MARCHE D’APRES – MIDI

MARCHEURS DU GEER.

EBEN-EMAEL.

Tot 1963 maakte Eben-Emael deel uit van de Vlaamse provincie Limburg maar werd na de vaststelling van de taalgrens overgeheveld naar de provincie Luik in Wallonië. Eben-Emael, in het Nederlands ook gespeld als Eben-Emaal, is een deelgemeente van de Waalse gemeente Bassenge (Bitsingen). Het ligt aan de taalgrens en vlakbij de grens met Nederland bij Maastricht.

Gelegen aan het riviertje de Geer (Jeker) waar verschillende watermolens op liggen en op de wandeling komen we er een paar tegen.

Maar vooral de prachtige natuur is hier uitzonderlijk, we hebben te maken met de mergel en de silex. Dit heeft een merkwaardig gebouw opgeleverd namelijk de “toren van Eben Ezer” ook de ontginning van de silex waar vele gebouwen mee gemaakt zijn hier alom aanwezig. Het prachtige landschap dat voor 1960 praktisch onbewoond was op enkele boerderijen en molens na.

Gelegen in de vallei van de Geer, hier wandelen we, met stevige beklimmingen langs de silexgroeve en de toren. Dan dalen we af naar het dorpje langs de molen van Eben en naar het militair domein van het Fort van Eben Emael. Het fort Eben-Emael is nog steeds militair terrein. Gebouwd in 1932-1935 werd dit fort onneembaar geacht en was tevens het laatste woord van de toenmalige 'moderne' oorlogsvoering.

Gelegen aan het Albert-kanaal was het een belangrijk strategisch punt van de Belgische verdediging in het oosten met als hoofdtaak: de drie bruggen in het Noorden over het kanaal te verdedigen of te vernietigen. Ook het zogenaamde "gat van Visé" ten zuiden van het fort werd verdedigd.

In het Fort is een museum ingericht dat alles toont van de rumoerige tijd welke het fort heeft doorstaan in de tijdsperiode 1935-1944. Variërend van foto's tot wapens, van uniformen tot boeken zijn bijna alle facetten met betrekking tot het fort vertegenwoordigd. Zeker een bezoek waard.

Wij verlaten het domein om langs de Geer terug naar het vertrek het gaan een prachtige wandeling in een bijzondere omgeving.