|
41E MARCHE INT. DES TROIS FRONTIERES.
MARCHES DES TROIS FRONTAIRES. AMTF.
PLOMBIERES.
Plombières-Dorp is fier op zijn oorsprong (Bleyberg), zijn geschiedenis en zijn patrimonium. Zoals een nestje in het groene langs de kronkelende Geul biedt Plombières ons mooie plekken zoals: De overblijfsels van de vroegere lood- en zinkmijnen (einde 1922), die binnenkort als natuurreservaat beschermd worden (typische galmeiflora, zelden in Europa) en de ovens en hangars van toen. Zijn achthoekige neo-byzantijnse kerk : een kunstwerk van elegantie waarin de lichtverdeling opvalt door een juiste verdeling van de talrijke ramen.
Zijn mooie wandelwegen naar de heuvels van Braesberg, Boffereth en Belle-Vue. Onze wandeling vertrek aan het gemeentehuis en al vlug wandelen we het natuurreservaat binnen. De mijnsite van Plombières is vandaag een natuurreservaat. Het gebied wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van graslanden op zinkhoudende bodem. De graslanden op zinkhoudende bodem, stille getuigen van de vroegere mijnactiviteit, zijn milieus die een heel bijzondere fauna en flora herbergen.
De planten die hier groeien zijn soorten die enkel voorkomen op bodems met zink of andere zware metalen in het substraat. Hun verspreiding in Europa is heel beperkt, het zinkviooltje is de meest representatieve soort. Door het reservaat loopt ook de Geuldalroute Via Gulia. We wandelen nu langs het huis van de mijn site van Plombières. Dit gebouw is één van het oudste van de gemeente. De bouw heeft tijdens de winter 1644-1645 plaatsgevonden. In 1982 werd de gevel en het dak onder monumentenbescherming gesteld. Bij renovatie is een groot deel van het vakwerk bewaart gebleven. Delen die in een te slechte staat waren, werden met dezelfde materialen, maar met behulp van de huidige technologie vervangen. De authenticiteit is daarom nog goed herkenbaar. Het project werd met de grootste zorg en nieuwste duurzame technologie in de bouw uitgevoerd.
Dit huis uit de 17e eeuw herbergt een museum dat gewijd is aan de geschiedenis van Plombières en zijn natuurreservaat waar zeldzame planten bloeien op een bodem die verrijkt is met metalen. De natuur is hier wel bijzonder en prachtig dank zij de zon is het aangenaam wandelen hier. We komen dan aan de 'Lijn 38' is de oude spoorlijn die het Land van Herve doorkruist en die ooit Chênée met Plombières verbond. Vandaag is de oude spoorlijn 38 exclusief voorbehouden voor wandelaars, joggers, ruiters en mountainbikers. De bedding behield haar oorspronkelijke sintelbekleding, die soepel aanvoelt voor onze voeten. Wat verder komen we terug in het natuurreservaat en zo zijn we dan weer in het centrum van Plombières. We bezoeken de bijzondere kerk nog en dan eindigt voor ons een mooie wandeling in het land van de 3 grenzen.
Voor het fotoalbum de link volgen
|
