VAKANTIETOCHT. DE SCHOVERIK DIEPENBEEK.

Onze maandelijkse wandeling met De Schoverik; vertrek in de zaal de kei. We wandelen door de velden en langs de akkers. Wat is alles vroeg dit jaar de granen staan al rijp nog even en ze worden geoogst. Langs de veldwegen staan de bloemen die vlinders aantrekken, mooi om te zien, we nemen de tijd om ze even te bekijken en als het lukt ze even op foto te zetten. We kunnen de dagpauwoog, waarvan de prachtige vlekkentekening doet denken aan die van een pauw, is één van de algemene soorten dagvlinders en het landkaartje was vroeger vrij zeldzaam, nu is het een algemene stand vlinder in Vlaanderen. De naam, landkaartje, verwijst naar het landkaartpatroon op de onderkant van de vleugels. Uniek is dat de voorjaarsgeneratie er helemaal anders uitziet dan de vlinders die in de zomer vliegen. We wandelen verder het gras is al hooi geworden en ligt opgerold en gepakt op het veld gereed om binnen gehaald worden. Nog wat verder de schapen hebben zich in de schaduw van de bomen gelegd het is ook redelijk warm. Nog even verder langs een mooi huis en we zijn terug aan ons vertrek. Einde van onze maandelijkse wandeling met de Schoverik.

35E MARCHE DES MEURIES.

LES MEUNIERS.

ZETRUD-LUMAY.

We vertrekken met onze wandeling in de molen van Lumay. De molen Lumay was een korenmolen aangedreven door een waterrad op de sterkte van 10 paarden. Deze "molen" (Tarlier en Wauters) heeft altijd behoord tot de heren van het dorp. In 1753 Jean-Baptiste Diest, beweerde dat de molen onvoldoende is en dat in geval van gebrek aan water de dorpelingen hun graan om te malen naar Heylissem of Hoegaarden moesten gaan. De Oostenrijkse regering stond hem toe een windmolen te bouwen in Zétrud-Lumay. Maar deze windmolen kwam er niet en in 1780 de verleende concessie werd stop gezet. Wij vertrekken met onze wandeling samen met Seppe en Jelle door de velden van het dorp. De jongens genieten van de mooie omgeving. Zo komen we aan onze controlepost waar we ven rusten en de jongens even op adem kunnen komen. We wandelen verder langs de kerk en Jelle en Seppe ontdekken het oorlogstuig aan de kerk en ze moeten natuurlijk even verkennen. We geven ze de tijd om het allemaal te ontdekken. Dan weer verder langs de natuur, weilanden en velden. Zo komen we aan de Ravel 52 van de Ligne 142. Een rustige oude spoorwegzate met hier en daar toch mooie zichten, een vijver en weide zichten op de omgeving. Ook een stukje langs de spoorweg waar sporttuigen staan en Jelle en Seppe moeten ze natuurlijk even uit proberen, wat verder langs een mooi kasteeltje. Dn nog een stukje langs de velden en we komen terug aan de watermolen waar deze toch wel mooie wandeling eindigt.

Landkaartje (Araschnia levana)

Het landkaartje was vroeger vrij zeldzaam, nu is het een algemene standvlinder in Vlaanderen. De naam, landkaartje, verwijst naar het landkaartpatroon op de onderkant van de vleugels. Uniek is dat de voorjaarsgeneratie er helemaal anders uitziet dan de vlinders die in de zomer vliegen.

MARCHE DE LA CAMARADERIE.

LES ROUBALEUS SERAING.

BONCELLES.

Boncelles is een deelgemeente van de gemeente Seraing. In het noordelijk deel van Boncelles ligt fort Boncelles als onderdeel van de fortengordel rond Luik. Wat kun je zeggen van een wandeling die de hele tijd door het bos gaat. Eigenlijk niet veel alleen zeggen dat het een prachtige wandeling was. Wij genieten van de prachtige natuur, de verscheidenheid van bomen. De weinige open stukken die we tegenkomen daar kunnen we van de vlinders genieten. Witjes en citroenvlinders vliegen hier rond mooi is dat wel. Hoe de natuur door zijn verscheidenheid ons pleziert. Wat een bijzondere gelegenheid om zo maar wat rond te lopen in deze prachtige uitgestrekte bossen. Een dikke proficiat aan de Roubaleus van Seraing.

1E MARCHE PRE VANCANCES.

MORTIER C’EST L’PIED.

MORTIER.

Mortier ligt in het Land van Herve, op een hoogte van ongeveer 200 meter, tussen de valleien van de Ruisseau de Mortier en de Ruisseau Loneu. De omgeving wordt gekenmerkt door landbouw. We komen aan in Mortier en komen vele wandelvrienden tegen, altijd fijn om hen tegen te komen. Even door het dorp en dan het mooie “Land van Herve” Door weilanden met hier en daar nog hoogstambomen met de koeien die zich eronder schuilen tegen de warmte. In de verte de kolenmijn van Blegny. Het is mooi om ze zo te zien op een afstand en dan zie je ook hoe indrukwekkend ze is. Blegny-mijn : De geslaagde geschiedenis over de omschakeling van de steenkoolmijn van Argenteau-Trembleur naar een historisch erfgoed. De mijn is op het platteland gelegen, een honderdtal meters boven het maasniveau, en is de laatste concessie in het noordoosten van het Luikse bekken. We wandelen verder door het prachtige landschap zo komen we in Bolland, ligt in het Land van Herve, in de vallei van de Bollandbeek. De valleien van de Bollandbeek en de hierin uitstromende Ruisseau de Noblehaye hebben enkele bossen, het plateau wordt ingenomen door landbouwactiviteit. Het is aangenaam om hier te wandelen veel afwisseling , een stukje door het bos dan weer langs weilanden en akkers, golvend landschap. De weidse zichten over het “Land van Herve” langs de veldwegen en op de kruisingen staan mooie ijzeren kruizen. Prachtig onderhouden en dikwijls voorzien van een bloem, waaronder een moordkruis van 1630. Verder wandelen we en we komen zo terug in Mortier waar verschillende wandelvrienden aan gekomen zijn. Wat een prachtige wandeling.

FRUITTOCHT.

AVIAT ST TRUIDEN.

AALST-DORP.

Aalst ligt in Droog-Haspengouw. De Melsterbeek loopt van zuid naar noord door het grondgebied van Aalst. Naar het zuiden toe loopt de hoogte geleidelijk op tot 100 meter, waar zich Den Armenberg bevindt. Landbouw en fruitteelt vormen de belangrijkste agrarische activiteiten. Ten noordwesten van Aalst bevindt zich de voormalige Vliegbasis Brustem. We vertrekken in het centrum naast de Onze-Lieve-Vrouw-Onbevlekt-Ontvangenkerk, een neogotische dorpskerk uit 1854, omringd door een kerkhof. In de onmiddellijke omgeving enkele hoeven met een 18e-eeuwse kern en de Pastorie met 17e-eeuwse kern. Aalst werd in 1107 voor het eerst schriftelijk vermeld, als Alste. Dit zou afkomstig zijn van het Germaanse alhusta, wat heiligdom betekent. Enkele Romeinse en Frankische vondsten bewijzen dat er reeds vroeg bewoning was. Het document uit 1107 toont aan dat Aalst toen reeds een parochie was, waarvan het patronaatsrecht berustte bij de Abdij van Sint-Truiden. De heerlijkheid Aalst was een Loons, vanaf 1366 een Luiks, leen. In de 17e en 18e eeuw maakte Aalst, samen met Voort, Brustem en Rijkel, deel uit van de Baronie Voort, die einde 18e eeuw het Graafschap Rijkel ging heten maar uiteindelijk, samen met het feodalisme, werd opgeheven. Aalst werd toen een zelfstandige gemeente. We wandelen door het landschap dat heel afwisselend is wat weilanden en wat akkers maar vooral prachtige holle wegen, waar de das zich thuis voelt we zien de sporen van de das. We komen zo in Kerkom. Kerkom-bij-Sint-Truiden ligt in de vallei van de Cicindria of Molenbeek. Grootschalige landbouw en vooral fruitteelt wordt op de vruchtbare leemgrond bedreven. We komen in het centrum met een prachtig zicht op kerk en kasteel-achterzijde- De neoclassicistische Sint-Martinuskerk uit 1885 met ommuurd kerkhof. De kerk brandde af in 1975 waarbij enkel de buitenmuren overeind bleven staan. Er werd een nieuwe kerk gebouwd op dezelfde plaats als de oude. We wandelen even verder en komen zo aan de rustpost, na de rust weer verder en krijgen we een zicht op het Kasteel van Kerkom of Alstergoed. Dit kasteel was de zetel van de Heren van Kerkom. De naam Alstergoed is dan ook afkomstig van de familie Van Alsteren, die van eind 14e eeuw tot 1675 Heer van Kerkom was. De familie Van Schoor, eigenaars van 1707-1774, liet een classicistisch kasteel bouwen. In 1889 werd door de toenmalige eigenaar, baron F. de Moffart, iets ten noordwesten van dat kasteel, een nieuw kasteel in eclectische stijl gebouwd. Het classicistische kasteel werd grotendeels gesloopt. Slechts de noordoostelijke vleugel en de oostelijke hoektorens bleven bewaard. Hier bevonden zich de verblijven voor de bedienden en het wagenhuis. De beide gebouwen liggen in een park. Er is een terrasvormige tuin en daarin, op elk van de twee hoeken, een achtkantig tuinpaviljoen uit 1760. In het park rond het kasteel lopen paarden en het is zo mooi om te bekijken. Dan wandelen we weer terug de velden in en komen langs grote kersenplantage voorbij, de rijpe kersen nodigen uit om gegeten te worden, maar we blijven er van af. Nog wat verder komen we terug in Aalst waar de wandeling eindigt.

INTERNATIONALE WANDERUNG “RUND UM HAUSET”

MICKY-MAUSE HAUSET.

HAUSET.

Hauset is een dorpje aan de Geul, deel van de Belgische gemeente Raeren. Het wordt doorsneden door de Geul. Naast de vele wandel- en fietspaden doorheen het Akenerbos zijn tevens de Rochuskapel en de Hammerbrug trekpleisters van Hauset. De plaats wordt omringd door bossen, in het noorden vindt men uitlopers van het Aachener Wald. De Rotsiefbach stroomt vanuit een hoogte in dit bos zuidwaarts naar de Geul. We vertrekken met onze wandeling door het dorp zelf en komen zo aan de molen. Een prachtige gebouw met een vakwerkbrug tussen twee gebouwen. Dan wandelen we door de prachtige natuur , op de kruispunten staan oude wegkruizen. Dikwijls als aandenken aan een gebeurtenis of aan een ongeluk. We wandelen door het bos en worden richting Walhorn gestuurd. Na een tijdje een tijd door het bos komt de Hammerbrug in zicht. Wat een prachtig landschap we wandelen even langs de spoorweg waar de bermen vol staan met bloemen en de vlinders vliegen hier talrijk zo mooi om gade te slaan. Het golvend landschap met hier en daar een oude hoeve zo genieten van de prachtige omgeving. We komen onder de brug en daar staat de bunker nog die de oude brug moest beschermen. We wandelen verder door het bos met hier en daar een boerderij en zo komen we wat later op onze controlepost. Hier even rusten en met vrienden praten en dan weer verder de tweede gedeelte van onze tocht is bijna geheel in het bos. Dan komen we terug in Hauset langs een paar mooie oude huizen en dan eindigt onze wandeling waar ze enkele uren geleden begon. Een mooie en aangename wandeling in de Oostkanton.

Bijlagen:
Hauset.jpg (110.2 KB)   

36e MARCHE.

NOIR ET BLANC.

ROMSEE-FLERON.

Romsée ligt in het Land van Herve, op een hoogte van ruim 200 meter. De omgeving is sterk verstedelijkt. De Ruisseau de Geloun ontspringt iets ten zuiden van de dorpskom en loopt in zuidelijke richting naar de Vesder. Ten westen van Romsée ligt het Bois de Beyne. De landbouw was typisch voor het Land van Herve: veeteelt in een bosrijke omgeving, weiden met veel hagen en hoogstamboomgaarden, appel-, peren- en pruimbomen. Vanaf het begin van de 19de eeuw werd er op industriële wijze steenkool gedolven. De steenkoolmijn, S.A. des Charbonnages de Wérister had tot 2000 mensen in dienst en produceerde ooit meer dan 600 000 ton steenkool per jaar. Wérister werd in 1967 gesloten. Op 16 augustus 1914, bij de invasie aan het begin van de Eerste Wereldoorlog, doodden de 35ste en 25ste infanterieregimenten van het keizerlijke Duitse leger 27 burgers en vernietigden 40 huizen in het dorpscentrum.

Het Land van Herve of Plateau van Herve

Het Land van Herve grenst in het noorden aan de Voerstreek, in het oosten aan het Hertogenwoud en de Belgische Eifel, in het zuiden aan de Ardennen en in het westen aan de Maasvallei. De naam komt van het stadje Herve in het zuiden van de streek, dat lang de belangrijkste marktplaats was. Terwijl de overgang in het landschap naar de Maasvallei, de Eifel en de Ardennen zeer abrupt is, lopen de landschappen in het noorden veel zachter over in de Voerstreek en Zuid-Limburg.

Onze wandeling brengt ons door de gemeente met zijn mooie gebouwen en langs de natuur op zijn moois. het is genieten van alles wat we tegen komen en zo verkennen we weer een stukje van ons Waalse grondgebied. Een mooie zomerse wandeling.

Wandeling ADEPS.

Theux.

Vandaag eens een wandeling met ADEPS. Les Points Verts; Elke zondag en op feestdagen worden er Adeps-marsen georganiseerd in Wallonië en Brussel. Routes van 5, 10, 20 en soms 15 km voor alle soorten wandelaars. Gratis en open deelname. We kiezen voor de wandeling in Theux - Becco. Theux is vooral bekend vanwege het "zwarte marmer van Theux", een zeldzame lokale hardsteen die hier in de 16e, 17e en 18e eeuw werd gedolven en die vooral gebruikt werd voor grafmonumenten en andere beeldhouwwerken. We vertrekken in Becco: is gebouwd op een klif en klein landelijk dorp dankt zijn naam waarschijnlijk aan de romanisering "Bokholt" (beukenhout), hoewel de populaire verklaring verwijst naar de relatieve armoede van de grond. Vanuit dit dorp is het uitzicht op La Reid, Hestroumont en de bossen van Rohaimont magnifiek. Het dorp groepeerd kleine boerderijen in lengte en huizen uit de zeventiende eeuw. De eenheid en homogeniteit van het geheel geven het gehucht een belangrijke architecturale waarde. De eerste kapel Becco werd voltooid in 1714 en gewijd aan Sint-Elooi, de patroonheilige van goudsmeden en smeden. Boven de poort staat het standbeeld van St. Eloi met zijn aambeeld. In de buurt, staat een imposante lindeboom, met aan de voet het Tilleulkruis uit 1890. Het dorp vestigde zich aan de rand van een beek in de buurt van een ijzerertsafzetting die ooit was geëxploiteerd. De landbouw heeft de meest vruchtbare landen bezet en bossen zijn gedegradeerd tot in de minst gunstige omstandigheden. Op de weg Theux-Becco bestaat nog steeds een fort, onderdeel van een verdedigingslinie en observatie afhankelijk van het fort van Tancremont. Dit dorp is de plaats van de legende van de twee bezeten van Becco. De kerk is open en wij nemen even de tijd om binnen te kijken. Dan wandelen we door het prachtige landschap. In de verte zien we “Kasteel van Franchimont”. Het Kasteel van Franchimont is de ruïne van een burcht, die in de 11e eeuw gebouwd werd op een rots in de Belgische Ardennen die de vallei van de Hoëgne beheerst. Het ligt in de gemeente Theux. We wandelen verder tot we terug in Becco komen waar deze prachtige wandeling eindigt.

MARCHE D’APRES-MIDI.

LES PEDESTRIANS DE CLERMONT S/BERWINNE.

THIMISTER-CLERMONT.

De entiteit Thimister-Clermont, een gemeente met meer dan 5000 zielen, koestert zich in volle Land van Herve. Thimister-Clermont is centraal gelegen in de EUREGIO. De economie van Thimister en Clermont was vroeger onderbouwd door enerzijds een familiale landbouwactiviteit, waarvan de productie meer dan behoorlijke afzetmogelijkheden bood, en anderzijds een stedelijke en lokale industriële activiteit (enkele kleine spinnerijen, steenkoolputten, brouwerijen, enz.). De textielbedrijven in het bekken van de Vesder vonden de onmisbare handenarbeid over het hele plateau van Herve. Het economische aanbod van de verschillende dorpen werd aangevuld door vele kleine ateliers die er een zeer belangrijke rol speelden. Maar Thimister-Clermont staat ook voor de pittoreske en verwelkomende charme die ons als wandelaars tegemoet komt langs de typische landschappen, wandelpaden en wegen doorheen gehuchten en weilanden en die van de gemeente een onvervalst groen paradijs maken. Dit mirakel van de natuur komt nog dichterbij: dankzij de oude ijzerweg « CHENEE-PLOMBIERES » (de lijn 38) kunnen we de entiteit helemaal doorkruisen en genieten van adembenemende uitzichten langs het parcours van Ravel. Deze oude spoorlijn, die in 1957 definitief voor het treinverkeer werd afgesloten, vormt nu een opmerkelijk wandelparcours in het Land van Herve. Het ongeveer 7 km lange parcours dat over Thimister-Clermont loopt behoort tot de mooiste wandelroutes. Dit van beton gespaard gebleven parcours combineert een aparte landelijke charme met groene ingebedde zones en verhoogde spoorwegbermen van waar men een prachtig uitzicht heeft over de omringende natuur van het plateau van Herve. Een prachtige natuurwandeling hebben we vandaag in Thimister Clermont gemaakt, gezellig en veel moois hebben we vandaag gezien en ook vele vrienden ontmoet wat moet je nog meer hebben om een fijne wandeldag te hebben.

BOSBESSENTOCHT.

DE BOSKABOUTERS. OPGLABEEK.

AS.

Vandaag gaat het richting As voor deelname aan de bosbessenbocht een organisatie van de boskabouters . As is gelegen midden de heidevelden en bosgebieden op de grens van Kempen en Maasland. In 1901 werd in As de eerste Limburgse steenkool gewonden. Hiermee begon de industrialisatie waarmee vooral de omliggende gemeenten hun voordeel deden. We starten vanuit het schutterijlokaal Sint-Sebastiaans Het is een openlucht-schietstand waar je kan buikschieten. De sport is om zoveel mogelijk piepkleine zware blikjes af te schieten ,op 16 meter hoogte. Alles aan buksschieten is ambachtelijk; van het handgemaakte wapen tot munitie. We gaan van start lopen wat door een woonkern naar het heidebos, meteen een zwerftocht door de bosrijke omgeving. Het ruim 100ha reservaat omvat een heiderestant en een naaldbosgebied . In het reservaat bevind zich ook de grootste nog bestaande jeneverbespopulatie van Vlaanderen, met zo’n 7000 stuks. We vertoeven enkele kilometers in het bosrijke gebied genieten van de prachtige omgeving die ons wordt aangeboden. De aanwezige heide restanten herbergen de zeldzame rode dopheide. De heide werd beplant met grove den en corsicaanse den , terwijl in het gebied ook een terril is te vinden van de voormalige steenkoolmijn van Waterschei , met een top van 195 meter boven de zeespiegel. We kuieren rustig verder door het golvend gebied met soms pittige heuveltjes. Verlaten eventjes het bosgebied lopen op brokken paden op de open vlakte waarna we opnieuw het bos induiken voor een volgende bos omloop we volgen de Kempische duinengordel de Oudsberg een plaats waar je kan genieten van de stilte. Waarna we aan het laatste gedeelte beginnen. We blijven naar het bos opzoeken nu duiken we het jeneverbos in en lopen verder over slingerende onverharde wegen die ons terug sturen naar de startplaats

MAANDAGTOCHT.

DE LUMMENSE DALMATIERS.

LUMMEN.

De wandeling in Lummen is een organisatie van de Lummense Dalmatiërs met als startplaats het GCOC Oosterhof. Lummen werd als eerst vermeld in 1200 als Lumm. Dit is afkomstig van het Germaanse woord lom, dat vochtig betekend . We gaan van start voor de twintig kilometers., lopen wat tussen de bebouwing het dorpje uit, waarna we het groen gaan opzoeken. Een bos doorsteekje en veldwegen volgen elkaar in snel tempo op en sturen ons naar de Willekensberg een getuigenheuvel. Tussen de zeventig en twee miljoenjaar geleden lag deze plek in zee. Door de eb en vloed en zeestromingen ontstonden zandbanken die later versteenden tot ijzerzandsteenbanken . Een van deze zandbanken vormt nu het natuurgebied De Willekensberg. Nu volgt een prachtig stukje natuur, komen langs de Kleem Meulen uit 1715 en het gerestaureerd woonhuis. Lopen langs de Mangelbeek, waarna we de Lummense broek gaan opzoeken de volgende groen dorsteek langs vijvers en weiden dat ons naar de rust brengt in Schalbroek Schuttersgilde. Lopen rond een vijver met mooie gele waterlelies. Een opeenvolging van veldwegen, aardewegen en bos doorsteekjes worden nu ons ding door het kempische laag plateau. Lopen langs de heide vijvers en begeven ons naar de Lummense broeken het natuurgebied Schulensbroek. Het is een 50 ha gebied van weide , hooilanden ,vijvers en graanakkers. We kuieren rustig verder door het prachtige natuurgebied die ons terug richting startzaal stuurt. Enkele rustige landelijke wegen langs het zwartwater brengen ons terug naar de startzaal.

MARCHE DES PIERRES VIVANTES.

ADAPDTCE.

MOUZON. FR.

ADAPDTCE is een vereniging van ouders en vrienden van gehandicapte personen. Zij organiseren de wandeling in Mouzon; een oude Keltische haven aan de Maas werd in Romeinse tijden een belangrijke etappe op de heirweg Reims-Trier. We vertrekken met de wandeling in de oude school en we gaan verder langs het kanaal. En dan draaien we de mooie tuinen van de abdij binnen.

Het stadje Mouzon, genesteld aan de Maas in het hart van de Ardennen, was de zetel van een voormalige benedictijnse abdij gesticht in 971 door Adalbéron, bisschop van Reims. Uit dit kloosterverleden zijn bewaard gebleven een gotische abdijkerk uit de 13de eeuw gewijd aan Onze Lieve Vrouwe, een prachtig bewerkte portaal, en ook de kloostergebouwen uit de 17de eeuw, waar nu een bejaardentehuis in ondergebracht is. U kunt hier een heerlijk wandelingetje maken door de goed onderhouden tuinen, met zijn gazons en bloemperken.

We wandelen door de tuin met zicht op en de kerk. de oude abdij van Benedictijnse monniken en de kerk. De abdij is in 971 gesticht door de aartsbisschop van Reims en bestaat uit drie gebouwen : een hoofdgebouw (nu een bejaardentehuis), een duiventoren (VVV-kantoor), bijgebouwen (viltmuseum). Tot 1671 was de abdij omringd door stadsmuren en een slotgracht. Tot 1789 leefden de monniken van de landbouw (grond werd door de aartsbisschop ter beschikking gesteld), de bosbouw, de rivieren, de molens en de aromatische planten, die in de abdijtuin gekweekt werden. Na 1789 kreeg de abdij de functie van een burgerhospitaal, de tuin bleef bewaard. Na verloop van tijd veranderde de abdijtuin in een siertuin, die nu door de tuinman van het bejaardentehuis onderhouden wordt. Door de tuin komen we aan de kerk. De kerk van Mouzon in de Franse Ardennen behoorde toe aan een Benedictijnenabdij, gesticht aan het einde van de 10e eeuw. Tijdens de Franse Revolutie werd de abdij opgeheven. De kerk werd vanaf toen gebruikt als hospitaal. Hierna werd de kerk grondig gerestaureerd door een leerling van de bekende architect Violet le Duc. De kerk is één van de belangrijkste bezienswaardigheden van dit dorpje in de Franse Ardennen. De hoogte binnen bedraagt maximaal 21 meter, van buiten lijkt het gebouw op een kathedraal. Het orgel uit 1725 werd eind vorige eeuw hersteld en is tegenwoordig het middelpunt van belangrijke concerten die hier worden georganiseerd. We wandelen even rond in het stadje en dan weer verder met onze wandeling langs kleine steegjes met muren die ons naar de ingangspoort van de stad brengen en vandaar uit de omliggende omgeving langs velden met weidse zichten over het landschap. Zo komen we in Amblimont, hier blijven we in de velden en wat later komen we terug aan in Mouzon. Wat een prachtige wandeling veel natuur en ook de stad Mouzon is bijzonder. Op de terug weg naar huis stoppen we even aan het Chateau De Bazeilles.

Het is een gebouw in Lodewijk XIV-stijl. Dit kasteel werd gebouwd door Louis Labauche (1698-1780), textielfabrikant. In 1989 word het kasteel getroffen door en brand en sindsdien is met de restauratie bezig.

1ère Marche Populaire Internationale la BELLE RANDO.

Le Comité Départemental Ardennes Meuse et le Magasin Décathlon.

Charleville-Mézières.

Het comité van Départemental Ardennes Meuse organiseert hun departement wandeling. Vertrek van de wandeling bij de magazijnen van Décathlon. Goed gekozen, veel parkingplaats en Decathlon betaald de inschrijving, gratis wandelen vandaag. We zijn hier nabij het dorp Prix-les-Mezieres en daar zal het grootste gedeelte van de wandeling door gaan. Wij wandelen het dorp in en dadelijk wandelen langs de Maas. Een heel eind volgen we de rivier. Dan komen we aan de eerste huizen van Prix. De zo typische Franse huizen ook hier met de gele stenen. We komen aan een huis en onder zien we de wasplaats, hier hebben ze wat figuren erbij gezet zodat je een idee heb hoe hier vroeger de was gedaan werd; mooi. Gemeentehuis en kerk liggen naast elkaar en we kunnen even binnen kijken nin de kerk deze word gereedgemaakt voor een huwelijk. Een sober maar mooie kerk. Dan weer verder, een huis met een droogtoren op het dak. Verder met onze tocht, dan komen we aan de straat en de stopplaats Mignolet. Wel rare om de naam van je echtgenote op een straatbord te zien. En dan wandelen we de velden en weilanden in een heel mooi eind door de velden. Zo komen we in EVIGNY. Veel van het dorp zien we niet maar wel wandelen we door de velden met prachtige vergezichten over het mooie landschap. Weer verder en een eind door het bos en dan staan we opeens weer aan ons vertrek. Een mooie en zonnige wandeling in de prachtige streek van de Franse Ardennen. Na de wandeling brengen we een bezoek aan Charleville een mooie stad met veel mooie gebouwen en veel aangename plekken. Zo word onze eerste dag inde Franse Ardennen een echt succes.

VINKENTOCHT.

DE SCHOVERIK.

DIEPENBEEK.

Wandelclub WSV De Schoverik Diepenbeek organiseerde in hun eigen dorp de Vinkentocht. De start van de wandeling was in de zaal Terloght. De wandeling ging langs de mooiste stukjes van Diepenbeek. In de Helstraat kwamen we het eerste buurtkapelletje tegen. Het is toegewijd aan O.L.V. van Banneux ter vervanging van de oude kapel wegens heraanleg van de weg. Verder kwam je nog enkele kapelletjes tegen van de Heemkundige Kring. Via de Crijtstraat ging je in het landelijke Diepenbeek. Je wandelde op het fietsnetwerk tussen velden met jonge gewassen. Ook de lindebomen staan in bloei en geven en prachtig aroma. We komen ook langs een prachtige vijver waar lelies op staan en ook libellen. Gewoon prachtig wat verder zijn ze een oude vakwerkhoeve aan restaureren, binnen enkele tijd staat hier weer een prachtige gerestaureerde vakwerkhoeve. Een fijne korte wandeling.

22E MAASGALMTOCHT.

WC DE MAASGALM.

ELSLOO.

Elsloo ligt op een steilrand langs het Maasdal. Het Julianakanaal en parallel daaraan de Maas vormen de westkant. De Dorpsstraat loopt steil omhoog tot ruim 70 meter. Hoewel de omgeving in noordelijke (Stein) en oostelijke (Beek) richting grotendeels volgebouwd is, is de omgeving in zuidelijke richting bijzonder mooi. Hier ligt het kasteelpark van Kasteel Elsloo met de Slakbeek en de Hemelbeek, een heemtuin, vijvers, een theekoepel, exotische bomen, ornamenten en dergelijke. Er zijn aanzienlijke hoogteverschillen en vanaf de hoogte heeft men uitzicht over het Maasdal en het Kempens Plateau en de terrils aan de Belgische zijde van de Maas. Het park gaat geleidelijk over in het Bunderbos, een hellingbos waar de Hemelbeek ontspringt, en via een moerasgebied in noordelijke richting naar het park stroomt om vervolgens in de Maas uit te monden. We starten met onze wandeling in het centrum tegenover de kerk. Eertijds stond de Sint-Augustinuskerk centraal in het dorp. De toren die boven de Maasvallei uitsteekt is een herkenningspunt in de omgeving. De oorspronkelijke kerk dateerde uit 1459, maar was in het begin van de 19e eeuw dusdanig vervallen dat ze moest worden afgebroken. De huidige kerk werd in 1848 gebouwd in neoclassicistische stijl. Dan komen we het oude gedeelte van het dorp. Het oorspronkelijke Elsloo ligt in het zuidwestelijk deel van de huidige plaats. Deze oude kern is ondanks de sterke groei van het dorp toch in min of meer oorspronkelijke staat bewaard gebleven en heeft sinds 1971 de status van beschermd dorpsgezicht. Delen van het oude dorp zijn door de aanleg van het Julianakanaal verdwenen. Via een steile helling, de Maasberg, belandt men vanaf de kerk bij het lager gelegen kanaal. Het best bewaarde deel van het dorp heet Op de Berg, waar onder andere het 17e-eeuwse Schippershuis staat, sinds 1960 het streekmuseum van Elsloo. Een groot aantal historische boerderijen en woonhuizen, vooral aan de Dorpsstraat en aan Op de Berg. Wat verder komen we aan het kasteelpark van Elsloo. Het huidige Kasteel Elsloo bestaat uit de economiegebouwen van een 17e eeuws (niet meer bestaand) landhuis. Bij dit kasteel werd aan het begin van de 19e eeuw een Engels landschapspark aangelegd. Oorspronkelijke elementen als vergezichten, hellingen, slingerende paden, waterpartijen en bijzondere bomen zijn hier nog aanwezig. Het park staat als geheel onder bescherming van Monumentenzorg. Het park gaat over in het Elserbos en het landschap Catsop. We wandelen het kasteeldomein op en komen aan de Medammerweide. De Slakbeek is een enkele honderden meters lange beek die ontspringt op de Medammerweid en uitkomt in de Hemelbeek. De Slakbeek stroomt door het verlengde van een droogdal. Toen in de Medammerweide een zwembad werd aangelegd, werd het dal van de Slakbeek aangetast en verkort. Het zwembad is intussen opgeheven. Ter hoogte van het Kasteel Elsloo staat de Slakmolen op de Slakbeek. Vervolgens loopt de Slakbeek onder het kasteel door om in de kasteelvijver uit te komen, die ook door de Hemelbeek gevoed wordt. We wandelen door het prachtige park en komen zo aan Terhagen. Aan het einde van de 19de eeuw was er in Terhagen een klein fabriekje waar ze van dierenbotten knoopjes maakten voor hemden en broeken. In de volksmond werd Terhagen ook wel “Aan ’t Knaupes” genoemd. Als we over de spoorweg wandelen valt de brug op deze is geheel samengevoegd met klinknagels een monument op zijn eigen. We wandelen verder en we komen aan het “Armsterveld”. De naam van het gebied is afkomstig van het woord Armenveld, hier konden vroeger arme inwoners van het dorp een stukje grond krijgen van de gemeente om iets voor hun eigen gebruik te verbouwen. Ook hier staat een herinneringskruis omdat hier ooit een ernstig ongeval gebeurde en het kruis hen eraan herinnerde dat men hier heel goed moesten oppassen. We wandelen verder door de velden en kome zo in Moorveld. Waar de rust en controlepost is, na de rust weer verder en vlug wandelen we weer in de vrije natuur. Zo komen we terug op het domein van het kasteel van Elsloo. We gaan langs een kolonie van reigers, die nu broeden en we zien de jongen reigers op de nesten zitten, wat is dit prachtig om te zien. We komen aan de Hemelbeek waar bevers zitten weer verder en het kasteel van Elsloo komt in het zicht. Het kasteel is de voortzetting van een complex van een vroegere brouwerij met een inpandige watermolen en een hoeve met schuren en stallen, gelegen halverwege de Maasberg. Met uitzondering van het brouwhuis omvat het huidige kasteelcomplex dezelfde delen. Het brouwhuis werd in de 17e eeuw omgebouwd tot woonhuis maar werd na enkele branden niet meer herbouwd. Het kasteel bestaat uit een rechthoekig gebouw, waar de watermolen (Slakmolen) in is opgenomen en in latere tijden de ronde inpandige toren is bijgebouwd. Direct naast het kasteel bevindt zich een botanische tuin. De watermolen” Slakmolen” deze korenmolen is een bovenslagmolen die vroeger behoorde bij het kasteel Elsloo. In 1553 gaf de toenmalige Heer van Elsloo opdracht tot de bouw van deze molen, als vervanger van zijn andere twee molens, de Scharrenmolen en de Materbergmolen. Doordat de Maas haar loop verlegde, werden zowel het oude kasteel als een van de vroegere molens, de Scharmolen, bedreigd. De Scharrenmolen werd in 1576 door Spaanse troepen vernield en de Materbergmolen raakte in verval. In 1713 werd de Slakmolen geheel vernieuwd. De banmolen vormde een belangrijke bron van inkomsten voor de Heer van Elsloo. In de Franse Tijd kwam de molen in particuliere handen. De slakmolen bleef tot 1924 in bedrijf en raakte daarna in verval. Toen in de jaren 1984-1986 de kasteelgebouwen werden gerestaureerd, kwam ook de molenrestauratie tot stand. In 1988 werd begonnen met de restauratie, waarbij ook de molenvijver opnieuw werd aangelegd. De molen is eigendom van de gemeente Stein en is van maart tot september 2 dagen per maand te bezoeken; de rest van het jaar eenmaal per maand. We wandelen over het kasteelplein en na enkele honderden meters komen we terug aan ons vertrek. Wat een prachtige wandeling in Elsloo.

40E MARCHE DES CORSAIRES.

LES CORSAIRES DE SART-LEZ-SPA.

SART-LEZ-SPA.

Het vroegere plattelandsleven toonde niet graag zijn rijkdommen, als men die al had. Er zijn slechts enkele monumenten, die ons herinneren aan het verleden van deze dorpjes en hun vaak nogal roerig verleden. Ze zijn beslist de moeite waard om te ontdekken, zoals de versterkte kerktoren van Sart, zijn romaanse doopvonten, de prachtige maagd uitgesneden in hout in de kapel van Wayai; „lès Hôts Egrés” op de markt van Sart, een uniek huis, daterend uit de 17e eeuw. Ook een bezoekje waard zijn het oude gerechtsgebouw en de perrons van Surister en Sart met vrijheidssymbool; voorheen misschien meer een symbool van trouw aan het Luikse Prinsdom van het oude regime. Tot op heden speelt het plattelandsleven hier nog een actieve rol. Een vijftigtal landerijen geven nog altijd aan deze gemeente zijn aspect van weidelandschappen, wat typerend is voor de Ardennen, landschappen die de boeren door de eeuwen heen geschapen hebben, met struikgewas, afgewisseld door weilanden. Een wandeling door de dorpjes en gehuchten of een wandeling over het marktplein van Sart, om ons een kijkje te laten nemen in het typisch ardenner plattelandsleven of om een aantal prachtige huizen te bekijken van vroeger. Huizen, die aangepast zijn aan het hedendaagse leven, met liefde gerestaureerd en gebouwd met stenen uit de omgeving, met lage plafonds en kleine raampjes, vaak voorzien van balken en houtwerk met traditioneel ijzerbeslag. De inwoners, trots op hun verleden en hun tradities. Woonplekjes, in de verschillende dorpjes en gehuchten, die met liefde in stand worden gehouden.

MEITOCHT.

DE VRIENDENKRING KORTIJS.

MONTENAKEN.

Vandaag naar Montenaken voor deelname aan een organisatie van wandelclub De Vriendenkring Kortijs. Montenaken is een deelgemeente van Gingelom in de regio Haspengouw. We gaan van start vanuit het cultuurhuis Den Dries, het blijkt een omgebouwde kapel te zijn uit 1645. Sinds 2005 spreken we niet meer van een kapel. De terugval van het aantal trouwe kerkgangers en de inkrimping van de beschikbare dorpspastoors is hier niet vreemd aan. De kapel die sinds enige tijd niet meer werd gebruikt voor misvieringen werd ter beschikking gesteld van de plaatselijke bevolking en het verenigingsleven. Door het inrichten van de kapel als cultuurhuis werd aan het onbruik geraakte religieus patrimonium een socio-culturele bestemming gegeven. Sinds de ontmanteling van de kapel heeft men de klok als aandenken van het vroegere bedehuis, centraal in het cultuurhuis opgehangen. We gaan van start en worden onmiddellijk door de vallei van de Molenbeek gestuurd. We wandelen door een open akkerbouwlandschap in het droog Haspengouw. We komen langs een eenzame gelegen veldkapel “Snyerskapel” genaamd. Zij heeft haar naam te danken aan de familie Snyers. Eeuwen geleden werd op die plaats, een jonknaam te paard door rovers overvallen en zwaar toegetakeld. Als dankbetoon voor de goede afloop van dit verschrikkelijk incident werd deze veldkapel hier gebouwd. We blijven door het open landschap lopen en worden in de richting van Vorsen gestuurd. We komen langs een prachtige kasteelboerderij we zijn in Kortijs. Een graswegel brengt ons naar de drie Tomben, een Gallo-Romeinse tumili of grafheuvel. In 1862 werden de tombes opgegraven. In de noordelijke heuvel vonden ze crematieresten van een vroegere brandstapel. In de middelste heuvel vonden ze een grafkelder met niet minder dan 42 voorwerpen waaronder een paarsgekleurd flesje in de vorm van een druiventros. De zuidelijke heuvel was leeg. Wat verder komen we aan onze controlepost, even bijkomen en wat vrienden ontmoeten en dan weer op weg voor het tweede gedeelte van onze wandeling. We blijven tussen de enorme akkervelden lopen. We komen terug langs de tumili. We zijn nu aan de “Twee Tommen” Vroeger waren er honderden tumili in heel Haspengouw. Nu zijn er nog een vijftien tal over. We blijven door het twee-tombenveld lopen naar een smalle graswegel langs de slingerende Molenbeek die ons terugbrengt naar de startlocatie. Prachtige Landelijke tocht door het landschap vol tumuli.

SAFF WANDELDAG.

AVIAT ST TRUIDEN.

BRUSTEM.

Voor onze midweekse wandeling trekken we vandaag naar Sint-Truiden. Om deel te nemen aan de Saff Walk een organisatie van wandelclub Aviat Sint-Truiden. Starten deden we vanuit één van de hangars op de Campus Saffraanberg. Bij onze aankomst was er al veel volk aanwezig. Dit had er mee te maken dat er buiten de wandeling, nog twee andere evenementen plaats vonden. Een evenement voor wielertoeristen en een voor motorrijders. Er staan wat vliegtuigen tentoon gesteld en een helikopter. Van de gelegenheid gebruiken om enkele foto’s te maken. De wandelaars hadden de ruime keuze aan afstanden van 5 tot 28 km. Na de nodige inschrijfformaliteiten, gaan we van start. Volgens de weervoorspellingen zou het rond de 29° worden en neem daarbij het glooiende landschap voor ogen, kiezen we voor 12km. Stappend onder een stralende zon brengt een smal paadje ons buiten het militairdomein. We stappen in de richting van Groot Gelmen, langs prachtige gaanvelden en tussen de vele fruitboomplantages. We passeren het natuurgebied Overbroek-Egoven, een vrij moerassig gebied. Een smal pittig paadje voert ons omhoog en uit het dal. Boven gekomen stappen we tussen een kersenplantage. We stappen over heuvelachtige veldwegen, en bereiken de rustpost in Groot Gelmen. We wandelen verder via smalle heuvelachtige paadjes, met vanop de heuvelruggen prachtige vergezichten over de omgeving. Dit is puur wandelplezier. Na rustpauze vangen we de terugtocht aan. Dit is meer dan genieten. Verder stappend over prachtige rustige veldwegen en tussen weidse graanvelden, een streling voor het oog. Ondertussen is de temperatuur flink opgelopen en is het puffen geblazen. De Saffraanberg komt in ’t zicht. Einde van een geslaagde wandeling rond Saffraanberg en het Haspengouwse landschap. Dikke proficiat aan de organisatie voor dit geslaagde evenement.

MARCHE DE PRINTEMPS.

FORTS MARCHEURS EMBOURG.

EMBOURG – CHAUDFONTAINE.

Embourg ligt in de buitenwijken van Luik. Dit is een geweldige "dorp" rustig en aangenaam met zijn kleine wegen en rustige wijken als je eenmaal de belangrijkste wegen verlaten hebt. Ze worden Embourien(ne)s genoemd, ze worden al spottend soms " Embourgeois (es )" genoemd. Deze tweede term komt van het feit dat de bevolking van Embourg als vrij eenvoudig word aanzien. Het verhaal stelt dat Ambiorix leider van de Eburonen zijn woonplaats zou gehad hebben in Embourg. Ambiorix zo gehecht aan vrijheid, aarzelde niet om de legioenen van aanvallen Caesar. Een kleine fontein nu verdwenen was aan hem gewijd in het dorp. Vandaag staat er op de Place Ambiorix een beeld van hem. Wij wandelen het dorp uit en we komen zo aan de ingang aan het fort. Fort Embourg is een van de twaalf forten rond Luik opgericht voor de verdediging van de Belgische stad Luik in de late negentiende eeuw op initiatief van Belgische generaal Henri Alexis Brialmont. Het fort stamt uit 1888. Bij de toegang naar het fort staat een Tankmonument. Spijtig dat we niet tot de ingang gaan met de wandeling en we gaan verder door een prachtige wandelweg we dalen af door het bos, het is het eerste stuk van de wandeling die ons door het bos brengt. Dan komen we aan een prachtige kasteelhoeve en het kasteel weer spijtig dat we van het kasteel geen foto kunnen maken het ligt verscholen achter een hoge muur. Verder door het bos en zo komen we aan de rivier, we volgen deze een heel eind en het is aangenaam om er langs te lopen er is van alles te zien, eenden met hun jongen zwemmen door het water. We komen aan “Ferme des 3 Roses” Kasteelhoeve van 3 Rozen . XVII, voormalig eigendom van de provoost van de kerk van St. Jean Baptiste, de heren van Embourg. Van 1147 tot 1794. Het wapenschild geeft datum 1630 en heeft een rode omgekeerde V en 3 roezen. Wat verder met onze wandeling en we komen terug aan ons vertrek waar een prachtige wandeling eindigt.