Lentetocht? Sneeuw op deze wandeling, maar een wandeling met heel veel historische belangrijke gebouwen. We verlaten het Cultureel Centrum, een voormalig stroopfabriek van Bommershoven. Was een belangrijk stroopfabriek Lowette, daterend uit midden 19de eeuw, gesloten in 1969.
Al vlug wandelen we de velden in, de sneeuw valt neer en geeft alles een feeërieke sfeer. Wat verder zien we de kerk en kasteel met een gordijn van sneeuw voor hen. We wandelen een heel eind door de velden. Zelfs met een stevige sneeuwbui blijft Haspengouw mooi. We wandelen nu richting Heks maar in plaats van naar Heks af te draaien wandelen we terug naar Bommershoven. Maar eerst nog langs de tranendreef van het kasteel van Heks.
Het is hier waar je in de zomer kunt logeren in de boomtenten. Weer wat verder en we komen aan het zogenaamd
"Biezenhof", gesloten hoeve, eertijds afhankelijk van de landcommanderij Alden Biesen. Eerste vermelding in 1309. Aan de winning was een laathof verbonden. Uit de pacht blijkt dat het één van de rijkere hoeven van de Orde was. Op een kaart van 1719 met voorstelling van het Ordebezit in Bommershoven, was de hoeve nog niet gesloten; naast het woonhuis worden ruime dwarsschuren, vijf schaapskooien, varkensstallen en een runderstal aangeduid; bakhuis en waterput liggen achter het woonhuis; alle deze gebouwen zijn van vakwerk. In 1797 wordt de hoeve openbaar verkocht aan Michel Laurent Selys uit Luik. De gebouwen worden in de loop van de tweede helft van de 19de eeuw ingrijpend gerenoveerd. Enkele tientallen meters verder de ligt de grote
Rode Hoeve, uit de eerste helft 18de eeuw, eerste helft 19de eeuw, is een gesloten hoeve; bakstenen complex rond een rechthoekig gekasseid erf met centrale mestvaalt. Rechts, een ommuurde tuin. Woonhuis uit de eerste helft van de 18de eeuw en dienstgebouwen uit de eerste helft van de 19de eeuw. poortgebouw met duiventil aan de erfzijde. Beide hoeven hebben op de deuren en poorten de kleuren geel-rood. Het is een prachtig geheel een merkwaardige site, gevormd door de naast elkaar gelegen kerk en kasteel van Bommershoven.
Weer een stukje verder komen we aan de voormalige pastorie van circa 1860. Alleenstaand bakstenen dubbelhuis met voortuin en ijzeren toegangshek op bakstenen muurtje. Wat verder de Neoclassicistische zaalkerk, gebouwd in 1841-44. De kerk ligt wat hoger dan het straatniveau en is omringd door het voormalige, ommuurde kerkhof, thans leeg op een paar oude grafkruisen na. Nu komen we aan
het kasteel. Het is een herenhuis met hoeve, gelegen naast de kerk, en gebouwd in 1759-61 door Marcel-Gérard Magnée. In de eerste helft van de 19de eeuw verdween één van de dienstgebouwen en bleven een L-vormig gebouw, het herenhuis, en een langstrekt dienstgebouw aan de straat over. Parkaanleg gedeeltelijk in formele stijl, gedeeltelijk in landschapsstijl, daterend uit de tweede helft van de 19de eeuw. Het enige resterende gedeelte uit het derde kwart van de 18de eeuw is dus het herenhuis.
Nu wandelen we tegenover de kerk het veld in om dan achter het boswachterswoning te komen en wat verder komen we dan aan de voorzijde. De voormalige
boswachterswoning, gebouwd door de familie Naveau de Marteau. Alleenstaand gebouw in neotraditionele stijl, uit het eerste kwart van de 20ste eeuw; baksteen met mergelstenen banden. Ook langs de
kleine kapel, gelegen bij de overgang naar de Oude Kassei en gebouwd door de familie Naveau de Marteau in het eerste kwart van de 20ste eeuw, in neotraditionele stijl. Boven de deur drie hardstenen gevelstenen met centraal tweemaal het wapen Naveau en jaartal 1902; de cijfers links en rechts vormen samen 1924. Tegenover
het monument gesneuvelden Eerste Wereldoorlog met voorstelling van een ruïne met hardstenen gedenkplaat en bronzen beeld van een liggende soldaat. Nu nog even en we komen terug aan ons vertrek. als we de vertrekhal binnen komen komt de geur van pannenkoeken ons tegen en we genieten van deze lekkernij na een fijne en aangename wandeling.