Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Vert. van: "Le jardin de Badalpour." Paris : Fayard, 1998. - 1e dr. Nederlandse uitg. (geb.): 2000.
Zoektocht naar Indiase wortels
***
De moeder van Zahr wil haar dochter behoeden voor het strenge leven in India. Ze vlucht daarom met haar dochter naar Parijs. Zahrs vader , radja van Baldapur , probeert haar uit alle macht naar India te halen, maar zijn pogingen mislukken. Jaren later gaat Zahr zelf op zoek naar haar vader en haar Indiaanse afkomst. Ze raakt onder de indruk van de cultuur maar stuit ook op veel sociale misstanden , waardoor ze in conflict met zichzelf komt. Als ze tijdens haar verblijf een reis maakt naar Baldapur, de bakermat van de familie , vindt ze een verwaarloosde tuin , die het symbool wordt van Zahrs verbondenheid met India.
Tweede roman van de in Frankrijk geboren schrijfster (1941, kleindochter van de radja van Badalpur), na het succesvolle 'Uit naam van de dode prinses'*.
Een Indiase vrouw kan het keurslijf waarin zij als vrouw moet leven niet langer verdragen. Zij vlucht met haar dochtertje naar Parijs, waar de moeder al snel overlijdt. Het kind wordt opgevoed in pleeggezinnen en een klooster, waar zij zich als christen laat dopen. Maar volwassen geworden zoekt zij haar vader op. Deze neemt haar op in zijn huis, maar verwacht van haar dezelfde terughoudendheid in de omgang met anderen als van een moslimvrouw verwacht wordt. Zoals te verwachten wordt dit een bron voor conflicten. Zij vertrekt weer naar het Westen. Als journaliste wil zij opkomen voor de rechten van de vrouw in India en Pakistan. Na het overlijden van haar vader komt zij in conflict met haar broer, nu hoofd van de familie. De strijd begint opnieuw, maar nu met een gunstige afloop voor de journaliste. Een boeiend en interessant autobiografisch verhaal, levendig verteld, met goede karaktertekeningen. .
Zahr groeit op in Parijs in verschillende pleeggezinnen. Haar moeder, afstammelinge van een roemruchte Sultan uit het Ottomaanse Rijk, stierf vlak na haar geboorte. Wie haar vader was, is in het begin niet duidelijk. Haar moeder, Selma, heeft aangifte gedaan van een doodgeboren kind vlak nadat ze terugkwam van haar op de klippen gelopen huwelijk met de Radja van Badalpur te India. Een klein jaar later geef ze de geboorte aan van haar dochter, Zahr, wiens vader een Amerikaanse vriend was. Zahr brengt haar jeugd door, zoekend naar haar identiteit. Eerst waant ze zich nog een prinses, als afstammelinge van de Radja, dan slaat de twijfel weer toe en probeert ze gewoon Zahr te zijn. Pas rond haar 21ste jaar, wanneer ze een fervent aanhangster is van de linkse partij 'Socialisme en Liberté' in Parijs, gelooft ze dat ze waarachtig een dochter van de Radja van Badalpur is. In India leert ze niet alleen haar familie kennen - De Radja van Badalpur, Amir, en haar halfbroers Suleyman, Mansour en Nadim - maar ook het ware Indiase leven en haar tradities, die nog sterk verankerd zijn in de regio waar haar vader leeft: Lucknow. De prachtige glorie van het tijdperk van de Radja's en de Raj's heeft niet alleen ruïnes achtergelaten. Zahr komt erachter dat leven in India voor een vrouw een continu gevecht is tegen tradities, die eigenlijk niet meer passen in de moderne maatschappij. Behalve voor haar vader vat ze een gepassioneerde liefde op voor hun landgoed, Badalpur, dat de bakermat van hun familie is. In de tuin die haar moeder daar ooit had aangelegd, denkt ze de rust en vrede te vinden, waar ze al zo lang naar op zoek is... Maar rust en vrede is misschien iets dat niet makkelijk te verkrijgen is in het turbulente India dat verscheurd wordt door de strijd tussen Hindoes en Moslims.
Een prachtige autobiografische roman vol turbulente gegevens over het vaderland van Kenizé Mourad, India. De schrijfster heeft geen makkelijk leven gehad. Over haar moeder, afstammelinge van de laatste Sultan van het Ottomanse rijk, heeft ze het boek 'Uit naam van de dode prinses' geschreven, wat een bestseller was in 1983. Terecht, want je zult toch maar uit zo'n roemrucht geslacht komen en wanneer je in het Topkapi museum bent, je tussen je grootouders wanen. In 'De tuin van Baldapur' komt Mourads vaderland aan de beurt, maar ook haar eigen verscheurdheid tussen die belangrijke ouderlijke geslachten en de verschillende landen die ze representeerden. Haar jeugd was één grote zoektocht naar een eigen identiteit, wat haar zeer onzeker maakte toen ze ouder werd.
Aan het einde van het boek, wanneer Zahr reedsde 50 voorbij is, lijkt ze eindelijk een identiteit te kunnen aannemen. Niet die van een Indiase moslim, of een afstammelinge van de Sultane, maar gewoon die van haarzelf: Zahr, met als thuisland Frankrijk. Het eerste deel van het boek gaat over haar jeugd in Frankrijk, doorspekt met allerlei gegevens over de vergane glorie van haar familie van beide kanten. Selma, haar moeder, is als bannelinge opgegroeid in Beiroet, toen nog het Parijs van het Oosten. Maar toen ze haar huwelijk met de Radja van Badalpur had opgegeven, keerde ze berooid terug naar Parijs, waar ze een armoedige dood stierf. De meeste familieleden van Zahr, afkomstig uit koninklijke geslachten, leven in armoede, zowel van moeders als vaders kant. Als klein kind droomde ze nog van een grot van Ali Baba, waarin haar vader zou leven, maar al ouder wordend beseft ze dat die uitbundige rijkdom, zowel van de sultans, als van de radja's, geschiedenis is. Toch slaat in het boek nog een kleine vonk over van deze wereldse rijkdommen. In het tweede deel van het boek leert Zahr het India van haar vader kennen. Hartstochtelijk probeert ze zowel een plaatsje in de familie als in de Indiase maatschappij te veroveren.
Maar deze grote cultuurstap is niet zo makkelijk. Zahr wordt verscheurd tussen het willen houden van, maar ook haar eigen integriteit. Dit deel is een schildering van Indiase cultuur en traditie, maar ook nog steeds over Zahr's identiteitsstrijd. Uiteindelijk kiest Zahr voor haar eigen leven in Frankrijk en wordt ze journaliste. Het derde deel is wederom een vervolg van de zoektocht naar haar identiteit, maar ook van het turbulente leven in een staat met zoveel verschillende godsdiensten. Zahr, wel zekerder van zichzelf, stort zich zowel in een persoonlijke strijd, als ook in de politieke strijd. Met een zekere pen oordeelt ze over zowel Hindoe-, als Moslim-gebruiken. Rake uitspraken zoals over het dragen van de sluier, beschrijvingen van gruwelijke moordpartijen, geven een zeer indringend beeld van India, maar ook van 2 wereldwijd verspreide godsdiensten. En dat is wat dit boek zo mooi maakt: tegelijk een beeld gevend van haar innerlijke strijd, beschrijft ze een India verscheurd door oude tradities, godsdienstonlusten en barre armoede. Het boek is een fascinerende film vol persoonlijke emoties, maar ook een prachtig, doch streng portret over een land met een roemrijk verleden vol miljoenen verschillende mensen. Het is een aanklacht tegen vuile godsdienstspelletjes en de armoede, het is de geschiedenis van een geslacht ontstaan uit de groten der aarde, dat nog lang niet is vergaan. Kenizé Mourad is misschien haar titels kwijt van Radjkumari of Sultane, maar als schrijfster mag ze zich nog steeds een prinses wanen.
Vert. van::" Sekai no chushin de ai wo sakebu." - Tokio : Shogakukan, cop. 2001. ISBN 9789044314687
Meeslepend drama met filosofische inslag.
*** Het is geen gewone verliefdheid die opbloeit tussen Sakurato en Aki, twee klasgenoten op de middelbare school.van een provinciestad in Japan. Hun liefde is de uiting van een diepe zielsverwantschap en gaat verder dan hun leeftijd zou doen vermoeden .Maar hun droom wordt wreed verstoord als Aki een ernstige ziekte ( leukemie) krijgt en er aan overlijdt. In flashbacks vertelt Sakurato het indrukwekkende verhaal van wat voor verbondenheid er bestond tussen hem en Aki en hoe hij probeert haar schijnbaar zo onrechtvaardige dood te aanvaarden. Door zijn heldere en openhartige stijl maakt Katayama de lezer deelgenoot van de wereld van deze jonge mensen. Het verhaal eindigt met een daad van toewijding aan de nagedachtenis van Aki die op iedere lezer een enorme indruk zal maken. Droomeiland is een onvergetelijke liefdesgeschiedenis , die de harten van honderdduizenden Japanse lezers wist te raken.
Kyoichi Katayama
geboren op 5 januari (1959) verliet de economische hogeschool om Droomeiland te schrijven en hij keerde er nooit meer terug. Hij is een meester in de Japanse vechtkunsten.
Bibliografie :
Kehai
(Sign)
Socrates in Love (Crying Out Love, In the Center of the World)-Droomeiland
"It was the moment when his beard scratched her cheeks and his falcon eyes looked directly down upon her, held her eyes until he must have seen how very small his face was, how very tiny, reflected in her gray eyes. And in that long, long moment, she knew Sardarji expected her to lower her eyes before him."
"This book moved into my life. It had to be fed in the morning and cleaned up in the evening,"
- Shauna Singh Baldwin.
I hear a little voice in my head and I ask it, "who are you?" and "why are you upset?" "what is your story?" and "please speak a little louder" and then go off and research and come back and ask it some more questions, I end up with a short story, maybe even a novel.
*** Het zestienjarige sikh-meisje Roop , geboren in het Punjabi-dorp van Pari Darvaza is één van de drie kinderen van Bachan Singh en de mooiste van zijn twee dochters. Zij heeft het voorrecht naar school te kunnen gaan maar ziet gauw in dat ze in een mannenwereld leeft en haar vaders ambities geconcentreerd zijn op haar broers.. Op een dag ontvangt Bachan Singh een huwelijksaanzoek voor zijn jongste dochter Roop van één van de invloedrijkste mannen van het dorp , Sardar Kunsal Singh .Maar het is geen huwelijk met één van zijn zonen dat hij komt voorstellen, zoals Bachan verwachtte, maar een aanzoek voor de machtige ingenieur en landeigenaar Sardarji uit Rawalpindi .
Sardarji, die door zijn studie in Oxford tussen twee culturen in staat, de Indiase en de Engelse.,heeft al een eerste vrouw, Satya.Zij is de trotse manager van Sardarjis huishouden, maar ze kan haar man geen erfgenaam schenken. Roop trouwt dus met de vijfentwintig jaar oudere Sardarji met het vooruitzicht hem kinderen te schenken. Satya, vernederd door Roops komst, verbergt haar gevoelens en besluit dat Roop voor haar een kind zal dragen. Het is in de tijd dat India onafhankelijk wordt van de Britten. Een turbulente periode breekt aan en ook in het huis van Sardarji dringt de moderne westerse cultuur door. De zelfbewuste Roop is daartegen bestand, maar de oudere Satya wordt ongewild een vreemde in de kringen waarin haar man verkeert.
De voortdurend veranderende machtsverhoudingen tussen de beide vrouwen, met hun grote verschillen en de generatiekloof, zijn de grote constante.in deze roman. Satya symboliseert de oude feodale tijd, Roop het nieuwe. Satya vecht een verloren strijd, Roop voegt zich in een tradtionele moederrol, maar in een voor haar open liggend bestaan. Hierdoorheen wordt een voortreffelijk beeld geschetst van de onafhankelijkheidsbeweging en de verschrikkingen van de deling in India en Pakistan.. Daardoor is het zowel een familieverhaal als een historische roman. Er is een feministische toonzetting met een sterke nadruk op zelfbeschikkingsrecht van vrouwen, een in India en Pakistan zeldzaam verschijnsel. Het is de terecht bekroonde debuutroman van de jonge Canadees-Indiase schrijfster. Het boek kreeg The Commonwealth Writers Prize als beste boek van de Canadees-Carraibische wereld.en verscheen ook op de long-list voor The Orange Prize voor fictie.
Shauna Singh Baldwin :-1962
To demand justice, I find I must explore injustice.
-- we tell the lies that tell the truth
is geboren in Montreal en groeide op in India.Zij is de schrijfster van :English Lessons and Other Stories en co-auteur van A Foreign Visitor's Survival Guide to America.
Haar korte verhalen, gedichten en essays verschenen in verschillende literaire magazines in the U.S.A., Canada,en India. Van 1991-1994 was ze een onafhankelijke radio producer en gastvrouw van : "Sunno!" the East-Indian-American radio show where you don't have to be East-Indian to listen.
Shauna behaalde een M.B.A. aan Marquette University. Haar eerste roman : "What the Body Remembers", kwam uit in 1999 bij Knopf, Canada; Nan Talese/Doubleday, en Transworld UK.Hij is vertaald in elf talen .
Shauna's awards :
* India's international Nehru Award (gouden medaille) *The national Shastri Award, een zilver medaille voor Engels proza. *Writer's Union of Canada Award (1995) voor korte verhalen * Canadian Literary Award.(1997) English Lessons ontving de Friends of American Writers Award.
Bibliografie : A Foreign Visitor's Survival Guide to America (1992, coauthored) English Lessons and Other Stories (1996, short stories) What the Body Remembers (2000) The Tiger Claw (2004)
*** De titel van het boek ; " La Consolante " is ontleend uit een term van het petanquespel : ' Envoyer à la consolante ' - of verwezen worden naar het troosttornooi voor diegenen die door directe eliminatie uitgeschakeld worden. Het is een partij voor niets , zonder competitie , zonder verliezers ...enkel voor het plezier nog . Het hoofdpersonage van het boek is Charles Balanda, een Parijse architect , een gejetlaagde bijna vijftiger , die zijn beroepsleven verdeelt tussen verschillende hoofdsteden en zijn intieme leven doorbrengt met Laurence, waarvan hij niet meer houdt en , die op haar beurt niet meer van hem houdt, en haar 14 jarige puber Mathilde. Op een dag verneemt hij bij toeval de dood van Anouk , de vreemde moeder van Alexis, een copain uit zijn kinderjaren. Zij is in ellende en eenzaamheid gestorven . Zij was voor de kleine Charles, zowat een tweede moeder en zijn eerste onderwijzeres.geweest, maar hij had haar nu reeds jaren verwaarloosd. Hij scheurt de onheilsbrief en werpt hem in de afvalrmand in de keuken.Als hij zijn voet van het pedaal terugzet en hij het deksel hoort dichtvallen "klak" , krijgt hij de indruk een soort doos van Pandora te sluiten . Maar hij moet terug naar het leven. "Allé ... t'is voorbij . Het probleem is - het is helemaal niet gedaan , hij keert helemaal niet naar het leven en de werkelijkheid terug . Zijn verleden keert met een verschrikkelijke kracht terug en hij blijkt niet in staat om het te trotseren. Hij wankelt en wil weten waarom die , vrolijke en grillige Anouk , begonnen is zichzelf te vernietigen. Wanneer hij met moeite een nieuw bestaan tracht op te bouwen ontmoet hij in Limousin , Kate , een Engelse die er in een ware ménagerie woont.Het eigendom is echter een ruïne geworden.Grote werkzaamheden in het vooruitzicht voor Charles als architect. Waarom zijn de werken van Anna Galvada bestsellers? Omdat zij troost brengen in tijden van crisis en haar verhalen als een balsem voor het hart zijn..De lezer kan zich identificiëren met haar personages, wat hem in staat stelt bepaalde zaken te begrijpen zonder te moeten terugvallen op zijn eigen verleden. De eerste regel om getroost te worden is niet dat men oplossingen aanbrengt maar dat men begrepen wordt. Het verhaal van Kate is verschrikkelijk maar het leven vindt er zijn plaats in. Charles, zelf herleeft dank zij haar, op een onverwachte manier want hij vertoeft nu in totaal ander omstandigheden. Gavalda toont ons dus dat de oplossing uit een totaal onverwachte hoek en op een volkomen onverwachte wijze kan aankomen, -dat het leven ons voor veel verrassingen kan plaatsen buiten het "business plan ". Haar boek geeft ons op zijn minst ruimte voor deze mogelijkheden.
Anna Gavalda :
is geboren in 1970 in Boulogne-Billancourt. Zij studeerde moderne letteren aan de Sorbonne.Zij heeft verschillende kleine beroepen uitgeoefend zoals,: dienster , kassierster,onthaal-hostess, au pair meisje in de Vernigde Staten, redactrice van huis-aankondigingen, vertaalster van romans Harlequin. Vandaag leeft ze in Seine-et-Marne., waar ze s'morgens lerares frans is, in de namiddag veearts-assistente , voltijds mama voor haar twee kinderen en .. s'nachts schrijfster. In 1992 werd ze laureate van ; La plus belle lettre d'amour, voor France Inter. Inmiddels is ze één van de populairste franse schrijfsters geworden.
Bibliografie:
Je voudrais que quelqu'un m'attende quelque part
, Le Dilettante, nouvelles, 1999
Je l'aimais
, Le Dilettante, roman, 2002
35 kilos d'espoir
, Bayard Jeunesse, roman pour adolescents, 2002
Ensemble, c'est tout
, Le Dilettante, roman, 2004
Nouvelles à chute
, Ed. Magnard,2004
La Consolante
, Le Dilettante,roman, 2008
Sarko m'a déjà repris
«Ensemble, tout devient possible», si ça se trouve, dès que Carla sera partie, il me chipera aussi «La consolante»... ( Anna Gavalda)
" Zwagerman schrijft indringend en ontroerend...onder meer zo goed vanwege het beeldend vermogen en de stilistische souplesse "
" Zwagerman is de meest complete schrijver van zijn generatie "
*** Otto vallei is voor bijna alles bang. Daarom is het maar goed dat hij schrijver is. Dan hoeft hij tenminste de deur niet uit.Helaas gaat hij sinds enige tijd gebukt onder de ergste aller schrijverskwalen ; het writer's block. Ten einde raad overweegt hij om te beginnen aan een roman over een schrijver die maar niet tot schrijven komt. Als ook dat mislukt zegt Otto met bloedend hart de literatuur vaarwel en wordt co-presentator van het nauwelijks beluisterde radioprogramma ' Chaos en rumoer '. Otto ziet zijn overstap als een beschamende degradatie ; van de letteren naar de media , van de gooi naar de eeuwigheid naar de knieval voor het allervluchtigste. Dan wordt hij terug de literatuur ingezogen , zij het niet meer als schrijver maar als personage. Tot zijn ontzetting ziet Otto zichzelf terug in een boek van een ander. De veelgelezen Eddy Waterland maakt furore met een roman over een schrijver die maar niet aan het schrijven toe komt ... Een scherpe, humoristische roman over Otto VALLEI , denkt Otto Vallei.
De satire in Chaos en Rumoer verandert radicaal van aard wanneer Otto en zijn collega's van de radio verstrikt raken in een kluwen van feit en fictie. Het thema van het boek is paranoia. Otto leeft in een eigen wereld met zijn eigen bedenkingen over wat de mensen zijn , doen en hoe ze er allemaal uitzien. Overal zoekt hij wat achter, terwijl dat volkomen zinloos is.
Joost Zwagerman .
wordt op 18 november 1963 geboren in Alkmaar in een echt ouderwetse onderwijsfamilie.
Na drie jaar atheneum aan de Rijksscholengemeenschap Noord -Kenemerland stapt hij na gedragsproblemen over naar de Havo.
Vanaf 1984 volgt hij Nederlandse taal en letterkunde aan de universiteit van Amsterdam,maar liet geen tranen toen hij er die studie niet afwerkte. Hij was reeds wat hij wilde bereiken nl schrijver.- Het klopte niet dat hij toen als nederig studentje in de collegezaal zat. Kunst en met name literatuur heeft hem in hoge mate gevormd - meer dan zijn leraren en opvoeders.
Sinds 1984 woont hij samen met zijn oude schoolliefde en latere echtgenote Ariëlle in Amsterdam.
In 1988 volgt hij een cursus creatief schrijven bij Oek de Jong..wordt redacteur bij het tijdschrift De Held.
Naast fictie schrijft hij ook veel essays over het geloof en publiceert deze met regelmaat in bladen met een christelijke achtergrond.
Wat poëzie betreft wordt hij ingedeeld bij de Maximalen , een generatie die zich afzet tegen de saaie en bloedloze poëzie van de generatie voor hen, en ze pleiten voor dichtkunst die met beide voeten in de maatschappij staat.
Zwagerman wordt in de media een beetje afgeschildert als poéte maudit.
Joost Zwagerman is daarnaast ook actief als columnist, van 1998 tot 2002 voor de Volkskrant en sinds 2001voor NRC Handelsblad. In 2003 en 2004 was Zwagerman presentator van het televisieprogramma VPRO's Zomergasten .In januari 2008 werd hem de Gouden Ganzeveer toegekend, voor zijn uitzonderlijke bijdrage aan de Nederlandse geschreven cultuur. Eerdere laureaten waren onder meer Kees van Kooten en Jan Blokker.
Bibliografie :
POËZIE :
Langs de doofpot (1987)- gedichten
De ziekte van jij (1988)-gedichten
De mooiste vrouw ter wereld (1993)-gedichten
Bekentenissen van de pseudomaan ( 2001) -gedichten
Tot hier en zelfs verder (2005) - De vroege gedichten
Roeshoofd hemelt (2005) - gedichten
PROZA :
De houdgreep (1986)
Kroondomein (1987) - verhalen
Gimmick! (1989)
Vals licht (1991)
De buitenvrouw (1994)
Tomaatsj (1996) -novelle
Chaos en rumoer (1997)
Het jongensmeisje (1998) - verhalen
Zes sterren (2002)
ESSAYS EN ANDERE NON-FICTIE :
Collega's van God (1993)
De kus van Michael Jackson (1993) -columms
In het wild (1996)
Pornotheek Arcadië (2000)
Landschap met klein vuil (2001)
Het vijfde seizoen (2003)
Het wilde westen (2003)
Tussen droom en daad in Dubbelstad(2004) -
Alkmaar in feit en fictie
Door eigen hand (2005)
De Nederlandse en Vlaamse literatuur vanaf 1880 in 250 verhalen, bloemlezing (2005)
De Nederlandse en Vlaamse literatuur vanaf 1880 in 60 lange verhalen, bloemlezing(2006)
Perfect Day (2006)
Transito (2006)
Hollands welvaren (2007)
De ontdekking van de literatuur(2007). The Paris Review Interviews. Bloemlezing.
"Robinson knows all her characters well and infuses them with emotional authenticity, wisely rendering their foibles and strengths."
In This Is My Daughter, Robinson has created a skillful and sensitive portrayal of divorce and its post-nuclear-family fallout."
*** Emma Kirkland en Peter Chatfield uit New York gaan trouwen en brengen beide een dochter uit een eerder huwelijk mee. Maar tussen Tess,de zachtaardige, driejarige dochter van Emma, en Amanda , de gesloten, zevenjarige dochter van Peter, botert het niet erg. Ook Emma heeft veel problemen met Amanda. Omdat beide ouders niet willen toegeven dat ze hun eigen dochter voortrekken , lopen de spanningen hoog op en dreigt het huwelijk van Emma en Peter vergiftigd te raken. Amanda groeit op tot een lastige puber. Ze wast zich niet, verft haar haren groen en experimenteert met drugs. Ze walgt van haar schattige stiefzusje. Niemand begrijpt haar, zelfs haar eigen vader niet. Met een wanhopige daad probeert Amanda het nieuwe gezin te dwingen haar au serieux te nemen ...
Roxana( Barry) Robinson
is geboren in Pine Mountain, Kentucky, en bracht haar jeugd door in New Hope, Pennsylvania. Ze studeerde aan de Buckingham Friends School ,in Lahaska en aan The Shipey School in Bryn Mawr. Ze ging samen met Bernard Malamud en Howard Nemerov naar het Bennington College. Ze behaalde een B.A. in Engelse Literatuur aan de Universiteit van Michigan.
Hoewel Roxana Robinson reeds vroeg als kind met schrijven begon ,behaalde ze toch haar bachelor in de kunst ,en werkte ze de eerste jaren van haar carriére in een galerie. Robinson verdeelt haar tijd tussen New York en Maine en schrijft geregeld over de wereld van natuur en omgeving. Haar essays en reviews verschenen o.a. in : The New York Times, Boston Globe, Washington Post, House and Garden, Fine Gardening, Travel and Leisure, The Wilson Quarterly, Vogue, The Wall Street Journal.
Haar werk wordt door The New York Times vergeleken met dat van John Cheever en Times Magazine vergelijkt haar met Edith Warton.
Bibliografie :
Summer Light
, (1987)
Georgia O'Keeffe: A Life. (1989)
A Glimpse of Scarlet and Other Stories.(1991)
Asking for Love.(1996)
This Is My Daughter.(2000) -Amanda's Schwester -La Fille de L'Autre-Stiefkind
*** Geld,aanzien,macht ; het ontbreekt de Braswells aan niets. Totdat hun oudste zoon op bizarre wijze verongelukt tijdens het vissen op een blauwe marlijn en een vernietigend geheim met zich meeneemt. Als er tien jaar later een vliegtuig neerstort voor de kust van Florida komt Thorn tijdens de reddingsoperatie een gevaarlijke samenzwering op het spoor. Iemand heeft een hightech wapen ontwikkeld dat met één stroomstoot elektrische systemen kan vernietigen - een wapen dat absoluut niet in verkeerde handen mag vallen. Wat is het verband met de Braswells , hun familiebedrijf en hun verbeten jacht op de blauwe marlijn ? Meesterverteller James Hall leidt ons naar de bloedstollende ontknoping.
De blauwe marlijn (Blue Merlin) behoort tot de orde van de baarsachtigen.( Perciformes). De vis kan een lengte bereiken van 4,3 meter en een gewicht van meer dan 900 kilogram.In de hengelsport is dit een van de meest gewilde vissen vanwege de enorme formaten die bereikt kunnen worden en vindt er een uitgebreide en kostbare "big game" visserij op plaats.
James Wilson Hall
Hij begon zijn carriére als dichter , maar in 1987 publiceerde hij zijn eerste misdaadroman. Inmiddels heeft hij heel wat boeken op zijn naam staan en is hij één van de beste misdaad-schrijvers ter wereld.Hij was een Fulbright professor in literatuur in Spanje en geeft les als professor in literatuur en writing op Florida International University.Enkele van zijn vroegere studenten zijn nu zelf gevierde schrijvers. James Hall woont met zijn vrouw Evelyn en hun drie honden , Carrie, Stella en Maggie deeltijds in Zuid-Florida en de bergen van western North-Carolina.
" Een goede thriller ' , zegt hij , ' gaat niet over een misdaad , maar over de strijd van de mensen tegen het innerlijke kwaad '
Bibliografie :
Poëzie
-The Lady from the Dark Green Hills
-Ham Operator
-False Statements
-The Mating Reflex
Romans
-Under Cover of Daylight(1987) -Blinde Wraak-Zwart Bloed
Oorspronkelijke titel : " Corée du Nord , Etat voyou "
Uitgeverij : Atlas -2003
paperback : 128 pagina's
ISBN-13 9789045011493
Pierre Rigoulot is journalist, historicus,en mensenrechten activist die in Parijs woont. Hij schreef veel boeken over de geschiedenis van de politieke repressie en werkte mee aan het hoofdstuk Noord-Korea van de bestseller "The Black Book of Communism (Harvard University Press).
***
In zijn boek : "De schurkenstaat " geeft Pierre Rigoulot ons een schokkend en onthullend beeld van Noord-Korea ,een gesloten en voor velen onbekende land-één van de laatste communistische bolwerken ter wereld. Het land heeft zich na de Koreaanse oorlog in de jaren vijftig volledig geïsoleerd en geldt als een van de ontoegankelijkste landen ter wereld. In navolging van zijn in 1994 overleden vader, Kim Il Sung, houdt de huidige leider Kim Jong Il het land met 21 miljoen inwoners in een stalen greep. Beide leiders zijn door middel van een enorme persoonlijkheidscultus tot mythische proporties verheven. , Noord-Korea is zo goed als bankroet, de economie is ingestort en de bevolking wordt bedreigd door hongersnood.
Uit internationale rapporten blijkt dat sinds 1995 meer dan 2 miljoen Noord-Koreanen stierven bij gebrek aan eten. Bijna de helft van de kinderen in Noord-Korea is ondervoed. Landbouwers bewerken er het land met de hand want er zijn bijna geen machines.Sinds de val van de Sovjet-Unie komt er ook vanuit die hoek geen hulp meer. Het land kan alleen overleven dankzij enorme voedselsteun van de VS en de Europese Unie in het kader van het World Food Program. Op de vlucht voor honger en vervolging, verbergen zich een 300.000 tal Noord-Koreanen in China.
De Chinese overheid stuurt opgepakte vluchtelingen echter zonder pardon terug en dan lopen ze een reëel gevaar om in de gevangenis te belanden of zelfs gedood te worden.Velen van hen worden dan opgesloten in concentratiekampen vergelijkbaar met de Goelagkampen uit de vroegere Sovjetunie en de Laogaikampen in China.
Zij zijn een van de weinige volkeren die nog te lijden hebben onder een mensonwaardig collectivistisch systeem dat de individuele vrijheid onderdrukt en de ontwikkeling van welvaart belemmert. En dat enkel en alleen omwille van de machtsdrang van enkele partijleiders die zich de vertegenwoordigers van de Zon op aarde achten.
In een poging aan geld te komen houdt het regime zich bezig met duistere praktijken als wapenleveranties, drugssmokkel en steun aan terroristen. Reden voor president Bush om het land een `schurkenstaat' te noemen.
In "De schurkenstaat. Een geschiedenis van Noord-Korea ",geeft Pierre Rigoulot een schokkend en onthullend kijkje in dit gesloten en voor velen onbekende land en beschrijft hij op heldere wijze de geschiedenis en achtergronden van Noord-Korea. Voor deze Nederlandse vertaling schreef hij een speciaal, geactualiseerd nieuw hoofdstuk. Pierre Rigoulot is een expert in de geschiedenis van het communisme, waarover hij verscheidene boeken publiceerde. Eerder verscheen van hem "De aquariumsvan Pyongyang", waarin hij het schokkende relaas van een Noord-Koreaanse vluchteling optekende.
Bibliografie :
Le Croque-Rave libertaire, histoire d'un ouvrier du pays de Montbéliard, Editions Les Presses d'aujourd'hui, 1980.
Des Français au goulag, Fayard, 1984.
L'Yonne dans la guerre 1939-1945, Horvath, Paris, 1987.
La Tragédie des Malgré-nous, Denoël, 1990.
Les Paupières lourdes, aveuglements et indignations en France sur le goulag, Editions Universitaires, 1991
Les Enfants de lépuration, Plon, 1993.
L'Alsace-Lorraine pendant la guerre de 1939-1945, PUF, coll. « Que sais-je ? », 1997.
Le livre noir du communisme (collab.), Robert Laffont, 1997.
Un Pavé dans l'histoire, avec Ilios Yannakakis, Robert Laffont, 1998.
Les Aquariums de Pyongyang avec Kang Chol Hwan, Robert Laffont, 2000.
Le Siècle des camps, avec Joël Kotek, Lattès, 2000.
In zijn jongste pennenvrucht beproeft Maarten t Hart voor het eerst het genre van de historische roman. Hoewel "Psalmenoproer" knappe elementen bevat, laat het als geheel toch een wrange nasmaak na.
Het historische genre is zo verraderlijk, ik ben nog steeds bang dat ik iets heb laten gebeuren dat niet kan", zegt t Hart in een interview naar aanleiding van zijn nieuwste boek. In de roman schetst de schrijver een beeld van het vissersdorp Maassluis in de tweede helft van de 18e eeuw.
. Hiervoor dook hij in archieven, raadpleegde notulen, verdiepte zich in ooggetuigenverslagen, om maar een zo nauwgezet en accuraat mogelijk verslag van de gebeurtenissen in Maassluis in 1775 en 1776 en de jaren daarna" te geven.
Vrijwel alle personen die in het boek voorkomen zijn dan ook historische figuren van wie de namen niet veranderd zijn.
Het boek vertelt over het oproer dat in de jaren 1775-1776 in Maassluis uitbrak naar aanleiding van een nieuwe manier van zingen van de psalmen.
Elke noot zo lang mogelijk aanhouden, en herkauwen als een stukje zwoerd ", zoals de schrijver zegt .
En daar waren de meeste vissers in Maassluis het hartgrondig mee oneens. Zo zelfs dat grote groepen, vooral armen, de kerkdiensten waarin op de nieuwe manier werd gezongen verstoorden. Uiteindelijk kozen schout en schepenen voor een compromis: een fusie van oude trant met nieuwe zangwijs tot iets daartussenin, de middelmatige toon."
Hoe het ook zij, het compromis mocht niet baten. Een menigte woestelingen ging alsnog plunderend het dorp door, waarbij vooral de aanzienlijken het moesten ontgelden. Uiteindelijk besloot de magistraat weer terug te keren tot de oude toon. De "toonmuiters" hadden gewonnen.
Hoewel dit psalmenoproer het uitgangspunt is voor het boek, gaat het in deze roman toch om een ander verhaal: het leven van Roemer Stroombreker.
We volgen Roemer terwijl hij opgroeit en reder wordt. Een gearrangeerd huwelijk kan zijn vloot vergroten van twee naar vier schepen waarmee hij de grootste reder van Maassluis wordt. Het probleem is dat hij niets voelt voor zijn beoogde echtgenote Diderica. Ze passen absoluut niet bij elkaar. Toch trouwen ze. Hij lost het probleem op door apart te gaan slapen. Zijn hart ligt bij Anna, een nettenboetster, die echter sociaal onbereikbaar is. Bloed kruipt waar het niet gaan kan, en uit hun affaire komt een kind voort, een zwaar geheim voor de ambitieuze Roemer.
En dan wordt de rust in het dorpje verstoord door Het psalmenoproer. Tijdens de verwikkelingen komt hij tegenover zijn onwettige zoon Gillis te staan, die hem niet als vader kent maar wel een diepe haat heeft tegen de hogere klasse. Ze verliezen elkaar uit het oog en het is de vraag of ze elkaar ooit nog zullen zien. Maarten t Hart geeft ons een helder beeld van een dorpsgemeenschap waarin bekrompenheid, gekonkel, zakelijke beslommeringen en liefdesperikelen het leven van de dorpelingen beheersen.
Ze oefenen zonderlinge beroepen uit, een prikkenbijter, een omtoor, een inbakker. En ze eten en drinken merkwaardige zaken als scharrebier of potjesbeuling. In een groter verband lezen we hoe de oorlog met Engeland rond 1780 de Maassluisse visserij bijna om zeep helpt. Ruim 20 Jaar later geeft Napoleon de genadeslag. Nederland is dan ingelijfd bij Frankrijk en de keizer is beducht voor het uitwisselen van smokkelwaar met Engelsen op zee. Hij verbiedt de eens zo trotse buizers en hoekers uit te varen. De visvangst in Maassluis houdt op te bestaan. Roemer is tegen die tijd burgemeester en gaat op audiëntie bij Napoleon om clementie af te smeken. In een fraai beschreven reis naar Amsterdam komen ze bij de grote kleine man en mogen hem hun prangende vragen stellen.
Kortom, een knap geconstrueerde roman in ongebruikelijke taal. Een fascinatie met muziek, biologie en ongeloof in de bijbel, dat kan alleen Maarten t Hart zijn. Dit is zijn nieuwe roman Het psalmenoproer.
Maarten 't Hart
Geboren op 25 november 1944 te Maassluis .Zijn vader (eerst tuinder, later grafmaker behandelde hem hardhandig, maar was daarnaast erg sentimenteel Op school was hij een uitstekende leerling.Hij las erg veel en wilde al op jeugdige leeftijd schrijver worden. Vanaf zijn zevende of achtste jaar schreef hij reeds verhalen. Op zijn twaalfde voltooide hij zelfs een roman Drie Vrienden die later in een lokaal korfbalblad werd gepubliceerd.Maarten 't Hart studeerde biologie in Leiden, met als specialisatie ethologie (gedragsleer).Sinds 1970 was hij verbonden aan het Zoölogisch (= dierkundig) Laboratorium van de Leidse Universiteit, waar hij een aantal jaren geleden ontslag nam. Daarvoor (1965-1967) had hij les gegeven aan zijn oude HBS te Vlaardingen.Zijn debuut als literator (= schrijver) vond plaats in 1971 (Stenen voor een ransuil). Hij had de eerste jaren weinig succes. Van 1976 tot 1979 schreef hij zeer veel essays, kritieken en columns (= 'kolommen" of cursiefjes: opinies in kranten of tijdschriften) over literatuur, ethologie en muziek. Allemaal op verzoek overigens. Zelf ziet hij deze productiviteit als een reactie op de moeizame voltooiing van zijn dissertatie (= proefschrift; geschrift om doctor te kunnen worden) (zijn promotor (= hoogleraar bij wie je promoveert) bleek zeer veeleisend te zijn). Hij wekte veel ergernis, woede en jaloezie op bij collegae. Maar bekend werd hij wel door zijn frequente (= veelvuldige) publikaties. In 1978 brak hij ook door bij het grote publiek met zijn roman Een vlucht regenwulpen, verfilmd in 1981. Sinds die tijd verschijnt er bijna elk jaar wel een nieuw boek van hem.In zijn studententijd heeft 't Hart gebroken met het christelijke geloof. Hij is in latere boeken soms sterk polemisch tegen het geloof uitgevallen. Vooral zijn twee bundelingen 'alternatieve bijbelstudies' Wie God verlaat heeft niets te vrezen en De bril van God zijn hier een scherp voorbeeld van.
Bibliografie :
1971 - Stenen voor een ransuil (roman) -Als Martin Hart
1973 - Ratten
1974 - Ik had een wapenbroeder (roman)
1974 - Het vrome volk (verhalen)
1976 - De kritische afstand (essays)
1977 - Mammoet op zondag (verhalen)
1977 - Avondwandeling (verhaal)
1977 - Laatste zomermacht (novelle)
1978 - Een vlucht regenwulpen (roman)
1978 - De som van misverstanden (essays)
1978 - De dorstige minnaar (verhalen)
1978 - De stekelbaars wetenschappelijke studie
1978 - A study of a short term behaviour cycle proefschrift
1979
- Ongewenste zeereis essays en verhalen
1979 - De aansprekers (roman)
1980 - De droomkoningin (roman)
1981 - De zaterdagvliegers (verhalen)
1981 - De vrouw bestaat niet (essays en kritieken)
1983 - De kroongetuige (roman/thriller)
1984 - De ortolaan (novelle)
1985 - De huismeester (verhalen)
1986 - De jacobsladder (roman)
1988 - De steile helling (roman)
1989 - De unster (verhalen)
1991 - Onder de korenmaat (roman)
1993 - Het woeden der gehele wereld (roman)
1996 - De nakomer (roman)
1999 - De vlieger (roman)
2002
-De zonnewijzer roman
2004
- Lotte Weeda roman
2006 - Mozart en de anderen essays over muziek
2006 - Het Psalmenoproer historische roman
2007 - Maassluis novelle
2007 - Het dovemansorendieet - Over zin en onzin van gewichtsverlies
Verder essay- en kritiekenbundels, een autobiografie, een boek over ratten en een dissertatie (= proefschift) over stekelbaarzen.
NEDERLANDSE UITGAVE : Prometheus, Amsterdam; 403 blz.-
Kan Zadie Smith tippen aan de diepte en empathie van haar grote voorbeelden Nabokov en Forster?
*** "Witte tanden " , het opmerkelijke debuut van de Engelse schrijfster gaat over de multi-culturele samenleving in de melting pot van Noord-Londen.
Zadie Smith had op Cambridge , al indruk gemaakt door haar intelligentie en belezenheid en op haar vierentwintigste zou ze een roman schrijven die zomaar ineens tot de beste van het jaar kon worden gerekend.
Natuurlijk was ze vanwege haar sekse, jeugdige leeftijd en multi-etnische afkomst (vader Engels, moeder Jamaicaans), alsmede haar aantrekkelijke verschijning onmiddellijk door de pers omarmd als het literaire snoepje van de week. Het boek is echter geen autobiografisch relaas geworden van een jong meisje in het Londen aan het eind van de 20ste eeuw. Smiths ambities reikten verder dan het navertellen van haar levensverhaal.
In het verhaal komen drie families voor: De Brits-Jamaicaanse familie Jones,de Bengalese familie Iqbal en de Joods-Katholieke familie Chalfen.
Witte tanden volgt de wederwaardigheden van Archibald Jones (joods, Engels) en Samad Iqbal (moslim, Bengalees). De twee ontmoeten elkaar in 1945, als ze in dezelfde tankeenheid vechten aan de Griek-Bulgaarse grens. Ze vechten hoopvol voor vrijheid, rechtvaardigheid en een beter bestaan, maar na de oorlog vervliegen hun illusies al snel en belanden de twee in uitzichtloze baantjes. Als hij wordt verlaten door zijn echtgenote, doet Archie zelfs een (mislukte) zelfmoordpoging.
Daarna komen de andere familieleden aan beide kanten langzaam in beeld. Het blijkt dat de kinderen niet in de voetsporen van de ouders willen treden, dat ze niet om kunnen gaan (in het geval van de Bengalen met die twee identiteiten) met leven in twee culturen. Maar ook de Engelsen hebben moeite met die andere cultuur die in hun leven is gekomen. Dit leidt uiteindelijk tot fundamentalistische opvattingen onder de kinderen van beide families met een geweldige climax in de vorm van een catastrofe op het einde.
Dit is maar een greep uit de vele onderwerpen en situaties die zich ontvouwen zoals Archie Jones die trouwt met een vrouw van Jamaicaanse afkomst, waardoor hij iedereen verstelt doet staan.
Het zijn inmiddels echter moeilijke tijden geworden voor multi-etnische huwelijken. In het kader van het dekolonisatieproces krijgt Groot-Brittannië een gestage instroom immigranten te verwerken, wat leidt tot toenemende spanningen.De oerconservatief Enoch Powell heeft met zijn beruchte 'Rivers of Blood'-rede ,immers dood en verderf voorspelt in een multi-etnisch Verenigd Koninkrijk.
Archie en Samad, nog altijd bevriend, ontmoeten elkaar intussen nog geregeld in O'Connell's Café aan de Finchley Road. Van daaruit becommentariëren ze een onbegrijpelijker wordende wereld.
Witte tanden is een breed uitwaaierende roman waarin heden en verleden elkaar afwisselen, en van de ene cultuur naar de andere wordt gezapt. De schrijfster lijkt in alle culturen even goed thuis, waarmee ze ook later in Over schoonheid (On Beauty) zal imponeren.
" It's a book that bites you " , zoals Salman Rushdie het noemde,soms moelijk (omdat je vertrouwd moet zijn met zegwijze's van de moderne jeugd) , maar ook schokkend en humorisch tegelijk. Ongelooflijk knap van Smith om deze o zo complexe problematiek zo helder uit een te zetten.
Het boek won de Whitbread First Novel Award 2000, de Guardian First Book Award, de Commonwealth Writers First Book Prize, de Betty Trask Award en de James Tait Black Memorial Prize voor fictie. In 2002 werd het verhaal gebruikt voor een korte tv-reeks op het Britse Channel 4.
Sadie Smith werd geboren op 27 oktober 1975 en woonde in de Londense gemeente Brent bij haar Engelse vader Harvey Smith en zijn tweede vrouw Yvonne McLean, van Jamaicaanse afkomst. Op 14-jarige leeftijd veranderde Sadie haar naam in Zadie. Als kind hield ze van tapdansen en acteren. Aan de universiteit verdiende ze wat als jazz-zangeres en koesterde ze de droom om journaliste te worden.
Tijdens haar universitaire opleiding in Engelstalige literatuur aan de universiteit van Cambridge, publiceerde Zadie Smith een aantal korte verhalen in de May Anthologies. Op basis hiervan boden diverse geïnteresseerde uitgevers haar een contract aan.
Haar eerste roman, White Teeth, werkte ze af tijdens haar laatste jaar aan de universiteit. Eenmaal gepubliceerd, werd het onmiddellijk een bestseller. Het werd internationaal erkend als een schitterend debuut en viel meer dan eens in de prijzen.
In interviews vertelde ze dat ze door de hype over haar debuutroman terecht was gekomen in een periode van writer's block. Toch slaagde ze erin nauwelijks twee jaar later, in 2002, haar volgende roman, The Autograph Man, te presenteren. Ook dat was een commercieel succes, maar de verwachtingen lagen zo hoog dat de critici het boek niet unaniem de hemel in konden prijzen, zoals ze dat gedaan hadden met White Teeth. In 2002 en 2003 verbleef ze in de Verenigde Staten waar ze zich inschreef aan het Radcliffe Institute for Advanced Study, afdeling van de universiteit van Harvard, en begon er aan een essay-bundel The Morality of the Novel, waarin ze een selectie 20e-eeuwse auteurs bestudeert vanuit moreel-filosofisch oogpunt.
Haar derde roman, On Beauty werd gepubliceerd in september 2005 en werd voorgedragen voor de Man Booker Prize. In 2006 won On Beauty de Orange Prize for Fiction.
Aan de universiteit van Cambridge leerde Zadie Smith Nick Laird kennen met wie ze in 2004 trouwde. Ze wonen in Kilburn.
Eerste druk: HarperCollins, New York (Verenigde Staten)
448 pagina's - Hardcover
ISBN: 9780060872984; ISBN10: 0060872985
"This novel is fiction except for the parts that aren't"
Mist een van je naasten niet een paar lichaamsdelen? Sterven blonde mensen uit? Zitten er echt alleen maar mensen bij jou aan tafel? Mensen en apen verschillen maar in 400 genen, is het daarom, dat mensenbaby's zo op apenbaby's lijken? En zouden we ons daar zorgen om moeten maken? Er is een nieuw, genetisch gemanipuleerd, medicijn tegen drugsverslaving, maar is het middel niet veel erger dan de kwaal?
*** Next beschrijft een wereld waarin niets is wat het lijkt en waarin om elke hoek nieuwe mogelijkheden opduiken. Next zet je gevoel over wat er gebeurt , wat waar en wat ethisch is , op losse schroeven. Next kegelt je vaste overtuigingen omver. Provocerend en speels , duister en onheilspellend dat is Next . In dit briljante boek ontsluit Michael Crichton het domein van de genetica ; een wereldwijde revolutie die zich ongekend snel en onbeheersbaar voltrekt. Crichton gaat niet over morgen ; het is onze wereld. Is dit het langverwachte wonder, het einde van ziekte en dood? Of is het een vrijbrief voor keihard zakendoen en het op touw zetten van amorele experimenten?
Is het vrijheid of een nieuwe vorm van slavernij? Hoe gevaarlijk is genetica?
Er is een wetenschappelijke omwenteling aan de gang waarvan het eind nog niet in zicht is. We zijn in staat mens en dier op genetisch niveau te manipuleren. We leven in een wereld waar je - nu al - je genen te koop aan kunt bieden.
De meeste gebeurtenissen in Next hebben al plaatsgevonden. En de rest is om de hoek . Wen er maar aan.
John Michael Crichton geboren in Chicago, Illinois,groeide op op Long Island in New York. Zijn vader was een jounalist en Crichton beweert dat zijn eigen brede kennis voortspruit uit zijn vaders wijde interesse.Van haar kant nam zijn moeder de kinderen regelmatig mee op museumbezoek,naar toneel en film.Als kind was Crichton veel ziek, waardoor hij veel binnen moest blijven waar hij dan speelde met elektrische treinen en ameuteurische wetenschappelijke proeven uitprobeerde.Hij begon ook zeer jong te schrijven.Op zijn veertiende schreef en verkocht hij zijn artikelen aan de New York Times reis-afdeling.
In 1964 kreeg hij een "bachelor's degree" aan Harvard University.Het jaar daarop ging hij studeren aan Harvard's medical school, waar hij romans begon te schrijven om zijn medische studies te bekostigen.Hij schreef toen onder de schuilnaam.John Lange.
In 1969 publiceerde Crichton zijn eerste boek onder zijn echte naam : , The Andromeda Strain. Deze roman waarin hij ons het verhaal brengt van een vernietigende virus dat door mensen van andere planeten naar onze aarde wordt gebracht zal hem beroemd maken.Het wordt het begin van vele werken waarvan later speelfilms gemaakt werden.Crichton zou dan ook spoedig een volwaardige schrijverscarriére opbouwen.
Crichton kreeg dan ook interesse voor het filmwerk Hij dirigeerde het filmscript van zijn roman ( Westworld (1973) en schreef de screenplay van zijn boek The Great Train Robbery (gepubliceerd in 1975;en uitgekomen als filmversie in 1978).
Verder schreef hij een aantal non-fiction boeken zoals : Five Patients: The Hospital Explained (1970) en Travels (1988).
In 1990 bracht hij zijn boek Jurassic Park uit , waarvan de filmversie uit 1994 hielp zijn reeds wereldwijde populariteit zo mogelijk nog te vergroten..De opvolger ervan : The Lost World, gebaseerd op zijn gelijknamig boek uit 1995 werd vertoond in 1997.
Daarna bracht Crichton als director ook enkele populaire eigen films uit zoals Coma en Looker.
We kennen hem verder als de creator van de reeds lang lopende TV-serie " ER "
Hij is de winnaar van een Edgar Award (1980; The Great Train Robbery) en van een Emmy, een Peabody, en eenWriter's Guild of America Award voor de TV -series ER.
HAALT OPNIEUW GENADELOOS UIT !*** Hawai ... Onroerendgoedmagnaat Byron Trumbo, eigenaar van Mauna Pele- speelplaats van de rijke elite - is niet blij met de negatieve publiciteit die zijn vakantiecomplex krijgt door een serie curieuze voorvallen. Er wordt geen winst meer gemaakt en er zit voor Trumbo niets anders op dan het aan een Japanse beleggingsmaatschappij te verkopen. Hij nodigt de Japanners uit voor een weekend op Mauna Pele om het contract te tekenen.. Maar dat weekend wordt een ware nachtmerrie. Gasten verdwijnen, vreemde wezens duiken op , een dode vulkaan wordt weer actief... Trumbo probeert de gebeurtenissen te bagatellisseren, maar de situatie escaleert. Alleen met veel moed, doortastenheid en met gebruik van oude, bizarre rituelen, is het mogelijk de harmonie rondom Mauna Pele nog te herstellen...
Dan Simmons is geboren in Illinois ( Peorie ) op 4 augustus 1948. Deze Amerikaanse schrijver van sciencefiction , fantasy en horror was 17 jaar werkzaam als leraar lager onderwijs voordat hij zich als full-time schrijver liet kennen. Met het allereerste verhaal dat hij publiceerde in 1982, won hij een literatuurprijs. Sindsdien heeft hij vele andere prijzen gewonnen., waarvan de belangrijkste de Hugo Award voor Hyperion is. Dit is trouwens het eerste deel van zijn meest bekende werk, de space opera tetralogie De Hyperion Cantos, waarvan de andere delen De ondergang van Hyperion (The Fall of Hyperion), Endymion en De opkomst van Endymion (The Rise of Endymion) zijn.
In 2003 is hij met Ilium aan een nieuw epos begonnen, dat in 2005 vervolledigd werd met Olympos Deze boeken combineren elementen uit The Tempest van Shakespeare en À la Recherche de Temps perdu van Marcel Proust met de Ilias van Homerus. Simmons is tevens de producer bij de verfilming van dit werk.
Wanneer de paus in het jaar 1209 alle gelovigen oproept tot een kruistocht tegen de ketters in het zuiden van Frankrijk, trekken drie broers en een neef van het geslacht Poissy ten strijde.
Volgens de kronieken sneuvelen twee van hen een paar maanden later tijdens een belegering.De jongste broer Amaury verdwijnt plots en algemeen wordt aangenomen dat hij de kruistocht niet heeft overleefd .Het tegendeel is echter waar. Wat de overgebleven Poissy's niet weten is dat hun jongste broer niet is omgekomen, maar verzeild is geraakt tussen de aanhangers van het ketterse geloof. Hij leert Colomba kennen, een jonge Kathaarse die hem de geheimen van haar geloof onthult. Hun prille liefde wordt wreed verstoord door de steeds verder oprukkende kruisvaarders. Ze slaan op de vlucht en worden daarbij geholpen door een raadselachtige Fries. Is hij een vriend of vijand?
En wat heeft Colomba zelf te verbergen?
De tragedie van deze twee jonge mensen wordt afgeschilderd tegen de achtergrond van de geschiedenis: de kruistocht tegen de Katharen, van de eerste roerige maanden van de invasie in de Languedoc tot en met de belegering van het legendarische bastion op de Montségur. De volmaakte ketter is een magistrale , historische roman over de Katharen waarin geloof en liefde zelfs zingend op de brandstapel de boventoon voeren.
Hanny Alders werd op 18 juni1946 in Rotterdam geboren. In 1987 debuteerde ze met de historische roman Non nobis, over de ondergang van de Tempelridders, die met het Gouden Ezelsoor werd bekroond voor het best verkochte literaire debuut,.gevolgd door de novelle 'Waarom vraag je me te zingen ?' in 1988 en 'Marcabru, troubadour, huursoldaat en vrouwenhater' in 1992. In deze geromantiseerde biografie reconstrueert zij het leven van de troubadour Marcabru aan de hand van de ruim veertig verzen die van hem bewaard zijn gebleven.
Geloofsvervolgingen en conflicten tussen andersdenkenden vormen het thema van haar gehele oeuvre.Hierin past ook het conflict van de eerste troubadours met de destijds gevestigde opvattingen over liefde, huwelijk en overspel
*** De Turkse schrijver Irfan Orga werd aan het begin van de twintigste eeuw, in de nadagen van het Osmaanse rijk , geboren in Istanbul. Zijn ouders stamden af van rijke families en leidden een traditioneel, maar welvarend leven. De Eerste Wereldoorlog bracht daar verandering in. De familie Orga, verarmd en van haar voorrechten beroofd , werd gedwongen zich aan te passen aan de nieuwe westerse normen. In 1941 verhuisde het gezin naar Londen , waar Irfan de geschiedenis en overlevingsstrijd van zijn familie optekende. Een meeslepend, persoonlijk verhaal met een grote historische waarde. Het boek vertelt ons echter veel meer dan die ontroerende familiegeschiedenis. Het maakt de enorme veranderingen in het Midden-Oosten voelbaar, ook in de geest van mensen en in de intimiteit van een gewone familie. Zelden lees je een boek dat je zo meesleept, naar andere tijden en een andere wereld , en dat tegelijk een zo grote nabijheid schept.
Het hoofdverhaal begint in 1908 met de geboorte van Orga en eindigt in 1940 met de dood van zijn moeder. De meest interessante ontwikkeling in het boek zit in de relatie van İrfan met zijn moeder. Door de ellende van de Eerste Wereldoorlog vervalt de familie Orga van ongehoorde rijkdom in relatieve armoede. De vader en de oom sterven in het Turkse leger en het huis brandt af tijdens een bombardement. De naïviteit van de moeder, die grote hoeveelheden papiergeld achterlaat in het brandende huis, zorgt voor grotere armoede dan gezien de situatie nodig is.
Zij heeft moeite zich aan te passen aan de nieuwe situatie en het vergaat haar steeds slechter naarmate de oorlogstoestand meer vindingrijkheid vergt om de honger te stillen. Uiteindelijk geeft ze de zorg voor haar twee oudste kinderen op en brengt hen onder in een tehuis. Na de oorlog worden İrfan en zijn broer door hun moeder uit het tehuis gehaald, de broer blijkt zwaar ondervoed waardoor de moeder zich alleen nog meer schuldiger voelt over haar onmacht hen goed te verzorgen. Als Irfan en zijn broer een paar jaar later voor de tweede keer worden afgegeven bij een instelling ditmaal een kadettenschool van het Turkse leger beschrijft hij wel treffend hoe moeilijk zijn moeder het heeft om haar jongens te 'verkopen'. Ze krijgen een interne opleiding en bij goed gevolg een hoge positie in ruil voor in totaal 25 jaar legerdienst.
İrfan merkt middenin zijn emotionele beschrijvingen bot op dat het hem weinig doet zijn moeder zo verscheurd te zien, omdat het daar te laat voor is. Zijn gedetailleerdheid verraadt evenwel het tegendeel. De beschrijving valt op in het verhaal, waarin pittoreske landschapsbeschrijvingen, weergaven van het dagelijkse leven en tedere of grappige anekdotes de boventoon voeren.
Over het algemeen koestert de auteur geen wrok maar brengt hij een gedistingeerd begrip op voor het gedrag van zijn medemensen.İrfans broer wordt opgeleid tot arts en İrfan zelf tot piloot naar eigen zeggen omdat hij totaal niet weet wat hij wil. Dergelijke opleidingen hadden zij zelf nooit kunnen bekostigen. Op deze manier krabbelt de familie weer op tot de zonnige status die ze voor 1914 gewoon waren. Het gedrag van de moeder herinnert echter blijvend aan de doorstane loutering. Haar geestelijke toestand gaat erg achteruit ,de laatste jaren van haar leven brengt ze door in een inrichting. Het is niet de aftakeling van een rijkeluisfamilie die de autobiografie van Orga boeiend maakt, ook al benadrukt de schrijver de impact hiervan op hem en zijn familieleden.Gedwongen door de oorlogs-situatie worden er tot ver na de oorlog keuzen gemaakt die, als het leven van voorheen was voortgekabbeld, nooit aan de orde geweest zouden zijn.
In 1941 arriveerde Irfan Orga in Londen, waar hij zeven jaar later dit uitzonderlijke verhaal over de overlevingsstrijd van zijn familie schreef.
*** Jerry Cooper, een ambitieuze bronwatermagnaat, begint een lingerieketen. Het succes lijkt hem in de vingers te zitten, want al snel heeft hij een imperium opgebouwd van miljarden dollars. Toch is niet alles goud wat er blinkt , want Jerry wordt op de huid gezeten door de maffia met wie hij altijd nauwe banden heeft onderhouden. Contacten die hij geheim probeert te houden voor zijn zoon Len die een eenzaam advocaat is. Maar wanneer Jerry echt in de problemen komt moet hij toch een beroep op Len doen, die daardoor achter de harde waarheid over zijn vader komt ...
ROBBINS, Harold
pseudoniem van Harold Rubin Verenigde Staten (New York City), 21 mei 1916-4 okt 1997
Harold Robbins is de zoon van wel-opgevoede immigranten uit Rusland en Polen. Robbins ging school op the George Washington High School en na zijn schooljaren had hij verschillende jobs.Volgens welverspreide geruchten bracht hij zijn jeugd door in een weeshuis.Op zijn twintig had hij reeds zijn eerste miljoen verdient door suiker te verkopen voor de welfare -handel.Bij het begin van de Tweede Wereldoorlog was hij dit fortuin al terug kwijt.
Robbins huwde op vrij jonge leeftijd en vertrok naar Hollywood waar hij werkte voor Universal Pictures. Vanaf 1957 werd hij full-time schrijver. en veel van zijn boeken zijn verfilmd. Robbins is vijf maal gehuwd en zat sinds 1982 in een rolstoel door heupproblemen, maar hij bleef niettemin door gaan met schrijven.
"" De pakkende liefdesroman van de meesterverteller "
*** Op een nacht in mei wil de eenzame schrijver Robert Faber zich van het leven beroven. Sinds de dood van zijn vrouw is hij niet meer in staat te schrijven. Een telefoongesprek voorkomt Roberts wanhoopsdaad, brengt zijn verleden terug - en daarmee Mira. Zij is de vrouw met wie hij na de Tweede Wereldoorlog in Sarajewo een wonderlijke liefde beleefde. Wat waren ze toen gelukkig samen ! Nu vraagt Mira hem naar Wenen te komen om Goran , haar vijftienjarige kleinzoon- die ook Roberts eigen kleinzoon is - bij te staan. De doodzieke jongen is door de VN uit het belegerde Sarajewo geëvacueerd en een Weens artsenteam doet vertwijfeld pogingen zijn leven te redden. Voor Robert is de reis naar de stad van zijn jeugd het begin van een nieuw leven. De ontmoeting met Mira , zijn langvergeten liefde van toen, en met zijn onbekende, zieke kleinkind is bijzonder aangrijpend. Aarzelend probeert de man die wilde sterven opnieuw zijn pen ter hand te nemen en hen die hij liefheeft te helpen.
JOHANNES MARIO SIMMEL 7 april 1924
Bibliografie :
Ik weet niet wie ik ben -
Mich wundert, dass ich so fröhlich bin :1949 Je mag niet huilen -Weinen streng verboten :1950 Een autobus zo groot als de hele wereld -Ein Autobus gross wie die Welt :1951 Mijn moeder mag 't niet weten-Meine Mutter darf es nie erfahren :1952 Bloemen voor Sibylle-Gott schützt die Liebenden :1957 Het kan niet altijd kaviaar zijn-Es muss nicht immer Kaviar sein :1961 Tot de laatste druppel-Bis zur bitteren Neige :1961 Rozen in december -Das geheime Brot :1967 En Jimmy trok ter regenboog -Und Jimmy ging zum Regenbogen :1970 De stof waarvan de dromen zijn -Der Stoff aus dem die Träume sind :1971 Ik beken-Ich gestehe alles :1972 Het antwoord kent alleen de wind -Die Antwort kennt nur der Wind :1973 Liefde is slechts een woord -Liebe ist nur ein Wort :1973 Niemand is een eiland -Niemand ist eine Insel :1975 Affaire Nina B.-Affäre Nina B. : 1979 Hoera, we leven nog!-Hurra, wir leben noch! :1979 Tweeëntwintig centimeter tederheid -Zweiundzwanzig Zentimeter Zärtlichkeit :1979 Nog mogen wij hopen-Wir heissen und hoffen :1980 Laat de bloemen leven -Bitte, lasst die Blumen leben :1983 De stem van Sibylle -Die im Dunkeln sieht man nicht :1985 En met de clowns kwamen de tranen...-Doch mit den Clowns kamen die Tränen :1987 Als de leeuwerik niet meer zingt -Im Frühling singt zum letztenmahl die Lerche :1990 Ook als ik lach moet ik huilen -Auch wenn ich lache, muß ich weinen :1993 Weerzien in de lente-Träum den unmöglichen Traum :1996
Een krachtig verhaal , geschreven door een verbijsterend goede auteur . Eén van de beste "
*** In een verloederde achterbuurt van Boston , waar aan lager wal geraakte ex-veroordeelden , verbitterde wetshandhavers tussen nog andere gebroken gezinnen hun levens leiden wordt een vierjarig meisje, Amanda uit haar bedje ontvoerd. De privé-detectives Patrick Kenzie en Angela Gennaro kunnen de smeekbeden van de radeloze tante van het meisje niet langer weerstaan. Maar ondanks hardnekkig politiewerk, de fanatieke media en de enorme publieke belangstelling voor deze zaak, stuit het onderzoek steeds opnieuw op een stenen muur. Amanda blijft weg , zo' compleet verdwenen dat het wel lijkt of ze nooit heeft bestaan. Dan verdwijnt er ook nog een tweede kind ... De detectives dwingen de hulp af van enkele louche figuren uit de onderwereld van Boston - en zetten zo hun relatie , hun gezonde verstand en zelfs hun leven op het spel.
Dennis Lehane -1965
Dennis Lehane-1965 is geboren en groeide op in Dorchester, Massachusetts .. Hij heeft zeven romans geschreven, waaronder Mystic River ( Vuile handen) waarmee hij finalist was bij de PEN/Winship toekenning.
Alvorens een full-time schrijver te worden, werkte Lehane als adviseur met geestelijk - gehandicapte en misbruikte kinderen , reed hij met limos rond, werkte in boekhandels en laadde hij zelfs tractor-aanhangwagens.Hij leeft nu in de omgeving van Boston.
*** " Killer Banker" Sarah Jensen ontmoet op bizarre wijze een van de beroemdste rocksterren van de wereld : ze redt hem van een op hol geslagen paard. Ze weet dan nog niet dat deze ontmoeting een enorme impact op haar leven zal hebben. Maanden later, op haar werk op de bank , moeten de obligaties van rockster John Redford veilig gesteld worden. Om dat te doen , wil de bank er zeker van zijn dat er met hem de laatste jaren niets is gebeurd wat dit kan voorkomen en zijn reputatie kan schaden. Dit uitzoeken wordt Sarahs taak , maar voor ze het weet is haar leven in gevaar.
Linda Davies
,-1963
geeft les in Politiek, filosofie en Economie aan Oxford University. en werkte zeven jaar als beleggingsadviseur in verschillende banken in New York, London en Oost-Europa.Ze leefde ook een drietal jaren in Peru, vond inspiratie in haar bankcarriérre om haar boeken te schrijven en woont nu met echtgenoot en twee zonen in London.
"De geest wordt rijk door wat hij ontvangt; het hart wordt rijk door wat het geeft." -Victor Hugo
" Als de deugd slaapt, droomt de ondeugd."
-Victor Hugo.
"Vrienden zijn familieleden zonder bloedverwantschap." -Ronald Giphart.
"Min de stilte in uw wezen; Min de stilte die bezielt; Zij die alle stilte vrezen; Hebben nooit een hart gelezen ; Hebben nooit geknield -Guido Gezelle.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
