Maandag 3 maart 2009

Om kwart na 7 worden wij én onze valiezen ingeladen en we vertrekken richting Zaventem met de chauffeur van Walter en Co. We zijn de eersten om in te checken en handelen dit vlug af, tenminste, zo denken we. Aan de balie worden we geconfronteerd met 47 kg. bagage, dus 7 kg overgewicht, niet dat we het niet wisten, maar met de hoop dat men ons zou doorlaten. Maar dat is verkeerd gerekend. Na wat herschikken van valies naar handbagage komen we nog aan 4 kg. teveel. Dit wil zeggen: betalen en dat is 30 euro per kg. Erik onderhandelt wat en zegt dat we voor 2 maanden weg zijn en dus wat voorraad eten bij hebben. Maar de lieve juffrouw blijft bij haar standpunt: ‘Voor mij is het 4 kg. teveel meneer, dan moet u maar gaan onderhandelen bij KLM.’. We denken terug aan onze vorige reis, toen hadden we in totaal 10 kg teveel bij, maar er zat een mevrouw die begrip had voor onze toestand en zodoende hadden we toen dus geen probleem. Maar nu wel. Al die honing, chocolade en paaseieren die we bij hebben voor geschenken …. we voelen ons wel rot als we hiervoor 120 euro moeten betalen. Bij KLM krijgen we een vriendelijke madam, maar helaas, het staat geregistreerd en zij kan dat niet meer annuleren. En toch komt er een oplossing waar we tevreden kunnen mee zijn: we betalen het overgewicht met miles.

Dit is de eerste keer dat ons dat overkomt, temeer dat Erik een VIP-lid is door de vele reizen, wordt er normaal veel vlugger door de vingers gekeken. Natuurlijk hebben wij overgewicht om op te vliegen, er zitten kilo’s koffie, chocolade, honing én leesboeken in. Hopelijk is de terugvlucht beter, dan vliegen we business en mag ieder 30 kg meenemen. En dan trachten bij ons gewicht te blijven……

Alle vluchten verlopen zoals gepland en we hebben een goeie heenreis, zelfs de boot heeft een half uur ingehaald en we staan op dinsdag 3 maart om 12u55 buiten, klaar om China in te vliegen! Tracy, Isabella en de driver komen na een tiental minuten opdagen en na een klein uurtje nemen we opnieuw kennis met Sanxiang. De wachters aan het compound herkennen ons en zwaaien heel enthousiast toe en Iris, de buurvrouw omhelst ons warm. Na de lunch zetten we het appartement weer in orde en de nieuwe muggenhemel boven ons bed is geen luxe maar een noodzaak als ik zie hoeveel muggen hier samen met ons leven. Blijkbaar is een muggenplaag een verschijnsel bij het wisselen van de seizoenen, dus, dat het maar vlug zomert, want elke mug weet mij gewoonlijk te vinden! In een eerste mailtje naar de kinderen en in een korte skype met onze Jan stellen we iedereen gerust, onze reis is prima verlopen.

We maken een kort verslag hoe we de ferry nemen in Hongkong en sturen dit per mail op naar Krista en Anneke. Zij zullen het kunnen gebruiken wanneer ze in de paasvakantie op avontuur komen.

Na een lange dag zoeken we om 21 uur ons bed op en na een eerste muggenjacht is de nacht zeer welkom.