Hallo Jonnhy

Vooreerst bedankt voor je reactie, het doet mij plezier te ontdekken dat er mensen zijn die deze ramp blijven herdenken. Wat betreft mijn verhaal, dit is het verhaal dat ik meemaakte als kind, ziek te bed lag met een longontsteking, en dan vergeet je niet meer wat er toen gebeurde, het blijft gegrift in je geheugen, want als ziek kind ( 7 jaar oud ), dan denk ik wel dat iedereen als kind verlangt om zijn vader elke dag te zien. Alleen dit ging niet daar mijn vader opgevorderd werd als redder van Winterslag om naar Marcinelle te trekken, de eerste keer dat hij huiswaarts mocht keren vertelde hij van de gruwelijke taferelen die hij had gezien, niet rechtstreeks tegen mij, maar je vangt het op. Toen hij weerom vertrok naar Marcinelle, met propere kledij, want de kledij die zij droegen mochten ze ook nog eens thuis laten wassen, ging de tweede fase in namelijk het bergen van de lichamen die al dagen en weken in het water lagen, want de mijn was ondergelopen, hij zag er tegen op maar deed zijn dienst, ik heb hem toen zien thuiskomen gebroken ziek en een doordringende geur van lichamen in staat van ontbinding bij zich dragend, deze geur ruik ik nog steeds, en zal er ook nooit meer uitgaan bij mij. Ik heb mijn vader dan ook verder zien aftakelen, om enkele jaren later als invalide de mijn te verlaten, hij is nooit meer kunnen terugkeren, zijn longen hadden flinke klappen gekregen in de eerste fase door de hitte, hij werd dan ook voor 100% invalide verklaart met de nodige financiële gevolgen voor het gezin, later is dan de kas van de beroepsziekte opgericht en werd de financiële situatie klaarder bij ons. Daarom alleen werd ik boos en opstandig tegen al die mensen die niet de moed maar ook de onwetendheid over de redders van Winterslag te schrijven, want zij waren de mannen van het eerste uur, maar ook die van het laatste uur, zij zijn gebleven tot iedereen boven was. Wat dan nog het meest frustrerende aan het verhaal is, dat er in het museum van Bois du Casier geen enkele foto of vermelding staat van de redders van Winterslag, niet iemand van de overlevende redders is ooit uitgenodigd geweest om BV het museum te openen, ook nu niet bij de herdenking is de laatst overlevende redder uit Winterslag niet uitgenodigd namelijk Louis Snoeks, hij heeft samen met mijn vader in het belang van Limburg gestaan, en was aanwezig op de begrafenis van mijn vader 4 jaar geleden. Enkele dingen uit Marcinelle heb ik gevonden op de website van een particulier die wel de vernoeming doet naar de redders van Winterslag, die zelfs hun uren met en zonder masker vermeld en de vergoeding die ze gekregen hebben, je kan het vinden als naar Google gaat en “ Redders van Winterslag” ingeeft, zo heb ik het ook gedaan, en heb die documenten gedownload, ik stuur ze dan ook mee in bijlage. Jonnhy bedankt voor het aanhoren, ieder beetje helpt en een luisterend oor kan veel doen, nogmaals bedankt

. Mulders Andre

Molenhoek 15 9185 –
 
Wachtebeke
 
09/342.96.91 idem fax

andre.mulders@skynet.be