Frimout, geboren te Poperinge op 21 maart 1941, maakte geen deel uit van het astronautenkorps van het Europese Ruimtevaartbureau ESA. Precies door zijn wetenschappelijke bagage bovenop een reeks toevalligheden kon Frimout zijn droom waarmaken. Dat hij alsnog als wetenschappelijk astronaut kon vliegen, was naar zijn zeggen "niet het winnen van een lot in de tombola, maar het resultaat van 25 jaar voorbereiding en hard werken", plus blijven volhouden.

Tot nu toe is geen enkele Belg via de geijkte procedure in de ruimte geraakt. Zo werd bijvoorbeeld Frank De Winne later "heropgevist" nadat hij niet voor de tweede "astronautenklas" van ESA was geselecteerd. Frimout schrijft deze gang van zaken toe aan het feit dat de selectiecriteria voor astronauten bijzonder streng zijn terwijl er zeer veel - valabele - kandidaten zijn. "Het zijn de besten" die uiteindelijk effectief de aarde van bovenaf gaan bekijken, beklemtoont hij. Tegelijk stipt de astronaut aan dat er wel degelijk "subjectieve" elementen (voor een selectie) kunnen meespelen, zoals "ondersteuning door een land".

Dat een geselecteerde astronaut soms lang moet wachten op een vlucht, is dan ook weer geen zeldzaamheid, leerde Frimout uit gesprekken met astronauten. "Je moet volhouden, zelfs bezeten zijn".