MARCHE DES FRIMAS.

CLUB DE MARCHE AL VILE CINSE DE BERNEAU.

BERNEAU.

Oorspronkelijk spraken de inwoners van Berne een Limburgs dialect. Berne kende echter vanaf de achttiende eeuw een geleidelijke verfransing. Bij de vaststelling van de taalgrens is het, onder meer op basis van omstreden talentellingen, in 1963 toegekend aan het Franstalig Wallonië. In de Berne is er echter sprake van een situatie van min of meer feitelijke tweetaligheid. We vertrekken met de wandeling in het cultureel centrum “Al Vile Cinse”  is een oude boerderij. Met een  Gallo-Romeinse museum met archeologische voorwerpen: aardewerk, gebruiksvoorwerpen, muntstukken. We gaan even een kijkje nemen. Dan begint onze wandeling nog even op Waalse grondgebied en dan verder komen we in de Voerstreek. Ons volgend dorpje is s’ Gravenvoeren. s-Gravenvoeren heeft zich ontwikkeld als een lintdorp langs de rivier de Voer, met talrijke loopbruggetjes over het water naar de huizen. De kerk, de pastorie en verscheidene boerderijen in de onmiddellijke omgeving stammen uit de 18de eeuw. Die (Oostenrijkse) periode was klaarblijkelijk een heel voorspoedige tijd voor dit dorp. De Sint-Lambertuskerk werd opgetrokken tussen 1782 en 1786 tegen de laat-Rhenomosaanse toren uit de 14de eeuw. Buiten tegen de kerkmuur staan een hele reeks merkwaardige arduinengrafkruisen uit de l7de en 18de eeuw. Aangrenzend aan de kerk ligt de pastorie die in 1774 werd gebouwd. We wandelen nu het prachtige Altenbroek binnen. Het natuurgebied van Altenbroek in de Voerstreek is 127 ha groot en ontleent zijn naam aan het privé kasteeldomein met die naam. Holle wegen, bossen, grubben, brongebieden en boomgaarden wisselen elkaar af.  Mooie golvende landschappen en het is er zo prachtig met zulke vergezichten. We wandelen nu verder en komen aan de Watermolen "Janssen". En aan het Maelhof een eeuwenoud domein met uitzicht op de watermolen. Een achttiende-eeuwse vakwerkschuur volledig hersteld. Prachtig op het domein staat ook nog een Maria kapel. De Voer voor het domein en voed de watermolen. Prachtig we volgen een eindje de Voer met zijn vele brugjes en komen in het centrum aan. We komen aan een heel mooi plekje, het beschermde pleintje van Kinkenberg, met de recent gerestaureerde Onze-Lieve-Vrouwekapel (1715) Het ligt op de noordelijke oever van de Voer op 100 m van de kerk. Het mooiste plekje van 's-Gravenvoeren is wellicht het schilderachtige pleintje Kinkenberg. Het lijkt zo gegrepen uit de 18de eeuw, met herberg Afspanning de Swaen, het herenhuis Wit Kruis, het Blanckthyshof, het vakwerk en de barokke Onze-Lieve-Vrouwekapel. In 1995 werd deze kapel volledig gerestaureerd. De kapel is opgetrokken in baksteen met mergelstenen of 'speklagen'. Het werd geklasseerd als dorpsgezicht en als monument. We volgen nu nog even de Voer en dan wandelen we het dorp uit. We wandelen nu terug naar ons vertrek maar eerst stekken we de taalgrens nog eens over en zijn we terug op Waals gebied en wat laten na een eind door d e velden komen we terug in Berneau waar onze wandeling eindigt. Wat een pracht van een wandeling en we hebben geluk met het weer gehad zon en blauwe hemel voor een lange tijd gewoon prachtig.