Vol goede moed en voornemens stonden we op om zeker en vast onze blog in orde te brengen van de voorbije dagen. Wegens tijdgebrek stonden we vier dagen achter. Dat is ons nog nooit overkomen. Wel al eens omdat er problemen waren met het internet, maar nooit omdat we geen tijd gehad hebben. Toen we klaar waren met de huishoudelijke taken begon ik er aan. Je moet dan al wel eens goed nadenken wat we die dagen hebben gedaan, maar door toedoen van mijn goede secretaresse Linda lukt dat dan wel. Na de teksten van 2 dagen was het dan de beurt aan Linda. Daarna zette zij dan nog de foto’s op de laptop en selecteerde ze er een paar om die te verkleinen om op de blog te posten. Daarna moet ze dan op internet de blog openen en van Word de teksten halen en een beetje vergroten en dan de foto’s downloaden en wachten tot heel het gebeuren op de blog gesafed is. Ze is er wel even mee bezig want het internet is niet zo snel als bij ons in België. Het was al bijna 13u toen we aan ons middagmaal begonnen. Daarna de vaat doen en wat opruimen. Rond 15u werden we bij die mensen van Herentals verwacht om samen iets te drinken. We namen een flesje cava mee. Linda had haar hobbyspulletjes ook meegenomen omdat die vrouw ook graag breidde. Met verstomming hebben ze naar haar boekje en popjes gekeken die ze maakte. De tijd vloog weer snel voorbij en we besloten om eerst te gaan eten en om hen daarna uit te nodigen bij ons om een après ski te doen. We lieten ze proeven van de wijnen die we onlangs gekocht hadden in de Bodega. Gezellig babbelend was het snel tijd om afscheid te nemen zodat we ons bedje konden induiken.

09-02-2013, 11:59 geschreven door stany

’s Morgens waren we op tijd uit de veren omdat we weer een uitstap hadden gepland met Herman en Anne. Valencia was vandaag de topper. Zelfs de weg er naartoe was weer bijzonder want naast de tientallen appelsienplantages ontdekten we dat er in de buurt van Valencia ook een heleboel rijstvelden zijn. Daar hadden we nog nooit van gehoord maar het was wel indrukwekkend.
Valencia is de derde grootste stad van Spanje waardoor onze benen heel wat werk moesten leveren. We parkeerden de auto in een parkeergarage in de buurt van het nieuwste deel van de stad met zijn architectonische bouwwerken. De gebouwen lijken een beetje futuristisch maar het geheel is bijzonder indrukwekkend. Vooral de vele waterelementen brengen harmonie tussen de verschillende
unieke bouwsels. Het geheel is gelegen in een drooggelegde rivierbedding. De droge rivierbedding loopt langsheen de hele stad en vormt een groene zone waar je kan wandelen, fietsen, joggen, fitnessen en vooral genieten.
Na een fiks tochtje van 3 km stappen in de groene zone staken we de drukke weg over om ons onder te dompelen in het oude Valencia. De kathedraal bracht ons niet helemaal in vervoering maar de basiliek die zich vlakbij bevond, vonden we meer dan de moeite waard. Ze was gelegen aan een tof
pleintje. Na enig zoekwerk vonden we de weg naar een van de indrukwekkende stadspoorten van de stad. Alle poorten zijn weer even anders. Via deze poort kwamen we terug in de groene zone waar we op een zonnig plekje picknickten. We wandelden weer geruime tijd verder in de droge rivierbedding om daarna weer de veelzijdige stad in te duiken. Via de botanische tuin, stadspoorten en kerken kwamen we aan het meest unieke gebouw van Spanje: de Mercado Central. Het is de grootste en drukste overdekte markt van Spanje. Het wondermooie gebouw dateert van 1928. Ze verkopen hier groente, fruit, vis, vlees en vele streekproducten.
Ook het treinstation dat versierd is met sinaasappelmotieven werd aan het begin van de twintigste eeuw gebouwd en leunt vlak tegen een oud stierenarena. Na deze flinke stadswandeling was het tijd voor een break. ‘ Dos servesas, een koffie en een thee’ was de bestelling.
Na deze korte onderbreking geraakten we nog verzeild in een winkelstraat en  eindigden het stadsbezoek in een kleine markthal. Nu restte ons nog de trip terug naar de auto.
We waren allevier heel tevreden over onze ontdekkingstocht door Valencia. We zullen er nog over nakeuvelen de volgende dagen.

Linda

07-02-2013, 12:44 geschreven door stany

We hadden geen uitstapje gepland zodat we wat konden bijtanken maar als je veel op stap bent moet je op de vrije dagen inkopen doen, de was bijwerken, de caravan wat netjes maken zodat de voormiddag meestal voorbij vliegt.
Toen we gegeten hadden, was het tijd om even te genieten van het zonnetje. Ik las wat verder in mijn boek.
Na de middag maakten we een wandeling langs het strand. De zee was vandaag veel rustiger dan zondag. De golfjes kabbelden zachtjes over het strand terwijl zondag meerdere witte koppen te zien waren, die woelig het zand op donderden. Het is zo fijn dat we vanop de camping naar het strand kunnen. We horen de zee tot aan de caravan. Soms horen we het golvende water bijna niet maar als de wind hevig speelt met het water lijkt het wel een aankomende locomotief.
Terug op de camping werden we door mensen van Herentals even uitgenodigd om iets te drinken aan hun caravan. Dat even liep natuurlijk wat uit en het was al ruim 18.30 u toen we er vertrokken. Nog gauw even toveren met de kookpotten en dan was het tijd om ons knus in de caravan te nestelen.

Linda

07-02-2013, 12:43 geschreven door stany

Zoals afgesproken met onze vrienden Herman en Anne gingen we vandaag op uitstap naar een dorpje in de bergen op 25 km van Benidorm. De wekker deed zijn best om ons wakker te maken. Na het ontbijt snel wassen en klaarmaken en tegen 10u waren ze hier op de camping. Vermits de meeste mobilehomebezitters een smart hebben, en onze vrienden ook, reden we met onze auto. Tegen 11.15u waren we ter plaatse. Onderweg waren we even gestopt om een foto te maken. We parkeerden de auto en deden een verkenning van het dorpje Guadelest. Heel prachtig met een mooi panorama op het beneden liggend meer met stuwdam. Met de zon als kleurenpalet levert dit mooie zichten op. Onze vrienden wisten Linda ook te verrassen met een museum van… wat dacht je? Een poppenhuismuseum. Zij waren hier al eens geweest. Op het gelijkvloers en eerste verdieping stonden mooie poppenhuizen opgesteld, waar Linda de nodige foto’s van nam. Op de tweede verdieping werden we met stomheid verslagen. Het huis was tegen een echte rots aangebouwd en in die rots waren miniatuurhuisjes uitgebeiteld. We konden er blijven naar kijken want telkens ontdekte je iets anders. Nadat we uitgekeken waren doolden we nog langs de pittoreske straatjes in het dorpje. Ook hier hebben de Spanjaarden het gesnapt dat er toeristen kwamen en waren ze aanwezig met souveniesrwinkeltjes. Uiteraard kochten we ook het een en het ander om de plaatselijke middenstand iets te gunnen. Natuurlijk ook omdat we iets moois vonden hé. Rond 13u doken we terug in de auto en reden we naar beneden om in het volgende dorp linksaf te draaien en terug de bergen in te rijden. Onze vrienden wisten een mooi en goed restaurant. Langs een kronkelend weggetje kropen we langzaam de berg op. Op de top was het restaurant gelegen. We konden er op een groot terras plaatsnemen en hadden een mooi uitzicht en konden zelfs het eiland Ibiza zien. We waanden ons precies in de Franse Alpen. Nadat we onze bestelling hadden gedaan besloten we toch om binnen te gaan zitten, omwille van de frisse lichte wind. Eten is in Spanje altijd uitgebreid en om lang stil te zitten wordt het dan wel te fris. We hadden geluk en konden binnen dichtbij de openhaard zitten, die er steeds brandt. Het eten werd ludiek opgediend en smaakte heerlijk. Ook het dessert overdonderde ons compleet. Toen we terug op de camping kwamen was de klok van zessen al gepasseerd. Avondeten moesten we echt niet meer doen, onze buikjes zaten zo rond als iets. Met de glimlach op onze gebruinde snoetjes vleiden we ons neer in de zetel en keken nog wat TV. Wat is het leven toch mooi…

Stany

07-02-2013, 12:42 geschreven door stany

We amuseren ons zo goed dat de tijd eindeloos voorbij vliegt. Zelfs op een geplande rustdag zoals vandaag vonden we geen tijd om onze blog te schrijven en te posten. Je kan moeilijk met heerlijk weer tijdens de dag binnen in de tent gaan zitten om een tekstje te schrijven. Dat zou zonde zijn. En dan komt er ’s avonds iets tussen en de dag is om voor je het weet. In de voormiddag genoten we van een klein fietstochtje hier rond de camping. Vanuit de bron waar we onlangs in gingen zwemmen loopt een riviertje dat zich bij vloed aansluit in de zee. We hadden al gezien dat er rare bushokjes stonden. Het zijn eigenlijk vissershuisjes. Het is een raar zicht maar tof bedacht in zo’n landschap. We hebben er enkele foto’s van genomen zodat jullie een idee kunnen vormen. Na de middag deden we een kleine siesta om nadien een wandeling op het strand te maken. Yuna was weer aan het trekken om in zee te kunnen, maar omdat het al later in de namiddag was lieten we het niet toe. Ze blijft lang nat, zodus. Met een smsje vroegen onze jongens om nog eens te skypen en haastten we ons naar de camping. Helaas kregen we na vele malen te proberen geen aansluiting met het internet. Dan maar even naar de receptie van de camping om de nodige info. Het was een probleem met de wind kregen we te horen. Na veel proberen zakte de moed in onze schoenen en gaven we het op. Met een smsje terug vertelden we onze jongens dat skypen niet ging. Ondertussen was het etenstijd geworden en was de dag weeral om. De tijd vliegt snel, gebruik hem wel…

Stany

07-02-2013, 12:40 geschreven door stany

Regen en wind waren vanmorgen onze vroege weerbodes. Het supermooie weer van de laatste dagen maakte plaats voor een winderige dag.
We zijn er met de auto op uitgetrokken. Herman en Anne waren onze gidsen. Ze loodsten ons naar een rommelmarkt. Omdat er vandaag weer hevige wind was, stonden er minder marktkramers dan gewoonlijk. Toch was het heerlijk om te snuisteren tussen de oude spulletjes.
In een wijnkelder konden we verschillende soorten wijn proeven: van droge roséwijn tot zoete witte wijn. Gelukkig hebben we zowat dezelfde smaak zodat we niet lang hoefden te beslissen welke wijn we zouden meenemen. Stany liep gepakt en gezakt achter me aan.
Na een mooi autoritje langs bloeiende amandelbomen en kale wijngaarden parkeerden we de auto
in Moraira. Ongelooflijk mooi hoe die bomen hier al volop bloeien. Moraira was een gezellig kuststadje. We kozen een restaurantje uit langs de haven. Het was heel gezellig om eens met z’n vieren te tafelen. De porties waren aan de kleine kant maar het smaakte wel lekker.
Op de terugweg passeerden we nog langs een grote Chinese bazarwinkel die je hier in grote getale

aantreft.
Deze dag was alweer voorbijgevlogen. Stany genoot ’s avonds nog van het spannende wereldkampioenschap veldrijden terwijl ik wat verder borduurde.

Linda

03-02-2013, 12:13 geschreven door stany

Ai ai ai, den eerste februari. Over 23 dagen zijn we terug in Belgie. Het is toch nogal voorbijgevlogen en eigenlijk heb je te weinig tijd om overal alles te gaan bekijken en te bezoeken. En dan maar te zwijgen dat je ook het hele land niet hebt bezocht maar enkel een kleine kustlijn hebt gevolgd. Om zulke landen zoals Frankrijk en Spanje en Portugal te bezoeken heb je misschien wel meer dan een jaar per land  nodig om elk hoekje en kantje te zien. Voor de middag deden we een klein blitzbezoek aan Denia. Op de middag waren we uitgenodigd bij onze vrienden Herman en Anne voor een BBQ. Het weer was prachtig en warm zodat we buiten konden eten. In korte broek en hemdje was het heerlijk en leek alsof het al een Belgische zomer was. Na de heerlijke BBQ met Duitse accenten, deden we een wandeling naar het strand van Gandia. Yuna was ook mee en keek ons meelijdend aan en we bergrepen haar. We lieten haar los en in een mum van tijd verdween ze in zee. Ze genoot er weer van met volle teugen. Na een kwartiertje riepen we haar terug. Op de weg terug deden we nog een terrasje aan de haven en de tijd deed ons beseffen dat we terug huiswaarts moesten keren. Wie denkt dat God enkel in Frankrijk leeft, heeft het wel mis hoor, ook hier in Spanje kan je leven als God in Frankrijk.

Stany

03-02-2013, 12:11 geschreven door stany

Vandaag was het weer een schitterende dag. Ik kan het zelf bijna niet geloven. We hebben het al altijd vrij goed weer gehad. Maar nu was het echt zomers.
Vandaag besliste ik dat ik toch naar de kapper zou gaan. Eigenlijk wou ik nog enkele weken volhouden tot we weer in België waren. Maar mijn haar werd echt te lang. Het werd een prettige ervaring bij de kapper. Met de nodige gebaren en enkele woorden frans en engels konden we duidelijk maken wat ik wilde. We moesten niet lang wachten en ik was tevreden met het resultaat. Vooral achteraan is het een flink stuk korter. Het voelt nu veel frisser.
Na de middag besloten we om een middagje aan het strand door te brengen. Ik vond het nog net wat frisjes want er kwam een windje opzetten maar Stany genoot van de heerlijke temperatuur. Ik kreeg maar niet genoeg van het lezen in mijn boek. Heerlijk om daar eens een namiddagje aan ’t strand voor uit te trekken.
In de vooravond beslisten we om de caravan toch nu al te verhuizen naar een nieuw plekje. We waren er iets langer mee bezig dan we aanvankelijk dachten maar nu kunnen we hier rustig blijven staan tot we weer verder reizen. Op dit plekje kunnen we langer nagenieten van het avondzonnetje. Ook bij dit lekkere zomerweertje moeten we de zon opzoeken. Want eens je in de schaduw komt, is het een stuk frisser.

Linda

03-02-2013, 12:10 geschreven door stany

De eerste ochtend wakker worden op onze nieuwe camping door het gekraai van de haan. Dat is wel weer iets nieuws. Ook in de verte hoorden we blaffende honden, die hier enkel gebruikt worden aan een ketting aan de buitenkant van de huizen voor bewaking. Het zonnetje kwam al piepen maar het is pas rond 10.30u dat het begint op te warmen. Rustig nuttigden we ons ontbijtje en maakten onze picknick klaar. Ik nam de fietsen van de caravan want om 12u hadden we afgesproken met onze vrienden Herman en Anne om naar La Font Salada te gaan. Ik hoor jullie nu al denken wat is dat nu weer. Het is een vijver niet zo heel ver vandaan die gevoed wordt door een warmwaterbron. Het water is er 24à 26 graden. Met z’n vieren vertrokken we dan op de middag met onze fietsen en via een klein ommetje door de sinaasappelvelden bereikten we ons eindpunt. De fietsen werden gestald en al snel zaten we met z’n allen in het warme water. Heerlijk zo in januari buiten kunnen zwemmen in het zonnetje. Het leven is weer veel te mooi zo. Een Engelsman was zo vriendelijk om wat foto’s van ons te nemen terwijl we in het water zaten. Op de rotsen aten we onze picknick op en lieten ons opdrogen. We hadden heel wat te vertellen want het was een tijdje geleden dat we elkaar nog zagen. Terug opgedroogd dronken we nog iets op het terras van de bar daar, want ook hier hebben ze gezien dat er toeristen komen. We kregen er heerlijke olijven bij. Rond 16u reden we terug huiswaarts en namen afscheid van elkaar. Herman en Anne zitten op een camping in Gandia, hier een uurtje fietsen vandaan. Na het douchen reden wij nog even naar de winkel in het stadje Oliva, 5km is nu niet zo heel veer. Nadien een lekker avondmaal. Het was vandaag een warme dag van wel 20 graden en zelfs als we gingen slapen was het nog steeds een hele zachte temperatuur.

Stany

31-01-2013, 11:02 geschreven door stany

Vandaag waren we weer op doorreis. Een camping net buiten Benidorm was de eindbestemming.
We reden een hele poos vlak naast de kust. Omdat we in noordelijke richting reden, lag de zee aan onze rechterkant en het binnenland met zijn heuvels aan onze linkerkant. De weg slingerde tussen de kustdorpen door. De hoogbouw viel ons weer onmiddellijk op. Ook op de bergflanken ontdekten we
heel der dorpjes. De bloesems van fruitbomen trokken weer onze aandacht. Echt fijn  om al dat moois te ontdekken.
Rond de middag bereikten we de vooropgestelde camping. Maar toen Stany een plekje voor ons ging bestellen, kwam hij wat teleurgesteld terug. De camping was volzet. De overwinteraars hadden geen enkel plekje voor de doorreizigers overgelaten deze keer. Wat nu? Misschien hadden we kunnen denken dat Benidorm extra druk was en hadden we op voorhand moeten reserveren. Maar daar was het nu te laat voor.
We beslisten om verder te trekken naar de volgende voorziene camping nog 57 km in noordelijke richting. Dat was een goede beslissing want nu konden we op deze camping in Oliva ineens 14 dagen blijven.
Even een rustpauze vooraleer we weer naar huis komen, zagen we wel zitten. De receptie op de camping was tijdens de siësta gesloten maar andere kampeerders vertelden ons dat we gerust een
plekje mochten uitkiezen. ( Hier waren er nog megaveel plekjes) We konden ons dan daarna op de receptie aanmelden. We gingen dadelijk aan de slag om onze voortent weer op te stellen. Terwijl we volop bezig waren, kregen we bezoek van onze vrienden Herman en Anne, die een beetje verderop vertoeven op een camping. Via sms hadden we ’s middags laten weten dat we onvoorzien vandaag al op weg waren naar Oliva. Ze waren in de buurt en vonden het leuk om ons te verrassen. En het was ook een leuk terugzien. We maakten al wat toffe afspraken voor de volgende dagen. Toen ze vertrokken en we de tent intussen in orde hadden, ging Stany ons inschrijven. Je raadt het nooit: het plekje dat we kozen kunnen we maar gebruiken tot 8 februari en we wilden blijven tot 12 februari. Nu moeten we dus op de camping zelf toch nog verhuizen. Maar ja, als dat ons enige probleem is!!!

31-01-2013, 11:00 geschreven door stany

De vorige week is eigenlijk voorbij  gevlogen. Het lijkt zo'nbeetje dat we hier nog niet zo lang staan op deze camping maar morgen moeten we alweer verder trekken. Het is hier echt zo’n mega grote camping maar toch zijn de plaatsen ruim en zit je echt wel rustig. We denken dat de camping wel een km lang is en dan heb je links en rechts zijstraatjes met de verschillende plaatsen. We zitten aan de achterkant en we zijn dus snel bij de Mar Menor.  Yuna kunnen we hier ook heel goed uitlaten op 2 reusachtige zandvlakten naast de camping. Voor de middag hebben we nog genoten van een rustig momentje aan onze caravan en na de middag zijn we een grote wandeling gaan maken naar het dorpje dat we in de verte zagen liggen. Yuna genoot ervan dat ze vrij kon rondlopen. Ze was dan ook ’s avonds blij dat ze languit in haar mandje kon rusten. In het dorpje ernaast was het weer echt een spookdorp. Alle rolluiken neergelaten en geen horeca te bespeuren. We rusten er even uit op de mooie dijk met zijn palmbomen en keerden daarna terug huiswaarts. Gezellig namen we het aperitief en ons avondmaal en viel de avond over de camping.

Stany

31-01-2013, 10:59 geschreven door stany

Met de fiets zetten we koers naar de plaatselijke markt. Na een kwartiertje fietsen zagen we de mensen allemaal naar dezelfde plaats stromen. Op die manier moesten we niet zoeken naar de locatie van de markt. Alle mensen leken mooi opgekleed en erg uitgelaten. Ik denk dat ze het fijn vinden om naar de zondagsmarkt te gaan. Nadat we de fietsen hadden vergrendeld, stapten we langs de kramen. Het was een heel gezellige markt met veel variatie. De markt was behoorlijk omvangrijk en bood veel diversiteit aan kleding, sieraden, lederwaren en textiel. Hier en daar konden we iets leuks op de kop tikken voor enkele euro’s. Het was tof om te aanschouwen of fijn om te aanhoren hoe de marktkramers hun waren aan de man brengen. Het was een markt zoals een markt hoort te zijn.
Als we weer aan de caravan waren, was het tijd voor een aperitiefje. Het lukte om er buiten van te genieten. Ook ons dinertje konden we in ’t zonneke verorberen. Na de middag maakten we met Yuna nog een wandeling langsheen la Mar Menor. Het is erg rustgevend om te wandelen met uitzicht op het water. Er waren een heleboel sporters aan de gang met windsurfen of kitesurfen.  Het was erg rustig onderweg zodat Yuna even zonder leiband kon lopen. Nadien kwam er weer wat wind opzetten zodat we toch maar weer in de voortent doken. Da’s ook best gezellig. We konden ook nog wat skypen met onze jongens. Da’s altijd heel fijn om met hen wat nieuwtjes uit te wisselen. Bedankt voor de fijne babbel, jongens!

28-01-2013, 18:51 geschreven door stany

Na twee dagen op uitstap was het weer eens tijd om het rustig aan te doen. Voor de middag lekker ontspannend genoten van het ‘thuis’ zijn. Het was ook weer eens nodig om een slotje van een van de keukenkastjes te vervangen. Plastiek kan afbreken hé. De fietsen werden ook nog eens van stal gehaald om na de middag nog eens een ritje te gaan maken. Na het eten vertrokken we langs de kust richting Cabo de Palos om alzo verder te rijden langs de zeearm van La Manga Del Mar Menor. Deze arm is een stuk van ongeveer 20km lang en een breedte van ongeveer 3 à 400 meter. Langs de weg staan links en rechts grote appartementen en vakantiehuisjes. Langs de ene kant heb je dan de middellandse zee en langs de andere kant  la Mar Menor. Als je bedenkt dat hier in de zomer alles volgeboekt is dan zijn er hier heel wat mensen te vinden, hoor. We zouden hier niet willen zitten dan. Hier en daar stopten we eens voor  een kijkje naar de zee. Op km 10 besloten we om rechtsomkeer te maken want alles trekt hier toch maar op elkaar. Onderweg vonden we nog een leuk terrasje en genoten er van een fris drankje met zicht op de la Mar Menor. Het was toen al 16.15u en de Spanjaarden waren hier nog rustig aan het genieten van hun middagmaal. Die eten hier echt wel laat en lang, hoor. Toen we terug thuis waren begonnen we aan het eten. Een speciaal diner stond op het menu. We hadden weer veel te veel zodat de rest voor morgen ging zijn. De zon had vandaag goed werk geleverd en daar kikker je dan toch van op na de voorbije winderige dagen.

Stany

27-01-2013, 20:18 geschreven door stany

27-01-2013, 20:11 geschreven door stany

Met wat wind op de voortent werden we wakker, het was hier ook zo’n 5 Bft. Toch besloten we om ons na het ontbijt klaar te maken voor een stadsbezoek aan Murcia. Deze stad ligt zowat 65km hier vandaan. Maar via de snelweg waren we er op 45min. Opmerkelijk is dat de snelweg hier in deze stad op 700 meter van het stadscentrum ligt. Net aan de afslag was er een parking gelegen waar mannen u naar een lege parkeerplaats leidden. De parking was gratis maar ik hem toch een 1 € gegeven met de opdracht goed voor mijn tuuteke te zorgen. We zochten eerst naar de infotoerisme om een stadsplannetje te bemachtigen. De man daar sprak uitstekend Frans en vertelde ons wat de bezienswaardigheden waren. Een kathedraal stond ook hier weer als een mastodont tussen de huizen in het centrum. Grote hoge huizen met mooie gevels sprongen in het oog. We bezochten toen het prachtige casinogebouw. Tot onze verbazing betaalden we weinig inkom en nog groter was onze verbazing toen we er een audiogids zomaar bij kregen. Het waren prachtige zalen. In sommige waande je direct in het verleden. In zaal 3 hadden we het verlangen om spontaan een Weense wals in te zetten, maar we konden ons bedwingen. Het is echt tof dat ze dit huis zo mooi in stand houden. Sommige zalen en verdiepingen zijn enkel voor “members only” toegangbaar. Je kon er wel mensen zien biljarten in oud interieur of de krant zien lezen. Met onze mond open van verwondering  verlieten we het gebouw. Op een pleintje konden we in het zonnetje genieten van ons middagmaal. Enkel wat wind zorgde voor de verkoeling. Met het stadsplan in de hand liepen we nog verder langs de mooiere kantjes van de city om tot enkele pleintjes te komen met tapabars en restaurantjes. Je kon ze zowat vergelijken met pleintjes in Antwerpen. In de grote winkelstraat waren er ook grotere galerijen van winkels. Nadat we in een lokaal winkeltje voor een appel en een ei 4 mandarijntjes hadden gekocht, smulden we ze al stappend terug naar onze auto. De rit terug verliep vlotjes en de avond kon beginnen. Alweer een mooie toffe dag met veel moois gezien.

Stany

27-01-2013, 20:02 geschreven door stany

Een dagje om weer even te wennen aan de nieuwe camping. Het is een reuzengrote camping. Je
bent er wel even zoet mee als je ze helemaal wil doorkruisen.
Onze ijskast had weer grote honger. Daarom moesten we dringend aankopen doen. Gelukkig moesten we hier niet zo ver rijden naar de bewoonde wereld. Er waren zelfs verschillende supermarkten in de buurt. We konden
 zelfs kiezen. Dat is pure verwennerij.
We kozen ervoor om vandaag onze mails te beantwoorden en onze blog te updaten. Daar waren we een tijdje mee bezig. Tussen de windvlagen door wilden we een ommetje maken met onze Yuna langs het strand.  Maar dat lukte niet want tijdens onze wandeling kwam de wind alweer opzetten.
De bootjes op het water dobberden alsof het een lieve lust was. De golfjes kabbelden voortdurend
aan. Vooral op de terugweg moesten we ons schrap zetten om niet weg te vliegen. In ieder geval waren we goed uitgewaaid.
Dit was voor ons een rustig dagje met weinig spectaculaire momenten maar zo’n dagen mogen er
ook zijn, he.

Linda

24-01-2013, 19:48 geschreven door stany

Gisterenavond hadden we de voortent al ingepakt en was ik al gaan afrekenen. Veel werk hadden we dus niet om in te pakken. De satelliet nog en de hond en alles was rond. Tegen 09.45u reden we van het erf. We moesten vandaag 210km afleggen. Vermits de alternatieve weg ver van de betaalde snelweg lag, besloten we om deze keer eens via de betaalsnelweg te rijden. Helaas, naar ongeveer 20km was deze plots afgesloten en moesten we toch over de gewone weg. Omdat de streek hier zo mooi is , besloten we om de weg zo verder te zetten. We reden over berg en dal en kwamen overal. Maar mensen toch, die Spanjaarden kunnen hier snel nieuwe wegen aanleggen zeg. De GPS is hier echt niet up to date. Een geluk dat de wegen wel goed bewegwijzerd zijn. Zelfs 1x heeft Agnes, de vrouw van de GPS, me vergeten te verwittigen dat ik moest afslaan. De Bitch. Als we terug in België zijn dan ga ik naar de garage voor een update. Een klein wistjedatje : we hebben de kaap van 10.000km  overschreden vandaag.  Tussendoor vonden we nog steeds van die plastieken tuinen tussen de bergen. We spraken hier al eens over een paar dagen geleden, hé. Eigenlijk zijn ze een verpesting voor het mooie panorama van de natuur. Maar ja, ze moeten ook hun kost proberen te verdienen. Op de nieuwe camping aangekomen informeerde ik dadelijk naar internet. Dit hebben we de laatste dagen wel gemist. Om 14u kwamen we aan ons plekje en rond 15u waren we terug operationeel. De stoelen buiten en lekker in het zonnetje genieten van de rust, zaaalig. ’s Avonds kwam de wind weer opzetten en werden we getrakteerd op ongeveer 300 druppels regen.

Stany.

23-01-2013, 17:14 geschreven door stany

Voor vandaag hadden we een uitstapje gepland naar de woestijn van Tabernas. De weg liep kronkelend doorheen mooie heuvels. De heuvels wisselden mekaar af. Overal waar je in het rond keek, waren er bergen. In de verte ontdekten we zelfs bergtoppen die bedekt waren met sneeuw. Aan het begin van onze trip waren de heuvels begroeid met lage groene gewassen. Onderweg zagen we in de dalen zelfs boompjes die al in bloei stonden. Kan je geloven dat we nu al bloesems zagen?
Waarschijnlijk niet, maar met ons fototoestel in de aanslag zorgden we voor echte bewijzen. Straks is onze ingebouwde biologische klok helemaal in de war?
Stilaan zagen we iets minder begroeiing op het gebergte maar een woestijnlandschap zoals ze in de gids beschreven, hebben we niet waargenomen. Misschien dat het tijdens de hoogzomer iets droger en meer dor is dan tijdens het winterseizoen. De omgeving in dit woestijngebied zou zich heel goed lenen voor het maken van Westernfilms. Er was een Mini-hollywood waar dagelijks westernspektakels te zien zijn. Maar toch vielen we buiten de prijzen want tijdens het winterseizoen worden de voorstellingen enkele tijdens het weekend en op feestdagen georganiseerd. Pech dus!
Op de terugweg hielden we nog even halt in een kuststadje San José in de buurt van onze camping. Hier was er wat meer leven te bespeuren dan in de vorige kustdorpjes. We maakten een wandelingetje langs het strand dat veel lager gelegen was dan de bebouwing van het stadje. Dus trapjes en hellingen zag je er in overvloed.
Misschien hadden we ons op voorhand iets meer voorgesteld van deze uitstap toch vonden we het de moeite waard dat we autorondrit maakten.

Linda

23-01-2013, 17:12 geschreven door stany

Vandaag een beetje rustdag. Lekker geslapen en heerlijk van ons ontbijtje genoten. Gisteren was er  voor de eerste keer sinds lang dat het nog eens even geregend had in de voormiddag. Dat was raar om dat nog eens te zien en je bent dat sneller beu dan zon, geloof me maar. In de voormiddag hielden we ons nog een beetje bezig met onze hobby’s. We besloten rond de middag een goei aperitiefke te nuttigen om dan om 13.10u te voet en wat opgekleed te vertrekken naar een restaurantje hier bij zee. Het is wel 20min wandelen. We hadden er in de week al een tafeltje gereserveerd en het nationale Spaanse gerecht besteld. Paella. Bij een goede fles huiswijn kregen we de lokale olijfjes als borrelhapje. Het was een speciale soort die je bij ons zeker niet zal terugvinden en waarvan wij denken dat ze niet voor export bestemd zijn. Doch  ze smaakten heerlijk. In een pannetje werd onze paella opgediend en we smulden er lekker van. Er werd niets overgelaten enkel de beentjes van de kip. Als toetje nog 2 bollen crème met een brownie gebakje en slagroom en ne goeie koffie en thee. Dan met een gevuld buikje terug huiswaarts en we hadden weer pech. Het was wind op kop. ’s Avonds hebben we de moed niet meer gehad om te eten en lagen we languit op onze zetel. Weer een vermoeiende dag die voorbij is. (lol)

Stany.

23-01-2013, 17:10 geschreven door stany

Gisteren in de vooravond kwam er veel wind opzetten. En in de loop van de nacht werd het alleen maar erger. De windstoten zorgden er voor dat de caravan en de voortent telkens weer daverden.
Op die manier konden we niet goed doorslapen en werden we niet echt uitgerust wakker.
Eén stok van onze voortent was wat verschoven waardoor het leek of de tent wat was ingezakt maar dat was gauw weer in orde.
In de loop van de ochtend werden de windvlagen vergezeld van kletterende regen.
Toch planden we een uitstapje naar een plaatselijk marktje. Groentetelers uit de buurt brachten er hun waren aan de man. De prijzen van al het gezonde lekkers waren heel voordelig. Bij een boerinnetje bestelden we 3 paprika’s en zonder dat we er om vroegen vulde ze ons plastieken zakje met nog wat paprika’s en vroeg ze ons 1 euro. Ik denk dat ik één van de dagen paprikasoep zal moeten maken.
Omdat het maar bleef regenen snelden we terug naar de auto. In de buurt bevonden zich zoutbekkens maar die konden we niet zo heel goed zien vanuit de auto.
Langs een eenzaam weggetje vlak naast de kust reden we naar Cabo de Gatta: een uitzichtpunt. Een verlaten vakantiedorpje  langs de weg lag te wachten tot het weer vakantieseizoen wordt. Alle rolluiken waren naar beneden gelaten. Bijna nergens zag je een vorm van leven. De weg eindigde bij een prachtig uitzichtpunt. Je had er een weids uitzicht over de vlakke zee die schuimend op de uitstekende rotsjes inbeukte. De weg liep niet verder door het natuurpark. We moesten langs dezelfde weg weerkeren.
Na de middag bleven we in de caravan. Die bleef maar schommelen tijdens de windstoten. Het was net of we op zee zaten. Ik kreeg haast last van zeeziekte.
Omdat de wind maar in kracht toenam heeft Stany de voortent nog wat gestut met zware flessen water en met extra elastiekjes aan de ritssluiting. Ze bolde telkens op om daarna met een zoef
haar normale formaat weer aan te nemen.
Toen Yuna uitgelaten moest worden, bleef de wind zijn best doen. Zelfs Yuna vond het maar eng.
In de loop van de avond viel de elektriciteit nog enkele keren uit maar die problemen werden meestal gauw verholpen.
Het hoort er waarschijnlijk wel eens bij maar ik kampeer toch liever met wat rukwindvrij weer.

Linda

23-01-2013, 17:09 geschreven door stany