Vandaag een wandeling bij onze Nederlandse wandelvrienden, vertrek even over de grens in Wolder. Al vlug verlaten we het dorp en gaan de velden in langs met grachten vol met klaprozen, wat een prachtig zicht geeft.

We wandelen het veld in en gaan zo een heel eind verder. Tot we aan de wijngaard van het Apostelhuis komen, we dalen af en komen aan de weg Maastricht – Kanne waar we een eerste keer en zicht op het kasteel van Neercanne krijgen we steken de weg over om naar het natuurreservaat Sint Pietersberg te gaan.

We komen voorbij de Hoeve Nekum: Hoeve Nekum wordt voor het eerst vermeld in archieven die dateren uit 1304. Het gaat hierbij om een grensbeschrijving van het graafschap Vroenhoven. De hoeve wordt hier vermeld onder de naam: "Hoeff van Nyedekom". Wat oud Nederlands is voor: hoeve van beneden in het dal. Hoeve Nekum is tot in de 19e eeuw in het bezit geweest van de adellijke familie Bonhomme. Sinds 1934 wordt de Hoeve bewoond door de familie Bollen. Momenteel wordt het bedrijf geleid door Math en Elsa Bollen. Van oudsher is Hoeve Nekum een gemengd landbouwbedrijf met veeteelt en akkerbouw. De totale bedrijfsomvang bedraagt 60 ha . Enkele percelen liggen op de zeer steile hellingen van de Louwberg. Deze percelen waren vroeger in gebruik als grasland voor het vee. Nu staan hier de wijnstokken. Vandaag is het en van de beste wijnen van de streek. We wandelen voorbij de hoeve en als we ven achterom kijken hebben we nog een mooi zicht op de hellingen van de wijngaard en de apostelhoeve.

We wandelen verder langs de oude watermolen van Nekum. We steken nu de Jeker over. Nu wandelen we het gebied van Sint Pietersberg op met een zicht op de groeve van de cementfabriek. Dan het natuurreservaat binnen langs de duivelsgrot richting Kanne dorp.

We wandelen een heel eind op de grens tussen Nederland en België en komen zo in Kanne met zijn typische gebouwen uit mergelsteen zoals het hotel en de Heilig Grafkapel en de vele andere mergelhuizen.

Nu komen we aan het kasteel van Neercanne waar we langs de kleine wijngaard opklimmen naar de ingang maar in plaats van over de koer te wandelen verlaten we het kasteel en wandelen nu de Muizenberg op en gaan zo terug naar Wolder waar deze toch wel mooie wandeling eindigt.