VOORJAARSWANDELING.

WSV BERGGALM.

NOORBEEK.

Noorbeek, een dorp met beschermd dorpsgezicht, is op een 'verscholen' manier gelegen in het dal van de Noor(beek), welke in de nabijgelegen buurtschap Wesch ontspringt. De naam van deze buurtschap is ontstaan omdat bij de bron in vroeger tijden de was (de wesj) werd gespoeld. De oude openbare wasplaats is nog steeds te zien. Vanaf 1 januari 2011 is het een onderdeel van de gemeente Eijsden-Margraten. Tegenwoordig kunnen de buurtschappen en gehuchten Bergenhuizen, Hoogcruts, Wesch, Terlinden, Vroelen Schey en een deel van Schilberg en Ulvend als onderdeel van het dorp worden gezien. Samen met de Wesch vormt de oude kern van Noorbeek een beschermd dorpsgezicht. In de buurtschap Wesch bevindt zich de Sint-Brigidabron waar het riviertje de Noor ontspringt en vlak er naast een wasplaats gesitueerd is. Diverse historische boerderijen en vakwerkhuizen in Noorbeek en de buurtschappen in de omgeving. De omgeving van Noorbeek geniet sinds kort het predicaat icoonlandschap. Twee borden bij de belangrijkste toegangswegen geven aan dat wij een bijzondere streek binnengaat. Niet alleen landschappelijk is de omgeving onderscheidend, zij heeft ook haar eigen gewoonten en tradities weten te behouden. Noorbeek als eerste de vermelding icoonlandschap omdat zij tot de mooiste gebieden van Nederland behoort waar veel landschapselementen intact zijn gebleven. Denk aan kronkelige wegen, holle wegen, graften, hagen en andere essentiële elementen van flora en fauna. Langs de hollewegen staan op kruispunten veldkruizen, versierd met ronde kransen. Noorbeek, een beschermd dorpsgezicht, ontleent zijn naam aan het beekje dat er ooit stroomde.

Een van de kleurrijke tradities is het den-halen op de zaterdag na Pasen.

Ongehuwde jongens slepen dan een door de priester gezegende den uit het Bovenste Bos en vervoeren die op een kar met tientallen versierde paarden. Vervolgens zetten ze de boom rechtop tegen de kapel van Sint-Brigida middenin het dorp.

De traditie wordt her en der in de streek in ere gehouden, zoals de mei-den van Banholt. De Gerlachus-den die voor de kerk staat, wordt al sinds 1881 op Pinksterzaterdag geplant. Ook hier zijn het ongetrouwde mannen die de den met versierde trekpaarden vervoeren vanuit de bossen bij Epen. Tradities zijn eveneens terug te vinden in de vakwerkhuizen met balkconstructies en leem. Ze werden 200 jaar geleden in de regio veelvuldig gebouwd. En zijn parels in het landschap.

We wandelen door dit prachtige landschap en genieten van al het moois dat de natuur ons schenkt. We komen in Bergenhuizen is een hooggelegen gehucht. Het gehucht telt ongeveer dertig boerderijen en woonhuizen en ligt hoog op een plateau. In de richting van Schey hangt aan een boom een kruisbeeld en verderop in een bosje staat een gietijzeren wegkruis. Prachtig is het als je boven op het plateau bent en naar benden naar de kerk en het dorpje kijkt gewoon prachtig en de beloning na de klim. Wat verder komen we terug in Noorbeek en komen langs de Sint-Brigidakerk. Vandaag is ze open en wij bezoeken ze even. Het kerkgebouw ligt op een kerkheuvel met eromheen een kerkhof. Ze worden omgeven door een mergelstenen keermuur. Aan de oostzijde van de kerk ligt de Brigidakapel. Op het kerkhof liggen 25 stenen grafkruisen uit de periode 1608-1765. Bij het kerkhof staat een Heilig Hartbeeld van August Falise. Binnen is er een verzameling religieuze voorwerpen te bekijken, een mooie tentoonstelling van bijzondere voorwerpen. Na ons bezoek terug naar het Paviljoen Berggalm waar onze wandeling eindigt.