44e MARCHE INTERNATIONALE DES PANTOUFLARDS.
LES PANTOUFLARDS DE WIHOGNE.
WIHOGNE – JUPRELLE.
Nudorp (Frans: Wihogne) Nudorp ligt aan de taalgrens in het noordwesten van de gemeente Juprelle. De dorpskom ligt aan de westkant van de weg van Tongeren naar Luik. Door haar gunstige ligging heeft Nudorp zich ontwikkeld van een landbouwdorp in Droog-Haspengouw tot een woondorp met recente (begin 21ste eeuw) lintbebouwing langs de steenweg. Buiten de dorpskom en de steenweg is de rest van de deelgemeente nog overwegend agrarisch met vooral akkerbouw en in mindere mate fruitteelt. Het vertrek in het dorp en dan de velden in. Een laagstamplantage en dan velden zover het oog reikt. Dat je hier in Haspengouw bent is duidelijk in de velden staan grote boerderijen. De wandeling is toch mooi ondanks dat we bijna de hele tijd in de velden lopen, een boer is bezig met het opladen van zijn suikerbieten, anders dan vroeger nu een groot machine die de bieten oprapen en in de camion laten lopen. Wij gaan verder. Hier ook plekken met bomen en kleine bosjes. Dan komen we langs een monument voor twee gesneuvelden uit WO II Garot Andre en Manu Bronne. Dan verder na een klim komen we aan een mooi kasteel ligt zowat alleen in het veld. Weer verder komen in Glons ligt in het dal van de Jeker op een hoogte van 79 meter. Aan beide zijden daarvan neemt de hoogte snel toe, en bereikt men het open landschap van droog-Haspengouw. We komen zo langs het Control and Reporting Centre (CRC), daar werken ongeveer 300 mensen. Vanuit een bunker controleren en beveiligen zij het luchtruim in het kader van de steun aan de natie en rapporteren ze rechtstreeks aan de NAVO, zelfs in vredestijd. De wapenspreuk van het Control and Reporting Centre is: Oculus non habent, sed vident (Al hebben ze geen ogen, toch kunnen ze zien). Weer verder tot we in Slins komen. Slins ligt in Droog-Haspengouw ten noordoosten van Juprelle, op een hoogte van ongeveer 150 meter. Slins is een landbouwdorp dat zich stilaan ontwikkelt tot een woondorp. Landbouw is er vooral aanwezig in de vorm van akkerbouw. We wandelen een heel eind en komen aan de mergelwand en dan weer verder komen zo terug in Wihogne. Langs een paar grote boerderijen en zo komen we aan het einde van onze wandeling. Wihogne heeft ons aangenaam verrast een mooie route met toch een aantal mooi plekken. Hebben ook weer iets bijgeleerd dat maakt het wandelen zo fijn en ook de vriendschap van de medewandelaars, zeker van onze Waalse wandelvrienden.
|