35E MARCHE DE LA CHANDELEUR.

LA SAVATE ALLEUROISE.

ALLEUR.

Als je even voor je de wandeling gaat maken eens gaat zoeken naar de geschiedenis van het dorp of stad waar je gaat wandelen kom je tot verrassende info. Zo ook met Alleur. Deze plek heeft nog een link met Borgloon. Even duiden: Alleur wordt voor het eerst genoemd in een oorkonde van de abdij van Val-Saint-Lambert in 1196. Voor 1332 werd de heerlijkheid Alleur samengevoegd met de heerlijkheid Hombroux die beide behoorden tot het prinsbisdom Luik. In dat jaar werden Alleur en Hombroux afgestaan aan het kapittel van de Sint-Lambertuskathedraal te Luik. De heerlijkheid Waroux was aanvankelijk een leen van het graafschap Loon en behoorde later toe aan verscheidene families tot aan de Franse Revolutie. Op 27 september 1792 was er te Waroux een veldslag tussen de Fransen en de Oostenrijkers met de Fransen als winnaars. Alleur ligt in Droog-Haspengouw, het open landschap van deze streek strekt zich ten noorden van het dorp uit. Het gebied is nog vrij landelijk en wordt er vooral graan geteeld op de Haspengouwse grond. We vertrekken met de wandeling aan de Sint-Remigiuskerk en wandelen dan de velden en weilanden in. Wat verder komen aan de gevangenis: De gevangenis van Lantin is gebouwd naar Amerikaans en Duits model. Zij is de grootste inrichting van het land en is dan ook onverdeeld in afzonderlijke entiteiten: een arresthuis, een strafhuis, een vrouwenafdeling, een psychiatrische afdeling en een polikliniek. De gevangenis beschikt ook over een afdeling voor individuele bijzondere veiligheidsmaatregelen. We wandelen nu Lantin binnen. We komen langs een paar prachtige oude boerderijen, typische Haspengouwse Vierkants hoeven. Wat verder komen we aan het Fort Lantin. Het Fort Lantin is een van de twaalf forten rond Luik opgericht voor de verdediging van de Belgische stad Luik in de late negentiende eeuw op initiatief van Belgische generaal Henri Alexis Brialmont. Het heeft de vorm van een gelijkbenige driehoek met de punt gericht naar de vijand.[1] Het centraal massief wordt omgeven door drie droge grachten elk van 200 meter lang. Aan de keelzijde van het fort liggen de belangrijkste lokalen voor de manschappen, de wasserij, keuken en sanitaire voorzieningen. Deze lokalen liggen in het centraal massief alsmede de contrescarpe. In de hoeken van de droge gracht liggen kazematten uitgerust met lichte snelvuurkanonnen en mitrailleurs om aanvallers in de gracht onder vuur te nemen. Vandaag is het een stukje militaire geschiedenis. Het fort werd in 1983 overgenomen door de vzw Les Amis du Fort de Lantin (De Vrienden van Fort Lantin), nadat het door de Belgische Landsverdediging was verwaarloosd. De vereniging restaureerde het fort volledig en sinds 2005 is er een route met meertalige audiobegeleiding. Wij hebben hier rustpost. Na de rust maken we een lus door de omgeving met ook hier weer de mooie oude hoeven. Dan terug in het fort voor de tweede rust. We verlaten het Fort en wandelen verder door het landelijk landschap. Zo komen we in Ans. Reeds vanaf de 13e eeuw was er in Ans sprake van kleinschalige steenkoolwinning. In de 19e eeuw ging dit op industriële schaal geschieden, met name door de Charbonnages d'Ans et de Rocour. In de jaren '60 van de 20e eeuw verdween deze vorm van nijverheid. Vandaag is het een rustig dorp met een prachtig park met vijvers die bewoont worden door verschillende watervogels. Dan nog even verder en komen terug in Alleur waar onze wandeling eindigt. Weer een fijne wandeling.