Op het hek van het koedoepark in de dierentuin van Dehiwala op Sri Lanka: " De dierentuin is een plaats waar dieren kijken naar mensen zonder dat er op hen wordt geschoten."
Toen een collega in het ziekenhuis herstellende was, na een operatie, kwam de verpleegster zijn kamer in om hem een injectie te geven. Ze prikte de spuit zo hardhandig in zijn lijf dat hij bijna van zijn stokje ging. "Wat was dat?" zei hij, snakkend naar adem. "Een pijnstiller," zei ze.
Jij, die door mijn zinnen waart, Jij, die langs mijn dijen vaart, Jij, die aan mijn schaduw kleeft, Jij, die niet om andere geeft, Jij, die mijn dromen vergalt, Jij, die mijn kleuren knalt.
Heet jij Muze, die mij soms bezoekt, heet jij dementie, die ik heb vervloekt.
Maak je bekent, je kan niet eeuwig "naamloos" heten. Of verdwijn, zodat ik je kan vergeten.
Eén lijn, vol spanning, van de top van haar middelvinger tot de punt van haar teen.
Eén sierlijke lijn, die overloopt, in de slanke hals, fier gestrekt, naar de rondingen van haar schouders, via de corsage, die verdwijnt in een waterval van tule.
Een trouwe vriend lacht om uw grappen als ze niet zo best zijn,en leeft mee met uw problemen als ze niet zo erg zijn. Arnold G.Glasgow, The Wall Street Journal
"Hebt u iets tegen kraaiepootjes?" vroeg de dame bij de drogist aan de jongeman achter de toonbank. "Tjee, mevrouw, ik vervang even de drogist omdat hij is gaan lunchen. Bent u al eens bij een voetspecialist geweest?"
De natuurlijke selectie heeft niet geleid tot het ontstaan van de pauw. De pauw bestaat dank zij gods oog voor schoonheid, en het nijlpaard dank zij Gods gevoel voor humor.
Een van mijn vrienden is een proffesor, hij moedigt zijn kinderen aan om dingen op te zoeken in het woorden boek of de encyclopedie.Op een avond stormde de jongste van acht het huis binnen, pakte een deel van de encyclopedie en begon erin te lezen. Ik vroeg wat hij opzocht." Ik ben aan't spelen met Annemieke van de buren en ik ben koning Hendrik V we zijn getrouwd en ik wil weten hoe ik haar moet noemen."
De dochter van een vriend, maakte in een schoenwinkel iets mee waaruit ik moet opmaken, dat ridderlijkheid nog bestaat. Ze vroeg naar witte sandalen en maakte na lang passen eindelijk een keuze. Maar ze aarzelde nog. Ze zag de teleurstelling in het gezicht van de verkoper en legde uit dat ze bestemd waren voor haar trouwpartij. De hakken waren misschien te hoog om op te dansen vreesde ze. Toen de verkoper dat hoorde maakte hij een buiging, nam haar bij de hand en vroeg:"mag ik deze dans van u?"Daarna walste hij met haar door de winkel. Onnodig te zeggen dat de koop werd gesloten.
Iets nieuws..... SCHAAMDE en DéJÃ -VU... POëZIE?????? Wat denk jij er van??????
Soms op onverwachte momenten, flitsen er beelden--------- van eens, of toen ----------- in mijn gedachten op. Meestal fouten of misstappen, waarvoor ik me toen direct na het gebeuren SCHAAMDE.
een Dé-Jà VU, een flits, van een reeds eerder beleefd moment. Je herkend plots een omgeving die je al eerder hebt gezien. Bij mij gaat dat zelfs zover dat ik heel nauwkeurig, kleine voorwerpen, in die déjà-vu herken. Mensen die me heel goed kennen, zullen nu, bij het zien van de namen van die voorwerpen GLIMLACHEN.
een goudvis / een trotinet/ een swastikka /
of het voorhoofd fronsen, Nummer 5,46, 72 en steeds komt er een IRIS een gele iris, in voor. Flitsen, déjà-vus, dromen, nummers..........