On een deelgemeente van Marche-en-Famenne. Op het gezellige pleintje in het centrum kunnen we parkeren en wat verder start de wandeling. Op het pleintje een prachtig standbeeld van een kind en de ezel.

Wij gaan naar het vertrek en dan vatten we onze wandeling aan. We dalen af langs de weg met mooie huizen in lokale steen. En dan slaan we de weg naar het bos in, er ligt nog redelijk sneeuw en op plaatsen is het nog vrij glad. Een heel eind wandelen we door het bos en dan verlaten we de bosweg om aan het station van Jemelle te komen.

Dit was in de tijd van de stoomtreinen een belangrijk station, hier konden de stoomtreinen opnieuw water inslaan voor de verder reis. Het ligt op de belangrijke spoorweg Namen-Aarlen-Luxemburg. We wandelen langs het station en zo het centrum in.we komen langs het " CENTRE DU RAIL ET DE LA PIERRE ". Het museum is in het vroegere gemeentehuis van Jemelle. De collecties zijn verdeeld over drie niveaus. De onmiddellijke nabijheid van de steengroeve Lhoist inspireerde twee zalen op de kelderverdieping, die gewijd zijn aan de lokale geologie en aan de industriële activiteit van deze belangrijke steengroevengroep. Je vindt er didactische panelen die uitleg geven over de kalksteen die afkomstig is van de riffen uit het Devoon en die in Jemelle wordt geëxploiteerd, vitrines waarin fossielen en mineralen uit deze streek worden getoond, voorbeelden van de toepassing van de kalk, die in de lokale onderneming Lhoist wordt geproduceerd, etc. Andere zalen illustreren de rol van de spoorwegarbeiders tijdens de oorlog van 1940-1945 in en rond het dorp Jemelle, dat zwaar werd getroffen door de bombardementen. Op de benedenverdieping en de eerste verdieping wordt het leven rond de spoorweg verteld aan de hand van oude spoorwegwerktuigen, diverse voorwerpen, oude foto's en affiches, schilderijen van lokale kunstenaars, kepies, uniformen en reconstructies, die een zorgvuldig bestudeerde typische "spoorweg"-atmosfeer oproepen. Een prachtig modulair miniatuurnetwerk van Marklin vermaakt groot en klein. Dit museum, dat zijn bestaan dankt aan de VZW Fous des Rails, is de moeite waard en verdient aanmoediging alleen spijtig dat het niet open was anders hadden we het zeker bezocht. Staat op ons verlanglijstje. Wat verder zijn we aan de rustpost, hier kunnen we een reeks oude vergrote postkaarten van het dorp bekijken. Even wat rusten en wat bijpraten met vrienden en dan weer verder met onze wandeling.

We komen aan de samenvloeiing van de riviertjes de Wamme en de Lhomme. We nemen even de tijd om de kerk te bezoeken, een prachtig verzorgde kerk. Wij wandelen nu het dorpje uit we zijn hier maar een paar kilometer van Rochefort verwijderd. Wat verder langs het riviertje en dan komen we aan het Gallo-Romaine Malagne. Wij verlaten even het parkoer om eens te kijken wat dit is. infoborden vertellen wat er te zien en beleven is. spijtig dat het gesloten is in de winter.

Archéopark Rochefort spitst zich toe op de opgegraven overblijfselen, die werden verstevigd, gerestaureerd en gedeeltelijk opnieuw opgeworpen, van één van de grootste Romeinse boerderijen in het noorden van Gallië. Het ligt in de bedoeling om de bezoekers tweeduizend jaar terug te voeren in de tijd. Naar de tijd dat de villa van Malagne een degelijk agrarisch en metaalbewerkingscentrum was, dat het omliggende gebied exploiteerde. Wij kunnen wat rond kijken vanop de weg.

Zullen dit zeker eens bezoeken. We keren terug op onze route en wandelen terug het bos in. Zo komen we terug in Jemelle langs de spoorweg en terug naar On. Een mooie en aangename wandeling.