MALTAxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
10 oktober 2011 19 oktober 2011
Een vergeten stukje Europa
Beknopt
Historisch Overzicht
Meer dan 5000
jaar geleden: Stenen Tijdperk,
eerste stenen gebouwen
ca 700 v.C.: De eerste
landing op het eiland door de Fenisiërs
218 v.C.: De Fenisiërs worden
verdreven door de Romeinen
59 n.C.: Apostel Paulus leidt
schipbreuk en wordt als gevangene
naar Rome gebracht
395: Het
Romeinse Rijk valt uiteen in twee delen. Malta valt
onder
Bizantium
870: De
Arabieren veroveren Malta vanuit Sicilië
1090: De
Noormannen bezetten Malta
na 1090: Malta valt onder de
koningen van Anjou en Aragon
1530: De
Johannieters besturen 270 jaar Malta
1565: De
Turken vallen Malta aan en blijven maandenlang het
eiland belegeren.
1800: Tijdens
de Franse Revolutie veroveren de Fransen
Malta
na 1800: Kort
nadien nemen de Britten Malta in bezit
1964: Einde
van de koloniale tijd. Malta wordt lid van het Britse
Commonwealth
31 maart
1979: De
laatste Britse soldaat verlaat het eiland
2003: Bij
referendum wordt beslist dat Malta lid zal worden van
de Europeese Unie
2004: Malta
wordt volwaardig lid van de Europeese Unie
Maandag 10 oktober 2011 1ste
dag
6.30 u:
opstaan. Het wordt een lange vervelende dag, het is bewolkt maar wel droog. Ons
vliegtuig vertrekt pas om 20.10 u.
11.45 u: We
gaan eten in de Lunch Garden Groene Vallei.
13.00 u: We
bellen een taxi (09/222.22.22) en die is reeds vijf minuten later ter plaatse.
Hij brengt ons naar het Sint-Pietersstation. Dit ritje kost ons 10. We komen
aan in het station om 13.15 u. De trein naar Zaventem vertrekt om 14.14 u op
spoor 7. In de hal van het station drinken we een koffie. Eens aangekomen op
het perron zegt een treinwachter ons dat we beter met de trein op spoor 8 gaan.
Die gaat ook naar de Nationale Luchthaven, stopt minder en komt dus vroeger
aan.
15.10 u:
aankomst in Brussel Nationale Luchthaven. We moeten wat sukkelen met onze
valiezen, met de bagagekarretjes kan men niet op het treinperron. Dus moeten we
met de zware valiezen langs de roltrap die ons naar de vertrekhal brengt. Na
een bezoek aan de stand van Jetair (voor de strandtas) nestelen we ons in de
snackbar aan Rij 10. We hebben nog een zee van tijd. We doden de tijd met de
voorbijkomende passagiers gade te slaan. Ondertussen drinken we iets. Rond
17.00 u is het tijd om iets te eten. In de snackbar bestellen we elk een
belegde sandwich. Aangezien we moeten inchecken aan Rij 10 kunnen we vanuit de
snackbar goed in het oog houden wanneer men begint met aanschuiven voor het
inchecken. Om 17.30 u begint het inchecken en wij laten er geen gras over
groeien, we zijn bij de eersten die hun valiezen op de transportband kunnen
achter laten. Volgens onze gegevens moeten we instappen aan gate 66. Daar het
minstens een 15-tal minuten stappen is naar de gate beginnen we onmiddellijk
aan de wandeling. Het valt ons op dat er geen pascontroles door de politie
gedaan worden, wel door een security-agent.
Als we reeds een tijdje aan gate 66 zitten te wachten vernemen we dat we
van gate moeten veranderen en dit omdat ons vliegtuig met vertraging vanuit
Malta zal aankomen. De voorziene instaptijd wordt verlaat van 19.50 u naar
20.15 u, het voorziene vertrekuur wordt van 20.10 u naar 20.30 teruggebracht.
Eens in het vliegtuig blijkt dat de vlucht 2 uur en 25 minuten zal duren, De
afstand Brussel Malta bedraagt 1855 km. Malta zit in dezelfde tijdzone als
Brussel, dus geen uurwerken verzetten. We vliegen respectievelijk over
Frankrijk, Noord-Italië, de Middellandse Zee, Sicilië en Malta. Een en ander is
goed te volgen op de kleine tv-schermpjes boven de hoofden van de passagiers.
De snelheid van het vliegtuig bedraagt 905 km/u. De vermoedelijke aankomst is
voorzien voor 23.00 u. Dit is tevens de oorspronkelijke aankomsttijd. Dus halen
we ca een half uur in op de achterstand. De maaltijd is vrij smakelijk, gezien
de moeilijke omstandigheden waarin deze moet worden opgediend.
Dinsdag 11 oktober 2011 2de
dag
Rond half één
komen we in het hotel (Grand Hotel Excelsior) aan. We willen zo vlug als
mogelijk onder de wol kruipen. Bij het inchecken in het hotel vraagt men ons
350 waarborg. Ik stribbel een beetje tegen maar door de vermoeidheid betaal ik
al vlug het bedrag met mijn visakaart. De receptioniste zegt dat dit bedrag
niet zal aangesproken worden indien er niets gebeurd. (Na de reis stuur ik
een emailtje naar Jetair waarin ik hen dit, voor ons ongewone doen, meldt Wij
vinden dat dergelijke zaken in de catalogus moeten vermeld worden). Bij het
betreden van de kamer vallen we van de ene verbazing naar de andere. De kamer
is ruim en beschikt tevens over een inkomhal, een ruime badkamer met bad en
douche en een ruim terras. Bij een blik naar buiten kunnen we nu al zien dat we
een prachtig uitzicht hebben op de stad en de baai. Wel maakt de centraal
gestuurde airco een beetje teveel lawaai. Ik meldt dit aan de receptie en na
nog geen 5 minuten staat er een technieker voor onze deur met een trapladder.
Hij opent het luik in het plafond van de badkamer en vermindert de snelheid van
de airco.
Als we wakker worden schijnt de zon volop. In
de loop van de nacht was er wel nog veel wind. Eerst maken we de valiezen leeg.
Een mannelijke poetser komt de kamer poetsen.
Om 09.30 u
gaan we ontbijten in het
ontbijtrestaurant op de 4de verdieping. Zelf zitten we op de 6de
verdieping, dezelfde verdieping van de receptie, in kamer 619. De maaltijduren
zijn: ontbijt tussen 06.30 u en 10.30 u en het avondmaal tussen 18.30 u en
22.30 u. Het ontbijt is in buffetvorm en er is een overvloed aan keuze.
Om 11.15 u
hebben we een afspraak met de steward van Jetair die we ontmoeten in de buurt
van de receptie. Hij vertelt het een en ander over Malta en de toeristische
mogelijkheden. Wij bestellen twee uitstappen: één voor morgen naar het eiland Gozo
en een rondvaart rond het eiland op zaterdag. Als de boottocht niet zou
doorgaan krijgen zonder probleem we ons geld terug. Nadat de Jetairman
vertrokken is doen we een middagdutje want de nacht was kort. Eerst genieten we
nog van het uitzicht van op ons terras, met zicht op Sliema en het Manoeleiland
en de baai die tussen deze plaatsen inligt en Valletta. Om 15 u doen we een
korte wandeling in de omgeving van het hotel, naar de Citygate van Valletta en
de terminus van de autobussen. Om het straatniveau te bereiken vanuit het hotel
moeten er 90 trappen genomen worden. De oude lijnbussen, waarover men het
overvloedig heeft in de oude reisgidsen, zijn volledig verdwenen en vervangen
door moderne, met airco ingerichte, lijnbussen Ook de lijnnummers zijn vereenvoudigd,
voor zover we hier zicht op hebben. Het rond plein, met in het midden een
fontein, is nu verkeersvrij. De bussen worden nu naar busperrons geleid waar de
reizigers kunnen instappen. Het uitstappen gebeurt net voor het rond plein.
Toezichters helpen de chauffeurs het juiste perron te vinden, alhoewel de
chauffeurs zelf de meest juiste info geven over welke bus men moet nemen voor
een bepaalde bestemming. Van de Citygate is er momenteel niet veel te zien daar
die voor restauratie is afgebroken.
Daarna keren
we terug naar het hotel en gaan zwemmen in het onverwarmd openluchtzwembad. Het
hotel heeft tevens een goed verwarmd binnenzwembad.
Na eens goed
rond gekeken te hebben komen we tot de vaststelling dat onze kamer gelegen is
op een van de beste uitzichthoeken.
Om 18.30 u
gaan we naar het avondrestaurant op de 5de verdieping. Men kan
kiezen tussen het buffet en een menu à la carte. Wij kiezen steevast voor het
buffet. De gerechten zijn fijn klaargemaakt.
De ganse dag
was het weer uitstekend. Wij zijn nog wat vermoeid van de reis en gaan vroeg
slapen. In onze haast vergeten we bijna het kasticket van de fles wijn bij het
eten te signeren. De dranken worden op het einde van het verblijf afgerekend.
Woensdag 12 oktober 2011 3de
dag
5.30 u a 6.00
u: opstaan.
06.30 u:
ontbijten. Ondertussen genieten we van een mooi zicht op de haven van Valletta.
Het ochtendbuffet is al even overdonderend als het avondbuffet.
Vandaag maken
we een uitstap naar het eiland Gozo. Dit is het kleinste van de twee grote
eilanden van Malta. De afspraak voor de uitstap is aan de receptie van het
hotel om 8 u. Reeds om 7.45 u staan we klaar op de afgesproken plaats en ook
het busje dat ons komt ophalen is er reeds. Vervolgens rijden we langs een
viertal hotels om andere deelnemers aan de uitstap op te pikken. Het gedeelte
van het eiland waar Valletta en Sliema zich situeren is dicht bebouwd en de
wegen zijn smal, heuvelachtig en met veel bochten. Geen aanrader om hier een
wagen te huren, temeer dat er hier nog steeds links wordt gereden. Wel geldt er
voorrang van rechts. Ook is het gebruik van de openbare bussen zeer eenvoudig
en hoeft men zeker geen wagen te huren.
Wij zijn de
eerste die opgehaald worden, dus zullen we ook de laatste zijn die vanavond in
het hotel aankomen. In het busje is er plaats voor 16 personen + de chauffeur
en de vrouwelijke gids. Alle plaatsen zijn ingenomen met deels Franssprekenden
en deels Vlamingen. Als laatste komt de vrouwelijke gids aan boord. Ze spreekt
vloeiend Nederlands en Frans maar door het vlug overschakelen van Frans naar
Nederlands is haar uitleg soms moeilijk te vatten.
9.30 u: we
rijden met het busje het veer op naar Gozo. De eerste plaats die wij bezoeken
zijn de antieke tempels van Ggantija. Vervolgens rijden we naar de kust om er
de falaise Het Blauwe Venster te bewonderen, een rotsmassa met een reusachtig
grote rechthoekig in. De volgende stop is in de hoofdstad (van Gozo) Victoria.
We brengen
een kort bezoek aan de hoofdkerk maar aangezien het vijf voor twaalf is worden
we zachtjes verzocht naar buiten te gaan. De meeste openbare gebouwen en
sommige winkels sluiten tussen 12 u en 15 u. We hebben een afspraak met de gids
op de kleine centrale markt (waar ze ons trouwens achterliet).
Rond 13 u
vertrekken we voor een korte rit van een 15 minuten naar een klein
vissersdorpje dat nu meer een toeristische plaats is geworden. Daar kunnen we
het in de prijs inbegrepen middagmaal verorberen. Als voorgerecht is er pasta
(pennen) en als hoofdgerecht kan men kiezen uit een omelet met frieten of
tonijnsalade met frieten. Als dessert is er een ijsje. Geen culinaire
hoogstandjes maar toch voldoende om op een ordentelijke manier de maag te
vullen. Het water en de wijn is in de prijs inbegrepen. Wij zitten aan een
tafeltje met vier personen. Het andere jonge koppel is pas vorige zaterdag
gehuwd en zijn dus op huwelijksreis. Door het praten vliegt de tijd vlug
voorbij en rond 15 u keren we terug naar het veer voor de overtocht naar Malta.
Het is een heerlijke dag met veel zon en een temperatuur van ca 25 graden. Je
krijgt er als het ware een echt zomergevoel bij.
16.45 u:
aankomst aan het hotel. Wij gaan nog wat zwemmen in het overdekte zwembad. In
afwachting van het avondmaal rusten we wat uit op de kamer. Plots wordt er op
de kamerdeur geklopt. Een kamermeisje komt de sprei van het bed opplooien en
legt op ieder nachtkastje een zoetje een klein chocolade snoepje. Wij zijn
enigszins verrast want het is de eerste keer dat we in een hotel logeren waar
men twee keer per dag de kamers fatsoeneert.
18.30 u:
avondeten.
Na het buffet
keren we terug naar de kamer waar we nog even op het terras genieten van de
avondwarmte.
Donderdag 13 oktober 2011 4de dag
08.00 u:
ontbijten.
Na het
ontbijt trekken we de stad in voor een kort bezoek. Eergisteren hebben we in de
Republic street een broeksriem gekocht. Bij nader toezien waren er enkele
gaatjes te weinig in de riem. Wij proberen dit euvel te verhelpen in de winkel
waar we de riem gekocht hebben. Die hebben echter geen gaatjestoestel. In een
zijstraatje van de principale winkelstraat (Republic street) vind ik een
standwerker. Die heeft wel zon toestel en is bereid de gaatjes in de riem te
maken. Niet ver hiervandaan vinden we een winkeltje waar we gedroogde pruimen kunnen
kopen. Na in de buurt op een terrasje iets gedronken te hebben keren we terug
naar het hotel.
Tijdens onze
wandeling door de Republic street dwarsen we een officiële escorte met een
zwarte limousine, voorafgegaan door twee gemotoriseerde agenten en geëscorteerd
door vijf militaire ruiters te paard gekleed in een witte vest. Achteraan in de
wagen zitten er twee voor mij onbekende dames (was één de echtgenote van de
president van Malta?).
Aan de
terminus van de bussen, een rond plein met in het midden een fontein, staan er
paardenkoetsen waarmee een rit rond de stad kan gedaan worden. Gisteren heb ik
hier de prijs gevraag en die bedroeg 40. Nu zegt de menner van de koets dat
de prijs 60 bedraagt. Ik zeg hem dat ik gisteren maar 40 moest betalen. Na
wat afbieden komen we tot een vergelijk voor 40.
Als we na de
wandeling in de stad terug in de kamer komen staat het TV-toestel aan. Op het
scherm lees ik het bericht dat ik moet contact opnemen met de receptie. Ik maak
me niet al te ongerust want eigenlijk verwacht ik een bericht dat de uitstap van
zaterdag niet zal doorgaan wegens de minder gunstige weersomstandigheden.
Gisteren bekeken we de Maltezer zender en die voorspelde regenweer in de nacht
en de ochtend met veel wind. En minder goed weer gedurende twee dagen. Aan de
receptie kreeg ik te horen dat ik contact moest opnemen met Francis, de steward
van Jetair omdat de uitstap inderdaad niet doorgaat en om af te spreken hoe hij
ons het betaalde bedrag zal overmaken. Wij beschikken over zijn gsm-nummer en
maken de nodige afspraken. Hij zal ons het geld brengen op zaterdagmorgen om
9.30 u aan de receptie van het hotel. We kunnen niet klagen dat we niet goed
ingelicht zijn want ik wordt nog eens verwittigd doormiddel van een brief van
de receptie van het hotel.
In de loop
van de namiddag stel ik vast dat ik mijn reserve (voor drie dagen) van een
bepaald medicament thuis vergeten ben. Het probleem wordt al vlug opgelost
omdat Lea gelijkaardige medicijnen bij zich heeft.
Tot 16 u
verblijven we aan het zwembad. Daarna gaan we in de bar een aperitiefje
drinken. Ik drink de Maltezer tegenhanger van de Griekse ouzo en de Turkse
raki, een anijsdrank die hier de naam draagt van Pezzis anisette. De Maltezer
variant is echter smakelijker. Daarna trekken we naar de kamer tot het tijd is
voor het avondmaal.
18.30 u:
avondmaal. Nagenoeg iedere dag staat het buffet in het teken van een land of
een streek. Zo is er een Turkse avond, een Aziatische avond, enz.
22.00 u: we
gaan slapen.
Vrijdag 14 oktober 2011 5de
dag
Na het
ontbijt trekken we terug naar Valletta. Vanaf het niveau van de receptie zijn
er 90 trappen te beklimmen om het straatniveau te bereiken. Eens daar moet er
nog een lichte helling overwonnen worden om aan de terminus van de bussen te
komen. De City gate (gelegen aan het begin van de Republic street) is momenteel
afgebroken voor restauratie. Net als we daar aankomen zien we nog net de
militaire muziekkapel met witte jassen en witte helm afmarseren. Ze gelijken
een beetje op de carabinieri van Monaco.
We brengen
een bezoek aan de St.-Jean co kathedraal van Valletta, een prachtig
bouwwerk waarvan de vloer bedekt is met grafplaten in veelkleurig marmer.
Daarna doen we het terrasje van gisteren nog eens aan. Het is behoorlijk warm
en drinken is dus geen overbodige luxe. De verdere wandeling door de stad
brengt ons langsheen het presidentieel paleis waarvoor twee wachten staan, ook
in witte jassen. Klokslag om 14 u weerklinkt een kort muziekstukje uitgevoerd
door een klarinet en daarna een langer klassiek stuk waarop de fonteinen gaan
dansen.
Daarna keren
we terug naar het hotel en brengen een deel van de namiddag door aan het
zwembad. Rond 16.30u komt er wat meer wind opzetten en wij pakken onze biezen
om in het overdekte zwembad te ploeteren.
17.30 u: we
drinken aan aperitief in de bar in de buurt van de receptie.
18.30 u:
avondmaal. Dit staat vandaag in het teken van Azië.
Na het
avondeten keren we terug naar de kamer en gaan even na negen uur slapen. Bijna
iedere avond tijdens onze afwezigheid voor het avondeten komt er een
kamermeisje de bedsprei opplooien, de gordijnen dicht doen en legt op de
nachtkastjes een chocolaatje (wat zoveel wil zeggen als: een zoete nacht
toegewenst).
Zaterdag 15 oktober 2011 6de
dag
Bij het
opstaan bemerken we dat er wat meer wolken zijn dan normaal, maar niet meer
wind dan anders. We besluiten een uitstap te doen met de lijnbus naar Mdina. Na
het ontbijt gaan we naar de busterminus en doen daar navraag welke bus me
moeten nemen. De controleurs en de chauffeurs zijn zeer behulpzaam. Al vlug
zitten we op bus 53 (51 en 52 zouden ook goed zijn geweest) We betalen een
dagticket voor 1,30 (per persoon) dat de ganse dag geldig is. Bezitters van
een oudere toeristische gids mogen de verouderde informatie over de lijnbussen
niet meer gebruiken. Ook de (beroemde) oude bussen zijn volledig uit het
straatbeeld verdwenen. De meesten waren meer dan 25 jaar oud. De huidige bussen
zijn zeer comfortabel en voorzien van airco. Soms ziet men nog wel eens een
oude lijnbus die door een particulier is opgekocht.
Na ca een
half uur rijden bereiken we Mdina. Hier is het eindpunt van deze lijn en de bus
stopt amper een tiental meter van de stadspoort van Mdina. Onderweg naar Mdina merk ik een luifel aan een
winkel op waarop staat: Versele Laga (een bedrijf uit Deinze). Bij onze
aankomst te Mdina vragen we aan de buschauffeur hoe frequent de bussen rijden.
Het antwoord is: om de 30 a 45 minuten. Wanneer wij er aankomen is het nog vrij
rustig in het stadje maar wanneer we omstreeks het middaguur terugkeren is het
hier een drukte van jewelste. Tientallen groepen komen ons tegemoet. We brengen
een bezoek aan de ommuurde stad, de moeite meer dan waard. Het stadje bestaat
uit oude gebouwen opgetrokken met grote zandstenen. We bezoeken het museum
waarin de kerkschat is tentoongesteld, die vooral bestaat uit zilveren
voorwerpen. Met hetzelfde ticket hebben we toegang tot de kathedraal. Ook hier
is de vloer bedekt met grafplaten uit veelkleurig marmer. Eens aan het einde
van het bastion heeft men een prachtig uitzicht op de omgeving. Via de
stadsmuren keren we terug naar de bushalte. Na amper 10 minuten wachten hebben
een bus. De chauffeur is dezelfde die ons naar hier bracht. Rond 12.45 u komen
we aan in Valletta. Er hangen wel wat halfdonkere wolken maar de temperatuur is
uitstekend en het blijft droog. De wind neemt echter toe.
Aan de
busterminus trekt Lea de stad in en ik ga naar het hotel om dit reisverslag bij
te werken.
Rond 17 u
trekken we samen naar het binnenzwembad.
Vanavond gaat
het avondmaal uitzonderlijk door op de 4de verdieping, het
ochtendrestaurant. Ik had in de loop van de dag aan de receptie gevraagd wat
hiervan de reden was. Het antwoord was dat er in het avondrestaurant een
huwelijksfeest doorging. Bij het verlaten van het restaurant vergeet Lea haar handtas
met enkel wat medicijnen in. s Anderdaags krijgen we de handtas terug (op onze
vraag). Ook vergeet ik de rekening van de fles wijn te signeren. Wanneer ik dat
s anderendaags meld blijkt het briefje verdwenen te zijn (maar de fles wordt
wel aangerekend op de eindafrekening).
Zondag 16 oktober 2011 7de
dag
In de loop
van de voorbije nacht breekt een onweer los met een felle regen. Als we om 8
uur opstaan regent het nog steeds fel. Als we na het ontbijt naar onze kamer
gaan blijkt die reeds gepoetst te zijn zodat we op onze kamer kunnen blijven in
afwachting van beter weer. In de
voormiddag ga ik zwemmen in het binnenzwembad en Lea rust wat uit op de kamer.
Rond 11 uur gaan we eens rondwandelen in Valletta. Het regenen is nagenoeg
opgehouden. In de buurt van het centraal plein drinken we iets en daarna zakken
we terug af naar het hotel. Het waait nog behoorlijk maar het is inmiddels
volledig opgehouden met regenen. Om 16.30u gaan we naar het binnenzwembad.
18.30 u:
avondmaal. Na de maaltijd kijken we wat TV, meer bepaald naar de Maltese
zender. We begrijpen er geen jota van maar we kunnen wel de prentjes
bekijken. Na het nieuws volgt, zoals hier bij ons, het weerbericht en dat ziet
er voor morgen niet slecht uit.
Het Maltees
is een taal die afgeleid is van het Arabisch maar met wat Italiaanse invloeden.
Deze avond komt het kamermeisje niet langs, waarschijnlijk omdat het weekend
is?
20.30 u: we
gaan slapen.
Maandag 17 oktober 2011 8ste
dag
Na het
ontbijt stappen we naar de bus-terminus en wachten er op de bus 81 op kaai 11 .
De bus laat behoorlijk op zich wachten. Minstens 3 bussen 81 zien we
voorbijrijden zonder te stoppen. Uiteindelijk na drie kwartier wachten stopt er
een bus en kunnen we instappen. Deze is behoorlijk vol maar daar we een van de
eersten zijn die instappen kunnen we een zitje vinden. Wij rijden naar
Marsaxxlokk en blijkbaar ook een groot
deel van de reizigers op de bus.
Rond 11 u
komen we aan in het vissersdorpje Marsaxxlokk. Op zondag is er hier een
vissersmarkt maar wegens de regen hebben we ons bezoek moeten uitstellen tot
vandaag. Vandaag is het weer uitstekend en vanaf het middaguur zien we enkel
een azuurblauwe lucht. Op de kade van het haventje staan nu enkele
prullenkraampjes. Wel liggen er in de haven heel wat veelkleurige bootjes. Bij
onze aankomst gaan we iets drinken en ook voor we terugkeren doen we een
terrasje. Van Valletta tot hier is het ongeveer 35 minuten rijden. Ca 14 u zijn
we terug in Valletta en duiken we in het zwembad. Om 15.45 u verwisselen we het buitenzwembad
met het binnenzwembad. Bij de toegang naar de beide zwembaden zit een meisje
bij wie je een handdoek kan krijgen (gratis). Het kamernummer wordt genoteerd
op een briefje en bij de teruggave moet men het briefje samen met de handdoek
afleveren. Om half vijf nemen we een aperitiefje in de bar aan de receptie. We
drinken beiden een anisette. De avond verloopt zoals gewoonlijk.
Dinsdag 18 oktober 2011 9ste dag
Gisteren viel
ons op dat er in en rond het hotel een abnormale drukte was. In de inkomhal
liepen er mannen in donker pak rond waarvan men kan vermoeden dat het
politiemensen in burger of van een bewakingsfirma waren. Achteraan het hotel is
er een kleine haven, vermoedelijk eigendom van het hotel. Daarin liggen nu twee
speedboten van de politie die permanent bemand zijn. Wanneer we na het ontbijt
het hotel willen verlaten om een uitstap te doen met de lijnbus is er een
opvallende drukte voor de inkom. Hier staan een tiental politievoertuigen, een
wagen van de brandweer, een ziekenwagen, een jeep van de ontmijningsdienst en
talrijke politiemensen in een gewoon uniform of in beschermkledij naast
militairen. Enkele zijn bewapend met een automatisch geweer. Ook politiehonden
en hun baasjes zijn van de partij. Wij vragen ons af wat dit te betekenen
heeft. Wij blijven het schouwspel gadeslaan vanop de trappen tussen de inkom
naar de straat toe. Naast ons staat nog een koppel te kijken. Wij vragen hen of
ze weten wat dit allemaal te betekenen heeft. Zij antwoorden dat afgelopen
nacht de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Hilary Clinton, hier
overnacht heeft en straks zal vertrekken naar Libië. Zij vindt het blijkbaar
veiliger hier in Malta te overnachten. (nota: twee dagen later wordt Khadaffi
gedood). We hebben geen idee hoe lang het nog zal duren vooraleer Clinton zal
vertrekken en we besluiten niet langer te wachten. Gisteren en eergisteren
hoorden we vanuit de kamer boven ons wat lawaai van een bijzondere poetsbeurt
maar of Clinton in die kamer overnacht heeft weten we niet.
We begeven
ons naar de bus-terminus. We zijn van plan naar Naxxar te gaan. Normaal moeten
we bus 43 op baan 8 nemen maar ook deze keer laat de bus ons in de steek. Op
aanraden van een toezichter nemen we een andere bus waarvan Naxxar geen
eindstation is. We rijden met bus 31 die als eindbestemming Bugyba heeft. Het
is dus even uitkijken om op de juiste plaats uit te stappen. Eens ter plaatsen,
in het centrum van Naxxar, vinden we al gauw het Palazzo Parisio, een prachtige
paleiswoning met een mooie tuin, dat we bezoeken. In het gebouw is er een
restaurant en kan men er iets drinken, wat we ook doen. Daarna stappen we terug
op de bus, lijn 32, want die doet ook Mosta aan. Ons doel is de kerk van Mosta
te bezoeken. Dit gebouw heeft de vierde grootste koepel van Europa. Wanneer we
na een korte rit in Mosta aankomen is het net 12 u en staan we voor een gesloten deur. Ik vraag
in een winkeltje langs de overzijde wanneer de kerk terug opengaat. Het
antwoord is: 15 u (ik had het kunnen weten). In afwachting gaan we tegenover de
kerk iets gaan eten en blijven op het terrasje van de snackbar zitten tot even
voor 15 u. Eens de kerk opengaat blijkt
dat we er goed aan gedaan hebben die drie uur te wachten. Eens men binnen is
geeft de koepel een zeer ruimtelijk gevoel. In de sacristie kan men een kopie
van een bom zien die tijdens WO II op de kerk viel waarin zich een 300-tal
kerkgangers bevonden. De bom ontplofte niet. Er was enkel een minieme schade
aan de koepel (het gat waardoor de bom viel). Na een twintigtal minuten keren
we terug naar Valletta dat we bereiken na een rit van ca 35 minuten. Eens in
het hotel gaan we naar het binnenzwembad.
18.30 u:
avondmaal.
Na het
avondmaal brengen we al één en ander in orde voor de terugreis van morgen. In
de hal en andere delen van het hotel lopen er nog wat politiemensen rond maar
van Clinton is er geen spraak meer. De twee politieboten blijven tot een stuk
in de nacht liggen in het haventje van het hotel mar zijn tegen het
ochtendgloren verdwenen.
Gans de dag
was het licht bewolkt maar goed weer.
Woensdag 19 oktober 2011 10de
dag
Gisterenavond
hebben we al het grootste deel van onze valiezen klaargemaakt.
06.45 u:
opstaan en ontbijten. Ik vraag aan de receptie indien we afgerekend hebben of
we nog tot 12 u op de kamer mogen blijven, zoals de regels het voorschrijven.
Dit blijkt geen probleem te zijn. na het nemen van een douche sluiten we de
valiezen. We hebben nog een zee van tijd en die brengen we door op het terras
waar we nog kunnen genieten van het mooie uitzicht op Sliema en de Grote Haven
van Valletta. Er is geen wolkje aan de lucht. Om 11.45 u verlaten we de kamer
en gegeven aan de receptie de toegangskaart van de kamer af. In de loop van de
voormiddag heb ik de rekening van de dranken betaald. In de bar drinken we nog
een kop koffie. De afspraak is dat men ons komt ophalen om 13.30 u a 13.45 u.
Het busje komt echter nog niet opdagen. We wachten op een terrasje voor de
ingang van het hotel. Wij beginnen ons al af te vragen of men ons niet vergeten
heeft. Het telefoonnummer van de man van Jetair zit ergens diep in de valies,
dus naar hem bellen kan ik niet. Ik vraag nog voor alle zekerheid aan de
receptie of er niemand gebeld heeft voor ons. Dit is negatief. Uiteindelijk om
14 u komt het busje langs. De chauffeur zegt dat de opgegeven afhaaluren niet
kloppen en dat hij het traject naar de luchthaven niet op die tijd kan
afleggen. Eens op de luchthaven (ca 30 min. rijden) checken we onmiddellijk in.
De gate waar we moeten instappen zal pas later bekend gemaakt worden via de
electronische borden. Om 15.15 u begint het instappen. We moeten enkele minuten
wachten omdat er een gehandicapte in rolstoel met een speciaal voertuig aan
boord moet gebracht worden. We vliegen terug met Air Malta. Het opstijgen is
voorzien voor 16.05 u. Met amper 5 min. vertraging komen we los van de grond.
De afstand naar Brussel bedraagt 1855 km. Stipt zoals voorzien landen we om 19
u. Eerst nog de valiezen van de transportband ophalen en vlug naar het
treinstation van de luchthaven. De rechtstreekse trein naar Gent staat reeds
klaar en in het voorbijgaan meldt ik aan de treinwachter dat ik nog moet
betalen (dit mot in principe als men geen boete wil oplopen . De trein zit
bomvol maar eens na Brussel Noord, Brussel Centraal en Brussel Zuid kan
iedereen een plaatsje bemachtigen. Wel is het niet gemakkelijk de twee zware
valiezen aan boord van de trein te tillen. We komen aan in Gent Sint-Pieters om
20.55 u. Het station heeft nog steeds geen liften of neerwaarts gaande
roltrappen en het is geen sinecure om de twee valiezen via de gewone trap naar
beneden te brengen. In de stationshal kopen we nog voor elk een döner kebab die
wij thuis zullen opeten. De taxirit kost ons 12. Eens thuis, na het
verorberen van de kebab, pakken we nog de valiezenuit om dan om 22.45 u te gaan
slapen.
Buiten valt
er een kille regen en is de temperatuur amper 9 graden. Toen we in Malta
vertrokken was het 24 graden.
David
Maes
oktober 2011
|