|
70. INTERNATIONALE WINTERWANDERUNG.
AMICALE DES MARCHEURS KAYL.
TETANGE. LUX.
Het land van de Rode Aarde is een van de interessantste streken van het groothertogdom. De eens zo bloeiende staalindustrie, die hier in de 19de eeuw welstand bracht, heeft overal sporen nagelaten, zowel in het landschap als bij de bevolking. Verschillende sporen in het "Minett" landschap wijzen erop dat de Kelten en de Romeinen al de kunst beheersten om ijzer te maken. Het duurt echter tot 1838 vooraleer men zich werkelijk bewust wordt van de schatten die in deze rode grond sluimeren. Dan weerklinkt het startschot in het land van de Rode Aarde. De methode om staal te produceren van de Engelsen Thomas en Gilchrist, waarbij de fosfor uit het ruwe ijzer onttrokken wordt, zorgt voor een voortdurende groei van de staalindustrie. Zij brengt welstand aan het ganse land en lokt werkkrachten uit heel Europa naar Luxemburg. Bij het begin van de wereldcrisis in de staalindustrie in 1975 valt de ontginning van ijzererts terug, en in het begin van de jaren tachtig van vorige eeuw stopt men alle activiteiten in de groeven van dan af neemt de natuur de overhand en ontstaan bijzondere landschappen en de natuur krijgt er een tweede kans. In dit prachtige landschap wandelen we vandaag.
We vertrekken met de wandeling in Tetange in het voormalige schoenfabriek. Gebouwd tussen 1912 en 1917, deze fabriek geproduceerd voornamelijk slob kousen en werkschoenen en had zich gespecialiseerd in schoeisel met een metalen tip onontbeerlijk voor vele mijn- werkers en arbeiders in de staalindustrie. De daling van de staal zorgt ervoor dat de schoenfabriek moet stoppen. Het sluit haar deuren in 1966, in 1973 toen de gemeente ervoor koos om het te transformeren en te herstellen en te exploiteren voor culturele doeleinden. Vandaag is het een prachtig gebouw. Hier vertrekt onze wandeling, al heel vlug wandelen we naar de voormalige mijngronden waar het landschap heel grillig is door toedoen van de mens. Maar de natuur herstelt zich hier en het is een prachtig parkoers om te bewandelen.
We komen in Kayl, we ontdekken te midden de bossen en rode heuvels het topje van een toren. Het is het teken van een bijzonder monument, gebouwd om alle mijnwerkers te herdenken die hun leven verloren bij de uitoefening van hun werk "Alle Biergaarbechter den Eisen herzlechste Dank u ", wat betekent:" Om al onze mijnwerkers een hartelijke dank u." is gegraveerd in de hoeksteen. Op 8 september 1957 werd dit imposante werk ingehuldigd. Op de binnenplaats, het graf van een mijnwerker vormt de kern van dit monument. De grafsteen draagt de volgende opdracht: " e'er jaar Dank den daperen Bierléit van 'go'wen Blutt heeft Liewen Sir Familgen Hemecht jaar ", wat betekent:" Eer en dank aan de dappere mijnwerkers die hun bloed en leven gaven voor hun gezinnen en hun thuisland .
   
"Dit hof wordt omgeven door hoge muren van een paar meter, met een vaste 26 tafelen in leisteen van Martelange. 19 tafels zijn gegraveerd met meer dan 1.400 namen van de slachtoffers van de mijnen. Op de andere tafels zijn taferelen uit het leven van de mijnwerkers vereeuwigd. Kostbare stenen beelden, gemaakt door kunstenaar George Klein Kaylois verfraaien de weelderige trap die leidt naar de binnenplaats Op het hoogtepunt van de berg is een prachtig toren gebouwd met een hoogte van 41 voet, bekroont met een kruis. Vanop het platform hebben we een prachtig uitzicht op de omgeving en op de rode "Brucherberg" We kunnen bijna niets zien, want hier probeert de natuur zich te herstellen.
Een zicht over de vallei van de Kayl, grote open vlakte tot Bettembourg en Roeserbann. De Industriezone Dudelange-Bettembourg is bijna voor de deur en strekt zich uit tot de Mont St. John. De site van dit monument werd uitgeroepen tot " Nationaal Monument voor Mijnwerkers" in maart 1978 en het onderhoud en bewaren van de site zijn bewust geaccepteerd door het volk. Wij wandelen verder door de prachtige natuur om dan weer terug in Tetange te komen. Een pracht van een wandeling waar de natuur de bovenhand haalt op het industrieel verleden, maar toch word dit industrieel erfgoed goed bewaard en worden de mensen die de rijkdom naar hier brachten niet vergeten.
Vandaag zijn er verschillende sites bewaard waar ijzererts gedolven werd, deze zijn te bezoeken moeten zeker eens wat langer in deze prachtige streek blijven om wat van dit uitzonderlijk erfgoed te bezoeken.
Voor de fotoalbum de link volgen
|
