De dochter van een vriend had in een kerstspel de rol van Maria gekregen. Op de ochtend van de eerste repetitie versliepen ze zich. De regisseur wuifde vermoeid onze excuses weg." Het geeft niet" zij hij "De herders moeten trainen voor de voetbal en Jozef is gaan vissen."
Vandaag ben ik 69 jaar geworden. ( 22 januari 1938 ) Ik kan het bijna niet geloven, vroeger wanneer ik klein was dan was een persoon van 69 jaar een oude man in onze kinderogen. Zouden ze dat nu ook nog zo zien. Ik probeer me jong te kleden, ik heb een druk verenigingsleven. Veel hobby's, daardoor probeer ik die ouderdoms- verschijnselen wat uit te stellen. Wanneer ik mij in de weerspiegeling in een uitstalraam zie lopen, dan probeer ik mijn houding steeds te verbeteren. Maar ja al een geluk dat ouder worden voor ieder van ons is weggelegd. Sommige gebruiken, potjes en zalfjes om die onafwendbare rimpels te verdrijven, maar ik vindt dat rimpels een gelaat mooi maken. Hoe denken jullie daar over, hee vrienden bloggers en chatters, kruip eens in uw pen en laat me eens iets weten, misschien ontdek ik bij jullie nog gebruiken of wetenswaardigheden die ik kan gebruiken. Ik ga mijn glas nog eens vol doen, proost vrienden op jullie gezondheid.
Blues. ( voor diegene die mij niet kennen, op bijgevoegde foto staat Proffesor Einstein)
Zwaarder als, die mans kruis, is mijn last die ik draag naar mijn Golgotha.
Elke seconde, elke stap, die ik zet, voel ik, hoe ik er steeds weer, aan herinnert wordt, "draag die last, boet, tot je er bij neervalt."
Soms denk ik, "vandaag ben ik sterk," maar dan is het net of men verzwaard de massa, die ik mijn levenlang zal moeten torsen.
Ze brachten Jezus naar een plek die GOLGOTHA heet. Dat betekent schedelplaats. Ze gaven hem wijn met mirre erin, maar hij dronk er niet van. Toen sloegen ze hem aan het kruis; en verdeelde zijn kleren.
Tijdens een vacantie werden de dochter van vrienden, met haar man en hun twee kinderen uitgenodigt op de thee bij een schoolvriendin die een dalmatiër bezat. Het zoontje Ben was uitermate rustig, maar algauw ontdekte ze hem, onder de tafel. De hond lag er heel tevreden bij terwijl Ben bezig was met een viltstift de vlekken op zijn rug te verbinden.
De politie van Boulder (Colorado) neemt in de patrouillewagens behalve wapens en reddingsmateriaal ook teddyberen mee. Ze worden, gebruikt voor het kalmeren van geschrokken kinderen die bij een politiezaak betrokken zijn geraakt." Ze brengen het gesprek op gang" verklaarde een politieman. "En soms werkt het ook bij volwassenen."
Op het hek van het koedoepark in de dierentuin van Dehiwala op Sri Lanka: " De dierentuin is een plaats waar dieren kijken naar mensen zonder dat er op hen wordt geschoten."
Toen een collega in het ziekenhuis herstellende was, na een operatie, kwam de verpleegster zijn kamer in om hem een injectie te geven. Ze prikte de spuit zo hardhandig in zijn lijf dat hij bijna van zijn stokje ging. "Wat was dat?" zei hij, snakkend naar adem. "Een pijnstiller," zei ze.
Jij, die door mijn zinnen waart, Jij, die langs mijn dijen vaart, Jij, die aan mijn schaduw kleeft, Jij, die niet om andere geeft, Jij, die mijn dromen vergalt, Jij, die mijn kleuren knalt.
Heet jij Muze, die mij soms bezoekt, heet jij dementie, die ik heb vervloekt.
Maak je bekent, je kan niet eeuwig "naamloos" heten. Of verdwijn, zodat ik je kan vergeten.
Eén lijn, vol spanning, van de top van haar middelvinger tot de punt van haar teen.
Eén sierlijke lijn, die overloopt, in de slanke hals, fier gestrekt, naar de rondingen van haar schouders, via de corsage, die verdwijnt in een waterval van tule.
Een trouwe vriend lacht om uw grappen als ze niet zo best zijn,en leeft mee met uw problemen als ze niet zo erg zijn. Arnold G.Glasgow, The Wall Street Journal
"Hebt u iets tegen kraaiepootjes?" vroeg de dame bij de drogist aan de jongeman achter de toonbank. "Tjee, mevrouw, ik vervang even de drogist omdat hij is gaan lunchen. Bent u al eens bij een voetspecialist geweest?"
De natuurlijke selectie heeft niet geleid tot het ontstaan van de pauw. De pauw bestaat dank zij gods oog voor schoonheid, en het nijlpaard dank zij Gods gevoel voor humor.
Een van mijn vrienden is een proffesor, hij moedigt zijn kinderen aan om dingen op te zoeken in het woorden boek of de encyclopedie.Op een avond stormde de jongste van acht het huis binnen, pakte een deel van de encyclopedie en begon erin te lezen. Ik vroeg wat hij opzocht." Ik ben aan't spelen met Annemieke van de buren en ik ben koning Hendrik V we zijn getrouwd en ik wil weten hoe ik haar moet noemen."
De dochter van een vriend, maakte in een schoenwinkel iets mee waaruit ik moet opmaken, dat ridderlijkheid nog bestaat. Ze vroeg naar witte sandalen en maakte na lang passen eindelijk een keuze. Maar ze aarzelde nog. Ze zag de teleurstelling in het gezicht van de verkoper en legde uit dat ze bestemd waren voor haar trouwpartij. De hakken waren misschien te hoog om op te dansen vreesde ze. Toen de verkoper dat hoorde maakte hij een buiging, nam haar bij de hand en vroeg:"mag ik deze dans van u?"Daarna walste hij met haar door de winkel. Onnodig te zeggen dat de koop werd gesloten.