NIEUWJAARSTOCHT.

SPORT + KINROOI.

KINROOI DORP.

Kinrooi is overwegend groen. In Molenbeersel vind je uitgestrekte natuurgebieden zoals het Stramproyerbroek, het Grootbroek, het Urlobroek, de Zig en de Goort. Zij maken deel uit van het grensoverschrijdende landschap Kempen-Broek.

We vertrekken in Kinrooi en wandelen het “Zig en Goort” Het wandelgebied Zig en Goort is uitgestippeld doorheen het afwisselende landschap tussen Abeek en Lossing. Bosjes, weilanden en akkers, laagveenmoerassen, maar vooral 17 ha vijvers met rietkanten en moeraszones maken dit gebied uitermate aantrekkelijk. De Zig maakte ooit deel uit van een uitgestrekt moerasgebied langs de Belgisch - Nederlandse grens. Het landschap in de Zig bestaat naast vijvers vooral uit moerassen, een restant van een groot moeras dat zich vroeger uitstrekte langs de Belgisch-Nederlandse grens. De naam Zig is afgeleid van zegge, een plant die voorkomt in natte gebieden. De Zig was begin 20e eeuw bekend als rijk vogelgebied. Dit kwam door de visvijvers met een enorme rijkdom aan planten en dieren. De vijvers werden drooggelegd en beplant met populieren. Vijf van de oorspronkelijke waterpartijen zijn inmiddels hersteld.

De natuur heeft hier terug een enorme inhaalbeweging gedaan. Zeldzame planten, libellen en vogels zijn teruggekeerd. Het is prachtig om te wandelen tussen de beken en vijvers met rietkragen, veel watervogels gewoon genieten van de natuur. Dan wandelen we Molenbeersel binnen, tussen de huizen zien we de Zorgvlietmolen: even verder wandelen en we hebben een prachtig zicht op de molen.

Oorspronkelijk stond hier een houten molen die in 1817-1818 gebouwd werd door Mathijs Hoeken en Jean Smeets. In 1882 kwam de molen in het bezit van de familie Truijen-Smeijers. In 1919 werd hij afgebroken waarna Godfried Truijen deze windmolen van het type berg- of beltmolen bouwde. De molenas is geheel in gietijzer, wat een zeldzaamheid is in Vlaanderen. In 1936 werd Jan Truijen-Aerts eigenaar. De molen kreeg vlak vóór de Tweede Wereldoorlog een dieselmotor, in de jaren ‘50 werd deze vervangen door een elektrische motor. In 1957 werd hij eigendom van TilmanTruijen-Swillens. De molen werd in 1967 gerestaureerd en is sinds 1971 buiten bedrijf. In de periode 2000-2005 kreeg hij nogmaals een geslaagde restauratiebeurt. Deze molen werd beschermd bij koninklijk besluit van 7 december 1959.

We komen zo in het centrum aan de kerk waar controle is. Even een bezoekje brengen aan de Sint-Leonarduskerk. Op 6 november 1860 werd de eerste steen gelegd door de deken van Maaseik. Men had tien jaar lang (1853 - 1863) leem uitgegraven voor het bakken van de brikken. Het meubilair is 19e eeuws en omvat het hoofdaltaar en de communiebank (1863) en de zij-altaren (1865). De kerk bevat een aantal houten heiligenbeelden. We wandelen verder om aan de volgende windmolen te komen.

De Keijersmolen

Deze stenen berg- of beltmolen werd in 1869 gebouwd door Jan Keijers-Van Eijgen en is sindsdien altijd in het bezit van dezelfde familie gebleven. In de poort is nog een sluitsteen te zien met opschrift: “JK/MCVE/1869” (Jan Keijers en Maria Catharina Van Eijgen). De molen maalde tot de Tweede Wereldoorlog uitsluitend op windkracht. In 1968-1969 werd de molen grondig gerestaureerd. Het molenwerk bleef volledig behouden en de molen is nog in bedrijf. In 2005 werd Theo Keijers (eigenaar van de molen sinds 1962) gevierd omdat hij al 60 jaar molenaar was! De molen werd beschermd bij koninklijk besluit van 7 december 1959. Bij besluit van 30 mei 1994 werd ook de omgeving opgenomen in de bescherming.

We wandelen verder en gaan terug het Kempen-Broek binnen. Prachtig stuk natuur. Langs beken en bomenlanen de natuur op zijn best hier. Wat verder onze derde windmolen van vandaag. De Lemmensmolen

Deze stenen beltmolen werd in 1856 gebouwd door Frans Verbeek en Maria Gertrudis Coenen. In de Sint-Martinuskerk van Kinrooi, die in hetzelfde jaar in gebruik werd genomen, kan men een glasraam uit 1869 bewonderen met de voorstelling van Sint-Victor. Deze voorstelling van de patroonheilige van de windmolenaars werd geschonken door de familie Verbeek. In de periode 1909-1919 werd de molen gehuurd door Hubert en Gerard Verbeek. In 1919 kocht Jan Lemmens-Truyen de molen en het molenhuis. In 1962 nam Hubert Lemmens-Breukers de molen over van zijn vader en maalde hij nog enkele jaren met windkracht. Daarna schakelde hij over op een mazoutmotor. In 1979 werd de molen een eerste keer opgeknapt. Een grondige restauratie volgde in 1989. De molen is nog altijd maalvaardig. Hij werd beschermd bij koninklijk besluit van 17 februari 1981.

Nog even en we zijn terug aan ons vertrek. Wij hebben nog even de tijd en hadden gehoord van de Dodendraad of Dodenhek

De Dodendraad is een elektrische draad die de Duitsers in de eerste helft van 1915 op de grens tussen België en het neutrale Nederland plaatsten. De 357 kilometer lange draad liep van Vaals tot Cadzand; in Limburg had de draad een totale lengte van 154 km (het langste stuk van alle provincies)! De grens met Nederland bleef cruciaal als smokkelgebied, zowel voor brieven en oorlogsinformatie als voor gewone smokkelwaar.

We wandelen even rond om te kijken naar de draad, het transfohuis en het wachthuisje. Na ons bezoek eindigt onze wandeldag in Kinrooi.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Kinrooi