Ja, ja ik was op post maar de mooie zonsopgang, was er niet. Grijze wolken, wel was er het lentegevoel vogels die floten, je kent wel die eerste lentedagen. Om 8.30 u kwam de zon er door waterachtig, het heeft een beetje gevroren denk ik. En jij?? Waar was jij ?? Laat eens iets weten. Ik heb aan jullie gedacht maar ik denk dat we met weinige waren want anders had ik dat zeker gevoeld.
Een man kocht in de winkel een grote hangmat. Opgewekt zeulde hij het grote pakket de deur uit. Tot mijn verbazing zag in de volgende dag, dezelfde man met dat pak terug de winkel binnenkomen. "Iets niet in orde?" vroeg ik. "Nee," zei ze. " maar thuis merkte ik dat ik maar een boom in mijn tuin had staan."
Heb je gisterenmorgend en vanmorgend ook die mooie zonsopgangen gezien, prachtige kleurschakeringen. Mijn moeder zou zeggen:" Ze zijn in den hemel koeken aan't bakken." Laat ons eens afspreken, voor morgenvroeg, en al de komende morgenden, sta elke morgend om 7 uur op, wel als we nu om 7.20 u buitengaan gaan en we kijken allemaal naar die mooie zonsopgang, dan zal ik mij verheugd voelen te weten dat er op dat ogenblik, enkele vrienden samen met mij dit wonder aanschouwen.
Doen hee, ik vertrouw op jullie, en laat me dan eens iets weten, hoe jullie je toen voelde. Tot kijk, tot hoores, geniet ervan, het is echt de moeite waard.
In mijn schoolvakantie werkte ik bij de kruidenier op het hoekje, waar de klanten nogal eens klaagden over de stijgende prijzen.Tijdens mijn opleiding maakte ik een fout met de kassa en kwam uit op een bedrag met 6 cijfers voor de komma. Zonder een spier te vertrekken zei de klant: " Dan zal ik het brood maar terrugleggen . "
Te koop aangeboden in een plaatselijke krant: "Wegens verhuizing: meubilair (ook baby), encyclopedieën en nog veel meer.
In het parochieblad: "Tijdens de literatuurhappening voor dames zingt mevrouw E. Janssens ondermeer, Breng me naar mijn bedje, begeleid door de pastoor.
Advertentie uit "De Bode", "Te koop waterbed, man woelt te veel, vrouw zeeziek."
Vroeger bracht u uw kinderen naar bed, en kreeg ze in slaap met een verhaaltje. Tegenwoordig komen ze laat in de nacht, of in de vroege morgend thuis, en vertellen u verhaaltjes die u de rest van de nacht wakker houden.
Op de vraag waarom hij zijn zoon op jeugdige leeftijd niet méér had aangemoedigd, had de vader van de dirigent Leonard Bernstein, zijn antwoord klaar: "Hoe kon ik nou weten dat hij een Leonard Bernstein zou worden."
Verleden week zijn mijn vriendin en ik, samen met nog 10 andere mensen een cursus modeltekenen begonnen. Ik kende wel enkele deelnemers van de ontmoetingen op tentoonstellingen en andere workshops. Waar ik gewoonlijk de enige man ben, bij zo een cursussen zaten er nu ook nog een vijftal andere heren in het gezelschap. En dan is het afwachten hoe gaat het naaktmodel er uit zien, gewoonlijk hebben we liever een iets wat gezette dame, maar nu verscheen hier een donker lief vrouwtje, charmant, en ze wist ook wat poseren was. Ze bleef telkens 10 minuten in steeds een andere pose zitten. De eerste tekeningen trokken op niets, maar na enkele probeersels was het al veel beter. Tijdens de pauze wanneer het model terug haar kamerjas had aangetrokken, deed ik eens de ronde. Sommige waren met houtskool bezig, andere in potlood, weer andere in aquarel, of in pastel. Eigelijk moet je eerst een cursus anatomie volgen om hier 100 % in te slagen, vind ik toch, maar de meeste afbeeldingen waren toch zeer geslaagd. En toch had ik liever een zwaarder model gehad, ik teken ook liever van die zware boereknollen dan van die jumpingpaarden, zo afwachten wat devolgende week ons brengt, ik druk de tekeningen wel eens af op mijn blog.
Je bent mijn zonnestraal, op vleugels van de vreugde. Je bent helemaal, waar ik me op verheugde.
Je bent op een zomeravond, de rode wijn in een karaf. Je bent een zondvloed, wil nooit meer van je af.
Het beste van de laatste jaren, het zilver op mijn grijze haren. Je bent wat Julia voor Romeo was, Mon moment suprème, mijn reddingsboei bij een storm in een waterglas.
Het gezegde, "Menslief ik hou van jou," topaffiche van "de bond zonder naam." Is niet bedoeld als ode aan de vrouw, maar aan elk van ons tesaam.
Denk eens na wie is er naar of onsympatiek, je vindt zeker iemand, wit, rood of blauw. Zou het dan niet fijn zijn, zelfs magnifiek, als je tegen die kon zeggen, menslief ik hou van jou.
Eigelijk zouden we allemaal polyglot moeten wezen, reizen van noord naar zuid, van de warmte naar de kou. Kussend Ottentotten, Hollanders en Chinezen, luid roepend: " Menslief ik hou van jou ! "
We hadden besloten om tijdens devolgende tentoonstelling enkele schilders op de tentoonstelling zelf aan het werk te zetten, zij schilderden dus tijdens de duur van de expositie. Op de zondagmorgend, werd een van mijn collegaschilders aan- gesproken door een bewonderaar, "wat een talent, man proficiat!" zei hij tegen de kunstenaar die er bij stond," ik wou dat ik die prachtige kleuren mee naar huis kon nemen." "Uw wens is al vervuld," zei de schilder." U zit namelijk op mijn palet."
Wij hebben een kater en die noemt Figaro, hij komt altijd ongeveer rond dezelfde tijd 's avonds eten. Als hij wat later is doet mijn vriendin het licht buiten aan, en roept Figaro tot hij komt eten. Op een dag legde ik een vriend uit waar wij wonen. " Ha dat weet ik ongeveer, is dat in die buurt waar s'avonds een vrouw aan de voordeur opera-aria's staat te zingen?"
Een man kocht in de winkel een grote hangmat. Opgewekt zeulde hij het grote pakket de deur uit.
Heb je gisterenmorgend en vanmorgend ook die mooie zonsopgangen gezien, prachtige kleurschakeringen.
In mijn schoolvakantie werkte ik bij de kruidenier op het hoekje, waar de klanten nogal eens klaagden over de stijgende prijzen.Tijdens mijn opleiding maakte ik een fout met de kassa en kwam uit op een bedrag
Te koop aangeboden in een plaatselijke krant: "Wegens verhuizing: meubilair (ook baby), encyclopedieën en nog veel meer.
Soms lijkt mij dit 
Verleden week zijn mijn vriendin en ik, samen met nog 10 andere mensen een cursus modeltekenen begonnen. 
Het gezegde, "Menslief ik hou van jou,"
We hadden besloten om tijdens devolgende tentoonstelling enkele schilders op de tentoonstelling zelf aan het werk te zetten, zij schilderden dus tijdens de duur van de expositie.
Wij hebben een kater en die noemt Figaro, hij komt altijd ongeveer rond dezelfde tijd 's avonds eten. Als hij wat later is doet mijn vriendin het licht buiten aan, en roept Figaro tot hij komt eten.
