FRUITSTREEKTOCHT.
W.C.STROOPLEKKERS.
BORGLOON.
Borgloon trekt vooral in de lente veel wandelaars en fietsers aan die komen genieten van de bloesemtochten. Toch mag onze gemeente niet vergeten worden tijdens de andere seizoenen. Vooral tijdens de fruitpluk.






De fruitstreektocht van de Strooplekkers is een ideale wandeling om Borgloon te ontdekken tijdens de fruitpluk. De wandeling vertrekt in de Stationsstraat, deze was vroeger de belangrijkste straat in Borgloon, het is te zien aan de villas die er staan, was ook een belangrijke plaats voor industrie, de stoommelkerij en de stroopfabrieken was ook de straat waar voor het eerst stroom gemaakt werd voor de stad. Vandaag zijn de villas nog steeds getuige van de rijkdom van weleer. Ook het gebouw van de Stoommelkerij is er nog. Als we wat verder wandelen komen we aan het stoomstroopfabriek. Wij wandelen weer wat verder en aan het stationsplein wandelen we naar de Fruitlijn richting Kuttekoven.






De Fruitlijn was een bijzondere spoorlijn die het mogelijk maakte om ons fruit uit te voeren, treinen vol werden naar Oostende gebracht waar ze via de ferry naar Engeland werden gebracht. Dat de fruithandel belangrijk was blijkt uit het feit dat er verschillende fruithandelaars op en rond het station woonden. We wandelen een stukje over Puthofveld en dan de fruitlijn op. Steken de weg over naar Kuttekoven. Langs het Kasteel de Klee en de Kleehoeve. Kasteel de Klee ligt in een domein dat vroeger tot het patrimonium van de abdij van Herkenrode behoorde. Nu rest er nog een herenhuis uit 1907 met 17de eeuwse hoektoren en een kwadraathoeve met wapenschilden die herinneren aan de vroegere banden met de abdij van Herkenrode. Voor ons op een van de hoogste punten van Borgloon ligt Kasteel Hulsberg. Kasteel Hulsberg werd in 1882 gebouwd op een heuvel waarvan de top 108m boven de zeespiegel uitsteekt. Omwille van deze heuvelsite is het kasteel een opvallend oriëntatiepunt in het landschap. Wij wandelen weer een eind verder verlaten Kuttekoven en wandelen nu naar Hendrieken-Voort. We wandelen langs de Lorette kapel van Kasteel Hulsberg.





Dan komen we aan de rust en controle .Na de rust wandelen we weer verder en komen zo in de velden en boomgaarden, het landschap van Haspengouw op zijn best. Een eind langs de Romeinse Kassei en dan weer verder. We wandelen een heel eind door de velden, met laagstamboomgaarden, peren en appels. Veel peren zijn al geplukt en de appelen beginnen mooi te kleuren. Eigenlijk is het een kleurenpalet die tentoongesteld word. Gelukkig zijn ook nog wat hoogstamboomgaarden bewaard, deze zijn zeer waardevol en dienen beschermt te worden zodat dit stukje erfgoed ook bewaard word.





Wij wandelen verder om zo terug in Borgloon te komen. Langs de Grote Mot en de wijngaard, het Speelhof met kerk en monument voor de gesneuvelden. Op het Speelhof staan nog enkele kanunnikenhuizen en in ervan is het Administratief Centrum van de stad gevestigd. Op het gekasseid binnenpleintje van het Kanunnikenhuis op het Speelhof, staat het beeldje van de Strooplekker, de spotnaam van de Lonenaren. De Strooplekker is een vrolijk manneke. Hij verbeeldt ons rijke verleden. Zijn hoofd is een appel, zijn lijf een peer, tezamen de vruchten die we van oudsher in deze streek verbouwen. De stroop verwijst naar het product dat we vroeger massaal fabriceerden. We verlaten het Speelhof en dalen af naar de Markt. Hier staan verschillende beschermde huizen en ook het historische Grevenhuis, nu ons stadhuis in zuivere Maasstijl.






Sinds 1985 mag Borgloon zich opnieuw stad noemen. In de 11de en 12de eeuw was het immers de residentieplaats van de invloedrijke graven van Loon en de hoofdplaats van het graafschap Loon. Borgloon was in de Middeleeuwen omwald en ommuurd. Er waren ooit zeven gilden en/of ambachten: smeden, bakkers, brouwers, schoenlappers, slachters, kremers en lakenmakers. Een bijzonderheid die de aandachtige wandelaar wel opgevallen is kroontje boven de huisnummers. Het voorrecht om de huisnummers met grafelijke kroontjes te bekronen is niet elke Vlaamse stad gegeven.






We verlaten de Markt met het perron. Het perron is eigenlijk een pui (verhoging, massief stenen bouwsel) voor het stadhuis in het midden van de markt dat men met behulp van treden beklom en waarop men vroeger de besluiten, verordeningen,
voorlas. Alle misdrijven, die gepleegd werden, werden beslecht aan het perron. Wat bij het perron opvalt zijn de gemeenschappelijke delen, nl. de treden, de zuil, dennenappel en het kruis. Een perron was een zeer belangrijk teken van stedelijke vrijheid, en onderlinge verbondenheid met andere steden.



Wij dalen af en keren terug naar ons vertrek. Een mooie wandeling in het Land van Loon de Parel van Haspengouw.
Voor het fotoalbum de link volgen
|