|
11DE VOORJAARSTOCHT.
DE HANESTAPPERS.
DE HAAN.
Wij vertrekken met de wandeling in Klemskerke, de geschiedenis leert ons dat De Haan een gehucht bij de zee was, gelegen op het grondgebied van twee der oudste polderdorpen: Klemskerke (1003) en Vlissegem (988). Het gehucht genoot een goede bescherming tegen het watergeweld dankzij een brede duinengordel. Zo is het ook te verklaren dat Vlissegem en Klemskerke gespaard bleven toen in de loop der tijden grote overstromingen onze kust teisterden.
Volgens de eerste beschrijvingen van het gehucht ging het om enkele hutten "opgericht in het duynlandt of heylandt van Clemskerke of Vlisseghem". Onder de niet altijd gewaardeerde bewoners bevonden zich "arbeyders en de visschers van gheernaert die hen gheneerden met visch te verkoopen, gaende met enen ezel van dorpe tot dorpe - een schoenlapper, een wever, een speelman ende verder aerme, en een meulenaere". Meer dan eens beklaagde de overheid zich over het sluikwonen in de duinen. In brieven werd zelfs beweerd dat hier mensen leefden met een slecht karakter en dat hun hutten haarden waren van 'diefte' en stroperij. De douane, over wie de eerste gegevens teruggaan tot 1814 had hier ook een vaste stek maar kreeg omstreeks 1830 een betere behuizing, de nu nog in de volksmond bekende 'Komiezenkoten' die in 1961/62 werden afgebroken. Hier werd vooral bij aanspoelingen een hartig woordje gebekvecht en soms werden letterlijk slaande argumenten gebruikt. De duinbewoners mochten tegen vergoeding hun vee laten grazen en werden meestal verplicht duinhelmgras te planten om zandverstuiving te voorkomen.
We verlaten Klemskerke om naar Vosseslag. En dan een bos in de duinen? Het bestaat! Tussen Wenduine en de Vosseslag, even onderbroken door het pittoreske De Haan, liggen 157 hectare beboste duinen. Wandelpaadjes slingeren zich tussen de bomen, over duinen en zandpannen. Zout en zeewind gaan voortdurend de strijd aan met de bomen en planten. Grillig gevormde boomwortels komen bloot te liggen door de verplaatsing van de duinen. Elders slagen kleine plantjes en mossen er wel in vaste grond te krijgen. Daar ontstaan vlakke heidelandschappen, enkel doorbroken door een eenzame struik. We wandelen door de duinbossen welke mooi zijn om door te wandelen. Zo volgen het Pad van De Haan en zo krijgen we de mooiste zichten op de omgeving. Dan komen we in de rand rond De Haan met prachtige huizen, villas eigenlijk. Het is prachtig om te zien hoe hier toch nog een groot deel van de natuur bewaard gebleven is.
Omstreeks de eeuwwisseling was het gehucht dat zo rustig sluimerend bij de zee lag, een bedrijvig nest geworden. Er kwamen buitenlandse toeristen, vooral Fransen en Engelsen. De eerste dorpsbewoners kochten grond "aen den Haene". In 1899 werd het casino gebouwd. Het werd met veel pracht en praal ingewijd doch reeds in 1929 afgebroken. De twee kiosken, die vroeger de ingang vormden, staan er nog. Omstreeks 1899 liet de heer Simson de bouw starten van het voor die tijd zeer luxueuze Grand Hotel du Coq. In 1949 werd het een vakantiehuis voor Waalse kinderen onder de naam L'Espérance. Na de fusie werd het gebouw door de gemeente aangekocht en als gemeentehuis opgericht.
Wij wandelen nu langs de zee, toch prachtig langs het strand. Dan wandelen we op de promenade van De Haan naar het centrum. Dan komen we door de 'Concessie' in De Haan-Centrum. Zowat alle gebouwen dateren uit de Belle-Epoque periode. Koning Leopold II was persoonlijk betrokken bij het ontstaan van de badplaats De Haan. Elk gebouw heeft er een eigen verhaal: van het eerste luxe hotel met stromend warm water, over architecturale pareltjes, tot het onderduikadres van Albert Einstein kort voor de 2e wereldoorlog. Ook de De opkomst van het kusttoerisme en vooral de aanleg van de stoomtramlijn die op 8 augustus 1886 in gebruik werd gesteld brachten ingrijpende veranderingen. Tramreizigers wisten al vlug verder te vertellen hoe aangenaam het was in het groene De Haan uit te stappen.Gevolg hiervan is het prachtige tramhalte van De Haan.
Als we na de controlepost de tramhalte achter ons laten komen we aan een prachtige wijk met huizen uit de jaren 1920. Ze hebben allemaal prachtige schilderijen op de gevels die naar de naam van het huis weergeven, Roodkapje, Rusthave en nog vele nadere. Nog even en we zijn terug in de sporthal van Klemskerke waar onze mooie wandeling eindigt.
 
Voor het fotoalbum de link volgen
|
