GREENSPOT HEKS. / LANGS BOERENERVEN. / REGIONAAL LANDSCHAP HASPENGOUW EN VOEREN. 23/08/2012.
GREENSPOT HEKS.
LANGS BOERENERVEN.
REGIONAAL LANDSCHAP HASPENGOUW EN VOEREN.
De omgeving van het kleine dorp Heks bestaan grotendeels uit akkers. De beekvalleien kleuren de kaart blauwgroen en het landschap plooit zich tussen de valleien en de houtige hollewegen die vanuit de dorpskernen vertrekken.
We vertrekken in Vechmaal, aan de taverne de Hoorn. We wandelen door het prachtig Haspengouwse landschap. We wandelen langs de boomgaarden en akkers en wandelen zo richting Bommershoven, alhoewel we niet in Bommershoven komen is het de moeite om een paar honderd meters verder te wandelen om zo aan de kerk en kasteel te komen, maar wij wandelen vandaag over de oude tramweg op die gebruikt werd om bieten te vervoeren tot aan de hoeve Monnikenhof.
We wandelen nu voorbij de en gaan dan naar de Tranendreef is de dreef van het kasteel van Heks waar nu een tentoonstelling van PIT is de tranendreef is een dreef waar boomtenten hangen en waar je kunt overnachten. Heel speciaal. Alles is er voorzien, WC, banken voor te eten om je te wassen. Alles is er in een mooi decor. We wandelen nu verder en gaan richting Heks deze weg leid ons naar het kasteel van Heks. We draaien het veld in en wandelen weer verder door de velden en komen zo aan hoeve Manshoven en Manshovenbos.
Nu wandelen terug richting Heks en we komen in het dorp hier verschillende boerderijen, Heks is nog een van de landbouwdorpen waar nog vele het beroep van landbouwer uitoefenen. Weer verder en terug de velden in, we wandelen nu door de natte beemden, hier hebben ze een planken pad aangelegd zodat we met droge voeten kunnen doorwandelen. Het is wel een mooi stukje natuur.
Nu weer een stukje verder en we komen terug in Vechmaal. Langs het gehucht Horne. We komen aan de kapel, deze parel van Horne zou gebouwd zijn waar eertijds een Romeinse villa stond. Hiervan kan men nog overblijfsels terugvinden vermits er in de muren Romeinse pannen verwerkt zijn. De kapel is toegewijd aan de H. Petrus en werd reeds voor 1296 opgericht door de bewoners van deze kleine heerlijkheid om alzo in de mogelijkheid te zijn ter plaatse mis te horen op zon- en feestdagen.
De kapel werd gebouwd met vierkante silexstenen in regelmatige lijnen en is voorzien van een rechte koornis uit de 13e eeuw. Er zijn aanduidingen dat er vroeger grote vensters in de muren gestaan hebben die echter nadien weer toegemetseld werden en vervangen door de huidige kleinere rechthoekige vensters. De kapel werd in 1554-1556 gerestaureerd, zoals blijkt uit het jaartal 1554 dat boven de ingangsdeur met ingedrukte boog is aangebracht. Links ervan staat de hoeve Gielen een pracht van een boerderij. Weer verder en even later staan we weer aan de infoborden van de wandeling waar onze mooie wandeling eindigt.
34E MARCHE INT. / CLUB DES MARCHEURS DE BELLEVAUX. / BELLEVAUX. 18/08/2012.
34E MARCHE INT.
CLUB DES MARCHEURS DE BELLEVAUX.
BELLEVAUX.
Mooi zonnig weer, blauwe hemel en aangename temperaturen. Ideaal wandelweer. Op een bijzonder mooi plek Bellevaux nabij Malmedy.
Veel prachtige plekken om te wandelen vertrek aan de rand van het dorp en dan klimmen we het dorp uit langs mooie huizen zo typische voor de streek, dikwijls staan er bloembakken op de vensterplanken waardoor alles nog mooier word. Het is prachtig te zien als je de weg opkomt en de bebloemde huizen voor je ziet. Weer wandelen we verder. Mooie vergezichten over het prachtige landschap, weilanden en bossen zover het oog rijkt, tocht geweldig.
Nog even langs de weg en langs een vakwerkhuis en dan wandelen we het bos in. Hier weer mooie zichten over het landschap langs een bijenhuis en weer een huis met vakwerk. Wat een zichten krijgen we hier mooi de groene weilanden omring door struiken en hagen. Weer komen we langs een prachtige boerderij, de onderste lagen zijn hard steen en daarop vakwerk, prachtig verzorg en met liefde in eren gehouden bewaard voor de volgende generaties.
Zo komen we in Beaumont. Hier is rust en controle. We wandelen even door het dorp ook hier weer prachtige huizen in hardsteen en vakwerk. Nu wandelen we het bos in een heel ander uitzicht de hoge dennenbomen en hier en daar een open plek waar koeien grazen, wat is het toch fijn om hier te wandelen en van het afwisselend landschap te genieten. Nu wandelen langs een bosweg met bloeiende heide weer iets anders om naar te kijken en van te genieten.
Een eind door het bos en zo komen we aan de rand van Malmedy. Nu draaien we weer terug richting Bellevaux en stekken de Ambleve over en zo komen we terug aan ons vertrekpunt. Een prachtige wandeling met veel afwisseling, genieten van de natuur en de omgeving. De zon mee op ons pad gewoon super.
MARCHE DES MOISSONS. / LE JOYEUX MARCHEURS DE FLAWINNE. / SUARLEE. 15/08/2012.
MARCHE DES MOISSONS.
LE JOYEUX MARCHEURS DE FLAWINNE.
SUARLEE.
Een mooie zonnige wandeldag met hel blauwe hemel, brengt ons vandaag naar Suarlee.
Een klein dorpje met een kerk en veel natuur. Bossen en weilanden brengen ons naar de mooie omgeving, genieten van het mooie weer maakt deze wandeling bijzonder. In de verte tussen de bossen een kasteel, het eerste van verschillende die we vandaag gaan zien weer verder met onze wandeling. Uitgetstrekte weilanden met groepjes bomen en struiken geven het landschap een prachtig zicht. We komen zo in Floriffoux. In de verte zien we de schachtbok van de mijn. Het is een mooi landschap hier golven en groen, verder wandelen we weer en komen zo terug in Suarlee.
Hier grote vlakten met gemaaid vlas die nu mooi kleuren in het landschap. Ook de graanvelden zijn geoogst en enorme rollen stro op de velden. Weer verder en we komen aan de kasteelhoeve met vierkante hoektoren wel mooi om te zien weer wat verder met onze wandeling. We wandelen nu langs grote vijvers en dan langs de rivier. Nu komen we aan het kasteel van Suarlee met een grote vijver en park het kasteel heeft twee vierkante torens.
Nu klimmen we een eindje langs het kasteel op. Boven hebben we een prachtig zicht op de rivier en het dal. Nu wandelen we een heel eind door het bos gewoon prachtig om door te wandelen. We komen zo aan in Flawinne. Grote landerijen en boerderijen in lokale steen velden met rollen stro, weer een eindje verder komen we aan Ferme de Morivaux. Een prachtige kasteelhoeve. We stekken de steenweg over en keren terug naar ons vertrek. Een mooie en aangename wandeling in een fijne streek.
ZOMERTOCHT. / WC. DE STROOPLEKKERS BORGLOON. / KERNIEL-BORGLOON 13/08/2012.
ZOMERTOCHT.
WC. STROOPLEKKERS BORGLOON.
KERNIEL-BORGLOON.
Een stukje geschiedenis en wetenswaardigheden van mijn geboortedorp.
Oudste vermelding als Kirnile (1279). Kerniel ligt op de zogenaamde steilrand van Borgloon, die het massief van Borgloon ten noorden begrenst. Dit talud van het Haspengouws plateau vormt de grens tussen Droog-Haspengouw ten zuiden en Vochtig-Haspengouw ten noorden, tevens tussen Laag- en Midden-België; hier daalt het zuidelijk gelegen Haspengouws plateau op zeer abrupte wijze naar het noorden, tot 60 meter. Het landschap is heuvelachtig met hoogteverschillen van 60 tot 110 meter. De Romeinse weg van Tongeren naar Taxandria doorkruiste het grondgebied van de gemeente. Kerniel behoorde tot het persoonlijke domein van de graven van Loon, dat na 1366 overgaat naar de Bisschoppelijke Tafel van Luik. Het was geen afzonderlijke heerlijkheid. In 1739 verpachtte prins-bisschop Georges-Louis de Berghes Kerniel samen met Rullekoven aan de barones van Mettekoven. Op het grondgebied van Kerniel bevond zich de belangrijke Loonse heerlijkheid Haebroek. Op gerechtelijk gebied ressorteerde Kerniel onder de rechtbank van Graethem onder Borgloon. Op het grondgebied bevonden zich de Loonse laathoven Sint-Servaas, toebehorend aan het Sint-Servaaskapittel van Maastricht, en van Colen of Coelen. Uit het cijnshof Rulicoven ontstond het gehucht Rullekoven.
Op bestuurlijk gebied waren Kerniel en Rullekoven twee afzonderlijke gemeenten met elk een jaarlijks verkozen burgemeester. De Sint-Pantaleonskerk was oorspronkelijk afhankelijk van de kerk van Gorsleeuw; vóór 1278 wordt ze van de parochie van Gorsleeuw afgescheiden. De pastoors van Gorsleeuw hadden er het begevingsrecht tot 1487, waarna het overgaat op de kruisheren van Kolen. De tienden waren, samen met die van de moederkerk, in het bezit van de Sint-Laurentabdij van Luik en van de pastoor van Gorsleeuw. In 1487 wordt de parochie van Kerniel geïncorporeerd in het klooster van de kruisheren van Colen. Vanaf deze periode wordt de kerk bediend door één van de religieuzen van het klooster. Rullekoven beschikte over de Sint-Martinuskapel, afhankelijk van de parochie Gors-Opleeuw, thans verdwenen. Het kruisherenklooster van Colen, zogenaamd Mariae Laudes of Marinlof, ontstond in 1438.
Kerniel is steeds een landbouwgemeente geweest, met de nadruk steeds meer op de fruitteelt. De industrie beperkte zich tot een paar brouwerijen en een stroopfabriek. In 1963 werd begonnen met wijnbouw, een teelt die sinds de middeleeuwen uit de streek was verdwenen. Kerniel bezat een station op de spoorlijn Sint-Truiden-Tongeren, die functioneerde van 1879 tot 1957. In 1970-71 werden de sporen opgebroken, het station werd afgebroken.
Het primitieve stratenpatroon bleef vrijwel ongewijzigd behouden, behalve wat betreft de Zilverstraat, de huidige kern van het dorp, die een 19de-eeuwse (eerste helft)-verbindingsweg schijnt te zijn; zij komt niet voor op de Ferrariskaart (1771-77); zij omvat de kerk en de school, en heeft de dichtste bebouwing, voornamelijk dorpswoningen en boerenburgerhuizen. Ook de Odiliastraat is een latere toevoeging: zij ontstond bij het thans verdwenen station.
Een klein dorp met toch een rijke geschiedenis. Verschillende grote boerderijen die het rijke landelijk leven weergeven, zoals vele andere gemeenten bezat Kerniel een stroopstokerij en brouwerij waarvan nog enkele documenten bewaard zijn. de wandeling brengt ons naar Abdij van Colen, de oude spoorwegzate en de wijngaard. Het is een mooi dorp en dikwijls denk aan het liedje van Wim Sonneveld Mijn Dorp gelukkig zijn de veranderingen hier niet zo ingrijpend geweest. Maar toch zijn de kleine dorpswinkels en cafés verdwenen. Alleen de fruitboeren zijn gebleven.
De grootste kern van de gemeente vormt Nuth. In deze kern, gelegen in een vallei van de Geleenbeek, is ook het gemeentehuis gevestigd. Het is de meest bedrijvige kern door de aanwezigheid van o.a. het bedrijventerrein De Horsel. Hier vertrekt vandaag onze wandeling. Opmerkelijke historische bouwwerken in en rond de kern Nuth zijn kasteel Reijmersbeek, huize de Dael, dat vroeger de benaming Oelsbroeck kende, het landhuis Nierhoven uit 1679 en de gerestaureerde en in gebruik zijnde windmolen langs de Valkenburgerweg. Bijzonder is ook de buurtschap Terstraeten die aangewezen is als beschermd dorpsgezicht.
Het eerste monument dat we tegen komen is het kasteel Reijmersbeek stamt uit de zestiende eeuw, maar het huidige uiterlijk is grotendeels uit de achttiende eeuw. Rond Kasteel Reijmersbeek bevindt zich de hoeve Reijmersbeek. De hoeve Reijmersbeek is deel van een agrarisch bedrijf. De Hoeve is in 1705 gebouwd en is doorgetrokken omdat dit eerst de achterkant was van het kasteel en dit nu de voorkant is. De hoeve bestaat uit het poortgebouw en twee delen die de U-vorm van de hoeve vormen.
We wandelen verder en komen zo aan de grote vijver Mulderplas. We wandelen verder en komen zo in de Geleenbeekdal, waar het mooi wandelen is. zo komen we Thull-Schinnen. Hier komen we aan de Alfa Bierbrouwerij Joseph Meens stichtte in 1870 in buurtschap Thull vlakbij Schinnen de Meens Bierbrouwerij. De brouwerij werd gecombineerd met een boerderij. Het brouwen van bier en het verkopen van bostel leverde samen met het boeren een beter inkomen. Hoewel het oprichtingsjaar doet vermoeden dat er van het begin af aan 'Beiersch' bier werd gebrouwen, maakte men eerst enkele hooggegiste soorten en schakelde de brouwerij rond de eeuwwisseling over op Beiersch (ondergistend) bier. Tot 1960 werd Alfa bier enkel in de omgeving gedronken. Daarna groeide de welvaart en was Alfa bier in heel Nederland verkrijgbaar. De vierde generatie Meens geeft nu leiding aan het inmiddels grotendeels gemoderniseerde bedrijf dat het ambachtelijk brouwen niet uit het oog is verloren. Er komen steeds meer seizoenbieren op de fust. Op internationaal gebied is Alfa ook bezig. In 1993 startte de export naar Duitsland, Amerika en Engeland, later ook naar Griekenland en Italië. We wandelen verder en wat verder komen we aan Muldermolen.
De Muldermolen in Schinnen is voor veel inwoners van Schinnen bekend. Jarenlang kon je hier van alles voor in en om de tuin kopen. Van draad tot konijnenvoer. Het pand staat precies tegenover de oude slikvijver van de Staatsmijn Emma, die enkele jaren geleden is omgetoverd van een slikvijver met gevaar voor eigen leven tot een prachtig recreatiegebied. In dit gebied was een oude molen gelegen en enkele boerderijen. Gedurende enkele jaren werd in dit gebied mijn slik en mijnsteen geloosd afkomstig van de voormalige Staatsmijn Emma in Hoensbroek. Nadat de mijnen waren gesloten was het terrein in handen gekomen van DSM en ontstond er een natuurgebied met zeldzame plantengroei. In de jaren '90 is het gebied overgegaan van DSM naar de gemeente Schinnen en is het gebied deel uit gaan maken van Landschapspark 'De Graven'.
Dit heeft er onder meer toe geleid dat het hele gebied opnieuw werd ingericht met wandelpaden, het terugbrengen van de in het gebied stromende Geleenbeek in haar natuurlijke loop (gedurende de periode dat in het gebied mijn slik werd gestort, is de Geleenbeek gekanaliseerd en om het gebied heen geleid) en het aanleggen van een grote visvijver in het voormalige slik. We wandelen nog wat verder door de prachtige omgeving, nog wat verder komen we terug in het Nuth. Hier eindig onze wandeling.
Dourbes kijkt naar het zuiden en koestert zich in de zon, hoog boven de vlakte waar de Viroin een van zijn bijrivieren ontmoet. Vanaf de kerk, naar de hoogte toe, werden geleidelijk aan huizen gebouwd aan beide zijden van de hoofdweg zodat weg en woningen uiteindelijk als het ware een T vormen.
De hoeven bestaan uit drie kernen van gebouwen; de woonruimte, de stallen en de schuur. Hun bouwtrant doet deken aan die van het landelijke Lotharingen. Voor de naast elkaar gelegen gevels wordt een vrije ruimte voorzien die hen scheidde van de weg. Daar stonden de landbouwwerktuigen en werd de mest opgestapeld. In Lotharingen gaf men aan dat voorhof de naam usoir we vertrekken met de wandeling in het dorp met prachtige huizen, de dorpspompen staan er nog steeds nu gebruik als bloembakken maar toch mooi bewaard. We wandelen het dorp uit en boven op de rotsen hebben een prachtig zicht op de ruïne van het kasteel Haute Roche geleidelijk word het overwoekerd door het groen maar toch blijf het een indrukwekkend zicht.
We wandelen verder en komen aan het natuurreservaat Ardenne en Gaume de Haute Roche hier de de in het oog springende rotsen van Fays. Dan wandelen we een heel eind langs de rivier en dan klimmen we dal uit. Door een prachtig bos. We komen aan de oude spoorweg die nu als toeristische spoorlijn gebruikt word door de stoomtreinen. We wandelen weer verder een stukje langs de velden en bossen en komen zo in Nismes. Langs het oude spoorwegstation en we klimmen even en komen in het natuurreservaat van Dourbes.
Hier is het prachtig uitgestrekte weilanden met een overvloed van bloeiende planten met een overvloed van vlinders. De eerste keer dit jaar dat we zoveel verschillende vlinders op een plaats zien, gewoon buiten gewoon. Maar ook de prachtige zichten die we hier hebben zijn prachtig. Wij bevinden ons hier op de rotsen met diepe dalen en insnijdingen, ongelooflijk hoe mooi het is.
Het reservaat La Montagne-aux-Buis is een rijke kalkrijke grasland met vele verschillende planten. We wandelen verder en komen zo terug in Dourbes, een prachtige wandeling in een uitzonderlijke natuurlijke omgeving. We willen nog even naar Mariembourg om het stoomtrein te bezoeken, je kunt er altijd gratis gaan kijken naar de treinen en de bijzondere locomotievenloods , in rotonde vorm. De cafetaria is ook open.
STOOMTREIN DER 3 VALLEIEN
Reeds in 1816 opperde ene Thomas Grey, die zijn naam gaf aan de Greystraat in Etterbeek, de idee om een spoorweg met paardentractie te bouwen om Belgische steenkool naar Holland te transporteren.
Zo waren rond 1830 enige lijnen aangelegd in de streek van Bois du Luc, Grand Hornu, Flénu . Rond 1835 werd de paardentractie door stoomtractie vervangen. Op 5 mei 1835 vond dan de inhuldiging plaats van de eerste spoorlijn , bestemd voor personenvervoer, tussen Brussel en Mechelen. Vanaf 1835 bestudeerde de overheid diverse mogelijkheden om de natuurlijke rijkdom , voornamelijk ijzererts en leisteen, uit het gebied tussen Samber en Maas te vervoeren naar Charleroi en verder. In April 1845 werd zodoende de NV Chemin de fer de lentre Sambre et Meuse naar engels recht opgericht. Zij bouwde en exploiteerde de lijn Charleroi Vireux. Deze lijn werd in diverse fasen geopend (Charleroi Walcourt 27-11-1848, Walcourt Silenrieux 06-11-1853, Cerfontaine - Mariembourg 08-06-1854 en Mariembourg Vireux (Frankrijk) 15-06-1854. In 1854 fuseerde de Entre Sambre et Meuse met de Chemin de fer dAnvers Rotterdam tot de Grand Central Belge. Op 1 1- 1897 werd deze door de Belgische Staat overgenomen. Tot 1902 was Vierves het grensstation met Frankrijk. Vanf dan werd Treignes het grensstation waar , op het hoogtepunt van haar bestaan, zeven opstelsporen en een draaischijf werden opgericht. Rond 1925 werd de lijn op dubbelspoor gebracht. Hiervan zijn her en der nog enkele overblijfselen te vinden.
Langzamerhand werd de trafiek kleiner en kleiner; de lijn werd op 29 september 1963 gesloten voor reizigersverkeer tussen Mariembourg en Vireux. Het goederenvervoer hield het nog vol tot 12 oktober 1977 . Het stukje spoorlijn dat nu door de stoomtrein der drie Valleien wordt uitgebaat droeg eertijds het lijnnummer 132.
Van Mariembourg naar Treignes De lijn 132.
De lijn doorkruist de valleien van de Brouffe, het Witte en het Zwarte Water; deze laatste vormen dan de Viroin (vandaar Stoomtrein der drie Valleien) en loopt drie verschillende geografische gebieden - de FAGNE een grote depressie van leem op een ondergrond van leisteen. Het is een dunbevolkte streek overdekt met wouden en , weinig vruchtbare, veenweiden. Mariembourg is hier gelegen.
MARIEMBOURG.
In 1546 , onder Maria van Hongarije, zuster van Karel V, werd de vesting Mariembourg opgericht. Het fort moest de streek beschermen tegen Frankrijk. In 1659 werd Mariembourg Frans eigendom (Lodewijk XIV, verdrag der Pyreneeën).
In 1815 werd de vesting aan het koninkrijk der Nederlanden. In 1830 werd het een Belgische gemeente. Het stratenplan van Mariembourg vertoont de typische kenmerken van een vestingstadje ; stervormige straten dien op een centraal plein samenkomen. De vesting werd in 1855 ontmanteld. In Mariembourg was tevens een belangrijk contingent spoormannen gehuisvest. De ster van Mariembourg werd hier immers gevormd door de spoorlijnen naar Chimay, Couvin, Doische (maasvallei) en Vireux.
De spoorweginstallaties van de vzw in Mariembourg.
De installaties van NMBS en de VZW Stoomtrein der Drie Valleien zijn volledig van elkaar gescheiden. Diverse reglementen verbieden immers een gezamenlijke exploitatie.
De locomotievenloods , in rotonde vorm, is samen met deze van Florennes de enige van het Belgische net in die vorm. De loods telde 6 sporen, waarvan er momenteel terug 5 in dienst zijn. Een driewegwissel verschaft toegang tot de loods. Een draaischijf heeft Mariembourg nooit gekend. Wel is er een (gedeeltelijk buiten dienst) keerdriehoek. De watertoren annex waterkraan evenals het kolenpark (de kolenkraan dateert uit 1910 !!!)vervolledigen het geheel.
L'AOUTIENNE. / LES MARCHEURS DE L'AMITIE LANDENNE. / MARCHES-LES-DAMES. 08/08/2012.
LAOUTIENNE.
LES MARCHEURS DE LAMITIE LANDENNE.
MARCHE-LES-DAMMES.
De naam Marche-les-Dames verwijst naar een voormalige cisterciënzerinnenabdij, de abdij Notre-Dame du Vivier, die op deze plaats gesticht werd in het begin van de 12e eeuw door de echtgenoten van Naamse kruisvaarders die samen met Godfried van Bouillon waren vertrokken. Naar verluidt bleven de dames wier man niet terugkeerde, definitief in het klooster. Marche-les-Dames kreeg vooral bekendheid door de tragische dood van de Belgische koning Albert I, die hier graag kwam klimmen, en op 17 februari 1934 bij een ongeval van de rotsen stortte, en ter plaatse overleed.
Ligt aan de linkeroever van de Maas, en men vindt er de mooiste klimrotsen uit de omgeving. Door deze unieke omgeving waar zowel water, bos als rots zich in één decor verenigd hebben is het prachtig wandelen. Wij vertrekken met de wandeling aan de rand van het dorp en dadelijk wandelen we de velden in. Wat verder wandelen we door het bos en komen aan de abdij.
Abdij Notre-Dame du Vivier
Abdij Notre-Dame du Vivier. De voormalige abdij Notre-Dame du Vivier was een cisterciënzerinnenabdij in Marche-les-Dames. De abdij werd volgens sommige bronnen gesticht in 1103 door de echtgenotes van Naamse kruisvaarders die samen met Godfried van Bouillon waren vertrokken. Zij wiens man niet terugkeerde, bleven permanent in het klooster. In 1146 werd de abdij bezocht door abt Bernard van Clairvaux. In de 13e eeuw verbond de abdijgemeenschap zich dan ook met de cisterciënzers. De abdij werd ontbonden op 1 september 1796, de abdij werd verkocht maar door vrienden van de orde gekocht. Ook nadien bleven de gebouwen in gebruik door verschillende ordes en organisaties verbonden met de Rooms-katholieke Kerk. Zo bleven onder andere van 1981 tot 2000 de Monialen van de Monastieke Familie van Betlehem, Maria Ten-Hemel-Opgenomen en de Heilige Bruno in deze abdij alvorens te verhuizen naar Opgrimbie. Vandaag staat het klooster leeg en word naar een nieuwe bestemming gezocht. Een andere wetenswaardigheid is dat in 2008 de abdij een van de locaties waar de film Soeur Sourire werd gedraaid.
Wij wandelen nu het bos in en klimmen tot boven. De zichten over de rivier zijn prachtig. Hier komen we hagedissen tegen prachtige dieren, weer wandelen we verder en dalen naar beneden door het bos. En we komen zo een tweede keer in de abdij. Wij maken van de gelegenheid gebruik om even op het domein rond te lopen en te kijken naar de gebouwen toch spijtig dat alles leeg staat, de abdijkerk word gebruik door de parochie.
We verlaten de abdij voor de laatste kilometers van onze tocht. We komen aan de versterkte kasteelhoeve La Ferme Wartet of Ferme des Dames deze kasteelhoeve verkeerd in een trieste toestand verval overal, tot kort was er nog een landbouwbedrijf actief maar vandaag is alles verlaten. Uit oude fotos blijkt de grandeur van deze hoeve met de kleine grafkapel. De grafstenen van de adellijke familie staan er nog eigenlijk is dit een trieste plek hoe belangrijk erfgoed verloren gaat. Hopelijk zal de eigenaar de nodige restauratie uitvoeren. Wij zijn zo aan het einde van onze mooie wandeling.
MARCHE DU PRESIDENT. / LES SPARTIATES DE GLEMBLOUX. / BOSSIERE. 05/08/2012
MARCHE DU PRESIDENT.
LES SPARTIATES DE GLEMBLOUX.
BOSSIERE.
Bossiere is een deelgemeente van Glembloux. Gelegen in de streek Tussen Samber en Maas gelegen tussen de heuvels van de Maasvallei en het door de industrie getekende bekken van Charleroi. Deze oude streek was vaak het toneel van oorlogen en invallen. Gelukkig treft men er nog enkele getuigen aan van dit roemrijke verleden, kastelen, versterkte hoeven en eeuwen oude kapellen.
De streek tussen Samber en Maas en van de Orneau bestaat hoofdzakelijk uit rustige landbouwdorpjes. Ze vormen een harmonisch geheel met de heuvels die met meidoornhagen begroeid zijn. Bossiere is zo een heerlijk dorpje dat bewaard gebleven is. de huizen in lokale steen zijn een parel in het landschap. Landbouw is en blijft een van de hoofd bezigheden in de streek, de akkers staan vol met gouden aren, we wandelen door de velden en komen aan de kapel van het kasteel, kapel Sainte-Anne.
We wandelen weer verder en kunnen en glimp opvangen van het kasteel het ligt verscholen tussen de bomen. Het is wel een uitgebreid domein met kasteel en kasteelhoeve. Wat verder komen we in Ferooz. Hier landbouw wat de hoofdzaak is grote landbouwbedrijven komen hier voor. Veel natuur komen we hier wel tegen, verschillende vlinders krijgen we te zien.
We wandelen door de streek en genieten we van de prachtige omgeving. We komen zo in Mazy. We komen langs het kerkhof waar mooie grafmonumenten staan van de adellijke families. Nog langs een paar oude grote huizen en boerderijen en zo gaan we weer verder en komen aan de kasteelhoeve uit XVI-XVII eeuw Ferme dHermoye we wandelen weer verder en klimmen het bos in waar we een mooi zicht hebben op het kasteel. Mooi is het hier wel prachtige bossen. Dan wandelen we Bossiere terug binnen en hier eindig voor ons een mooie en aangename wandeling.
Op onze terug weg naar huis komen we langs Kasteel van LIMONT wij stoppen even om het gebouw even te bekijken. Vandaag is het een hotel en kunnen we even op de binnenplaats rondwandelen. In een prachtige rustgevende omgeving met een mooi wandelpark van zeven hectare en een eenden- en ganzenvijver ligt het hoevekasteel van Limont.
Het werd begin negentiende eeuw gebouwd voor belangrijke Luikse notabelen die het de naam château gaven. Begin jaren negentig werden het kasteel en de paardenstallen gerenoveerd. De toren in het park is op zijn eigen al prachtig, en het ziet er geheel verzorg en aangenaam om in rond te wandelen. Wat bijzonder is zijn de vele vlinders op de bloemen. 45 Kleine Vossen zitten op de struiken.
Het was zeker de moeite om er eens te stoppen en even rond te kijken. Zo eindig een mooie en aangename wandeldag.
