35E GRANDE MARCHE DE L'AMITIE. / LES MARCHEURS DE L'AMITIE LANDENNE. / SCLAYN 09/06/2012.
35E GRANDE MARCHE DE LAMITIE.
LES MARCHERURS DE LAMITIE LANDENNE.
SCLAYN.
Sclayn gelegen aan de Maas, wij wandelen langs de oever van de Maas met prachtige zichten, veel bos en hellingen wisselen elkaar af.
We wandelen langs het eiland in de Maas en dan komt de sluis van Andenne in zicht deze steken we over. Langs een oude fabriekje dan weer langs de oever langs de Quai des Bateliers en kome, zo aan een mooi huis in lokale steen, mooi. We verlaten de oever van de Maas en wandelen nu naar Loysse waar we langs prachtige rotsen wandelen, het is toch merkwaardig hoe deze grillige rotsen ontstaan zijn. we wandelen door het bos langs een klein riviertje.
Zo komen we in Landenne. In Landenne liggen verschillende oude boerderijen en het is een prachtig dorpje, veel natuur en ook weilanden en akkers. Zo komen we aan het monument voor de mijnwerkers van het ongeval van 26/09/1883 in Sclaignaux. Weer wandelen we verder en klimmen uit het dal om beloont te worden met prachtige vergezichten. We zijn hier in Vezin.
Ook hier weer prachtige huizen en veel n,atuur gewoon genieten is het van al dat prachtige wat ons geboden word. Nu wandelen we eer naar Sclayn en komen langs een steile wand waar vroeger een steengroeve was. Hier kunnen we Orchideeën zien de Hondskruid is een prachtige bloem.
Wij wandelen gewoon verder steken de Maas over en de kerk van Sclayn staat voor ons. Nog even een stukje langs de Maas met een paar mooie zichten en we hebben ons vertrek terug bereikt.
De wijngaardslak (Helix pomatia) is een op het land levende slak die behoort tot de familie tuinslakken. Helicidae. De wijngaardslak is een relatief grote soort die een grijsbruine lichaamskleur heeft, het huisje is lichtbruin van kleur met lichtere strepen. Het lichaam van een kruipende slak kan een lengte bereiken tot 12 centimeter en het huisje is 3,5 tot 5 cm groot.
De slak is herbivoor en leeft van verschillende soorten planten, waarvan uiteenlopende plantendelen worden gegeten. De slak zelf wordt gegeten door verschillende natuurlijke vijanden en heeft daarnaast te vrezen van de mens. De wijngaardslak is één van de eetbare soorten slakken en wordt beschouwd als een delicatesse in met name de Franse keuken.
VINKENTOCHT. / W.S.V. DE SCHOVERIK. / DIEPENBEEK. 04/06/2012.
VINKENTOCHT.
W.S.V. DE SCHOVERIK DIEPENBEEK.
DIEPENBEEK.
Het Middenlimburgse Diepenbeek ligt aan de Demer en Albertkanaal. Men vindt er ook de prachtige natuurgebieden, zoals de Maten, De Daute Weyers, de Dorpsbeemden en De Bodem. Stuk voor stuk prachtige natuurgebieden.
Wij kunnen vandaag wandelen en genieten van het landelijke omgeving met tal van oude hoeven. De vakwerkhuizen laten ons de sfeer opsnuiven van het Oude Diepenbeek. De afwisseling van vakwerk en baksteen komt hier veel voor, het woonhuis in vakwerk en de stallingen in baksteen. Sommige vakwerkhuizen zijn juweeltjes en de zorg eraan besteed door hun eigenaars is soms ontroerend. We wandelen door de straten en genieten van de prachtige juweeltjes.
Ook de natuur geeft deze wandeling een tikje meer en zo is het toch weer altijd een beetje anders. Wanneer we langs de weilanden wandelen waar de boerenpaarden staan te grazen. Maakt het plaatje compleet. Een prachtige wandeling door een mooie stukje Limburg.
GEMZENTOCHT. / WSV DE GEMZEN / MAASTRICHT - BIESLAND. 03/06/2012.
GEMZENTOCHT.
WSV DE GEMZEN.
MAASTRICHT / BIESLAND.
De Gemzen organiseren een wandeling in Maastricht, een mooie wandeling met prachtige stukken natuur, alleen het weer is een tegenvaller.
Wij wandelen richting België naar Kanne. Langs velden en weilanden met prachtige zichten over het landschap. Zo wandelen we naar Neercanne en stekken de grens over naar Kanne. We komen aan de kapel van Kanne. Na een pelgrimstocht naar Jeruzalem liet Herman Jekermans in 1647 in Kanne een kopie bouwen van de Heilig Grafkapel. Ze vormde de laatste statie van een kruisweg langs de wegen van Neerkanne. In 1714 werd om het oorspronkelijke bouwwerkje heen de huidige barokke kapel opgetrokken uit mergelsteen en met een chronogram '1714'. De klokgevel wordt ingedeeld door Toscaanse pilasters die een entablement dragen. In het timpaan wordt de graflegging in reliëf uitgebeeld. Ook de zijgevels zijn ingedeeld door pilasters.
De kapel leed zware schade tijdens de Tweede Wereldoorlog. Sinds 1948 is de kapel beschermd als monument. In 1954 stortte ze in, met uitzondering van de voorgevel en het Heilig Graf. In 1960 werd ze in haar oorspronkelijke vorm heropgebouwd. Het bepleisterde interieur is overspannen door een tongewelf met barok stucwerk. De Heilig Grafkamer, een vierzijdig gebouwtje uit mergel en gepolychromeerd hout, bevat een beeld van de dode Christus. We wandelen langs de kapel en door het centrum komen langs verschillende mergelhuizen, normaal we zitten hier in de mergelstreek van Limburg. Ook hier zijn nog verschillende mergelgroten.
Nu wandelen we naar Sint Pietersberg een bijzonder prachtig stukje natuur. We genieten van de prachtige natuur en zo komen we terug aan het Jekerdalpark en aan de Jeker en de watermolen. Nog even verder en we komen terug op ons vertrek. Een mooie wandeling ondanks het slechte weer.
De vedermotten (Pterophoridae) zijn een familie van nachtvlinders. De soorten uit deze groep worden gekenmerkt door de diepe insnijdingen in voor- en achtervleugel. Als de vlinder rust zijn de vleugels vaak enigszins opgerold en staan ze van het lichaam af zodat er een T-vorm ontstaat. De vlinders zijn dan goed gecamoufleerd in het grasland waar ze voornamelijk voorkomen.
De sneeuwwitte vedermot, vijfvingerige vedermot of witte vedermot (Pterophorus pentadactyla) is een nachtvlinder uit de familie Pterophoridae, de vedermotten. De sneeuwwitte vedermot is een kleine vlinder met een spanwijdte van 24 tot 35 millimeter. De vleugels zijn erg diep ingesneden waardoor het lijkt of de vlinder vleugels heeft bestaande uit vijf veren.
De gevlekte smalbok (Rutpela maculata, oude naam Strangalia maculata) is een kever uit de familie boktorren (Cerambycidae).
De kever is makkelijk te herkennen aan het langwerpige, naar achteren versmalde achterlijf, en een gele kleur met donkerbruine tot zwarte vlekken. Vaak is er sprake van vier rijen vlekken, die echter naar het achtereind toe steeds meer samensmelten tot banden; de laatste twee rijen zijn dus eerder dwarsstrepen. De kop en het borststuk zijn zwart, en de poten erg sprieterig. De tasters zijn zoals veel andere soorten boktorren ongeveer even lang als het hele lijf en hebben na elk segment een lichtere, vaak gele tot rode kleur. De lengte zonder de lange tasters is ongeveer 25 millimeter.
De penseelkever (Trichius fasciatus) is een insect uit de familie bladsprietkevers (Scarabaeidae).
Het uiterlijk is verder kenmerkend; een zeer sterk behaard lichaam, behalve op de dekschilden die een kleur en tekening hebben van een wesp of bij en in combinatie met de beharing wordt menig predator op het verkeerde been gezet door deze vorm van mimicry. De beharing zorgt ook voor de overdracht van stuifmeel, waardoor deze kever een rol speelt in de bestuiving van bloemen. De lengte is ongeveer 12-15 millimeter
34E MARCHE DES CORSAIRES. / LES CORSAIRES DE SART-LEZ-SPA. / SART-LEZ-SPA 02/06/2012.
34E MARCHE DES CORSAIRES.
LES CORSAIRES DE SART-LEZ-SPA.
SART-LEZ-SPA.
Een wandeling door de dorpjes en gehuchten, zoals bijvoorbeeld Solwaster, Surister en Herbiester of een wandeling over het marktplein van Sart, laat ons een kijkje nemen in het typisch ardenner plattelandsleven of om een aantal prachtige huizen te bekijken van vroeger.
Huizen, die aangepast zijn aan het hedendaagse leven, met liefde gerestaureerd en gebouwd met stenen uit de omgeving, met lage plafonds en kleine raampjes, vaak voorzien van balken en houtwerk met traditioneel ijzerbeslag. Het vroegere plattelandsleven toonde niet graag zijn rijkdommen, als men die al had. Er zijn slechts enkele monumenten, die ons herinneren aan het verleden van deze dorpjes en hun vaak nogal roerig verleden. Ze zijn beslist de moeite waard om te ontdekken, zoals de versterkte kerktoren van Sart, zijn romaanse doopvonten, de prachtige maagd uitgesneden in hout in de kapel van Wayai; lès Hôts Egrés op de markt van Sart, een uniek huis, daterend uit de 17e eeuw.
Ook een bezoekje waard zijn het oude gerechtsgebouw en de perron van Sart met vrijheidssymbool; voorheen misschien meer een symbool van trouw aan het Luikse Prinsdom van het oude regime. We komen op het marktplein van Sart, prachtige plein met zijn kerk, toeristische dienst en een fototentoonstelling in het oudste huis van Sart. Gewoon prachtig, dat vele wandelaars er maar zo voorbij lopen kunnen we niet goed begrijpen, maar ja. Dan wandelen we de open ruimte in,langs hagen en weilanden puur natuur. Ook weer de prachtige oude huizen met zorg onderhouden met weinig tierlantijnen aan. Zo komen we in de vallei van de Hoëgne.
Deze wandeling vertrekt van het station van Sart, over de Vecquée, een van de belangrijkste wegen doorheen de Hoge Venen en loopt langs de Hoëgne tot aan de Leopold II waterval. Gewoon een prachtig stukje natuur. Wij blijven klimmen en dalen door het prachtige landschap, dan weer een vergezicht over de groene weilanden met bossen omzoomd.
Gewoon prachtig. Dan komen we terug in Sart. Langs het oude kasteel van Petit-Sart. Bijzonder gebouw. Nog even en we zijn terug aan ons vertrek. Een bijzonder mooie tocht dat ons liet kennis maken met het Ardens platteland.
Onze laatste dag van een prachtige 4daagse. Gelukkig hebben we het weer mee, 4 dagen zon de wonderen zijn nog niet de wereld uit.
Vandaag de tweede wandeling in Beaufort. Gelukkig is het een andere parkoers dan zaterdag, een pracht van een wandeling is het geworden. We verlaten het dorp wandelen langs velden en dan het bos in, weer worden we verrast door de prachtige rotsformaties die hier te zien zijn. we blijven de hele tijd in de vallei met rotsen gewoon mooi. Maar ook de vergezichten mogen er wezen, gewoon prachtig.
Al de natuur die ons geboden word is zo overweldigend. We komen in het Naturwaldreservat Saueruecht een groot bosgebied. Met prachtige wandelwegen. Een kleine beek stroomt door het bos. Kom van op een hoogte al slingerend naar beneden. Raar maar waar we komen aan een plek met een info bord midden in het bos was vroeger een treinstation. Birkenbaach, alte bahnstrasse op 319meter hoogte. Weer komen we tussen de prachtige rotsen, een prachtige plek met veel kleurschakeringen.
Van grijs naar geelbruine, bedekt met groene mossen prachtige schakeringen. Wij blijven de rest van de wandeling tussen de rotsen, over brugjes. Zo komen we terug in Beaufort. Prachtige wandelingen, geweldig mooi warm weer, veel natuur en cultuur gezien , kastelen bezocht en genoten van de gastvrijheid van de eigenaars van het vakantiehuis in Irrel, lekker gegeten en geproefd van de lokale specialiteiten, een wandelvierdaagse die voor herhaling vatbaar is. Wij kijken al uit naar onze volgende wandelvierdaagse in september. 1. EUROPIADE September 2012. In IRREL en ECHTERNACH
Vandaag wandelen we in Oberdonven een deelgemeente van Flaxweiler. We wandelen het dorp uit langs uitgestrekte weilanden en velden.
Geleidelijk aan komen de wijngaarden in zicht en hiervoor zijn we gekomen om tussen de uitgestrekte wijnvelden te wandelen. Prachtige zichten over de wijngaarden en het landschap. Overal op de muren bij de wijngaarden zitten hagedissen, ze zitten te zonnen.
Het zijn prachtige en snelle diertjes leuk om naar te kijken. We blijven tussen de wijngaarden wandelen wat een plezier is het om hier te wandelen en te genieten van de enige paar dagen zon van heel deze lente.
Wij lopen verder en komen in het dorp aan. We komen aan het lavoir de wasplaats die prachtig gerestaureerd is. Wij wandelen verder en in de verte zien we Flaxweiller liggen.
Terug tussen de wijngaarden. Vanop de heuvels hebben we een prachtig zicht op de Moezel. Boven lopen we langs de rotsen en hebben er prachtige vergezichten. Nu dalen we af en wandelen tussen de wijnvelden, gewoon prachtig. We lopen tussen de Reisling druiven de koning van de druiven en de wijn nu dalen we af naar Niederdonven, hier zie je wel dat je in de wijnstreek bent overal staan oude wijnpersen die nu dienst doen als bloembak. Nog wat verder tussen de wijngaarden en zo komen we terug in Oberdonven.
In de startzaal zijn vele wandelaars en het is er gezellig. Een heel bijzondere wandeling is het geworden met prachtige vergezichten, wij hebben er met volle teugen van genoten. Morgen de laatste wandel dag van onze 4daagse terug in Beaufort.
Bezoek aan Bollendorf.
Bollendorf is een gemeente in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts, en maakt deel uit van het district Bitburg-Prüm. Bollendorf ligt aan de Sauer, de grensrivier met Luxemburg.
Op de andere oever ligt de Luxemburgse plaats Bollendorf-Pont. Op korte afstand liggen de steden Bitburg en het Luxemburgse Echternach. We stoppen op de parking en gaan even naar de Sauer, prachtige zicht over de rivier en ook het zicht op de burg van Bollenberg is mooi. Dit imposante historische landhuis, gebouwd op Bollendorfs voormalige kasteelgronden, was ooit het zomerverblijf van de abten van Echternach. Op een mooi domein met park, wandelpaden en 2 vijvers, aan de rand van Bollendorf. Direct aan de Sauer, we wandelen langs de rivier naar de burcht. Wij komen langs de molen met parkje en dan klimmen we naar de burg. Langs de toegangspoort komen we op het grote plein met de gebouwen rond. Boven de ingangsdeur staat het wapenschild van de abten van Echternach. Met datum 1739. Even rond wandelen op de erenkoer en dan even kijken in het park met vijvers en de ijskelder.
Nog even verder wandelen door de straten van het dorpje en we komen aan de Romeinse villa. Boven de burcht Bollendorf bevinden zich de resten van een Romeinse villa die tijdens opgravingen in 1907-1910 werden ontdekt. De villa Bollendorf is met zijn hoekrisalieten (hoektorens) en een daartussen gelegen porticus (zuilengang) de bekendste vertegenwoordiger van de in die tijd typische landhuizen in het Moezel- en Rijnland. Achter de porticus ligt een grote hal met een keldertrap en kelder, links een badcomplex. Deze Villa Rustica is heel bijzonder en je kan er in rondwandelen en zo de verschillende vetrekken bekijken, een bijzonder monument. Na ons bezoek dalen we weer af naar de Sauer. We wandelen nog een eind langs de rivier en dan zoeken we ons een eetgelegenheid om van de lokale keuken te proeven. Gezellig eten op het terras is zeer aangenaam. We vangen nu onze terugweg aan en komen nog langs Schloss Weilerbach, hier stoppen we nog even.
Barockschloss Weilerbach
Het kasteel is zeker één van de mooiste en interessantste kastelen van de streek. Het ontstaan heeft het te danken aan de laatste Abt van de abdij Echternach, Ammanuel Limpach, die het barokke kasteel liet bauwen in 1780 dit tezamen met de ijzersmelterij en de smidse. De indrukwekkende plek bevat een prachtige barokke tuin met fonteinen, een paviljoen en bronnenhuis.
Spijtig dat we wat te laat zijn anders hadden we het museum café ook kunnen bezoeken waar een verzameling van de in Eisenhütte Weilerbach vervaardigde producten te zien is tot in 1954 werd het in bedrijf gehouden. In het kasteel is een wellness centrum gevestigd. Wij wandelen even rond op het domein, prachtig kasteel, de tuin is bijzonder een wandeling rond de tuin geeft een zicht op de pracht van het hele domein. De eisenhutte bestaat uit verschillende ruïne die prachtig bewaard zijn. Een mooie plek van historische waarde.
Wandeling Beaufort Over het Müllerthal trail, wandelt door Felsen en schluchten van het Klein Zwitserland in Luxembourg. Zo word de wandeling op de folder aangeprezen. En dit is zeker niet overdreven.
Het dorp ligt in het deel van Luxemburg dat bekend staat als Klein Zwitserland, nabij het Mullerthal. Toerisme is dan ook een belangrijke bron van inkomsten. Aan de rand van Beaufort ligt een 700 jaar oude kasteelruïne van Burg Beaufort. De vroegere Romeinse legerplaats Aleburg ligt nabij Beaufort. Wij wandelen het stadje uit en worden naar het Mullerthal Trail geleid. De Mullerthal Trail leidt over een lengte van 110 km door alle landschappelijke bijzonderheden van de regio Müllerthal- Luxemburgs klein Zwitserland. Paden gaan door bossen en weiden om steeds weer langs indrukwekkende kloven en bizarre rotsen te komen. Wij volgen maar een klein gedeelte van het Trail, maar het is wel een prachtig stuk. We vangen al vlug glimp op van het kasteel maar daar blijft het voorlopig mee, wij wandelen door het dal met prachtige natuur.
Veel afwisseling met wat bos en akkers maar telkens weer mooi, op de open plekken hebben we geluk hier komen vele citroenvlinders voor en ze blijven zelfs even zitten zo dat ik wat mooie fotos kan nemen.
We wandelen nu in SAUERUECHT Het bosgebied Saueruecht heeft veel prachtige uitzichtpunten om het dal van de Sauer te bewonderen Dan wandelen we in HAUPESCHBACH UND HALERBACH dal De dalen van Halerbach (Haler beek) en Haupeschbach (Haupesch beek) bieden een romantisch beeld: We wandelen over kleine bruggen, weelderige mosbegroeiing en reusachtige rotsblokken komen we tegen.
Het is één en al pracht om hier door te wandelen en we genieten dan ook van al het moois wat de natuur ons hier aanbiedt. Op het einde van het dal komt het KASTEEL BEAUFORT in zicht. De aan het kasteel grenzende burchtruïne biedt een prachtig aanblik en is een geliefd doel voor een bezichtiging. In het kasteel van Beaufort wordt de bekende Cassero (aalbeslikeur) handmatig vervaardigd. We wandelen nu voorbij het kasteel en kunnen zo heel goed de ruïne zien.
Wij klimmen nu uit het dal en komen zo terug in het dorpje. Een fijne wandeling is het wel geworden en we kijken er naar uit om maandag de tweede wandeling in Beaufort te doen.
Bezoek aan Echternach.
De oudste stad van Luxemburg, opgericht door de Ierse monnik Willibrord gaat terug naar het jaar 698 na christus. 5500 inwoners leven de dag van vandaag in de kloosterstad. Gelegen op 160 meter boven de zeespiegel in een bocht van de Sûre, aan de ingang van het Luxemburgse Klein Zwitserland,
Mullerthal alsook het Duits-Luxemburgse natuurpark. 2000 jaar geschiedenis hebben vele getuigen achter gelaten: Het Romeinse paleis met pars urbana, de St. Pieter- en Paul kerk met elementen van Merovinger, romaanse en gotische stijl; de Romaanse basiliek met crypte en graf van Willibrord. Op de markt het kruis der gerechtigheid en het stadhuis in gotische stijl. Resten van de stadsmuur met 7 torens, barok benedictijnen klooster en Rococo paviljoen in het stadspark. De oude stenen en indrukwekkende gebouwen zijn niet de enige attracties van het kleine stadje. Mooi gelegen in een bevoorrecht natuurlijk kader is Echternach sinds lang het centrum van een schilderachtige omgeving waarvan de uitgestrekte wouden, de heldere beekjes, de vreemd gevormde rotsen en de diepe ravijnen haar terecht de bijnaam Luxemburgs Klein-Zwitserland en een keurplaats in het Duits-Luxemburgse natuurpark opgeleverd hebben. Wij bezoeken het stadje en zeker het voormalige klooster is indrukwekkend.
De abdijkerk bezoeken we en ook de crypte. We lopen rond de gebouwen en nemen een kijkje in de KLOOSTERTUIN MET ORANGERIE Vanaf het middelste gedeelte van de prelatenvleugel lopen we in de richting van de rond bouw. We gaan door een ronde boog met een smeedijzeren hek en zien de parken van de tuin. De beelden tegen de façade stellen de vier jaargetijden voor. De beeldhouwwerken werden waarschijnlijk gemaakt door de Würzburger beeldhouwer Ferdinand Tietz. De weg gaat terug naar de prelatentuin en van daaruit naar de met kastanjebomen beplante oosttuin in. We gaan rechts, onder de gebouwen van de school, de weg in die naar het stadspark gaat. In het voormalige lusthof van de abdij, aan de oever van de Sûre, ligt het vijfhoekige Rococo paviljoen. Het paviljoen is gebouwd omstreeks 1761 in rococostijl door architect Paul Mungenast. Via de monumentale buitentrap komen we in de grote zaal, waar audiovisuele uitleg wordt gegeven over de architectuur in Luxemburg en de invloed die de abdij van Echternach hierop heeft gehad.
Een prachtig aangelegd park voor het paviljoen is het beste te zien vanop de trappen van het paviljoen. We wandelen een eindje langs de Sûre tot aan de brug en deze steken we over we komen terug aan de stadsmuur. De vroegste overblijfselen van de verdedigingsmuur dateren uit de 10e eeuw. In de 13e eeuw had de muur een lengte van 2000 meter, 20 schaalvormige torens en 4 stadspoorten. Het grootste deel van de verdedigingsmuur werd pas in de 19e eeuw verwoest. De nog overgebleven torens werden in 1813 bij een openbare verkoop verkocht en tot woningen omgebouwd. Voorbij de hoektoren lopen we langs de 12 15 meter brede stadsgracht, waar plaatselijk sinds 1998 weer water door loopt. Gaandeweg komen we nog langs 5 torens, waarvan vooral die in de Hoovelecker Buurgmauer, de laatste jaren voor toeristische doeleinden gerestaureerd zijn. zo komen we terug aan de plaats waar onze auto staat. Zo rijden we terug naar Irrel. Een mooie, warme dag is het geworden, wij kijken al uit naar morgen voor de wandeling aan de Moezel in Oberdonven.
In de omgeving van het plaatsje Irrel, niet ver van de grens met Luxemburg, tref je tal van bezienswaardigheden aan.
Eén van deze bezienswaardigheden is de Teufelsschlucht. We komen aan en gaan eerst het museum bezoeken in het infocentrum, hier kun je zien welke dieren hier leven en hoe de Teufelsschlucht ontstaan is. Wij hebben de tijd om nog van iets lekkers van de lokale keuken te genieten en dan gaan we de wandeling door en rond de Teufelsschlucht te doen. De route ernaar toe wordt keurig op de borden langs de weg aangegeven. De Teufelsschlucht is ontstaan door het neervallen van een stuk rotswand. Hierdoor oogt het landschap zeer ruig en is het prettig wandelen. Vanaf de parkeerplaats is het ongeveer 400 meter lopen naar het begin van de Teufelsschlucht.
Vanuit het niets kijk je een enorm diepe spleet in, omgeven door rotsblokken bedekt met mos. De wandeling in de rotsspleet is een absolute aanrader! Door de trap naar beneden af te lopen kom je meteen in het diepste gedeelte van de Teufelsslucht. Het betreft een nauwe spleet, omgeven met steile rotswanden. Onderaan de trap buigt de Teufelsschlucht naar links en is het oppassen geblazen. op verschillende plaatsen moeten we krom gebogen onder de lage rotsblokken door. Ook het lichtspel is geweldig. Van uiterst helder (zeer geschikt voor mooie fotos), tot bijzonder donker.
Aan het einde van de spleet bevindt zich andermaal een gecreëerde trap omhoog. Boven gekomen kun je genieten van een geweldig uitzicht op een dal en het stadje Irrel. Wij volgen hier een stuk van de Deutsch-Luxemburgische Felsenweg. Onder aan het pad is een houten bruggetje over de Prüm. Op deze brug zien we de watervallen (zeg maar stroomversnellingen) van de Prüm.
Het is en prachtige plek om even te verpozen, we klimmen terug uit het dal en wat verder ligt een klein maar gezellig restaurantje. Hier gaan we pauze houden en wat lekkers eten. Na een lekkere maaltijd en wat rust gaan we weer de route op.
Bij elke rots is het weer anders en het is een hele beleving. Soms klimmen en dan weer dalen dan weer onder de rotsen of erover. Heel mooi. Na een prachtige wandeling zijn we terug aan het bezoekerscentrum. Het is hier wel mooi.
We overnachten in Irrel zelf. We zullen maar eens opzoek gaan naar ons adres voor de volgende 4 dagen.
Irrel.
Irrel is de hoofdgemeente met verschillende dorpen. Het is een gezellig dorpje waar de het riviertje de Prum doorstroomt, er is ook een alcoholstokerij. De Südeifelbrennerie met een restaurant waar je lekker kun gaan eten.
Van de oude kerk staat alleen nog de toren in het centrum en de nieuwe kerk staat wat verder maar daar staat de toren ook apart. Het is een dorp waar alles te vinden is, en waar het gezellig vertoeven is. onze vakantiewoning ligt in het midden van het stadje, lieve mensen dei ons hartelijk ontvangen en ons even rondleiden in de prachtige tuin, een fles met bubbels staat koud voor ons onthaal, parking voor de deur en rustig gelegen meer moet dat niet zijn.
Voor het fotoalbum Teufelsschlucht op de link klikken
MARCHE DES LURSONS. / LES LURSONS DE LA REID. / LA REID 20/05/2012.
MARCHE DES LURSONS.
LES LURSONS DE LA REID.
LA REID.
Een wandeling door het prachtige landschap met veel vergezichten. Veel bos en natuur. Wij wandelen door de prachtige streek.
We wandelen naar Winamplanche. Een prachtige dorpje met oude huizen en veel groen. We komen dan aan het kasteel Lebioles. Een stukje geschiedenis: Het is voornamelijk aan Georges Neyt (1842-1910) te danken dat één van de mooiste parels van het architecturaal patrimonium van de stad Spa er is gekomen. Neyt, diplomatiek gezant en gevolmachtigde minister, was een uitzonderlijk en visionair iemand, van wie men beweert dat hij een natuurlijke zoon van Leopold I was. Tussen 1905 en 1910 liet hij "Le Manoir de Lébioles" bouwen. Jammer genoeg heeft hij niet lang van zijn "Petit Versailles des Ardennes" kunnen genieten. In 1912 droeg de erfgename van Georges Neyt, prinses Clémentine, de jongste dochter van Leopold II, het landgoed over aan Edmond Dresse, een Luikse zakenman. In 1926 werd aan de familie Dresse de titel « Dresse de Lébioles » verleend.
De familie Dresse de Lébioles heeft daarna 69 jaar in het landhuis gewoond. Het waren vooral Liliane Dresse de Lébioles, de enige kleindochter van Edmond, en haar vader Armand die opnieuw leven aan het landhuis hebben gegeven door er tal van evenementen te organiseren, zoals voorstellingen van het "Théâtre National de Belgique", jachtpartijen, concerten en schitterende recepties. In 1980 verkocht Liliane het gebouw aan de "Société Immobilière de Belgique", die het op haar beurt doorverkocht aan een familie van hotelhouders. Die familie heeft het etablissement tot in 1999 als een eersteklas "hôtel de charme" uitgebaat en boekte daarmee veel succes. Toen het hotel in 1999 werd verkocht, betekende dat echter het begin van een periode vol tegenslagen voor het landhuis. De plannen voor een "nieuw" hotelconcept konden niet naar behoren worden uitgevoerd, het hotel werd ondermaats onderhouden en het was voortdurend het slachtoffer van vandalisme. Meer dan één jaar duurden de transformatie- en moderniseringswerkzaamheden. De schoorstenen werden hersteld, alle trappen werden ontmanteld en opnieuw aangebracht, en de historische vloerbekleding werd blootgelegd en met behulp van oude methoden weer in haar oorspronkelijk staat hersteld. Voorts werden de 120 vensters van het landgoed één voor één gerestaureerd, kregen de tuinen weer hun oorspronkelijke vorm en nog veel meer. Kortom, "Le Manoir de Lébioles" werd helemaal in zijn vroegere staat hersteld. Het is een prachtig zicht vanop de inrijlaan.
Dit stukje erfgoed is voor de volgende generaties bewaard. We wandelen verder en komen in Creppe een deelgemeente van Spa. Hier ook weer prachtige huizen in de lokale stijl.
Weer duiken we de bossen in met prachtige zichten. Veel afwisseling met geregeld wat dalen en klimmen. We komen zo terug aan ons vertrek. Een mooie natuurwandeling met prachtige zichten.
Nieuwe onderzoekgids voor de geschiedenis van vier steden in Haspengouw tot 1796.
EEN HANDIGE LEIDRAAD VOOR AL WIE ONDERZOEK DOET NAAR DE GESCHIEDENIS VAN HASPENGOUWSE STEDEN
In Limburgs Haspengouw waren er in het ancien régime vier steden:Bilzen, Sint-Truiden, Tongeren en Borgloon. In de geschiedenis van deze vier stedenzijn nog veel onderwerpen niet onderzocht, terwijl hiervoor toch goed geinventariseerde en vlot toeganhkelijke archieven bestaan. Deze onderzoekgids draagt bij aan de bekendheid van de beschikbare archieven uit het zuiden van Limburg. Bovendien geeft hij een beknopt overzicht van de voornaamste leemtes in het historisch onderzoek voor Bilzen, Borgloon, Sint-Truiden en Tongeren. Deze gids bevat voor elke gemeente een kort historisch overzicht met een schets van de bestuurlijke ontwikkeling in de Nieuwe Tijd, van de vijftiende tot het einde van de achttiende eeuw. Een kritisch overzicht van de historische bibliografie. Directe verwijzingen naar de beschikbare archieven. Gegevens van archiefinstellingen Concrete onderzoekstips. Deze gids is zeker een leidraad voor hen die meer willen onderzoeken.
32E INTERNATIONALE WANDERUNG. / WANDERCLUB BÜTGENBACH. / BÜTGENBACH 19/05/2012.
32E INTERNATIONALE WANDERUNG.
WANDERCLUB BÜTGENBACH.
BÜTGENBACH.
De wandeling vertrekt bijna in het centrum van de gemeente. Rond om het marktplein bevinden zich talrijke toeristische bezienswaardigheden.
De Stephanuskerk, gebouwd in 1932 door de architect Cunibert in neo-Romaanse stijl. Ze is interessant door oude grafstenen, enkele meubelstukken uit een oude kapel uit de 15de eeuw, en door haar doopsteen uit de 13de eeuw. Op het marktplein in het parkje staat de kiosk. Wat verder "Hof Bütgenbach", een oude kasteelboerderij daterend uit de 15de eeuw. Ze werd herhaaldelijk vernield en weer opgebouwd. De voorgevel, intussen gerestaureerd en als monument erkend, herbergt nu een bejaardentehuis, alsook de galerij "Hof Bütgenbach". Het oude Huis Kirch, dat tijdens het offensief van de Ardennen in de winter van 1944-1945 als hoofdkwartier voor de geallieerden heeft gediend, en waar de toekomstige president van de Verenigde Staten, Generaal Dwight D. Eisenhower, enkele dagen heeft verbleven. Vandaag bevindt zich er een gedenkplaat ter ere van de Generaal Dwight D. Eisenhower.
We verlaten het dorp en wandelen en volgen een eind de weg naar Walkerstal. We stekken de Warche over en volgen een heel eind de Warche Tour hier hebben prachtige zichten over de vallei en het riviertje. Zo komen we in Weywertz. En verder wandelen we Nidrum binnen. Door het dorp met mooie huizen in lokale steen, veel met verzorg gerestaureerde oude huizen, we dalen af naar het dal door de groenen weilanden wat heel mooi is, prachtige omgeving.
We wandelen weer verder en komen aan de achterzijde van de stuwdam. De eerste constructie stroomafwaarts op de Warche is de stuwdam, die een meer vormt met een capaciteit van 11 miljoen m³. De dam werd in de jaren dertig van de vorige eeuw gebouwd door de Italiaanse ingenieur Boldo; het bouwwerk bestaat uit een reeks booggewelven, is 23 m hoog en 140 m lang. Het stuwmeer drijft een elektriciteitscentrale aan en regelt tevens het peil van het meer van Robertville. Wij wandelen over de stuwdam, hier kan je goed zien hoe d edam gebouwd is met ronde bogen. Je heb er ook een zicht over het meer en het Sport- en Vrijetijdscentrum Worriken dit is het middelpunt van deze toeristische attracties. Wij wandelen een eind rond het meer en komen langs de oude spoorweg terug in het centrum van Butgenbach. Hier eindig voor ons een mooie en aangename wandeling.
39e MARCHE DE LA GILEPPE. / LES GOE-LANDS. / GOË 17/05/2012.
39E MARCHE DE LA GILEPPE.
LES GOE-LANDS.
GOË.
Vandaag wandelen we in Gulke, soms ook Geuleke en in het frans Goë. Goë gelegen aan de Weser-Vesder. In een prachtig landschap.
We vertrekken met de wandeling aan de zaal gelegen aan de Vesder, wij steken de rivier over en gaan dan op de route naar het centrum van het dorp. We komen aan Schloss Thibert. Het witte kasteeltje valt wel op in de omgeving, wandel even de inrit op voor een foto van het kasteeltje, mooi verzorgt geheel met een prachtig tuintje ervoor, terug het parkoers op en we komen aan de kerk van Goë. Kerk Sint-Lambert heeft een gedraaide toren, de toren draait zeer licht maar is vooral duidelijk zichtbaar in het bovenste deel. Deze neiging lijkt te wijten aan een gebrek aan onderdelen. Een gedraaide torenspits, gespiraalde torenspits, getordeerde torenspits of schroefvormige torenspits is een toren waarbij het piramidevormige deel niet recht omhoog gaat maar een kleine of grote slag gedraaid is. De toren van een kerk bestaat meestal uit een vierkante stenen toren waarop een piramidevormige constructie geplaatst is als een soort kroon, de torenspits. Een gedraaide torenspits is een toren waar de spits een spiraal is en deze torens zijn vaak bedekt met leisteen. Er zijn ongeveer honderd klokkentorens van dit type in Europa. Ze zijn samen in de vereniging Clochers Tors dEurope verzameld.
Wij wandelen verder langs prachtige huizen uit lokale steen. Dan wandelen we de prachtige natuur in. Weilanden met hagen omgeven, waar koeien grazen toch mooi. Ook op de heuveltoppen bossen die alles nog mooier maken. We wandelen nu door een poortje, eentje van de nieuwe wandelingen in de streek door de weilanden met de mooiste plekjes te ontdekken. In de verte kunnen we de gedraaide toren van de kerk van Goë nog zien en we klimmen naar Pierresse. Hier rustpost en dan weer door de prachtige natuur veel afwisseling, door weilanden en bossen gewoon prachtig.
Nu komen we aan de afdamming van de Gilleppe. Eén van de oudste stuwdammen van Europa, waarvan het gewicht de dam op zijn plaats houdt en de watermassa in evenwicht houdt. Hij is gebouwd tussen 1869 en 1878, in 1971 opgehoogd en heeft een capaciteit van 25 miljoen kubieke meter water. In het midden gesierd met een leeuw van 13.5 meter hoog, het werk van Félix Bourré, en vervaardigd van 186 blokken steen. Een uitzichttoren biedt een prachtig panorama op met name het Hertogenwald we wandelen verder en we komen terug in het dorpje Goë.
Een wandeling door het dorpje en zijn gehuchten die je een kijkje te laten nemen in het typisch Ardens plattelandsleven en een aantal prachtige huizen te bekijken van vroeger. Huizen, die aangepast zijn aan het hedendaagse leven, met liefde gerestaureerd en gebouwd met stenen uit de omgeving, met lage plafonds en kleine raampjes, vaak voorzien van balken en houtwerk met traditioneel ijzerbeslag. Een wandeling die ons zeker bevallen is en die ons wat heeft laten zien van het leven in de streek.
15e HASTIERE - DINANT. DINANT - HASTIERE MET DE BOOT. / BATTEURS DE CUIR DINANT. / DINANT 12/05/2012.
15E HASTIERE DINANT.
DINANT-HASTIERE met de BOOT.
BATTEURS DE CUIR DINANT.
DINANT.
DE BOOT TOCHT.
Als we in Dinant aankomen ligt de boot al gereed om te tocht naar Hastiere aan te vatten, stipt 9H30 vertrekken we en laten Dinant achter ons.
We varen door een van de mooiste valleien van ons land. Hoge rotsen en veel bossen. Maar ook prachtige gebouwen. We komen in Anseremme ligt aan samenvloeiing van de rivier de Lesse in de Maas. De Priorij van Anseremme, aan de oever van de Maas, in de grandioze omgeving van de rotsen van Moniat, een prachtig gebouw en omgeving.
Wat verder komen we aan het kasteel van Freyr. In Freyr zweeft een zweempje Versailles en dat is zowel te danken aan het fraaie kasteelinterieur als aan de prachtige tuinen. Ze liggen als het ware aangemeerd aan de Maas. Een van de blikvangers vormen de sinaasappelbomen. Ze worden enkel in de zomer buiten gezet. Het zijn er een dertigtal en enkele daarvan zijn meer dan 300 jaar oud! Ze zouden gekocht zijn van de hertog van Lotharingen, Stanislas Lesczynski, de voormalige koning van Polen en schoonvader van Lodewijk XV. We krijgen hier prachtige rotsformatie te zien bekend als Rochers de Freyr weer verder komen we in Waulsort.
Een harmonieuze bocht in de Maas maakt van deze zonovergoten plaats bijna een droomplekje. Waulsort heeft een jachthaven en een overzet. Het is overigens de laatste overzet op de Maas die nog in gebruik is. Langs de stroom staan majestueuze villas en oude hotels, die ons er aan herinneren dat Waulsort altijd een belangrijke aantrekkingskracht had.
Ook het oude benedictijnenklooster met gebouwen uit 1620. Nu moeten we door de sluis van Waulsort. Even wachten tot de sluis opengaat om binnen te varen en dan worden we versast. Nog even varen en we komen in Hastiere-par-Dela. Hier ontschepen we aan de Manoir Hastiere.
DE WANDELTOCHT.
Aan de oevers van de Maas, tussen Dinant en de Franse grens, ligt het kleine Hastière in een decor van bossen, zachtglooiende weiden en steile rotsen. Her en der in dit landschap nestelden zich schilderachtige dorpjes, kastelen en kapelletjes. Hier begin onze tocht te voet terug naar Dinant.
Het eerste wat we tegen komen is de romaanse abdijkerk. In de 10de eeuw rondtrekkende Ierse monniken een abdij stichtten bovenop een oude, aan de god Mercurius toevertrouwde, tempel. De abdij was bedoeld om reizigers, vreemdelingen en armen op te vangen. De Romaanse kerk, gebouwd in 1033-1035, werd zo getuige van de activiteit, de voorspoed en de lotgevallen van de inwoners. In 1568 werd de kerk in brand gestoken door de Franse Hugenoten, in 1793 werd ze verwoest door de revolutionairen ; ze werd heropgebouwd en is momenteel één van de mooiste exemplaren van de Romaanse Maaskunst. Wat moet je het meest bewonderen aan deze kerk ? De imposante toren ? De majestueuze grootsheid ? Het volume? De eenvoud of de inplanting langs de Maaskant op een doorwaadbare plaats van de Maas, waar de mensen mekaar konden ontmoeten ? wij gaan zeker een kijkje nemen binnen de kerk om het prachtige gebouw te bekijken. Na ons bezoek stekken we de Maas over.
En we wandelen langs de oever van de Maas. Verder een lang stuk langs de Maas gewoon prachtig aan de één kant de Maas en de andere zijde hoge rotsen. We komen aan Grotte Source du Fond des Vaux. En zo wandelen we Waulsort binnen. Komen aan de Sluis die we overstekken. Nu wandelen we weer een heel eind langs de Maas met prachtige villas op de oever. Nu wandelen we het bos in dat vol staat met witte bloemen van de Daslook. Nu volgen we Chemin des Cretias een stevige klim uit het dal met prachtige zichten op de omgeving, veel kleuren pracht met de gele velden vol met koolzaad. Boven gekomen hebben een prachtig vergezicht over de omgeving.
We komen in Falmignoul met huizen uit lokale steensoorten, wel mooi om te zien. Hier draaien we nu het bos in. Weer een hel stevige klim. We volgen de Vallee du Colébi boven gekomen kunnen we de op de uitkijkplaats een prachtig zicht op de Maas en op het Kasteel Freyr. Weer een eind door de bossen en mooi om te wandelen. We komen in Auseremme ligt aan samenvloeiing van de rivier de Lesse in de Maas, stekken het kerkplein over en wandelen nog een eindje langs de Maas tot we aan de samenvloeiing komen van Maas en Lesse. Nu volgen de oever van de Maas tot in het centrum van Dinant.
Voor ons duiken de grote rotspartijen op die ons naar Dinant brengen, De rots Bayard, een rotspunt met de vorm van een enorme menhir die net los staat van de rotswand. Slechts één rijstrook van de weg langs de Maas loopt tussen Bayard en de bergwand, de andere rijrichting is om de 'menhir' heen. We wandelen de stad binnen en kijken nog wat rond in de prachtige stad.
Als we de Citadel en de Collegiale kerk en al prachtige gebouwen, kastelen en kerken bijtellen, dan weten we meteen waarom deze streek het predicaat Valleien van vestingen en kastelen verdient. Een wandeling langs Maas altijd mooi. Zo eindigen we een prachtige 20 kilometer wandeling.
MARCHE DU 36E ANNIVERSAIRE. / LES MARCHEURS DU GEER. /BASSENGE 13/05/2012.
MARCHE DU 36E ANNIVERSAIRE.
LES MARCHEURS DU GEER.
BASSENGE.
De mergelstreek omvat het oosten van Limburg, het noorden van Luik en het Nederlandse Zuid-Limburg.
Mergel is een afzettingsgesteente bestaande uit een mengsel van klei en fijnverdeelde kalk. Het ontstond door opeenstapeling van dode diertjes met een kalkskelet op de bodem van de Krijtzee die hier tientallen miljoenen jaren geleden aanwezig was. Tussen de mergel zitten klompen silex of vuursteen. Het is een erg hard gesteente dat voornamelijk aangetroffen wordt in opgevulde graafgangen van kreeftachtigen. In de prehistorie gebruikte de mens silex voor het maken van wapens en andere gebruiksvoorwerpen. De Romeinse schrijver Plinius sprak van de steen die met een mes gesneden kon worden. De ontginning van de mergel begon in de 13de eeuw. De uitgekapte of uitgekapte mergel werd gebruikt als bouwsteen maar ook als bemesting en later voor de fabricatie van cement. Het mergelland werd door de mens afgegraven en uitgehold. Vandaag zijn er nog tal van groeves actief.
De ontginning zorgde voor het ontstaan van indrukwekkende gangenstelsels die ook gebruikt werden als schuilplaats in oorlogstijd. In de tweede wereldoorlog ging het plaatselijke leven gewoon door in de grotten: er waren slaapkamers, keukens, kapsalons en zelfs geboortehuizen. De Jeker, een zijrivier van de Maas, heeft de bovenste krijtlaag diep ingesneden en steile valleihellingen doen ontstaan. Die valleihellingen zijn geschikt voor hoogstamboomgaarden. Boven op het plateau vinden we akkers en in de natte vallei weilanden.
In dit afwisselend landschap met veel kleine landschapselementen voelt de das zich thuis. We zullen deze kleine beer waarschijnlijk niet ontmoeten, maar tijdens de wandeling zien we in de bermen van de holle wegen wel hun burchten zien. De dorpjes in het dal van de Jeker verwierven sinds de achttiende eeuw faam door de productie van strohoeden. De hoeden werden uitgevoerd tot ver in het buitenland. Toen de hoedenproductie het door nieuwe modes en concurrentie uit het verre oosten moeilijk kreeg in het midden van de 20ste eeuw, bracht een industrieel uit Parijs wat zwamvlok mee van de beroemde Parijse champignons.
Dit alles zien we op deze wandeling. Een fijne wandeling door het landschappelijk prachtige landschap.
MEIKLOKJESTOCHT. / DE SCHOVERIK. / DIEPENBEEK. 07/05/2012.
MEIKLOKJESTOCHT.
DE SCHOVERIK.
DIEPENBEEK.
We vertrekken vandaag in het centrum van Diepenbeek. We wandelen even door de straten van het dorp en dan gaan we weer verder tussen wat bomen en struiken en komen zo aan de kapel. De eerste vermelding van deze kapel in 1626, toen stond hier een houten hut waar geregeld diensten gehouden werden, in 1738 werd er een stenen kapel gebouwd maar werd vernield tijdens de Franse revolutie en ze werd heropgebouwd in 1850. Er werden bedevaarten gehouden tijdens besmettelijke ziekten.
We wandelen verder en genieten van het mooie weer. We wandelen verder en komen zo aan het kasteel van Diepenbeek. De Rentmeesterij van Alden Biesen in Diepenbeek is een kasteel uit de 17e eeuw dat oorspronkelijk bewoond werd door de rentmeester van Alden Biesen. Deze rentmeesterij maakte deel uit van de Balije Alden Biesen onder de bevoegdheid van de landcommandeur die resideerde in de landcommanderij van Alden Biesen. De rentmeester had als taak de onroerende goederen en de financiën van de twaalf onderhorige commanderijen te beheren.
Vandaag is het een prachtige plek, er is een oude slottoren of donjon uit de 15e eeuw, een restant van militaire bouwkunst. Wij wandelen verder en wandelen nu langs de Demer. Nu wandelen we terug naar het dorp en wandelen over het gemeenteplein. We komen aan de kerk de Sint-Servatiuskerk aan het Marktplein.
In 1997 werd de 500e verjaardag van de toren gevierd. In de kerk zijn 17e-eeuwse houten gepolychromeerde beelden te vinden. Ernaast het gemeentehuis. Daterend van 1914 en neogotisch van stijl. Ertegenover de voormalige brouwerij en wat verder de kiosk op de stemmige Varkensmarkt. Nog wat verder en we komen terug in de Gildezaal waar onze wandeling eindigt.
