MEITOCHT.
DE VRIENDENKRING KORTIJS.
BUVINGEN.
Buvingen was vanaf de 11e eeuw, samen met Borlo, bezit van de Abdij van Sint-Truiden. In de 2e helft van de 13e eeuw kwam het in bezit van de Graaf van Loon en later het Prinsbisdom Luik, dat het eind achttiende eeuw in leen gaf, onder meer aan baron Van Schoor en baron Van Malta. Buvingen ligt in Droog-Haspengouw, in de vallei van de Cicindria. De bodem bestaat uit leem, en het is een open akkerbouwlandschap met daarnaast fruitteelt. De Sint-Trudokerk is de parochiekerk van Buvingen. Daar vertrekken we met onze wandeling. De huidige kerk is grotendeels 19e-eeuws: Het koor is van 1829 en het schip van 1896. De stijl van deze baksteenbouw is neogotisch. De ingebouwde westtoren is vroeggotisch en heeft een zware aanzet. Ze is in baksteen uitgevoerd, maar ook mergelsteen en arduin werden gebruikt. Boven op de aanzet bevindt zich een merkwaardige ingesnoerde vierkante klokkenverdieping, gedekt door een ingesnoerde naaldspits, en dit alles bedekt met leien. Tegen de zuidgevel van de toren is een overhuifd Kruisbeeld aangebracht, geflankeerd door twee treurende vrouwen. De kerk ligt op het hoogste punt van het dorp, binnen een ommuurd kerkhof. Dan wandelen we het veld in afwisselend velden en weilanden en de randen van de velden omringt met prachtige bloemen, zo kan het dus ook een stukje natuur voor onze bijen. Langs holle wegen met hondsrozen die bloeien. Zo mooi. Zo komen we in Borlo. Een gemeente met prachtige hoeven. 1645staat op de sluitsteen van één. We komen ook voorbij een oud fabriekspand, denk het toch want de erorme schouw staat e rnog. Gevraagd aan inwoner wat het geweest is ze weten het ook niet. Borlo bezat een jeneverstokerij. In de oostelijke hoek van een gesloten hoeve (1908) bevindt zich een voormalige stoomjeneverstokerij, in 1911-'12 opgericht door verbouwing van een schuur. Reeds stilgelegd in 1923; technische installatie uitgebroken in 1956 en ronde fabrieksschouw gesloopt circa 1959. Wat verder de oude watermolen. Wat verder door het prachtige landschap en zo komen we terug aan ons vertrek. Een mooie en aangename wandeling.
|