|
MIDWEEKWANDELTOCHT.
WSV. DE VELDLOPERS.
GULPEN.NL.
Gulpen-Wittem is het kloppend hart van het Zuid-Limburgse heuvellandschap. De omgeving staat bekend om haar schitterende landschap. De heuvels maken het on-Nederlands mooi. De Limburgers zeggen regelmatig: wie sjoan oos Limburg is ofwel vertaald hoe mooi ons Limburg is. Dit geldt zeker voor de gemeente Gulpen-Wittem, midden in het Zuid-Limburgse heuvelland.
Een uniek stukje natuur in Nederland en onderdeel van Nationaal Landschap Zuid-Limburg. Het landschap met haar karakteristieke inrichting straalt een landelijke rust uit. We vertrekken met de wandeling vanaf de Dorpsstraat en klimmen zo het dorp uit. We komen langs het oorlogsmonument. Het van beton gemaakte monument is een teken van nagedachtenis aan de joodse gemeenschap en de oorlogsslachtoffers. Volgens de kunstenaar symboliseert het een onderbroken levenslijn of -ritme. De eenvoud maakt concentratie op het gebeurde mogelijk. De gegoten tekst in het Hebreeuws betekent: Hou zoveel van je naaste als van jezelf. Ik ben de eeuwige (afkomstig van Liviticus). Dan wandelen we de uitgestrekte velden, akkers op. Zo ver het oog rijkt graanvelden met op het einde het bos.
We komen aan de splitsing van de veldwegen en wij gaan richting Ingber wat verder langs prachtige veldwegen komen we aan in het Gerendal. Het Gerendal betreft met name een ruim drie kilometer lang asymmetrisch droogdal, gelegen tussen het Geuldal in het noorden bij Schin op Geul en het plateau van Margraten bij Scheulder in het zuiden. Aan de oostzijde van het dal ligt een doorlopende en steile beboste kalkrijke helling. De bossen worden op enkele plekken onderbroken door soortenrijke kalkgraslanden met talrijke soorten orchideeën. Achter deze helling met heuvelrug ligt er een klein dal met daarachter de Sousberg en de Keutenberg.
 
Aan de westzijde van het Gerendal ligt onder andere het Sint-Jansbosch. Wij wandelen door dit prachtige dal, spijtig dat het weer ons niet goed gezind is maar toch kunnen we van de zichten genieten. We komen zo aan in Stokhem. Een gezellig klein dorpje met een pleintje waar je rustig kunt zitten en genieten van de omgeving ook verschillende mooie oude huizen en hoeven. Vooral vele vakwerkhuizen. Dan wandelen we door de velden en een stukje langs de brouwerij Brand.
Brand te Wijlre is de oudste brouwerij van bier van Nederland. Sinds 1340 wordt in Wijlre bier gebrouwen. De naam Brand is pas sinds 1871 verbonden aan deze brouwerij met de komst van de toenmalige eigenaar Frederik Edmond Brand. Als een van de eersten in Nederland wist Brand in 1902 het laag gistende pilsener bier op de markt te brengen. Het wapen op de etiketten van de bierflessen is van de familie Van Wachtendonck die in de 17e en 18e eeuw als de heren van Wijlre tot 1794 op het nabijgelegen Kasteel Wijlre resideerden. Juist verder ligt de watermolen met dubbel water rad, Molen Otten. Onder de watermolens van Zuid-Limburg is de molen van Wijlre een opvallende verschijning, daar deze in het bezit is van 2 waterraderen. Een dergelijke molen wordt heden ten dage in de wijde omgeving niet meer gevonden. Eén van de oudste documenten is een cleernis; uit 1420. Zijnde een officiële verklaring van de plaatselijke schepenbank over de rechten van de dorpsheer binnen zijn heerlijkheid. Vroeger werd de molen gebruikt als graan en oliemolen. Tegenwoordig wordt deze hoofdzakelijk gebruikt voor het opwekken van groene stroom.
Wij wandelen nu het dorp Wijlre binnen en steken de Miljoenenlijn over. De aanleg hiervan begint in 1925 ten behoeve van het kolenvervoer van de steenkoolmijnen en als werkverschaffingsobject. Hierbij wordt 3,6 miljoen kubieke meter grond verzet. De spoorlijn komt gereed in 1934, op 15 juni. De naam is ontleend aan de kosten per kilometer. Er wordt een astronomisch bedrag in die tijd uitgegeven; fl. 14,4 miljoen voor een lengte van 12,5 km spoor. Een deel van het traject wordt door de Simpelveldse ZLSM geëxploiteerd als stoomtreinattractie. Wij hebben geluk en zien nog de stoomtrein door het landschap stomen. Nu klimmen we de Dikkebuiksweg op. En komen aan de kalkoven Dikkenbeuksweg. Een industrieel monument. We wandelen nog een heel eind door het dal om zo tenslotte aan het Kasteel Cartils te komen.
Kasteel Cartils gelegen in een landelijke omgeving vlak bij de oevers van de Eyserbeek. Het huidige, zeventiende-eeuwse, rechthoekige gebouw heeft aan de voorzijde op een hoekpunt een zogenaamd Arkel torentje en aan de achterzijde bevindt zich een grote ronde toren die uit omstreeks 1500 dateert. Het hoofdgebouw is in 1883 ingrijpend gewijzigd. Het geheel is een prachtig plaatje met een mooi tuin en park. Dan nog even door wandelen en we komen terug in Gulpen waar onze wandeling eindigt.
Voor het fotoalbum de link volgen:
|
