terwijl de poppenmaaksters aan het werk waren. Da’s spek naar mijne bek, he. Daarna trokken we richting haven. Met de Pyreneeën op de achtergrond gaf dit een mooi uitzicht op de oceaan. Evenwijdig aan het water liepen er 3 winkelstraten, maar ze waren niet autovrij en dat stoorde ons een beetje. Niet getreurd want een wandelingetje terug over de omwalling gaf ons weer de nodige rust.
Op de terugweg maakten we nog een ommetje naar de rots San Anton, die we vanop onze camping al vaak hadden bewonderd. Een korte wandeling langs de haven en de hellende straatjes bracht ons naar een punt waar we weer een mooi panorama hadden over de weidse oceaan.

Het was weer een dagje om niet te vergeten.

Linda

08-11-2012, 10:28 geschreven door stany

Het was vandaag een miezerige dag, een echte herfstdag. Gelukkig hadden we geen uitstap gepland.
We hadden stoofvlees, worteltjes, uien en paprika gekocht zodat ik weer eens iets anders kon klaarmaken. Zo had ik voldoende tijd om mijn stoofpotje rustig te laten garen. Ik vind het nogal belangrijk dat we gezond eten vandaar dat er voor voldoende variatie moet gezorgd worden. Terwijl het vlees verder gaarde, kon ik nog wat knutselen. Na de middag hebben we een filmke gezien.
Verder was er nog wat tijd om na te mijmeren over de enkele dagen in Spanje. Wat me het meest  verbaasde hier in Noord-Spanje  is dat ik nog bijna geen enkel huis heb gezien. De stadjes zijn allemaal opgebouwd met hoogbouw. Allemaal appartementen met vele balkonnetjes. Er wonen dan veel mensen samen in zo’n stad. De kleinere winkels stralen een oudere sfeer uit terwijl de grote magazijnen niet moeten onderdoen voor onze supermarkten. Je kan er werkelijk alles kopen.
Ik heb dus zeker nog geen cultuurshock ondergaan maar ik vind het toch altijd boeiend om even te vergelijken met onze heimat . 

Linda

05-11-2012, 17:36 geschreven door stany

Hola, buenos dias,

Deze nacht was het weer van dat. Hevige winden, die niet van mij kwamen, schudden ons huisje weer heen en weer. Ik denk dat het ook te maken heeft dat we op een berg liggen. Maar ja, niets aan te doen en als we wakker werden , was de wind gaan slapen denk ik. Vandaag gingen we op uitstap naar Tolosa. In de groene Michelin gids had Linda gelezen dat het een oude stadskern heeft en dat er ’s zaterdags op verschillende pleintjes markt was. We parkeerden onze auto buiten het centrum en trokken te voet de binnenstad in. Het eerste marktje vonden we dadelijk. Toen liepen we verder maar vonden de andere marktjes niet. We hadden geen stadsplannetje en besloten naar de toeristische dienst te gaan. Wat was dit bureau moeilijk te vinden zeg. Ik had aan een inwoner in mijn beste spaans de weg gevraagd, en omdat die hoogst waarschijnlijk dacht dat ik een Spanjaard was, begon die zijn uitleg in het Baskisch. Geen jota van verstaan dus. Daarna trok ik het politie bureau in en een mooi agentje wees ons de weg. We stonden er bijna binnen, zo dicht bij was het, maar het viel helemaal niet op dat het de info was. Als we er binnen gingen, dacht ik, nu gaan ze mij niet meer hebben. Ik begon in het Frans en vroeg of er iemand Frans kon. De ene schudde van niet en de andere heeft ons de perfecte uitleg van zijn stadje gegeven met stadsplan. Zo konden we verder. We verkenden de andere marktjes en de omgeving. De tapasbars in verschillende oude straatjes liepen ook gezellig vol. Op het einde bezochten we nog een prachtig museum van marionetpoppen. We verbleven er zeker 45min. Het was een prachtig museum. Nadien reden we terug huiswaarts en genoten van de avond.

Stany

03-11-2012, 18:03 geschreven door stany