Zevendaagse naar de kastelen van de Loire

2 tot 8 augustus 1997

1ste dag - zaterdag 2 augustus 1997

De vorige avond zijn we vroeg gaan slapen. Omstreeks 04.30 u worden we spontaan wakker. De auto en de meeste bagage is reeds van gisteren klaar. Na het nemen van een bad en een ontbijt verlaten we de ondergrondse garage te Oostduinkerke om 05.15 u. De kilometerteller wijst 50.927 km aan. Het is nog donker en het motregent. Aan het kruispunt Albert-I-laan en Leopold-I-laan bemerken we twee rijkswachtcombi’s op ter hoogte van tearoom Rubens. Pas bij onze terugkomst zullen we vernemen dat enkele uren voordien (omstreeks 3 u) de uitbater overvallen werd, gekneveld en de ontvangsten van de dag (ca. 300.000 Fr.) werden meegenomen.

Het is de eerste uitstap naar Frankrijk sedert het ontbrekend stukje autosnelweg tussen Adinkerke en Ghyvelde is afgewerkt (opening juni 1997). Dit levert een tijdwinst op van 15 a 20 minuten. Vandaag rijden we de autosnelweg op te Oostduinkerke en zullen die pas verlaten op een paar kilometer van onze bestemming: Blois. Ter hoogte van Duinkerke (op de A 16) nemen we de A 25 richting Rijsel. Het is dan 5.37 u en we hebben 38 km gereden. Rijsel rijden we voorbij om 6.15 u en na 108 km. Daar moeten we een eerste ticket voor de “peage” nemen. Een vaste waarde op de weg naar Parijs is de stopplaats te Peronne. Ook wij maken van de gelegenheid gebruik hier te stoppen en een (bijkomend) ontbijt te nemen (menu PDJ: 24,90 FF/pp = een broodje, een croissant, een confituurtje, boter en een grote koffie). Het is dan 7.05 u en hebben 200 km gereden.

Even voor Parijs, na 280 km, betalen we 71 FF peage met de Visakaart. Net voor Parijs, ter hoogte van het vliegveld Charles de Gaulle, tanken we op een stopplaats 145 FF. benzine. We doen dit nu om ons daarna volledig te kunnen concentreren op de weg rond Parijs. Daar het zaterdag is en bovendien 2 augustus verwacht men een zeer druk verkeer rond de Franse hoofdstad (vertrekkers naar vacantiebestemmingen kruisen diegene die terugkeren naar huis). Enkele dagen voor ons vertrek verscheen in De Gentenaar een klein artikeltje dat ons nu goed van pas komt en waarin er gewag gemaakt wordt van de grote ring rond Parijs, de zogenaamde Francilienne. Net voorbij “Charles de Gaulle” nemen we de A 104, vervolgens een stukje A4/E50 (tevens A104), dan de N 104 (geen snelweg, wel een autoweg), een stukje A6 (richting Parijs-centrum) en terug de N 104. Het verkeer verloopt er zeer vlot. Een uitstekend alternatief dus voor de kleine ring van Parijs. Wel moet gezegd worden dat de afstand, ruw geschat, ca 40 km langer is via de Francilienne. Wel is het spijtig dat de benaming “Francilienne” niet gebruikt wordt op de bewegwijzering voor iedere wegwijziging. Pas na de wegverandering leest men op een bord dat “u zich op de Francilienne bevindt”. Na de N 104 nemen we de A10/E05 en zijn dan Parijs voorbij zonder noemenswaardige moeilijkheden. Aan de peage van de A10/E05 nemen we een ticket. Het is dan precies 10 u en hebben we 430 km achter de rug. Het is nog bewolkt maar ondertussen hield het op met regenen. Op de A10/E05 is het een heel stuk drukker dan rond de Franse hoofdstad. Het is duidelijk dat velen op weg zijn naar de Atlantische kust. Soms vertraagt het verkeer zonder echt stil te staan.

In Francheville is het tijd om de inwendige mens te versterken. We stoppen er van 10.20 u tot 11.10 u. De dagteller wijst 456 km aan. Drie belegde sandwichen kosten ons 45,80 FF. Op de stopplaats is het een drukte van jewelste. Men kan er ook gratis de bandenspanning van de wagen laten nakijken. Een service van Cofiroute, de uitbater van deze autosnelweg.

Aan de afrit Blois betalen we 73 FF peage. Het hotel Première Classe ligt vlak in de buurt van de afrit (aan het tweede rond punt naar rechts - Rue Robert Nau). Op de parking van het hotel stellen we vast dat we 552 km gereden hebben. Het is dan 12.20 u. Op de parking rusten we wat uit tot 13.00 u en rijden dan door naar het centrum van Blois. In de buurt van het kasteel kunnen we op een betaalde parkeerplaats onze auto kwijt, waarna we op verkenning vertrekken. De ene kant van het kasteel toornt metershoog boven een gezellig parkje uit. De andere kant, de zijde van de ingang, paalt het aan een vrij groot plein. Naast de ingang van het kasteel drinken we iets op een mooi terrasje onder bomen (32 FF voor 2 Perriers). De kathedraal Saint Louis van Blois (vroeger de Saint Solenne) vereren we met een bezoek. Om deze te bereiken moet echter een flinke klim ondernomen worden. In een kleine crypte liggen enkele bisschoppen van Blois begraven. Naast de kathedraal bevindt zich het stadhuis. Van op een plein ernaast heeft men een prachtig uitzicht over de oude stad en de Loire. Op de weg die loopt van de kathedraal naar het stadhuis is het een aan en aflopen van paartjes die ofwel pas getrouwd zijn, ofwel nog moeten trouwen. Op een marktplein waarop enkele kramen staan kopen we fruit (22 FF).

Omstreeks 16.00 u rijden we terug naar het hotel alwaar we om 16.15 u aankomen. We hebben dan 560 km gereden. Wanneer om 17.00 u de receptie opengaat ben ik de eerste aan de beurt om af te rekenen. Met de reservatiebevestiging, die ik bij heb, is het karwei vlug geklaard. Ik betaal 1254 FF voor zes nachten en twaalf ontbijten.

In de buurt van de meeste Première Classe-hotels is een hotel Campanile gelegen. Van vorige jaren is het ons bekend dat men er lekker (en veel) kan eten voor een betaalbare prijs. Niettegenstaande dat er buiten staat aangegeven dat het restaurant pas opengaat om 19.30 u, mogen we reeds een half uur vroeger binnen. We krijgen een fris plaatsje aangewezen onder een ventilator. Voor een Sweppes, een aperitief, 2 x een salade comparé, 2 x een brochette van gevogelte, 2 x een dessertbuffet en 2 koffie’s betalen we 213 FF. Het tafeltje reserveren we voor de volgende avond. Iets wat we iedere volgende avond doen van ons verblijf in Blois.

In de avond (en ook ‘s namiddags) is het zwoel en plakkerig weer. Omdat het een lange dag was gaan we reeds om 21.15 u slapen.

2de dag - zondag 3 augustus 1997

Na een niet al te frisse nacht worden we om 6.25 u wakker. Na de gewone ochtendrituelen gaan we om 7.30 u ontbijten. Tijdens de week kan men in Pr. Cl. ontbijten vanaf 6.30 u, op zondag vanaf 7.30 u.

Om 8.20 u vertrekken we richting Tours. De kilometerteller duidt 51.490 km aan. We nemen de betaalde autosnelweg A10 in de nabijheid van het hotel. Onderweg rijden we heel wat zonnebloemvelden boorbij. Ook de volgende dagen zullen we langs onze reiswegen duizenden zonnebloemen zien bloeien. Wij vermoeden dat er hier een productiecentrum is waar zonnebloemolie geproduceerd wordt.

Net voor Tours betalen we 27 FF. peage. Even voorbij de peage is er een parking met benzinestation waar we 19,36 liter loodvrije 95 benzine tanken voor 125, 60 FF.

In Tours nemen we de afrit 20 en rijden we via de gewone weg (N152/E60) langsheen de Loire naar Langeais en vervolgens naar Port-Boulet. Daar steken we de Loire over. We besluiten geen tijd te verliezen aan het navragen naar een bezoek aan een champignonkelder in Montsoreaux maar volgen over de Loire de aanduidingen richting Fontevraud. De temperatuur is dan reeds behoorlijk boven de 25 graden gestegen. Om 10.45 u komen we aan in het stadje Fontevraud dat volledig beheerst wordt door de gewezen abdij. We hebben 122 km afgelegd. De toegang tot de abdij, nu cultureel centrum, kost ons 2 x 32 FF. De gebouwen zijn opgetrokken in de spierwitte turfkrijtsteen uit de streek die hoe ouder hoe witter hij wordt (cfr. de Sacre Coeur te Parijs). Tijdens ons bezoek stijgt de temperatuur tot ca 30 graden. Binnen in de gebouwen is het koel daar de zonnestralen weerkaatsen op de witte stenen. Wanneer we echter net voor we de abdij verlaten langsheen een door het zonlicht beschenen en windvrije muur lopen is de hitte bijna ondraaglijk. Het meest typerende van de abdij is wel de keuken die in een bijzonder stijl werd opgetrokken en langs buiten het uitzicht heeft van een kapel.

Na het verlaten van de abdij kopen we in de onmiddellijke buurt een drietal belegde sandwichen (62 FF) en een prentkaart van de abdij (2,5 FF). Om 12.09 u verlaten we Fontevraud en nemen de D 145 die doorheen het bos van Fontevraud loopt. Daar stoppen we tot 12.45 u om onze sandwichen te verorberen. Daarna rijden we verder naar Saumur maar wegens de warmte zien we af van een stadsbezoek.

We verlaten Saumur via de D 751 naar Gennes om een op de kaart in het groen aangeduide weg te volgen. In Gennes volgen we verder de D 751 tot in Coutures om daar de richting Chemellier te volgen. Daar nemen we de D 161 om via Louerre le Vau het dorpje Milly te bereiken. In Milly gaat het via de D 69 terug naar Gennes waar we de Loire overrijden en dan linksaf slaan via de D 952 naar Saumur. In Saumur gaar het terug over de Loire en blijven deze volgen (D947) richting Chinon. Even voorbij Saumur, in Dampierre, stoppen we aan een café-restaurant. Daar betalen we voor een ijsje en drie Perriers 57 FF. In Chinon was het oorspronkelijk de bedoeling er de middeleeuwse markt die tijdens dit weekend gehouden wordt, te bezoeken. Ter plaatse blijkt het er een drukte van jewelste te zijn en moet er toegangsgeld betaald worden om de markt in de smalle hellende straatjes te bezoeken. We parkeren ons op een weide, tijdelijk ingericht als parking, op het hoogste punt van het stadje. We lopen even rond in het vrij toegankelijke deel. De prijs lijkt ons naar de hoge kant voor een kort bezoek en ook de warmte laat ons besluiten onze tocht verder te zetten. Wel hebben we de indruk dat het stadje, buiten het feestgebeuren, een bezoek waard is. We hebben op dit ogenblik 235 km gereden en het is 15.45 u.

Van Chinon gaat het via de D 751 naar Tours alwaar we de A 10 naar Blois nemen. De peage kost ons 27 FF. Wanneer we aan het hotel komen is het 17.10 u en hebben we 342 km afgelegd.

Iets na 19.00 u steken we de straat over naar de Campanile voor het avondmaal. Ons gereserveerd tafeltje onder de ventilator zorgt ervoor dat we, ondanks de warmte, van het eten kunnen genieten. Voor 215 FF krijgen we 2 aperitieven, 2 entree du jour, 1 kippengerecht en 1 ossengebraad, 2 dessertbuffetten en 1 koffie.

Na het eten laat de vermoeidheid zich duidelijk voelen. Reeds om 21.15 u gaan we slapen. In de toekomst zullen we er rekening mee moeten houden dat we na een vermoeiende eerste dag een minder vermoeiende moeten inlassen. Het programma van vandaag was duidelijk te zwaar.

Op de kamer is het behoorlijk warm wat mij ertoe laat besluiten de volgende dag, kost wat kost, een kleine ventilator te kopen.

3de dag - maandag 4 augustus 1997

Om 6.30u staan we op en reeds om 7.10 u zitten we aan het ontbijt. Vandaag staat hoofdzakelijk een stadsbezoek aan Orléans op het programma. De kilometerteller staat op 51.831 wanneer we om 08.15 u het hotel verlaten.

We nemen de autosnelweg A10 richting Orléans waarvoor we 24 FF peage betalen. Na 62 km gereden te hebben staan we midden in Orléans. Het is dan 9 u. Op zoek naar een geschikte parkeerplaats voor een halve dag stop ik toevallig voor een huis, een recente reconstructie van het huis waarin Jeanne d”Arc verbleef. Op die plaats kan ik slechts een goed uur parkeren. In een winkel vraag ik naar de dichtst bijgelegen parkeergarage. Die blijkt slechts twee straten verder te liggen. Zonder veel problemen vinden we de garage. Op de min twee verdieping is het nog behoorlijk warm, iets wat enkele uren later verholpen wordt na het in gang zetten van de ventilatoren.

De zon schijnt volop maar in de schaduw is het best te doen temeer daar een licht briesje voor de nodige verfrissing zorgt. Een schriftelijk aangevraagde folder van Orléans geeft een bewegwijzerde route langsheen de voornaamste gebouwen. Aan ieder van die gebouwen hangt een bordje met het nummer dat verwijst naar het nummer in de folder en de naam van het gebouw. Telkens wordt de goede richting aangegeven naar het volgende gebouw. Orléans kent naast een goede portie historische gebouwen heel wat rechte straten met pompeuze bouwwerken uit de eerste helft van deze eeuw. De voornaamste winkelstraten hebben arcades en bij dit warm weer is het ons duidelijk waarom er zo gebouwd werd. Men kan er heerlijk in de schaduw lopen! Op onze route kijken we uit waar we deze middag sandwichen kunnen eten. In een van de smalle straatjes -ook die zijn er- vinden we enkele eenvoudige snackbars die een terrasje hebben voor hun zaak. Het straatje lijkt wel op de Gentse Mageleinstraat. Op zo’n terrasje drinken we iets (20FF voor 2 grote cola’s). Rond het middaguur krijg ik een Galerie Lafayette in het oog. Daar moeten ze beslist ventilatoren hebben, bedenken we. Wegens de verlofperiode hadden we nog geen enkele elektrozaak open gevonden. Lang moeten we niet zoeken of we vinden de afdeling “klein-elektro” in een annex van de winkel. Onze keuze is vlug gemaakt. We kopen een ventilator voor 99 FF. Net op hetzelfde ogenblik koopt een dame een toestel van hetzelfde type. Blijkt dat we het laatste toestel uit de voorraad van de winkel meekregen. Daar ik nu toch terug naar de parkeergarage moet met de aangekochte ventilator, maken we van de gelegenheid gebruik om frisdrank en fruit te kopen (35 FF). Na alles in de auto achtergelaten te hebben nemen we de kortste weg naar het bewuste straatje alwaar we elk een belegde sandwich doorspoelen met een frisdrank, wat ons 58 FF kost.

Na het eten leggen we het resterende deel van het parcours af. Deze eindigt niet ver van de parkeergarage. Voor de parkeergelegenheid betalen we 29 FF. Niet goedkoop maar de auto stond toch op een fris plaatsje.

Om 14.00 u verlaten we Orléans. De rondrit die we vooropgesteld hadden en die via de bossen ten noorden van Orléans liep moeten we gezien het gevorderd uur wat inkorten. Daarvoor rijden we rechtstreeks via de D 951 naar Jargeau om daar in te pikken op de uitgestippelde route. Ondertussen zien we in de verte wat donkere wolken samenpakken. Van Jargeau gaat het via de D 921 naar Bellefontaine. Daar dwarsen we de N 20, nemen we de 1ste straat links en de 1ste rechts zodat we op de N 61 komen. Deze volgen we tot in Ligny le Ribault. Daar hebben we 118 km afgelegd en stoppen er van 15.35 u tot 15.50 u. Naast de kerk van het dorpje, met een plaquette die eraan herinnert dat Jeanne d’Arc hier voorbij kwam toen ze van Blois naar Orléans reed om de stad te bevrijden, is een café gelegen waar we elk een ijsje eten (10 FF/stuk). De patron bezorgt ons spontaan een karaf water met twee glazen, iets wat we met dit weer zeker niet afslaan. Daarna drink ik nog een grote koffie (12 FF). Terwijl we gebruik maken van het toilet vallen er juist geteld drie regendruppels (het kunnen er ook vier geweest zijn), niet eens genoeg om het stof te blussen. Daar de zon regelmatig achter wolken schuilgaat is het uitstekend en draaglijk weer. Het vervolg van onze route loopt via de D 103 en de D 19 tot la Croix-Blanche, linksaf via de D 951, aan het volgende kruispunt de D 925 naar la Ferté-St. Cyr, rechtdoor naar Dhuizon, rechtsaf de D 22 en deze blijven volgen tot aan de Loire. Tenslotte de Loire via de D 951 volgen naar Blois. Net voor Blois krijgen we een prachtig zicht op de stad die op de tegenoverliggende helling gelegen is. Een oude brug (of was het een aquaduct?), die een heel stuk landinwaarts loopt en waarvan het deel over de Loire niet meer bestaat (vernietigd tijdens een oorlog?), rijden we voorbij. Ik stop eventjes om een foto te nemen van de stad en loop daarvoor een trapje af van de dijk. Dit is gemerkt met een hoog-waterstandmeter die tot 6 meter gaat. Zoals de Loire er nu bij ligt kan men zich moeilijk inbeelden dat de stroom de bovenkant van de dijk kan bereiken in uitzonderlijke omstandigheden.

Via de brug over de Loire en het centrum van Blois komen we aan ons hotel aan om 17.15 u. We hebben die dag 195 km gereden. In de verte lijkt een onweer op komst maar voorlopig valt er geen regen.

Ons avondlijk bezoek aan de Campanile kost ons in totaal 214 FF(aperitief, soep, hors d’oeuvrebuffet, kaasbuffet, sorbet, ½ fles spuitwater per persoon).

4de dag - dinsdag 5 augustus 1997

Om 6 u staan we op om dan om 7.45 u van het hotel te vertrekken naar het centrum van Blois.

Eerst zoeken we naar een benzinestation om te tanken waarvoor we wel eventjes tot buiten de stad moeten rijden, langs de overzijde van de Loire. We tanken 35,5 l (6,33 FF/l) en betalen 224 FF. Niet ver van het kasteel van Blois parkeren we onze auto en steken 11 FF in de parkeermeter. Daar we reeds op de eerste dag de stad wat verkend hebben vinden we gemakkelijk de ingang van het kasteel. Dit is pas toegankelijk vanaf 9 u. We zijn nog iets te vroeg. Van op de versterkingsmuur hebben we een mooi uitzicht op de Loirevallei. De toegangsprijs bedraagt 2 x 35 FF en we kopen tevens een prentkaart (2 FF). In het kasteel valt vooral de centrale trap op die zowat het uithangbord van Blois is geworden. Na het bezoek kopen we aan de voet van het kasteel drie sandwichen voor 56 FF.

Daarna gaat het van Blois richting Chambord. Daarvoor volgen we de D 956 en de D 923 tot Bracieux waar we linksaf slaan via de D 112 naar Chambord. Deze laatste loopt doorheen het Foret de Boulogne. Halfweg in het bos rijden we het domein van Chambord binnen via het hek. De snelheid is er strikt gelimiteerd tot 50 km/u. In de nabijheid van het kasteel rijden we een betaalde parking op (6 FF) en zonder verder zoeken vinden we een vrije plaats. Het is dan 11.05 u. Er is reeds heel wat volk op de been maar het is nog te doen. Als we later het kasteel verlaten staat een lange rij aan te schuiven om binnen te gaan. Aan de ingang wordt ons spontaan gevraagd welke taal we spreken en wordt ons vervolgens een Nederlandse tekst, met uitleg over het kasteel, in de hand geduwd. Nagenoeg elk kasteel dat we tijdens deze zeven dagen zullen bezoeken geeft gratis, naast andere talen, een Nederlandstalige folder aan de bezoekers. De aanblik van Chambord, met zijn ronde torens, is indrukwekkend. Wat we hier vooral onthouden is de centrale trap met dubbele omwenteling, toegeschreven aan Leonardo da Vinci. Eens men een omwenteling volgt kan men diegenen die de andere omwenteling volgen niet meer tegenkomen. Een ander bezienswaardigheid is de metershoge stoof bekleed met porseleintegels. Vanaf het dak heeft men een mooi uitzicht op het park en de omgeving. Bij het buitenkomen kopen we 26 FF frisdrank en het gebruik van het toilet kost 2 x 2 FF.

Na onze auto opgehaald te hebben rijden we doorheen hetzelfde bos van daarnet (richting Bracieux) en buiten het hek van het domein, weten we van de heenreis, dat hier een picknickplaats is. Alle tafels zijn bezet maar geen nood. Ons plooitafeltje wordt uitgezet. De middagpauze duurt van 12.30 u tot 13.15 u. We hebben dan 48 km achter de rug.

Nadat we onze eerder aangekochte sandwichen naar binnengewerkt hebben rijden we naar Bracieux alwaar we de D 102 nemen naar Cheverny. We bezoeken het kasteel van 13.35 u tot 15.05 u en dit kost ons 2 x 32 FF. Onze dagteller duidt 60 km aan. Het opvallendste hier was de kennel met een meute van 70 honden (een kruising van de Engelse Fox hunt en de Franse Poitevin. Op het ogenblik dat wij er passeren genieten de dieren van een middagdutje. Na het bezoek aan het kasteel verbruiken we in de drankgelegenheid aan de ingang twee ijsjes en een frisdrank (35 FF). Op het moment dat we de parking van het kasteel verlaten valt een verfrissende regenvlaag uit de lucht.

Wegens het gevorderde uur kunnen we slechts een deel van de vooropgestelde rit uitvoeren. Van Cheverny gaat het terug naar Bracieux via de D 102, vervolgens de D 923 naar Neuvry, Neung-sur-Beuvron en la Ferté-Beauharnais tot Lamotte-Beuvron. Daar kopen we in een winkeltje twee flessen Perrier (12,5 FF). Vervolgens gaat het via de D 101 naar Vouzon, daar linksaf de D 153, aan de N 20 linksaf een stukje deze weg volgen om terug te komen in Lamotte-Beuvron. Daar gaat het dan via de D 35 naar Chaumont-sur-Tharonne. Hier verlaten we de vooropgestelde route en zullen Romorantin dus niet aandoen. Vanuit Chaumont-sur-Tharonne nemen we de D 922 en in Neung-sur-Beuvron de D 923 richting Loire en Blois.

Omstreeks 17.30 u komen we aan in het hotel. We hebben 193 km gereden. Het avondeten in Campanile kost ons 222 FF. ‘s Nachts zorgt de ventilator voor voldoende luchtcirculatie op de kamer, een meer dan lonende aankoop dus.

5de dag - woensdag 6 augustus 1997

We staan op om 6.10 u. Tijdens de nacht, omstreeks 03.00 u, heeft het fel geregend. ‘s Morgens is het zwaar bewolkt maar geen regen.

Om 8 u vertrekken we via de A 10 richting Tours. De kilometerteller staat op 52.221. Aan de peage van Tours is er enige paniek. We moeten er 27 FF betalen en willen dit als naar gewoonte doen met de Visakaart. Blijkt plots dat mijn Visakaart niet meer op de geëigende plaats in mijn portefeuille zit. We betalen noodgedwongen met baar geld. Na de peage rijden we enkele kilometer verder de stopplaats op om eens na te denken wat er gebeurd is. Het kan niet anders dan dat het meisje dat gisteren in Campanile afrekende de kaart per vergissing niet teruggaf. Om onze dag niet gans te verpesten vragen we ons af hoe we zekerheid hieromtrent kunnen krijgen. Terugkeren? En dan nog twee keer de peage betalen met daarbij nog heel wat tijdverlies. We stappen de winkel van het benzinestation binnen en vragen aan de kassierster of ze ons even een telefoonboek wil lenen. Er blijkt geen telefoonboek aanwezig te zijn. Zelf stelt ze voor dat we naar de inlichtingen bellen van France Telecom om het telefoonnummer van Campanile te achterhalen. Ik vraag haar of zij dit wil doen voor ons mits het betalen van de onkosten. Raar maar waar (of niet waar?) er is geen telefoontoestel in de winkel aanwezig. Het meisje legt uit dat dit opzettelijk gedaan wordt om niet steeds door voorbijtrekkende toeristen lastig gevallen te worden. Ze stelt voor om vanuit de publieke cel de inlichtingen te bellen, het nr. 12 (de 1207 van bij ons). Ik kan bij haar een telefoonkaart kopen (40FF). Vanuit de telefooncel bel in het nr. 12, vraag aan de telefoniste het nummer van Campanile in Blois en krijg een antwoord doormiddel van een computerstem. Daar ik wat tijd nodig heb om de getallen te vertalen om ze op te schrijven(cijfer per cijfer zou handiger geweest zijn) en waarschijnlijk ook een beetje door de opwinding, slaag ik er niet in het nummer te noteren. Op de parking, voor de openbare cel, zie ik een Fransman rond zijn auto lopen. Aan hem vraag ik of hij voor mij de bewerking wil herhalen. De man legt ons uit dat hij het niet begrepen heeft op telefoontoestellen maar als we even geduld hebben zal zijn vrouw ons wel helpen. Enkele ogenblikken later worden we inderdaad door zijn vrouw geholpen. en kunnen we naar Campanile in Blois bellen (02.54.74.44.66). Daar bevestigt men ons onmiddellijk dat mijn Visakaart daar in bewaring wordt gehouden en we ze die avond kunnen gaan ophalen (we zouden daar toch gaan eten zijn zoals iedere avond). Ondertussen valt er een lichte motregen.

Nu dit probleem opgelost is rijden we verder naar Tours en nemen daar de afrit 21. We blijven in Tours zo dicht mogelijk bij de Loire en rijden op een mooi weggetje(de D88) rond een soort schiereilandje tussen de Loire en de Cher. In Savonnierres rijden we de brug over de Cher over, slaan rechts af en komen even verder aan het kasteel Villandry. Gezien het nog vroege uur kunnen we vlakbij het kasteel parkeren onder een rij boompjes langsheen de Cher. Hier kunnen we kiezen: ofwel een bezoek aan de tuin alleen, ofwel het kasteel en de tuin samen. Wij kiezen voor beiden. Vanuit het kasteel heeft men een prachtig overzicht over de tuinen. Er zijn verschillende soorten tuinen: een watertuin met grote vijver, een tuin met bloemen en sierhagen, een kruidentuin met licht medicinale kruiden. De merkwaardigste is wel de moestuin als siertuin aangelegd. In deze tuin worden dagdagelijkse groenten als versiering gebruikt. Dit kasteel, maar vooral de tuinen, is een van de meest merkwaardigste zaken die we tijdens deze zevendaagse onder ogen krijgen. De toegang tot het kasteel en de tuinen kosten ons 2 x 45 FF. Een prentkaart kost 2 FF.

Na het bezoek aan Villandry gaat het langsheen de Loire (D16) tot aan de brug van Langeais. Door het feit dat we wat langer dan verwacht in Villandry gebleven zijn en het kort tijdverlies deze morgen, wijzigen we ons routeplan en rijden over de Loire Langeais binnen om op zoek te gaan naar belegde sandwichen. Het is dan 11.45 u en we hebben 105 km gereden. Een kasteelbezoek staat niet op ons programma en voor wat een geschikte gelegenheid betreft om eten te kopen komen we hier van een kale reis thuis. Het is ons opgevallen dat er rond sommige kastelen een overvloed is aan gelegenheden om eten te kopen en in de buurt van sommige andere is het op dit vlak pover gesteld. Dus terug de Loire over en rechtsaf de D 16 volgen richting Ussé. Enkele kilometer voor dit dorp, wij zijn nog steeds op zoek om iets achter de kiezen te stoppen, stoppen we in een onooglijk gehucht aan de Loire en vragen daar in een bakkerijtje of ze belegde sandwichen verkopen. Weer niets. De bakkerin verwijst ons echter naar een soort dorpscafé, een honderdtal meter in de richting vanwaar we komen. Alhoewel de keuze beperkt is kopen we er drie belegde sandwichen waarvan twee sterk met look gekruide worst (36 FF). Wat verder rijden we een steile weg die naar de Loire loopt af en kunnen we rustig picknicken. We hebben 111 km gereden en we stoppen van 12.05 u tot 12.35 u. Enkele kilometer voorbij onze middagrustplaats komen we aan bij het kasteel van Ussé. We betalen er 2 x 59 FF. Het kasteel is enkel te bezoeken met gids. Wanneer we in deze materie over een prijs/kwaliteitsverhouding mogen spreken dan is het kasteel van Ussé de minste van al de kastelen die we bezocht hebben. De prijs is naar de hoge kant voor het beperkt aantal plaatsen die er kunnen bezocht worden. De vrouwelijke gids is duidelijk van Vlaamse oorsprong, te merken aan de wijze waarop ze “Oudenaarde” uitspreekt (i.v.m. de wandtapijten). Na iedere Franstalige uitleg gaf ze een korte resumé in het Engels, maar het Nederlands kwam er niet aan te pas. Maar ook hier hadden we een Nederlandse tekst meegekregen (die bij de uitgang moest teruggegeven worden). In Ussé staat onze dagteller op 120 km. Tegenover de ingang van het kasteel is er een drank- en eetgelegenheid met een gezellig terras onder de bomen. We verbruiken er elk een ijsje en een frisdrank (60 FF). Terwijl we rustig aan het likken en het drinken zijn schiet plots een kelner naar het midden van het terras en roept (uiteraard in het Frans) iets als “ontruim de tafels”. Aangezien ik niet gezien heb naar wie hij dit roept denk ik dat het de bedoeling is dat de gasten die reeds al te lang een tafeltje bezet houden zonder te consumeren, verzocht worden de tafels vrij te maken. Lea, die mijn verbaasde reactie hoort en ziet, schiet in een onbedaarlijke lach. Pas dan besef ik dat het bevel bestemd is voor de andere kelners daar deze te traag de tafels afruimen zodat nieuwe verbruikers kunnen plaatsnemen.

Van Ussé gaat het terug richting Tours. We volgen hiervoor de D 7 naar Lignière de Touraine, daar linksaf over de brug van Langeais en net over de brug rechtsaf via de N 152/E60.

Even vergissen we ons omdat langs de overzijde van de Loire ter hoogte van de stad Tours niet een deel ligt van Tours maar wel St. Cyr. Wanneer we daar “centre ville” volgen bemerken we als vlug dat we in een voorstad van Tours terecht gekomen zijn. De fout is al vlug hersteld en wanneer we over de Loirebrug Tours centrum binnenrijden via de rue National worden we onmiddellijk geconfronteerd met een heksenketel, een drukte van jewelste. In een zijstraat van de rue National, een winkelstraat, duik ik een parkeergarage in. We hebben den 160 km gereden en het is 15.20 u. Lea besluit enkele winkels te bekijken en ondertussen wat fruit te kopen (10 FF). Onderwijl loop ik een paar straten verder de kathedraal van Tours binnen. Die is zoals de meeste kathedralen, mooi, alhoewel hier niets bijzonders te noteren valt. Buiten is het zonnig maar de temperatuur is best te verdragen. Naast de kathedraal bevindt zich het gewezen bisschoppelijk paleis dat nu als museum voor schone kunsten dienst doet. Een bezoek hieraan zal mogelijk voor een ander keer zijn. Veel vroeger dan voorzien ben ik op de afgesproken plaats. Enkele minuten later is ook Lea er reeds. We zijn het erover eens om zo vlug als mogelijk deze overdrukke stad te verlaten. De parking kost ons 7,5 FF. Het is 16.30 u wanneer we Tours verlaten.

Via de dichtstbijzijnde oprit rijden we de A 10 op richting Blois. Aan de peage te Blois betalen we met contant geld 27 FF. Wanneer we aan ons hotel komen hebben we 224 km afgelegd. Vandaag was het overwegend zwaar bewolkt maar zonder regen en de temperatuur was uitstekend. Nog voor we naar ons hotel gaan recupereren we eerst en vooral onze Visakaart in het restaurant Campanile. We bedanken het meisje van de receptie duizend keer.

Na een verfrissende douche gaat het terug naar Campanile alwaar ons avondmaal 221 FF kost.

Om 21.00 u rijden we naar het centrum van Blois voor een avondwandeling. Bij de avondschemering zijn de smalle straatjes rond het kasteel in een gezellige sfeer ondergedompeld. We vergelijken ze met de Brusselse Beenhouwersstraat. Op het terras naast de ingang van het kasteel verbruiken we nog een drankje (30 FF) en zien we de bezoekers aan het klank- en lichtspel het kasteel binnengaan. Wanneer we opstappen, omstreeks 22.15 u is de vertoning nog steeds niet begonnen. Nog best dat we dit niet voorzien hebben op ons programma want het zou toch iets te laat geworden zijn.

Om 22.45 u gaan we die avond slapen.

6de dag - donderdag 7 augustus 1997

De klok wijst 6.30 u wanneer we opstaan. Om 8.30 u vertrekken we aan het hotel. De kilometerteller staat op 52.458. Het weer is licht nevelig.

In Blois hebben we wat moeite om de juiste weg naar de brug over de Loire te vinden. Net over de brug slaan we rechtsaf en volgen de Loire via de D 175. Onderweg tanken we voor 185 FF benzine. We bereiken Chaumont na 30 km om 9.10 u. We zullen er blijven tot 11.10 u. Het kasteel, dat enkel bereikt kan worden na een stevige klim, is pas open om 9.30 u. De ophaalbrug is nog opgetrokken wanneer we daar aankomen. Op de affiches wordt vermeld dat naast het kasteel ook het Festival des Jardins kan bezocht worden. De toegang tot het kasteel en het festival kost ons gezamenlijk 2 x 60 FF. Vanuit het kasteel heeft men een prachtig panoramisch zicht op de Loirevallei. De manege, die in het park tegenover de ingang van het kasteel gelegen is, is een bezienswaardigheid op zichzelf. De inrichting van de stallen komt zowat overeen met een viersterrenhotel. Iedere box heeft een voederbak en een drinkbak. De tussenbeschotten zijn belegd met kokosmatten. Boven de meeste boxen is nog de naam van de paarden op sierlijke letterplaatjes te lezen. Het bijzonderste is nog de overdekte manege, opgetrokken op de voet van een vroegere windmolen. Deze loopt spits naar boven toe zodat hij van buiten de vorm heeft van een kegel. Op een verdieping is een galerij gemaakt om van daaruit de activiteiten in de manege te kunnen bekijken. In het parkgedeelte bezoeken we vervolgens het Festival des Jardins. Een vijfentwintigtal oppervlakten van enkele vierkante meters groot zijn afgezoomd doormiddel van een haag. Daarin zetten tuinarchitecten hun beste beentje voor. Er zijn tuintjes bij die nietszeggend zijn maar er zijn er enkele onder die getuigen van heel wat fantasie en verbeelding van de ontwerpers. Soms echt verrassend. Zo is er onder andere een doolhofje uit heggen te zien waaruit af en toe theatermist opstijgt, een constructie van een watermuur, enz. Na het bezoek aan het festival verbruiken we in de drank- en eetgelegenheid op de binnenkoer van de gewezen boerderij van het kasteel elk een toch wel vrij dure cola (15 FF/pp = 90 BEF). Maar nood breekt wet en dat spreekwoord kennen ze er blijkbaar ook.

Om 11.30 verlaten we Chaumont en volgen we verder de Loire naar Amboise (D 751). Ongeveer halfweg stoppen we aan een barak ingericht als frietkraam. We eten er twee belegde sandwichen met hesp, een grote en een kleine friet en 3 cola’s voor 84 FF (de grote friet kost de helft meer van de kleine - 15 FF - maar telt nauwelijks enkele frieten meer). Het is dan ca 12.00 u.

Na 48 km gereden te hebben die dag komen we aan in Amboise. Het kasteel is eveneens gelegen aan de Loire en biedt van bovenuit hetzelfde betoverende uitzicht op de vallei en de brug over de stroom. Van beneden af zie je de kasteelkapel op het nippertje van de omwalling staan. Een bezoek aan het kasteel kost ons 2 x 38 FF. In de kasteelkapel werd Leonardo da Vinci begraven, iets wat hier in herinnering wordt gebracht doormiddel van een gedenksteen in de kapel. Een Italiaanse gids, toevallig op dit moment zijn zegje aan het doen, hoor ik met veel gegesticuleer en nadruk de naam van de beroemde kunstenaar-uitvinder uitschallen. Hoe zou je zelf zijn.

Onze wagen hadden we achtergelaten op een parkeerplaatsje naast de brug over de Loire, gelegen aan de voet van het kasteel. Terwijl Lea even de smalle straatjes verkent en er twee gebakjes koopt voor 12 FF, keer ik terug naar de auto. Een plaatselijke sportvisser, die blijkbaar zijn wagen niet reglementair kwijt kan, vraagt me of ik vertrek. Wanneer ik hem antwoord dat ik nog wat blijf hoor ik hem onvriendelijk iets tussen de tanden mompelen in de zin van “die verdomde vreemdelingen”. Een aanhanger van Jean-Marie Le Pen?

We verlaten om 13.30 u Amboise en rijden via de D 31 richting Bleré maar slaan in La Croix linksaf naar Chenonceaux. Bij onze aankomst aldaar is het 13.55 u en hebben we 63 km gereden. We zullen er blijven tot 15.55 u. De vrij grote gratis parking is reeds goed bezet maar we hebben geen enkele moeite om een parkeerplaatsje te vinden. Aan het begin van de lange oprijlaan staat een treintje waarvan de bestuurder de voorbijgangers lokt om mee te rijden voor slechts 1 FF. Gezien we al het een en het ander afgestapt hebben is de keuze niet moeilijk. Het bezoek aan het kasteel kost ons 2 x 45 FF. Chenonceaux is gelegen aan en over de Cher. Eerst werd het kasteel gebouwd en later werd op de brug over de Cher een galerij opgetrokken. Een wetenswaardigheid: tijdens W.O. II vormde de Cher de grens tussen het bezet Frankrijk (door de Duitsers) en het vrije Frankrijk (onder Petain). Heel wat Fransen konden via het kasteel en de galerij ontsnappen aan de bezetter. In de bijgebouwen bezoeken we het wassenbeelden museum(pje) (2 x 10 FF). Dit geeft een overzicht van de personages die het kasteel bevolkten.

De terugweg naar ons logement loopt langs de D 81 en de D 31 naar Amboise. Daar de Loirebrug over. In Pocé-sur-Cisse linksaf de D 70 en de D 1 tot Vernou-sur-Brenne. Daar rechtsaf langs de D 46 tot in Reugny. Daar rechtsaf (D 5) en onmiddellijk linksaf de D 55 volgen tot Dame-Marie-les-Bois. Daar de D 55 blijven volgen en aan de splitsing de D 107 volgen naar Santenay. In dit dorpje de D 155 naar Orchaise nemen om daar rechtsaf te slaan (D 766) naar Blois.

Na 143 km gereden te hebben komen we aan het hotel aan om 17.35 u.

Het “laatste avondmaal” in Campanile kost ons 215 FF.

Die avond schikken we zoveel als mogelijk onze bagage in het vooruitzicht van de terugreis van morgen. Omstreeks 21.30 doven we de lichten.

7de dag - vrijdag 8 augustus 1977

We staan op om 05.40 u. Het is mistig weer en de afgelopen nacht was het fris.

Wanneer we om 6.30 u gaan ontbijten is de bagage reeds in de auto geladen. Om 7.15 u verlaten we het hotel. De kilometerteller staat op 52.603. We rijden even in de richting van Blois centrum maar aan het eerste kruispunt slaan we rechtsaf alwaar Chartres reeds staat aangeduid (D 924). We rijden vervolgens langs Oucques, Ecoman, Moisy, Charray en Chateaudun. In Chartres aangekomen om 8.30 u geeft onze dagteller 101 km aan. In de buurt van de kathedraal, wegens de mist kunnen we deze niet onmiddellijk ontdekken, parkeren we ons en stoppen 12 FF in de parkeermeter. In een café drinken we twee grote koffie’s (34 FF). Wegens de mist moeten we aan de uitbater de juiste richting vragen maar dan blijkt dat we slechts enkele honderd meter van de kathedraal verwijderd zijn. We bezoeken dit beroemd bouwwerk met zijn prachtige glasramen en rijk gesculpteerde koorafsluiting. De vloer van deze kathedraal vertoont, net zoals het Gentse stadhuis, een doolhofpatroon - een strafinstrument waardoor men in vroegere tijden een zwaardere straf kon afkopen. In een winkeltje in de buurt kopen we vier prentkaarten (8FF) en in een andere winkel belegde sandwichen en frisdrank (78 FF).

Na Chartres gaat het via de N 154 naar Dreux (recent in het nieuws wegens het uitgaansverbod voor jongeren onder de 13 jaar tussen middernacht en zes uur ‘s ochtends - het politiereglement werd vernietigd door een hogere rechtbank). In Dreux slaan we te laat af zodat we eventjes moeten terugrijden (nog geen km) om op de juiste weg te zitten. Net buiten Dreux worden we geconfronteerd met een wegomlegging maar belanden ten slotte toch via een kleine omweg in Anet. Vanaf Anet blijven we de Eure volgen langs de D 928 en even verder de D 933. In le Chaussée d’Yvry volgen we de D 16/D 62 (steeds langsheen de Eure) naar Breuilpont. De D 836 brengt ons naar Pacy-sur-Eure. We blijven deze weg volgen tot Autheuil-Authouillet. Onderweg stoppen we om te eten, even voorbij Chambray, waar we in een gang in het bos een rustig plekje vinden. We hebben 199 km achter de rug en stoppen van 11.25 u tot 11.50 u. In Autheuil rijden we richting A 13/E 05 die we oprijden en waar we 15 FF peage moeten betalen net voor Rouen. Op de snelweg tanken we 22,24 liter voor 145 FF. Even voor Rouen verlaten we de A 13/E 05 langs afrit 19 en vervolgen onze weg richting laatstgenoemde stad langs de N 15. Na de Pont d’ Arche blijven we de N 15 volgen.

Rouen rijden we voorbij om 12.40 u en na 250 km te hebben gereden. Hier lost de mist stilaan op maar ondertussen hebben we heel wat mooie landschappen ‘gemist’. Voorbij Rouen begint de autosnelweg A 28/ E 402. In 1995 was deze nog maar gedeeltelijk afgewerkt. Nu kunnen we in een ruk doorrijden tot Abbeville. Op een parking voorbij Saint-Saens stoppen we even om wat te drinken (eigen voorraad) We tellen dan 185 km.

Abbeville rijden we voorbij na 354 km en om 13.55 u. Tussen Abbeville en Boulogne moeten we nog de gewone D 1 volgen, een vrij drukke weg, maar we zien hier en daar reeds de sporen van een nieuwe autosnelweg.

Boulogne bereiken we om 15.05 u en na 436 km. Daar is men volop bezig een reusachtig aansluitingscomplex te bouwen waar verschillende snelwegen samenkomen.

Op de enige stopplaats met uitbating tussen Boulogne en de Belgische grens stoppen we een laatste keer. Het is dan 15.15 u en hebben 443 km gereden. We verbruiken er een ijs, een stuk taart en twee frisdranken (54 FF).

Oostduinkerke bereiken we om 16.20 u. We hebben vandaag 537 km afgelegd. De kilometerteller staat op 53.140.

Na alles te hebben uitgepakt en na een fris bad gaan we eten in de Hoeve in Oostduinkerkedorp. Hoe hoog de culinaire vaardigheden van de Fransen ook staat aangeschreven, onze restaurants moeten er zeker niet voor onderdoen. Ook hier geldt: oost west, thuis best. Maar om dit goed te beseffen moet men eerst eens zijn vaste stek verlaten hebben.

Besluit

Niettegenstaande de vochtige lucht, die het transpireren bevorderde, waren de temperaturen en het weer best te genieten, met als uitzondering de tweede dag die eigenlijk te warm was. De aangekochte ventilator was geen overbodige luxe en zal ons beslist bij volgende reizen vergezellen. Ook nemen we ons voor een volgende zevendaagse te plannen na de 15de augustus. De kans op zeer warme dagen is dan geringer.

Tijdens zeven dagen hebben we in totaal 2.713 km afgelegd waarvan 1.089 km voor de heen- en de terugreis en 1.624 km ter plaatse. Alle wegen, ook de lokale, zijn in uitstekende staat. Nergens hebben een betere bewegwijzering gevonden dan in Frankrijk. Vooral de nummering van de wegen in samenhang met een goede wegenkaart zorgt voor een probleemloos rijplezier.