De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
17-02-2016
Spijbelen met Toestemming van Ouders
Spijbelen is wéér eens actueel. Uit een onderzoek van de VUB blijkt dat téveel jongeren spijbelen met toestemming van hun ouders, of minstens met hun medeweten.
Tja, wat moeten ze met een forse Marokkaanse puber die thuis de baas en die af en toe geen goesting heeft om op tijd op te staan om naar school te gaan?... Zo werkt dat in allochtone milieus waar het ouderlijk gezag niets voorstelt.
En wat te denken van ziektebriefjes in een schoolagenda? Ziektebriefjes in een schoolagenda zijn vrijbriefjes om naar believen te spijbelen.
Het recente onderzoek van de VUB was overbodig. Het is bekend dat veel ouders even weinig plichtsbesef en verantwoordelijkheidszin hebben als hun kinderen.
Onderwijsminister Crevits (CD&V) wil vanaf volgend schooljaar het spijbelen sneller aanpakken. Zij wil ouders op hun verantwoordelijkheid wijzen: zonder geldige reden afwezig zijn op school kan niet! Vanaf de eerste problematische afwezigheid van zoon of dochter zullen ouders aangesproken worden. En problematische afwezigheden wil ze herleiden van 30 halve dagen naar 15 halve dagen. Eindelijk! Maar het mocht nóg krasser.
Crevits spreekt kordatere taal dan haar voorganger Pascal Smet (sp.a), die met roze brillen en fluwelen handschoenen zich ledig hield met het schrijven van persoonlijke waarschuwingsbrieven naar ouders van hardnekkige spijbelaars.
En zo belanden we in het kleurrijke atheneum van directeur Blauwbaard waar ze ook van slappe wanten wisten bij de aanpak van spijbelaars. Ik ergerde me mateloos aan het lakse spijbelbeleid van de school. Zo was er een maandelijkse vergadering 'Spijbeloverleg' onder leiding van leerlingbegeleider Roger. Blauwbaard schitterde natuurlijk door afwezigheid, die zat te cocoonen in zijn burcht ver weg van alle problemen. Ook aanwezig bij 'Spijbeloverleg' waren de Turkse tolk en migrantenwerksters. Blabla... en ondertussen bleven allochtone pubers spijbelen.
Het plaatselijke OCMW organiseerde zo nu en dan een 'Intern Overleg' over spijbelende allochtonen. Ja, in de groep spijbelaars was er een opvallende oververtegenwoordiging van allochtonen, zoals ze ook oververtegenwoordigd zijn in elke vorm van problematisch gedrag en probleemsituaties. De dames van het OCMW leuterden tijdens hun 'Intern Overleg' over spijbelaars zonder met concrete harde voorstellen op de proppen te komen. De klemtoon lag op 'praten met de spijbelaar en zijn ouders'. Over sancties werd er niet gesproken.
In het verleden werden illegale afwezigheden veel te voorzichtig aangepakt. Mogelijk wordt het met minister Crevits beter, hoewel zij ook denkt aan de inschakeling van CLB's. Toen ik dát las sloeg m'n hart een tel over. Het gevaar dreigt dat spijbelproblemen stagneren wanneer CLB'ers zich gaan verliezen in oeverloze gesprekken terwijl ze de pijnlijke illusie koesteren dat spijbelaars en hun ouders vatbaar zijn voor verbetering... Knutselen aan een mentaliteitswijziging bij allochtonen is een mission impossible.Er is slechts één oplossing van het spijbelprobleem: inhouding van het kindergeld!Daar zijn allochtone ouders gevoelig voor. Als je aan hun portemonnee raakt, schieten ze wakker. Misschien zullen ze dan eens met de vuist op tafel slaan en laten zien wie er thuis de baas is.
Zal ik eens vertellen over wat ik vanmiddag uitgespookt heb?
Ik heb een 'thuisfiets'. Zo eentje zonder wielen. Alleen de pedalen draaien rond. Hoe hard ik ook trap, ik geraak er geen millimeter mee vooruit. En aan het stuur is er ook geen beweging te krijgen, het is wel handig om me eraan vast te klampen wanneer ik doortrap en de pedalen verlies. Op m'n blog trap ik ook wel eens door. Dan verlies ik de pedalen als ik niet vast in het zadel zit en zo verlies ik de greep op de essentie van mijn verhalen, om daarna te verdwalen in andere onderwerpen dan 'schoolperikelen'.
Over de voordelen van m'n thuisfiets, over de voordelen van het ter plaatse pedaleren:
-Er zijn geen ambetanteriken die m'n pad kruisen.
-Er zijn geen rode lichten waarvoor ik moet stoppen.
-Ik hoef geen alcoholcontroles te vrezen.
-En snelheidscontroles ook niet.
-Mijn rijbewijs en de hele papierwinkel hoef ik niet bij me te hebben.
-Ik mag gsm'en terwijl ik fiets, ik mag eten terwijl ik fiets, ik mag drinken terwijl ik fiets, en tv-kijken ook nog.
-Ik hoef me geen zorgen te maken over mijn eindbestemming want die is er niet.
-Ik hoef geen gordel te dragen.
-Ik hoef niet te tanken.
-Ik hoef aan niemand voorrang te verlenen. Eigen 'ik' eerst!
Ik ben vandaag gaan wandelen in het landschap van mijn herinneringen, op zoek naar dwarsliggers uit het verleden. Om hen te verpulveren, te verbrijzelen, tot moes te kloppen. Pestkoppen en roddeltantes, saboteurs en zeikerds, velen zijn al aan de beurt geweest en door de mangel gehaald, anderen zitten angstig te wachten in het voorgeborchte van m'n blog tot ik hen genadeloos uit hun schuilplaatsen sleur om er gehakt van te maken, waarna ze zieltogend liggen te smeken om vergiffenis... Te laat!
Na deze pathetische aanhef koos ik in overleg met mijn muze voor de Turkse tolk. Haar naam was Gülnür. De fraaiste onzin die ze ooit uitkraamde was: "Wij moeten de leugentjes van de Turkjes met een korreltje zout nemen, liegen is hun overlevingsstrategie... Wij moeten begrip opbrengen voor afwijkend gedrag bij migrantjes, onze tolerantie zal hen ten goede komen"... Blabla... Maar over respect voor onze Nederlandse taal en cultuur hoorde ik haar nooit iets vertellen. En zo kwam de gewetensvorming van migrantjes in het gedrang. Voeg daarbij de vernietigende islamlessen, en het kwaad was geschied.
De scholen dweepten met Gülnür, ze droegen haar op handen alsof ze het vriendinnetje was van Allah. En zo kwam het dat haar snoet naar omhoog wees, richting Allah's hemel.
Gülnür begaf zich dagelijks naar een of ander concentratieschooltje dat uitpuilde van kleine Turkjes die alleen maar de Turkse taal rondom zich hoorden, zowel in school als thuis. Wat de juf hen vertelde schampte af, haar woorden losten op in het exotisch gejodel van de Turkjes.
Illegale huisbezoeken bij Turkse gezinnen legde Gülnür af in het gezelschap van migrantenwerksters. Volkomen onwettig omdat ze in dienst was van het CLB, en niet van de gemeente. Bedoeling was integratiebevordering van allochtonen, maar haar tussenkomsten hadden een averechts effect. Zij verstevigde de eigen identiteit, eigen taal en cultuur van allochtone leerlingen en hun ouders.
Gülnür was het lievelingetje van Horbert, klein, fijn, fragiel, bedreven in slijmen en hielen likken, nooit een blaam krijgen, nooit op het matje geroepen worden, een hele hoop facilitieten, gunsten en privileges krijgen... de positiefste discriminatie in de ergste allerhoogste graad.
En op geniale wijze moeilijke klusjes afwimpelen met kreten als: "Dat is mijn werk niet... Daarvoor word ik niet betaald." Op eigen houtje schrapte ze opdrachten en taken die haar te moeilijk leken of niet bij haar pasten bij haar taken als missiezuster.
Nog iets! Gülnürhield niet van simpele en goedkope taalprogrammma's voor Turkse kleutertjes. Neen, het moesten dure, gesofisticeerde dingen zijn die veel geld kostten en uiteindelijk geen resultaten opleverden bij de kleine allochtoontjes. Parels voor de zwijnen!
"Schoolinternaten moeten schoolinternaten blijven", antwoordt onderwijsminister Crevits op het voorstel van Hans Bonte (sp.a), burgemeester van Vilvoorde die radicaliserende jongeren naar internaten wil sturen om hen op het rechte pad te loodsen en discipline bij te brengen... In een radeloze bui kan men nogal wat onzin uitkramen!
Lees meer over het voorstel van Bonte op bij Houzee http://blog.seniorennet.be/rechts Op Valentijnsdag om 9.32 uur schreef Houzee over Hans Bonte die radicaliserende jongeren in internaten wil onderbrengen (lees ook vandaag op de rechtsblog), een onmogelijke onderneming die gelukkig geen bijval kent bij andere partijen. Er zijn gemengde gevoelens over zijn voorstel. Waarom zeggen ze niet allen tegelijk: "We lagen in een kromme deuk en konden niet bijkomen van het lachen." Ja, en in de nieuwsberichten kunnen we ook nog fluiten naar de mening van het Vlaams Belang.
Onze reddende engel Crevits zette het ridiucule voorstel van Hans Bonte weer op z'n plaats waar het hoorde: in Fantasialand. Zij wil eerder het sociale weefsel rondom de jongeren versterken: school, vrienden en familie.
Nog even terug naar fantast Bonte die het risico op 'besmetting' over het hoofd zag van onze eigen internen bij blootstelling aan het gedachtegoed van radicaliserende jongeren.
Jongeren met Syriësympathieën, beginnende radicalen, teruggekeerde Syriëstrijders... ze moeten allemaal opgesloten en en in quarantaine gezet, ergens te velde of op een afgelegen industrieterrein, ver weg van iedereen om uitzaaiing te vookomen. Op het moment dat zij besluiten om te gaan strijden, of er enigszins aan denken, komt er een kortsluiting in hun hersenen, er knapt iets en dat is onherstelbaar. Ze zijn gehandicapt voor hun leven en dat komt nooit meer goed. Terugval gegarandeerd. Gedachtegoed dat door kortsluiting in de hersenen opgebouwd wordt, krijg je niet zomaar afgebouwd. De beslissing om in Syrië te gaan strijden kwam door een kronkel in het brein, een niet te ontwarren kluwen, dat zich uitzaait zoals dat gebeurt bij een kwaadaardig kankergezwel...
Gisteren in het late nieuws zag ik op tv een negerke gekke bekken trekken, terwijl hij oerwoudkreten slaakte en spastische bewegingen maakte op een afstompend ritme. De nieuwslezeres noemde hem "Woodie Smalls" en voegde eraan toe: "een jongen van bij ons, hij woont in Sint-Niklaas"...
Uit mijn oude blogdoos haal ik nu een receptje dat ik ooit eens in elkaar flanste voor verliefde koppeltjes om op Valentijnsdag uit te proberen in hun erotische keuken. Het is geen culinair hoogstandje, want we mogen niet vergeten dat Lieve een kluns is in de keuken.
Om te beginnen zijn er natuurlijk de oesters en de selder, beiden goed voor libido en goesting. Open de oesterschelpen en verwijder de oesters uit hun schelpjes, doe ze samen met het oestervocht in een pan. Het is mogelijk dat de oesters zich verzetten en er eentje uit je handen glipt, want introverte oesterschelpen blijven liever gesloten, behandel ze dus met veel liefde en omzichtigheid. Giet vervolgens een flinke scheut champagne over de oesters, voer hen dronken, dat vermindert hun weerstand. Laat koken. Room er overheen en opdienen.
Vergeet de selder niet als garnituur. Zorg ervoor dat de selderstruikjes zó vers zijn dat de blaadjes fier naar de hemel reiken, bronstig naar omhoog staren, en stijf van trots hun stengel gedwee in dunne reepjes laten snijden.
In de erotische keuken mogen asperges niet ontbreken, zij zijn fallussymbolen bij uitstek. Schraap de asperges onder het eikelkopje een beetje af. Voorzichtig, want het velletje is daar erg dun. Naar onder toe mag je wat ruwer te werk gaan. Dan komt er een vocht vrij, dat is het aspergenat of het spermanat, één pot nat. Laat de asperges in al hun vrijgekomen vochten koken, laat ze afkoelen op een donker plekje om tot zichzelf te komen. En streel hen daarna met een vinaigrettesausje.
Het gerecht ronden we af met 2 sensuele ronde patatjes en 2 jonge eendenborstjes. De lezer mag zelf kiezen hoe hij deze tere dingetjes klaarstoomt.
Woonminister Liesbeth Homans (N-VA) is vooruitziend. Zij ziet de lawine aankomen van uit de kluiten gewassen gezinnen die na de dure oversteek rekenen op een riant onderkomen. Daarom mogen wij niet meer in grote huizen wonen, er moet plaats vrijkomen voor allochtone kroostrijke gezinnen. En die zullen in de toekomst als paddenstoelen uit de grond schieten, gezinnen die uit hun voegen barsten van kleine nakomelingetjes.
De kranten schrijven vandaag dat in Vlaanderen 15.209 sociale woningen te groot zijn, terwijl 4.700 huizen te klein zijn. Volgens de N-VA is bij de toekenning onvoldoende rekening gehouden met de gezinssamenstelling. Wie in een grote sociale woning woont en een kleinere weigert, moet meer betalen, en nieuwe huurcontracten voor sociale woningen zullen tijdelijk worden... Onze Vlaamse Woonminister Homans werkt aan een herverdeling van sociale woningen.
Met een beetje naastenliefde en goede wil moet het toch lukken om een Vlaams standaardgezinnetje - pa, ma en 2 kindjes - onder te brengen in een klein huizeke, dan kan een allochtoon gezin met een hele sliert kindjes het grote huis in beslag nemen, en elk kotertje krijgt dan z'n eigen slaapkamer... Wij zijn onzelf aan het uitroeien. Maar daarmee zijn we al langer bezig. Alles voor de migrant, en wijzelf op de laatste rij.
Het is al een tijdje aan de gang, mensen wijsmaken dat kleiner wonen gelukkiger maakt , bejaarden aanzetten om tijdig uit te wijken naar rusthuizen of andere toevluchtsoorden ver weg van de plek waar ze samen oud werden... En dan nu de te grote sociale woningen die wij moeten afstaan.
Homans zit koortsachtig te zoeken naar een onderkomen voor de steeds groeiende massa die aanzwelt in een eindeloze stroom van asielzoekers, vluchtelingen, migranten, illegalen... die zich allen in een onnavolgbaar tempo vermenigvuldigen om te bouwen aan een indrukwekkende stamboom. Het hele zootje moet hier een fatsoenlijk leven kunnen leiden in grote huizen met heel veel ruimte en comfort, vinden onze leiders, en Homans heeft nu opdracht gekregen om plaats te zoeken voor hen die nooit een baksteen aangeraakt hebben, die hier nooit zelf iets gebouwd hebben, die nooit iets bijgedragen hebben aan ons sociaal systeem... en precies die opportunisten gaan grote huizen krijgen... Enkele jaren geleden was het Freya Van den Bossche die oudjes aanspoorde om op tijd te vertrekken uit hun huizen (Move-in-Time-Campagne).
Vroeger, toen Lieve als 9-jarig scholiertje meeliep in de H. Hartprocessie als bloemenstrooiertje, heeft ze voor het eerst in haar leven mogen proeven van de schoonheid en onvergankelijkheid van muziek, en de smaak is haar voor altijd bijgebleven. Een indrukwekkende belevenis was het om bewonderd te worden door de toeschouwers aan weerszijden van de straten. De begeleidende muziek die gedurende de hele optocht weergalmde was overweldigend: Hallelujah! Zo nu en dan leek het wel een strijdkreet. Non-stop hemelse klanken gedurende de hele processie...
Het woord 'blokkendoos' heeft zijn charme verloren. Nooit meer zullen we bij het horen van 'blokkendoos' terugdenken aan het onschuldige speelgoed, een bouwdoos! Die nostalgie hebben de allochtonen ons afgepakt.
Er loopt een nieuwe klacht tegen een kleuterjuf in Diegem.
En er zullen er nog meer volgen omdat allochtonen andere opvattingen hebben over fysieke aanrakingen dan wij. In de gemeenteschool De Fonkel in Diegem hebben ouders een klacht ingediend tegen kleuterjuf A. omdat zij de kleutertjes zou betasten bij het verversen van de pampers. De klachten worden discreet onderzocht. De burgemeester roept op tot kalmte. En dan denk ik:hebben die allochtoontjes thuis geen zindelijkheidstraining gekregen zoals het hoort bij een fatsoenlijke westerse opvoeding?Het is zoals Victor Van Vosselaer schrijft in zijn reactie: "Bij het degelijk-verversen van een pamper, is het onmogelijk om de geslachtsdelen NIET te raken, èn ZEKER NIET indien er een geknabbelde vlaai in ligt dat... een koe ervan jaloers zou zijn."... De bekende Victoriaanse humor.
Ook werd bekend dat de horde allochtone gekken die Magalie aanklaagden, zelf niet vervolgd zullen worden voor laster en eerroof.
Juf Magalie had zelf ook klacht ingediend tegen de ouders die haar maar bleven beschuldigen. Maar met háár klacht gebeurde er niks!... Ik denk dat de rechter liever niet in moslimnesten ging wroeten.
En dan blijven er onopgehelderde raadsels op tafel liggen.
Drie jaar geleden kwam de aanstookster Najat Mejdoubi zélf in opspraak toen bekend raakte dat haar twee kinderen al twee jaar opgevolgd werden door het Comité Bijzondere Jeugdzorg. Dat betekent dat er een bezwarend dossier bestond over haar gezin, en dat er bij de 4-jarige kleuter precedenten geweest moeten zijn op het vlak van seksueel misbruik. Bijzondere Jeugdzorg grijpt pas in na ernstige feiten. We mogen dus aannemen dat het jongetje al een en ander van seks afwist vooraleer het in de Blokkendoos terechtkwam. En met kinderlijke fantasie is het niet zo moeilijk om een juf te betrekken bij seksfantasieën.
Er was ook nog de rol van het Vertrouwenscentrum Kindermishandeling dat pleitte voor seksuele opvoeding in de kleuterklas omdat er steeds meer meldingen binnenkwamen van grensoverschrijdend gedrag bij kleuters. Het Vertrouwenscentrum stelde een beleid voor rond psychoseksuele ontwikkeling, waarbij scholen en ouders samenwerken. Ik heb mijn bedenkingen bij seksuele opvoeding in de kleuterklas. Het vertrouwenscentrum heeft zich duidelijk vergaloppeerd en geen rekening gehouden met de multiculturele realiteit.
Tenslotte is er het delicate feit dat Najat Mejdoubi, de initiafneemster van de achterlijke taferelen aan de schoolpoort, lid was van Shariasisters, een vrouwenorganisatie parallel aan Sharia4Belgium die de 'sisters' aanstuurde. Krijsende wijven als 'sisters'. De vrouwengilde was vastbesloten om juf Magalie te blijven treiteren. En hun advocaat Abderrahim Lahlali, tevens advocaat van teruggekeerde Syriëstrijders, liet weten dat de lijdensweg van juf Magalie voortgezet moest worden... Een grondige doorlichting van alle allochtone ouders dringt zich op!
Ik heb bij Houzee http://blog.seniorennet.be/rechts (vanochtend om 9.34 uur) gelezen over de complete chaos en totale anarchie in de jungle van Calais waar losgeslagen moslimkudden zich beestachtig overgeven aan hun oerinstincten.
Het Gelijkekansencentrum heeft een dossier geopend rond de Parti Populaire die op haar website een videofilmpje heeft staan waarin 'racistische' taal verkocht wordt. La Libre Belgique schreef dat de uitspraken extreemrechts gekleurd zijn.
Patrick Charlier van het Centrum: "Het discours is racistisch in die zin dat het actuele feiten gebruikt om migranten, buitenlanders, asielzoekers of moslims voor te stellen als een extreem groot gevaar." Het Centrum zegt dat het gaat om het aanzetten tot haat, geweld en discriminatie.
Ik citeer nu een toepasselijke reactie van lucky9 die hij op 14.12.14 op m'n blog plaatste: Genoeg werk aan de winkel voor het Gelijkekansencentrum, n.a.v. mijn bericht over 'Mijn CGKR-avontuur'.
"Hoezo, het Centrum zegt dat het verboden is, om aan te zetten tot haat, discriminatie en geweld?... De Koran druipt er van over. Van alle drie: aanzetten tot haat jegens allen die niet-moslim zijn, discriminatie van allen die niet-moslim zijn, en geweld tegen allen die niet moslim zijn. En dat is maar het begin van een eindeloze bloemlezing flagrante inbreuken op de vele rechten van de mens vervat in vele verlichte verklaringen, charters en verdragen desbetreffend, gepleegd door islamieten namens de islam, voor eeuwig en altijd onveranderlijk vast gegoten en verankerd in hun koran.
De islam is negationistisch tegen de eindeloze reeks genocides in de geschiedenis uitgevoerd door moslims en aangespoord door de islamitische ideologie en maakt zich vandaag veelal ook schuldig aan negationisme tegenover de holocaust. De islam is antisemitisch, beschouwt de helft van het menselijk ras (vrouwen) als minderwaardig en rechteloze verhandelbare voorwerpen, en is extreem onverdraagzaam.
Islam is als het ware het toppunt van intolerantie, fanatisme en blinde haat aangedreven door het clangevoel van een sekte vanaf hun prille jeugd gehersenspoelden. Elke redelijkheid is hen totaal vreemd en wordt door hen beschouwd als verwerpelijk omdat het tegen de belangen van hun clan en sekte is.
Al eens een moskee weten sluiten door de laffe apparatsjiks van het CGKR? Al eens een mollah of imam weten voor de rechtbank slepen door dat centrum? Ik niet. Hoeveel onder hun leiders en tewerkgestelden zouden er (buiten de moslims onder hen) al eens een koran open geslagen hebben? Hoe veel zouden er zelf een exemplaar van bezitten? Hoeveel van deze bezitters zou hem al eens gelezen hebben? En onder die laatsten, hoeveel onder hen zou de koran al eens hebben bestudeerd?"
Een onderzoek van OESO (Organisatie Economische Samenwerking en Ontwikkeling) wijst uit dat "sociale mix in scholen een hulp is voor zwakke leerlingen"... Doink! Bam! Klong!!!
Het onderzoek lijkt op een krampachtige poging om het imago van de onderlaag van de schoolbevolking - de allochtonen - op te vijzelen, om hen mee te sleuren naar het hoge niveau van hun Vlaamse klasgenootjes. Maar zo werkt dat niet.
Ik vraag me af of de onderzoekers ooit een multiculturele klas van dichtbij gezien hebben. Dan zouden ze moeten weten dat zwakke leerlingen zich niet kúnnen optrekken aan sterke leerlingen. Het omgekeerde gebeurt wel: sterke leerlingen worden door de aanwezigheid van zwakkeren afgeremd in hun ontwikkeling.
In een reactie zegt onderwijsminister Crevits dat ingezet moet worden op een rééks van maatregelen. Zoals het stimuleren van kleuteronderwijs, de modernisering van het secundair onderwijs en een versterkte lerarenopleiding. Heel diplomatisch ontwijkt de minister het onderwerp 'sociale mix'.
Lieve zal nog eens vertellen over de Toetakeling van het Onderwijsniveau als er Allochtonen in de Klas zitten.
Zowat 20, 30 jaar geleden, toen multiculturele klassen een hype werden, betekende dat het begin van de uitholling van ons onderwijs.
Studies over gemengd onderwijs wijzen allen in dezelfde richting: "Lesniveau daalt in gemengde klassen... Gemengde scholen zijn niet bevorderlijk voor onderwijsprestaties... Vlaamse leerlingen presteren slechter in een klas met allochtonen"...
Ik had die studies niet nodig om te kunnen vaststellen dat het lesniveau daalt in gemixte klassen. Overal om me heen zag ik het lesniveau dalen, daar waar allochtonen in de klas zaten. Vlaamse leerlingen kregen geen volwaardig onderwijs meer omdat leerkrachten hun leerstof aanpasten aan de zwakke allochtone groep. De overheid ontkende met klem dat allochtonen iets te maken hadden met een verlaging van het lespeil.
Vlaamse leerlingen die de overstap waagden van een gemengde school naar een witte middelbare school konden de leerstof niet aan omdat ze te weinig bagage meekregen vanuit het multiculturele basisonderwijs. Ik heb niet één leerling gekend die de overstap van een multicul-klas naar een witte klas overleefde. Dat zegt genoeg over de kwaliteit van multicureel onderwijs.
Niemand wordt er beter van, van een smeltkroes waar uiteenlopende geaardheden bijeenzitten. Sociaal gemixt onderwijs is een utopie, omdat allochtonen ons niets kunnen bijbrengen, ons niets te leren hebben, ons niets te bieden hebben, ze hebben niets om ons te verrijken, en zeker moslims niet!
Ik maakte voor het eerst kennis met de islam in 1976, toen er een islamleerkracht verscheen in het atheneum. Leraressen maakten reverances en die dweperige verwelkoming steeg hem naar zijn bol. Een arrogante man was het, die er niet in slaagde om één fatsoenlijke Nederlandse zin uit te kramen.
Kweek en Heers!
Ach, geen erg, het storende islamonderwijs zou toch maar iets van korte adem zijn, een pijnlijk gezwel dat morgen verdwijnt, een rage van voorbijgaande aard. Die gedachte leefde bij iedereen, en niemand kon toen vermoeden dat de moslimbevolking 30 jaar later een explosieve stijging zou kennen. Met de snelheid van een straaljager plant dat volk zich voort. Ontelbare nieuwe volgelingen van profeet Mohammed, dienaar en promotor van Allah, komen er dagelijks bij. Hoe meer nieuwe moslimpjes, hoe machtiger het islamitische leger hier wordt. Die bruin mannen schieten er niet naast, het zijn allemaal voltreffers, recht in de roos. Geboorteplanning of niet, ze zullen blijven kweken, en dan gaan WIJ uitsterven en komt er een machtsuitbreiding van moslims, asielzoekers en andere illegalen. Kweek en Heers!... Een overrompeling die onze samenleving ontwricht en al onze kostbaarheden vernietigt...
Het begon met één klein moskeetje
De uitvinders van de islamlessen én van de erkenning van de islam als godsdienst, hebben zich vergaloppeerd en verslikt in hun overmoedige en dwaze beslissingen met desastreuze gevolgen. De oprukkende islamisering in onderwijs, in het sociale en politieke leven, in alle vezels van onze samenleving zal voor velen een herinnering zijn aan de tolerantie en sympathie die we vroeger toonden jegens een kleine minderheid van moslims met hun ene moskeetje dat best wel te verdragen was.
Het hoofddoekenverbod kwam er nooit echt
Moslimmeisjes met een hoofddoekje waren vroeger uitzonderingen op school. Niemand stoorde er zich aan en iedereen was ervan overtuigd dat die paar afwijkende gevallen zich met de tijd wel zouden aanpassen. Maar de jaren gingen voorbij en er kwamen steeds meer moslimmeisjes met een kopvodje naar school. En de enige taal die ze spraken was Turks. Kwebbel, kwebbel... Onverstaanbaar gebral en getater.Een moslima met een hoofddoek maakt duidelijk dat ze niets met haar omgeving te maken wil hebben, dat ze geen deel wil uitmaken van onze samenleving met eigen cultuur, tradities en waarden... De hoofddoek als symbool van onwil om te integreren, van eigengereidheid, een teken van verhevenheid boven niet-moslims, om het moslimgevoel te versterken, om de moslimgemeenschap te ondersteunen...
Wat zijn wij waard als eigen volk als wij ons door islamaanhangers de les laten lezen? Welke waarde hebben wij als volk als wij ons laten overrompelen door vreemde eigenheden? Waar is ons zelfrespect gebleven?...
Gelezen bij E.J. Bron (door Bert Brussen): de getuigenis van een lerares over mislukte integratie.
"... in het centrum van deze mooie stad word ik op het fietspad links en rechts ingehaald door agressieve donkere jongens op scooters. In het warenhuis blokkeren vrouwen met hoofddoeken de roltrap. Iedereen gooit zijn afval gewoon op straat; plakkaten ingedroogde kauwgom bij de bioscopen en cafetaria’s, allerlei verpakkingen van junkfood. Niemand kijkt me in de ogen of glimlacht naar me. Niemand zegt sorry als ze in de weg lopen. Ik ben lucht voor hen. Mijn leerlingen, vooral de jongetjes, lijken nooit gecorrigeerd te worden. Vaak neem ik hen in de schoolvakanties mee om iets leuks te gaan doen, en bijna net zo vaak ga ik eerder naar huis terug dan gepland, omdat ze zich in de openbare ruimte zo misdragen. Ze gooien hout en stenen naar de eendjes in het park. Ze zeuren om snoep, ijs en dure spullen. Ooit haalden kleine kinderen achter mijn rug geld uit mijn portemonnee. Ooit boog een jongetje van 4 mijn pink expres keihard en pijnlijk naar achteren, omdat ik hem verbood mijn bril te verbuigen. Ik heb tien jaar lang bol gestaan van begrip. Maar ik word er een beetje moe van dat ik geen vooruitgang zie.”
Mevrouw geeft al tien jaar les aan nieuwkomers. Zij doet er al tien jaar alles aan, met hart en ziel, om nieuwkomers succesvol te laten integreren in de Nederlandse samenleving. Ze blikt nu terug en komt tot de conclusie dat alles, van subsidies via rijen betrokken vrijwilligers naar toeslagen, uitkeringen en hulpverleners, helemaal niets heeft geholpen en de integratie voor geen ene meter is opgeschoten.
De tijd is aangebroken om mijn linkse collega's van vroeger weer eens wakker te schudden.
Terug naar schoolperikelen. Vlucht- en andere perikelen gaan even de kast in, en asielzoekers ook. Anders denken de lezers dat ik iets tegen vreemdelingen heb. Dat is ook zo, en ze mogen het allemaal weten. We moéten iets tegen indringers hebben, anders overleven we 't niet. Ik heb m'n handen vol aan mezelf en m'n omgeving, d'r kan echt niemand meer bij. Vroeger moest ik mijn afschuw voor vreemdelingen verbergen, en m'n sympathie voor het Vlaams Belang ook, nu hoeft dat niet meer, tenzij achterlijke spionnen over m'n schouder meelezen.
Het was een onvergeeflijke fout van Horbert en zijn trawanten om m'n blogje aan te klagen bij het CGKR. Op geregelde tijdstippen zal ik daarom mijn vijanden een beurt door het slijk geven.
Als ik een kwelduivel uit het verleden aan het kruis wil nagelen, hoef ik niet af te dalen tot in diepe spelonken van mijn geheugen. Neen, Horbert, de PMS-baas met psychopathische trekjes dient zichzelf aan als kwelduivel om door de mangel te halen.
Nu ga ik over tot gewaagde onthullingen over zijn verachtelijk karakter, over hoe hij bezig was met de opbouw van een indrukwekkend strafregister, en daarna ging er nog vanalles mis in zijn leven.
Op zekere dag vertelde Horbert in een euforische bui een zonderling verhaal over zijn louche vriend Robertini die zijn dure auto opzettelijk liet stelen om verzekeringsgeld los te peuteren. Horbert vond het grappig. Voor hem was iemand die de verzekering kon oplichten een held. Hij zette 'fraude' op een voetstuk. Hij was het ook die IQ-cijfers vervalste om de mutualiteiten op te lichten... Maar als hij zoveel details kende over het fraudeverhaal van Robertini, was hij er dan zelf ook niet bij betrokken?...
Op een koude donkere avond in een donker straatje stond een gloednieuwe Mercedes te fonkelen. Oogverblindend. Plotseling kwam er een gedaante tevoorschijn, en het silhouet leek erg op Horbert, maar dat kon haast niet want zo'n verschrikkelijke dingen zou Horbert nooit doen. Dáchten we. Totdat er nieuwtjes binnendruppelden, van alle kanten, het ene al dramatischer dan het andere. Dronkenschap achter het stuur, mishandelingen, ongecontroleerde woede-uitbarstingen... Zou hij het dan tóch op een akkoordje gegooid hebben met Robertini?. Insiders kenden alle geheimpjes over Horberts turbulente leven, maar er werd véél en hard gezwegen. In de doofpot ermee. Hoe speelde hij het toch altijd klaar om die doofpot oneindig te kunnen vullen?.
Het kon natuurlijk niet blijven duren. Een Bewijs van Goed Gedrag en Zeden, daar kon Horbert naar fluiten. Dus ook geen Burgerlijk Ereteken na zovele jaren dienst. En tóch kon hij zich handhaven in een verantwoordelijke positie van CLB-directeur?... Raadsels!
In een spitsvondige bui lanceerde CD&V onlangs twee nieuwe Nederlandse woorden, een aanwinst voor onze taalschat: 'alcoholoog' en 'alcohologie'. Misschien wordt 'alcohologie' een nieuwe studierichting in ons onderwijs? En 'alcoholoog' een nieuw beroep? Geen knelpuntberoep want de proeverijen zijn gratis en horen bij de opleiding.
CD&V wil de verkoop van sterkedrank verbieden voor nachtwinkels, tankstations en automaten. CD&V bepleit ook een betere medische omkadering bij problematisch alcoholgebruik. Psychotherapie wordt aangehaald als behandelingsmethode, en een alcohologische behandeling door een 'alcoholoog' moet terugbetaald worden.
De bedenkers van de revolutionaire woorden zijn twee vrouwen, de CD&V'ers Natthalie Muylle en Els Van Hoof. Ze formuleren hun verzuchtingen: "Waarom moeten automobilisten sterkedrank in tankstations kunnen kopen?... Samen met het nachtelijk verbod moet dit "geheim en impulsief drinkgedrag" tegengaan... Is het niet beter iets te drinken op café, op restaurant of op een fuif, waar toch nog een vorm van sociale controle is?"...
Twee vrouwen dus. Mogelijk werden ze bij hun strijd tegen alcoholmisbruik geïnspireerd door de drinkgewoonten van hun mannen?...
Vlaanderen, een Hemel op Aarde! Wat ik allemaal zou doen als ik iets te zeggen had in Vlaanderen? Op de eerste plaats het welzijnvan deVlaming behartigen, Vlaamse armoede bestrijden, alle moskeeën bombarderen en kerken renoveren, musea en antieke gebouwen restaureren, islamonderwijs verbieden en alle islamitische aangelegenheden naar de maan wensen.
Ik zou ook op elk Vlaams kerkpleintje een grote lindeboom planten met daaronder rustbankjes om te keuvelen met dorpsgenoten. En op elk Vlaams pleintje moet er een ouderwets bruin cafeetje komen waar de kastelein pur sang Vlaams bloed door zijn aderen heeft stromen. En in elke straat moet er een veldkapelletje komen, en rode bloemetjes op de vensterbanken van peperkoekenhuisjes. Straatbeelden moeten de geur van vroeger weer uitademen, de geur van buitenlucht, van bloeiende boomgaarden en vruchtbare akkers.
Buitenlanders zou ik alleen maar toelaten als ze bijdragen aan het Vlaams welzijn. Alles wat geen Nederlands spreekt verban ik op een eiland in de Noordzee waarvan ze mogen terugkeren als ze accentloos Nederlands spreken en zich gedragen en voelen als een echte Vlaming.
Alle criminelen deponeer ik in een streng bewaakt kamp om er dwangarbeid te verrichten. Ik zou ook gerechtelijke dossiers opstellen over iedereen die het waagt om de Vlaming achter te stellen, te benadelen of te denigreren.
Met Lieve als baas, wordt Vlaanderen een hemel op aarde!
De stad Gent wil inzetten op 'onderwijs in de moedertaal', om het aantal schoolverlaters zonder diploma te doen dalen. In het Vlaams Parlement protesteerde Ortwin Depoortere (VB) tegen de thuistaal op school: "Nederlands moet de enige onderwijstaal blijven". Onderwijsminister Crevits (CD&V): "De onderwijstaalregels mogen niet geschonden worden." En daarna kwam Caroline Gennez (SP.a) op de proppen met het afgezaagde cliché dat we respect moeten tonen voor de thuistaal. Ik bewonder Ortwin Depoortere dat hij op dát moment zijn zelfbeheersing niet verloor. Hij reageerde op de linkse madam Gennez: "...We zitten nu aan een vierde generatie van vreemde scholieren die nog altijd het Nederlands niet machtig zijn. Ik stel me daar vragen bij... Ik vraag in de eerste plaats respect voor onze moedertaal, voor het Nederlands... Vreemdelingen moeten zich aanpassen en niet omgekeerd. Dat is het gezond verstand."
Tot hier in 't kort een recente discussie over de onderwijstaal. Nu gaan we terug in de tijd waar linkse pogingen al aan de gang waren om de thuistaal te legaliseren in het onderwijs, om de thuistaal van anderstaligen in de schijnwerpers en in de bloemetjes te zetten.
Het is niet de eerste keer dat in Gent overwogen wordt om allochtoontjes te onderwijzen in hun thuistaal. Twee jaar geleden al sprak de Gentse onderwijsschepen Elke Decruynaere (Groen): "Laat vreemde kindjes hun thuistaal spreken op school." Dat zei ze n.a.v. de enorme taalachterstand bij kinderen die de lagere school verlaten.
Lieve zegt: "Taalachterstand bij allochtonen komt er door het gebruik van de thuistaal, de thuistaal die ze hardnekkig altijd en overal hanteren, thuis, in de klas, in de gangen, op de speelplaats, op straat...Een vreemde thuistaal is een ernstig obstakel om fatsoenlijk Nederlands te leren spreken!"
En ongeveer drie jaar geleden kwam het GenKse stadbestuur in het nieuws met de uitspraak van de Genkse burgemeester Wim Dries (CD&V): "Goed Nederlands spreken is belangrijk maar we moeten ook respect hebben voor de thuistaal en de cultuur van de kinderen."
Lieve zegt: "Het is fout om respect te hebben voor taal en cultuur van allochtonen! Het is fout om toegevingen te doen aan hun taal en cultuur. We moeten onszelf blijven en eisen dat anderstaligen ónze taal en tradities overnemen. Als we dat niet doen gaan we onze eigen ondergang tegemoet. Verdraagzaamheid en toegevingen zijn de eerste stappen naar zelfvernietiging."
Onderzoekers aan universiteiten hebben in het verleden handig in de kaart gespeeld van de supporters van de thuistaal. Zij verdedigden de thuistaal van allochtonen op een onnavolgbare sentimentele wijze: "De thuistaal is goed voor het zelfvertrouwen van de allochtoon. Het is niet goed om het gebruik van de thuistaal te bestraffen, het stigmatiseren van de thuistaal veroorzaakt lage slaagkansen van allochtonen."
Lieve zegt: "Dit is wartaal van de bovenste plank, een klein beetje onzin zou nog weerlegd kunnen worden. De lage slaagkansen, dat komt omdat ze de Nederlandse taal minachten, omdat ze koppig altijd en overal hun thuistaal spreken, én omdat ze een negatieve studieattitude hebben, eigen aan het allochtoon-zijn."
Om ons eigen Vlaamse welzijn te redden, mogen we helemaal geen respect tonen voor de thuistaal van anderstaligen op school. Het is fout om toe te geven aan zwakke momenten om dat toch te doen.
En tot slot: er mag geen andere thuistaal dan het Nederlands zijn. Er mag geen thuistaal bestaan, tenzij het Nederlands. Thuistalen zijn er om in Turkije of in Marokko te gebruiken, niét in ons Vlaamse onderwijs, niet in gezinnen in Vlaanderen Er moet een totale ontkenning en afzwering komen bij allochtonen van hun eigen taal en cultuur. En dan pas kan integratie op gang komen.
Ik dank Houzee van de Rechts blog voor de tip "Nederlands als enige onderwijstaal', zo kreeg ik de gelegenheid om mij nog eens lekker te laten gaan.
Vroeger ben ik op illegale wijze in het bezit gekomen van de brochure 'Wegwijs in België', een praktische gids voor nieuwe Limburgers, een publicatie van PRIC Hasselt (Provinciaal Integratiecentrum).
Soms ben ik in the mood om deugnieterijen van vroeger op te biechten. En dit is zo'n moment van onthullingen. Het brochuurtje kwam 'toevallig' in m'n handen toen ik de post onderschepte van de migrantenwerksters. Om te overleven in het migrantenmilieu zijn alle middelen geoorloofd, zei ik tegen mezelf. En als de Turkse tolk zegt dat migranten mogen liegen om te overleven, dan mag Lieve de post onderscheppen van migrantenwerksters.
Ja, en zo kwam ik aan het brochuurtje. Ze hadden mijn activiteiten in het gekleurde atheneum maar niet zo moeten boycotten. Migrantenwerksters heb ik ervaren als dwarsliggers die het opperste welzijn van migrantenleerlingen nastreven, en daarbij het belang van eigen leerlingen aan de kant schuiven. Zij verloren hun hart aan migrantenleerlingen... Nietwaar Martine, Kathleen, Natsja en Gülnür?
Wegwijs in België
Ergens in de jaren 90 publiceerde het Provinciaal Integratiecentrum de brochure 'Wegwijs in België', een praktische gids voor nieuwe Limburgers. Nieuwe Limburgers? Nee hoor, de nieuwkomers hadden niks te maken met de rasechte Limburgse inboorlingen.
Hypocriete inleiding van het drukwerkje: "Wie naar een ander land emigreert, wil graag snel vertrouwd raken met de nieuwe leefgewoonten, met het aanbod aan voorzieningen en met de regels die de samenleving ordenen"... Op deze preek zitten migranten echt te wachten.
Doelstellingen en activiteiten van PRIC (gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap!) getuigen van een eindeloze bekommernis om 'de migrant'. Zoveel Samaritaanse goedheid is zeldzaam. Het grenst aan zelfachterstelling. Het aast op een "open Limburgse samenleving met respect voor ieders identiteit en cultuur, volwaardig burgerschap en inspraak en participatie, menselijke opvang en begeleiding van allochtonen, vluchtelingen en woonwagenbewoners". Nieuwkomerscursussen waren er om migranten te introduceren in de Limburgse samenleving... Zou er ooit een evaluatieonderzoek uitgevoerd zijn naar de resultaten van de kostbare initiatieven van het Integratiecentrum?...
