|
30 INT. NORDEIFEL-WANDERTAG.
WANDERCLUB TOURISTENVEREIN LUSTIGE BRÜDER 1910 e.V.
VENWEGEN.
Wo Moor, Fels und Wasser dich begleiten.
Venwegen is een lintdorp aan een oude doorgaande weg die van noord naar zuid loopt. Venwegen strekt zich over een lengte van 1,7 kilometer uit langs de weg van Kornelimünster naar Mulartshütte. De naam van het dorp komt van "Weg ins Venn".
Het dorp hoorde namelijk tot de Franse tijd (1794) bij de Reichsabtei Kornelimünster en vanuit de abdij reed men via Venwegen naar de Hoge Venen De vorm van de boerderijen is de vierkantsbouw. Hieruit is af te leiden dat in het plaatsje niet alle boeren een volledig bestaan in de landbouw hadden omdat er in verhouding weinig landbouwgrond voorhanden is. Het waren waarschijnlijk arbeiders-boeren die vooral in de galmeimijnbouw (Galmei is de verzamelnaam voor niet-sulfidisch zinkertsen, ertsen dus die geen zwavel bevatten) actief waren.
Venwegen heeft ook tegenwoordig zijn dorpse karakter nog behouden. Niet alleen de dorpskerk, maar ook een deel van de huizen aan de hoofdstraat, ten dele vierkantshoeven, staan onder monumentenzorg. De hoeves stammen uit de 16e tot de 19e eeuw. Hun gevel is doorgaans naar de straat toe gekeerd. Bij de bouw van nieuwe huizen wordt nog steeds het oeroude bouwmateriaal, de kalksteen, gebruikt. De kerk is toegewijd aan Sint-Brigida, beschermster van het vee. Ze stamt uit 1782 en werd gewijd in 1784. In 1804 werd ze tot parochiekerk verheven. Het tabernakel is in 1729 voor de Akense parochiekerk Sint-Jakob vervaardigd. Het kwam in 1888 in handen van de parochiekerk van Venwegen.
Wij wandelen uit het dorpje door de prachtige natuur met zijn golvend landschap, wat verder komen we in Hahn, met zijn mooie huizen en kerk, hier is ook de controlepost, we gaan verder en wandelen nu de lus rond Hahn als we even achterom kijken zien we Hahn liggen en wij wandelen verder door de weilanden en de prachtige golvend landschap, we zien ook de kalkoven tussen de bomen staan. Archeologen troffen in het Duitse Eifelgebergte resten van zes kalkovens aan. Deze ovens hadden een diameter van ongeveer 3 meter. Hier werd kalk gebrand om te dienen voor metselwerken. We volgen hier een stuk van de Eifelsteig die ons naar Kornelimünster brengt.
Wij wandelen nu onder den bogen van de Viaduct van de voormalige Vennbahn. Langs een manege volgen we klimmend en dalend het tracée van de Vennbahn. Deze spoorlijn is in de 19e eeuw gebouwd door Pruisen om snel en gemakkelijk steenkool en ijzererts te vervoeren, waardoor ook de economie van plattelandsgebieden kan opleven en de inwoners werk vinden in de industriële centra. De opening vindt plaats op 4 november 1889. In WOI krijgt het vanwege zijn ligging aan het westelijk front een nieuwe functie om via de deze lijn soldaten naar de fortengordel rondom Luik te sturen. Na deze oorlog worden in kader van het Verdrag van Versailles de Pruisische kantons Eupen en Malmedy bij België gevoegd.
Dit heeft tot gevolg dat de spoorlijn de nieuwe grens verschillende keren doorkruist en er dus iedere keer grenscontroles nodig zijn. Maar het belang van het goederenvervoer vermindert sterk na WO I. Tijdens WOII is de spoorlijn een belangrijk doel van het Ardennenoffensief, het merendeel van de bruggen en tunnels wordt vernield. De wederopbouw laat op zich wachten en een deel wordt zelfs niet meer hersteld. De lijn raakt meer en meer in verval en er wordt nog een poging gedaan de lijn te exploiteren voor toeristische doeleinden. Hieraan komt in 2005 een einde. Wat verder steken we het houten bruggetje over de Itterbach en wandelen nu naar Kornelimünster. Het ligt in het dal van de Inde omgeven door Walheim, Venwegen, Breinig, Dorf en Brand.
Midden in het plaatsje ligt de centrale markt met fraaie burgerlijke woningen uit de 17e en 18e eeuw. Opvallend is de gesloten bouwwijze met de smalle huizen met merendeels spitse gevels. Het bouwmateriaal is een bruinachtige Devonische breuksteen en de zogenaamde Blauwsteen, een kolenkalksteen. Hier en daar is het gebruik van vakwerk waar te nemen. De huizen zijn vaak met leien gedekt. De eerste verdieping van de huizen ligt vaak hoger dan het straatniveau en dikwijls hebben de huizen kelders. Hier werd onder meer de wijn die op de Burgberg groeide opgeslagen. Katrollen laten zien dat vroeger ook in de opslagruimtes op de zolders waren werden opgeslagen. Erkers en tralievensters verfraaien de aanblik van het plein.
Het stedelijke uiterlijk van het plaatsje gaat terug op de tijd dat Kornelimünster pelgrimsoord en toeristenoord was. De bouwwerken zijn nog goed bewaard doordat het plaatsje tijdens de laatste oorlogen gespaard bleef. Midden in Kornelimünster ligt de Benedictusplatz. Een fraai plein dat omgeven wordt door vele historische panden. Het plein is bestraat met kinderkopjes die onder meer uit basalt uit Mendig in de Vulkaaneifel bestaan. Er liggen allerlei cafeetjes rondom het plein. Het is een prachtig stadje met mooie huizen, kerk en abdij. Het huidige abdijcomplex bestaat uit vijf vleugels met twee binnenplaatsen. Voor de abdij ligt een enorme voorhof met middeleeuwse bebouwing en de zogenaamde immuniteitsmuur.
De oude poort is gebouwd in laatgotische stijl. Bij de abdij behoort ook een barok slot, dit was de voormalige residentie van de abt. Na de Tweede Wereldoorlog werd de regering van Nordrhein-Westfalen eigenaar van de voormalige abdij. We steken de Inde terug over en verlaten Kornelimünster we wandel even de stad uit en komen dan op de voormalige Vennbahn uit een heel eind wandelen we over het nieuw aangelegde fietspad. We volgen het de Vennbahn tot we terug in Hahn zijn hier hebben we onze tweede controlepost.
Nu wandelen we het natuurgebied binnen en brengt ons terug naar Venwegen. Wij hebben genoten van deze prachtige wandeling, de fijne wandelvrienden van Venwegen en hun gastvrijheid.
Voor het fotoalbum de link volgen
|
